Sorry,Sorry ขอโทษทีพอดีผมซาดิสท์

9.3

เขียนโดย siza

วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 10.05 น.

  14 chapter
  74 วิจารณ์
  23.93K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 15.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) Talk POPPY

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

อย่าโกธรเค้าน่ะ ถ้าจะบอกว่าหนอยมากกกกที่ไม่มีคอมเม้น และไม่ได้เขียนต่อ มันเลยลืมแพลนเรื่องอ่ะ แต่เดี๋ยวจะพยายามแต่งต่อให้เสร็จน่ะค่ะ

----------------------------------------------------------

"ทำไมพูดแบบนั้นว่ะ ไอ้ป๊อป" ดูเหมือนไอ้โมะจะไม่เข้าใจและยังคงเชื่อยัยเบล์นั่นอยู่ดี นี่เพื่อนผมมันกินหญ้าแทนข้าวหรือไงน่ะ

"ป่าว "ผมบอกออกไปอย่างนั้น แต่จิงๆผมอยากจะด่าไอ้โมะให้รู้สึกตัวตื่นจากยัยนรกนั่นสักที 

"แล้วมีอะไรให้ฉันช่วยหรอก??"ไอ้โมะถามย้ำผมอีกครั้ง

"คือฉันอยากให้แกช่วยทำดีกับผู้หญิงคนนั้นหน่อย"

"เพื่อ" โอ๊ยจะพูดไงดีว่ะ

"เพราะว่ายัยนั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องชั้น" ผมบอกออกไปอย่างกวนๆ

"ตกลงยัยนั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องของมึงจิงดิ"

"จิงดิ กูเคยโกหกมึงด้วยเหรอ" ผมบอกอย่างมั่นใจ เพราะผมไม่เคยโกหก

"เคย!! ตอนที่แกพายัยฟางหนีไปเที่ยวทะเล" ช่วยไว้หน้ากูสักนิดก็ดี อายแฟนคลับ #ก้มเก็บเศษหน้าที่แตก อย่างช้าๆ

"-..- แล้วแกก็ต้องเลิกคิดได้เลยว่าัยัยแก้วขายตัว"

"ชื่อแก้วเหรอ เอ๋? ชื่อ...แก้ว ใช่แก้วใจ "ผมเห็นสายตาของโทโมะหม่นไปนิดหน่อย นี่เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกว่าไอ้โมะมันเสียใจ เสียใจมาก เมื่อนึกถึงชื่อที่มันคุ้นเคย อย่าง"แก้วใจ" ตอนนี้ทุกคนคงสงสัยว่าโทโมะกับยัยแก้ว มันเกี่ยวข้องกันอย่างไง ก็จงรอต่อ เพราะไรเตอร์ของเรามันขี้เกียจ มันขยันเมื่อไรทุกคนคงจะรู้

"ไอ่โมะ มึงเลิกฟุ้งซ่านเลยมึง "

"กูก็ไม่อยากคิดเหมือนกัน แต่ไม่รู้ทำไมกูถึงเลิกคิดไม่ได้มันเหมือนชื่อนี้มันทำให้กูเศร้า ได้ทุกครั้ง"

"เฮ้อ ตกลงมึงต้องทำดีกับยัยแก้วน่ะ"

"แล้วได้อะไรว่ะ"

"ได้ความทรงจำที่หายไป"ผมตอบมันกลับไปด้วยเสียงที่แผ่วลง และกลับบ้านตัวเองทันทีโดยไม่อธิบายให้มันได้เข้าใจกับสิ่งที่ผมพูด กลับสู่ปัจจุบัน

Talk แก้ว

 "พวกแกไม่มีอะไรทำกันหรือไงวิ่งกันแบบเด็กๆไปได้" ไอ้คุณชายเอ๋อ พูดขึ้นมาทำให้ฉันนึกถึงลายเซ็น ใช่ ลายเซ็น 

"นี่ๆๆ นายนะ" ฉันเรียกชายเอ๋อ 

"มีอะไร"นายชายเอ๋ิอ ตอบกลับมาด้วยเสียงที่เย็นชา 

"ขอ.ละ..อุ๊บส์"ก่อนที่ฉันจะพูดจบไอ้ป๊อปก็เอามือมันมาปิดปากฉันไว้ อะไรว่ะ แค่อยากให้มันจบๆจะได้กลับบา้น (ใครจะให้เรื่องมันจบแค่นี้ หึหึแค่นี้มันน้อยไป พวกแกทั้งสองคนต้องกลับไปเหมือนเดิม --ป๊อปปี้--)

"อะไอองอ่ะ" (อะไรว่ะ) ฉันพยายามแกะมือของไอ้ป๊อป และพยายามพูดออกมาแม้รู้ว่าทุกคนจะฟ้งไม่รู้เรื่อง

"พูดอะไรฟ่ะ ยัยแก้ว ของภาษาไทย"ไอ่ป๊อปพูดมา ทั้งๆที่มือมันยังปิดปากชั้นอยู่

"อืออึงอิดอากอันอู"(มือมึงปิดปากฉันอยู่) 

"ไอ่เชี่ยป๊อป มือมึงปิดปากยัยนี่อยู่ ชาติหน้าก็พูดกันไม่รู้เรื่อง"ขอบคุนโทโมะที่ช่วยบอกไอ้ป๊อป

"เอ่อ โทษทีกูลืม " 

-------

ดูเหมือนว่าสั้นไป แต่ตอนนี้ฟิวล์มันเริ่มมา 555 โม้ไปงั้นแหละ ขอเม้นหน่อยน่ะ แล้วจะอัพให้ทันที

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา