Sorry,Sorry ขอโทษทีพอดีผมซาดิสท์
9.3
เขียนโดย siza
วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 10.05 น.
14 chapter
74 วิจารณ์
23.78K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 15.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) ความหลัง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันว่าไอ่ป๊อปมันต้องเป็นบ้าแน่ๆเห็นอยู่ว่ามันปิดปากฉันอยู่ ยังจะมาบอกอีกว่าฉันพูดไม่รู้เรื่อง “เอ่อ...ไอ่โมะฉันว่าเราเข้าไปในบ้านเหอะ ข้างนอกเริ่มร้อนแล้ว” ป๊อปปี้ชวนโทโมะเข้าบ้าน(โทโมะ) “อืม”นายโทโมะตอบมาสั้นๆ ขี้เก็กชะมัดยาด
“ไอ่ป๊อปแกมีไรบอกมาตรงๆ”ฉันกระซิบถามป๊อปปี้ขณะเดินเข้าบ้านโทโมะ
“เปล่าแกอ่ะคิดมาก”ป๊อปตอบฉันมาเซ็งๆ
และขณะที่ฉันนั่งบนโซฟา
“กรี๊ด แก้วจริงๆด้วย สวยขึ้นมากเลย” ผู้หญิงที่มีมีหน้าตาหวานๆพูด
“น่ารักด้วย ”คราวนี้คือผู้หญิงอีกคนที่ลักยิ้ม ฉันรู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตาเป็นพิเศษกับสองคนนี้ และอีกอย่างพูดเหมือนกับเรารู้จักกันมาราว10ปีทั้งๆที่เพิ่งเจอเพียงครั้งแรก
“ฟางเฟย์ ไปรู้จักยัยนี่ได้ไง”โทโมะพูดพร้อมกับชี้มาที่ฉัน
“เอ่อ....คือ....ว่า” ทั้งเฟย์และฟางดูดหมือนจะพูดไม่ถูกแหะ
“ป๊อปช่วยฟางด้วยสิ”เมื่อถึงทางตันฟางก็หันไปขอความช้วยเหลือจากป๊อป
“บอกความจริงเลยได้มั้ยค่ะ”เฟย์พูดออกมา
“ความจริงอะไร!!!”ฉันกับโทโมะพูดออกมาพร้อมกัน
“ว่าไงไอ่ป๊อป”และอีกครั้งที่พูดพร้อมกับโทโมะ
“เอ่อ..งั้นไปให้แม่ฉันเล่าให้ฟังดีกว่าน่ะ”ป๊อปพูด
.......
....
....
....
....
///เมื่อ10ปีที่แล้วครอบครัวของโทโมะกับแก้วกำลังเตรียมตัวเดินทางไปญี่ปุ่นเพื่อไปชมนิเทศการซากุระ
“แก้วครับ โมะขอโทษ ”เด็กผู้ชายผมสีดำกำลังง้อเด็กผู้หญิงที่ดูน่ารัก
“พี่โมะก็เป็นแบบนี้ตลอดแหละ”เด็กหญิงตอบออกไป
“โมะขอโทษน่ะครับ พี่สัญญาว่าต่อไปพี่จะไม่ลืมสัญญา
”เด็กชายบอกเด็กหญิงที่ตนผิดสัญญาที่พูดไว้ว่าจะพาเด็กหญิงไปเล่นที่สนามหน้าหมู่บ้านด้วย แต่ด้วยความซนของเด็กชายอายุ13ปี ก็ทำให้ลืมคำสัญญาที่ให้ไว้กับเด็กหญิง
“แต่คราวหน้าพี่โมะห้ามผิดสัญญาน่ะ”
15%เพราะหนูขี้เกียจไม่ใช่แหละ เดียวพรุ่งนี้ 21 ธ.ค มาอัพจนจบแน่นอน
https://www.facebook.com/pages/Siza/1384104195145489 เพจนี้ไปไลค์ด้วยน่ะค้าบ มาทวงนิยายได้เน้อ
^__^
“ไอ่ป๊อปแกมีไรบอกมาตรงๆ”ฉันกระซิบถามป๊อปปี้ขณะเดินเข้าบ้านโทโมะ
“เปล่าแกอ่ะคิดมาก”ป๊อปตอบฉันมาเซ็งๆ
และขณะที่ฉันนั่งบนโซฟา
“กรี๊ด แก้วจริงๆด้วย สวยขึ้นมากเลย” ผู้หญิงที่มีมีหน้าตาหวานๆพูด
“น่ารักด้วย ”คราวนี้คือผู้หญิงอีกคนที่ลักยิ้ม ฉันรู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตาเป็นพิเศษกับสองคนนี้ และอีกอย่างพูดเหมือนกับเรารู้จักกันมาราว10ปีทั้งๆที่เพิ่งเจอเพียงครั้งแรก
“ฟางเฟย์ ไปรู้จักยัยนี่ได้ไง”โทโมะพูดพร้อมกับชี้มาที่ฉัน
“เอ่อ....คือ....ว่า” ทั้งเฟย์และฟางดูดหมือนจะพูดไม่ถูกแหะ
“ป๊อปช่วยฟางด้วยสิ”เมื่อถึงทางตันฟางก็หันไปขอความช้วยเหลือจากป๊อป
“บอกความจริงเลยได้มั้ยค่ะ”เฟย์พูดออกมา
“ความจริงอะไร!!!”ฉันกับโทโมะพูดออกมาพร้อมกัน
“ว่าไงไอ่ป๊อป”และอีกครั้งที่พูดพร้อมกับโทโมะ
“เอ่อ..งั้นไปให้แม่ฉันเล่าให้ฟังดีกว่าน่ะ”ป๊อปพูด
.......
....
....
....
....
///เมื่อ10ปีที่แล้วครอบครัวของโทโมะกับแก้วกำลังเตรียมตัวเดินทางไปญี่ปุ่นเพื่อไปชมนิเทศการซากุระ
“แก้วครับ โมะขอโทษ ”เด็กผู้ชายผมสีดำกำลังง้อเด็กผู้หญิงที่ดูน่ารัก
“พี่โมะก็เป็นแบบนี้ตลอดแหละ”เด็กหญิงตอบออกไป
“โมะขอโทษน่ะครับ พี่สัญญาว่าต่อไปพี่จะไม่ลืมสัญญา
”เด็กชายบอกเด็กหญิงที่ตนผิดสัญญาที่พูดไว้ว่าจะพาเด็กหญิงไปเล่นที่สนามหน้าหมู่บ้านด้วย แต่ด้วยความซนของเด็กชายอายุ13ปี ก็ทำให้ลืมคำสัญญาที่ให้ไว้กับเด็กหญิง
“แต่คราวหน้าพี่โมะห้ามผิดสัญญาน่ะ”
15%เพราะหนูขี้เกียจไม่ใช่แหละ เดียวพรุ่งนี้ 21 ธ.ค มาอัพจนจบแน่นอน
https://www.facebook.com/pages/Siza/1384104195145489 เพจนี้ไปไลค์ด้วยน่ะค้าบ มาทวงนิยายได้เน้อ
^__^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ