Sorry,Sorry ขอโทษทีพอดีผมซาดิสท์

9.3

เขียนโดย siza

วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 10.05 น.

  14 chapter
  74 วิจารณ์
  23.77K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 15.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

-------------10%.------------------
"ไม่มีวันโว้ยยยย! ชาตินี้ ชาติหน้าก็ไม่ช่ายยยย"ฉันแทบจะกรีดร้องเป็นภาษามนุษย์ต่างดาว
"หึ หึ"หัวเราะราวกับโรคจิต ไม่วันหรอก ไม่มีวันนนน
"หัวเราะอะไรของนายไม่ทราบ!"ไอ้บ้าเอ๊ย
"เอ่อ..."โทโมะทำหน้าครุ่นคิด
"ฉันงอลเธออยู่นี่หน่า ต้องง้อฉันก่อนซิเดี๋ยวฉันบอก"บังอาจมีเงื่อนไงเหรอ!
"อยากงอลก็งอลไปเถอะ ไม่ง้อด้วย เพราะ ฉัน-ไม่-ได้-อยาก-รู้-เรื่อง-ของ-นาย!"ฉันเน้นทีละคำออกเสียงชัดๆ ชิ ไปดีกว่า ฉันหยิบกระเป๋าสะพายขึ้นมา และรีบเดินออกจากนายนั่น
"หมับ" โทโมะจับมือฉันไว้อีกแล้ว รู้สึกเหมือนเดจาวู 
"ไม่อยากรู้จริงๆหรือจ๊ะเมียจ๋า"
-----15%---------------------

"ไอ้บ้า อย่าเพ้อ"ฉันสะลัดมือโทโมะออก

"ไม่อยากรู้จิงๆเหรอ"นายนั่นทำหน้ายียวนกวนเบื้องล่าง เห็นแล้วอยากเอาเท้าอันสวยงามของฉันให้รับประทานสักทีสองที

"ไม่โว้ยยยย"ฉันพูดพร้อมกับรีบวิ่งไปข้างล่างรวดเร็ว ฉันโบกมือเรียกแท็กซี่แล้วรีบบอกที่หมายอย่างรวดเร็ว

  ไม่นานแท็กซี่ก็มาจอดที่สวนสาธารณะแถวชานเมือง เฮ้อ! นายทำให้ฉันคิดมากนะโทโมะ ก็แน่ละผู้ชายที่บอกว่าไม่สนใจเรื่องในอดีต เชอะ แล้วมาบอกว่าเป็นว่าที่สามีฉันเนี่ยน่ะ คิดมายิ่งกว่าปาล์มมี่อีกเนี้ย ฉันต้องทำทำอะไรสักอย่างแล้วโว้ยยยย 

"ขอนั่งด้วยคนได้มั้ยครับ"ใครอีกฟ่ะ

"เชิญค่ะ "ไม่พูดด้วยเสียงที่อ่อนโยน ก็ฉันไม่รู้จักเค้านิ เกิดพูดห้วนๆเกิดเค้าเป็นลูกมาเฟียจะทำยังละ

"คุณมาคนเดียวเหรอครับ"ไม่ใช่มั้ง เห็นฉันนั่งอยู่เดียวเนี่ย

"ค่ะ.."ฉันหันไปมองหน้าคนที่นั่งอยู่ข้างๆ เขาเป็นคนที่จัดว่าหล่อมาก ผิวขาว ตัดกับผมที่ดำที่ซอยสั้น ดูแล้วสูงประมาณ190ได้มั้ง แถมยังมีท่าทางนิ่งๆอีก เข้ามาคุยกับฉันเนี้ย คิดอะไรกับฉันหรือปล่าวฟ่ะ?

"คุณไม่ต้องกลัวว่าผมจะจีบคุณหรอก ผมมีแฟนแล้ว"เขาบอก หว้าาาา เสียดายจัง 

"อ๋อ ค่ะ? แล้วแฟนคุณละคะ่"ฉันถามเขาออกไป เพราะคิดว่ามันคงไม่ใช่เรื่องส่วนตัวละมั้ง(เหรอ?)

"ผมเพิ่งทะเลาะกับเธอมานะ"เขาตอบเสียงนิ่งเหมือนเดิม แต่เสียงเขาฟังดูเศร้าจัง รู้สึกไม่ดีเลย

"เอ่อ..ขอโทษนะค่ะที่ถาม"

"ไม่เป็นไรครับ คนไม่รู้ย่อมไม่ผิด"โถ่ พ่อพระ ต่างจากอีตาโทโมะอย่างสิ้นเชิง!

"...."ฉันไม่ตอบอะไร และแล้วความเงียบก็เข้าครอบงำ แต่ดูเหมือนเขาก็ทนไม่ได้กับความเงียบเหมือนกันถึงได้ถามขึ้นว่า

"คุณไม่รู้จักผมหรือครับ?"เขาถามด้วยแววตาสงสัย

"ทำไมฉันต้องรู้จักนายด้วยละ นายไม่ใช่ซุป"ตาร์ ไอดอล นักธุรกิจ หรือลูกมาเฟียสะหน่อย"

"เอ่อ..พอดีผมเป็นนักร้องอ่ะครับ ที่เกาหลีน่ะ"อ๊ะ จิงอ่ะ! ทำไมไม่เคยเห็น

"คุณเป็นคนไทยเหรอค่ะ?"

"เปล่าครับ ผมเป็นคนจีน เป็นนักร้องที่เกาหลี แล้วมีแฟนเป็นคนไทยครับ "

"ผมว่าคุณหน้าจะรู้จักวงเอ็กซ์โซนะครับ พอดีผมอยู่วงนั้น"อ้าว เหรอ ทำไมไม่ยักจะเห็นเข้าเลย เกาหลีหลอกหลวงผู้บริโภคเหรอ

"วงหมาป่านั้นนะเหรอ?"

"ครับ"

"Tru...Tru...Tru"เสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้น

"่ว่าไง"เขาพูดภาษาเกาหลีใส่โทรศัพท์ ดีนะที่ฟังออก จริงๆก็ไม่อยากได้ยินหรอก แต่เสียงมันดัง

"(ไอ้คริส แกมารับคุณภรรยาสุดสวยของแกเลย ก่อนที่เหล้าจะหมดโลก)"หมดโลกเลยเหรอะ โอเว่อร์ปปล่าว

"ยัยนั่นดื่มเหรอะ!"คริสขึ้นเสียง 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา