Sorry,Sorry ขอโทษทีพอดีผมซาดิสท์
เขียนโดย siza
วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 10.05 น.
แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 15.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
10) ไม่เข้าใจ2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความผ่านไป2วัน และแล้ววันทำภารกิจอะไรบ้าบอนั่นก็มาถึงและฉันก็ต้องหุ่นให้พวกป๊อปฟางเฟย์เชิดเฉยเลย
"แก้วพร้อมนะ เริ่มเลย"เฟย์พูดกับฉัน
"ดะ เดี๋ยวสิ ฉันยังไม่พร้อมเลยน่ะ"ฉันพูดตอบกลับแน่ละ ใครจะพร้อม!
"ไม่พร้อมก็ต้องพร้อม เริ่ม!!"สิ้นเสียงเฟย์ ฉันก็โดนเฟย์กับฟางถีบออกมาจากห้องแต่งศิลปิน ที่มีเคโอติกนั่งอยู่หน้าห้อง และตอนนี้ฉันก็โดนฟางและเฟย์แปลงโฉมเป็นสาวยน้อย(?)ที่แสนน่ารัก ด้วยการให้ฉันใส่กางเกงขาสั้นสีฟ้าเสื้อสีขาวลายมิกกี้เมาส์แถมยังเป็นแอวลอยอีกด้วย ให้ฉันแก้ผ้าเลยดีกว่ามั้ย อะไรจะน้อยชินขนาดนี้ และตอนนี้ผมฉันก็ยาวประมาณเกือบๆกลางหลัง(เพราะยาเร่งที่เฟย์ใส่ให้)ทีตอนนี้ถูกมันเป็นจุกเล็กๆข้างหน้านิดหน่อยส่วนที่เหลือดัดลอนนิดหน่อย และยังบังคับให้ฉันใส่ส้นสูงอีก รองเท้่าผ้าใบส้นตึกสีดำลายมิกกี้เมาส์สีขาวเล็กๆ
"(0(0(0.o)0)0)"พอฉันออกมาจากห้องดูเหมือนทั้งห้าคนจะช๊อคมาก ฉันทุเรศขนาดนั้นเลยเหรอ? T^Tไม่น่าไปเล่นอะไรบ้าบอบ้าจี้ตามไอ้ป๊อปเลย
"สวยมากอ่ะแก้วใจ"ฉันไปสนิทกับแกเมื่อไรอ่ะเขื่อน เรียกซะสนิท ฉันหันไปทางโทโมะที่ตอนนี้เริ่มมีทางท่างุดงิด หน้าบึ้งทันทีที่เขื่อนชมฉัน เป็นไรย่ะ งอนเหรอ? แล้วเขาจะงอนฉันเพื่อ??? เพ้อให้ได้แบบนี้สิแก้วใจ ต้องทำตามแบบบที่วางไว้ จำไว้ๆๆๆๆ
"โทโมะ"ฉันเรียกโทโมะด้วยเสียงที่ดูเหมือนจะน่าสงสารตามที่เฟย์ฟางได้สอนแอ๊คติ๊งมา เอ๊ะ!ได้ผลแหะ โทโมะดูจะตกใจไม่น้อยที่ฉันเรียกเขาแบบนี้
"(O[]O)" โทโมะเลิกคิ้วเป็นคำถามประมาณว่ามีอะไร เป็นไงเป็นกันละแก้วใจ!!!
"คือ ตอนนี้นายว่างมั้ย ฉันมีเรื่องอะไรบางอย่างจะคุยกับนาย" ใจเย็นๆหน่าแก้วใจสักวันมันต้องผ่านไปด้วยดี
"พูดตรงนี้ก็ได้"โทโมะพูดขึ้น
"เอ่อ งั้นพวกฉันไปรอที่ห้องซ้อมก่อนน่ะ"ป๊อปปี้พูดพร้อมกับทั้ง4คนเดินออกไปข้างนอก พวกฉันเตี้ยมกันมาดีย่ะ
"มีอะไรก็พูดมาสิ"โทโมะเร่ง มันหน้าอายมากเลยน่ะ ทำไมฉันต้องทำแบบนี้
"แก้วสู้ๆห้ามถอยน่ะ ทุกอย่างไปด้วยดี"เสียงของเฟย์ดังขึ้นผ่านสโมทอกไร้สายที่อยู่ที่หูฉัน แถมในห้องนี้ยังมีกล้องอีก4-5ตัวที่ไว้บันทึกภาพเหตุการณ์และถ่ายทอดสดไปยังคอมพิวเตอร์ในห้องซ้อม เพื่อมีอะไรฉุกเฉิน
"โทโมะ...."ฉันเรียกโทโมะด้วยเสียงที่ตัวฉันเองฟังแล้วยังขนลุก
"ฉันไปนั่งคิดเรื่องของเรามาแล้ว ผิดไหมถ้าฉันอยากให้มันเป็นเหมือนเมื่อก่อน"ฉันพูดพร้อมเดิมไปตรงหน้าโทโมะและค่อยๆนั่งลงข้างๆโทโมะ นายนั่นดูตกใจไม่น้อยเลยน่ะ
"ฉันอยากให้นายเป็นพี่โมะของฉันแบบเดิม ได้มั้ย ได้โปรดเถอะโทโมะ"ฉันทำหน้าเศร้าๆ ค่อยๆเลื่อนมือไปจับมือโทโมะ ค่อยๆโน้มตัวเข้าไปหาโทโมะ
"ฉันอยากให้นายเป็นเจ้าของฉันเหมือนเมื่อก่อนได้มั้ย?"พูดจบฉันก็ขยับขึ้นโคร่มโทโมะ หน้าของฉันค่อยๆซุกไปที่คอของโทโมะ กรี๊ด1!!ทำไมฉันต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย
"พรึบ" โทโมะพลิกตัวของต้วเองมาขึ้นโคร่มฉันแทน เขาผลักฉันให้นอนราบไปกับโซฟา
"เธอเป็นเริ่มก่อนเองน่ะ...แก้วใจ"โทโมะแสระยิ้มเจ้าเลห์ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อตอนนี้เขาดูหน้ากลัว เขาเหมือนหมาป่าที่กำลังจะขย้ำเหยื่อ นึกถึงหมาป่าก็คิดถึงEXO
"นะ นาย หยุด"ริมฝีปากของโทโมะประกบริมฝีปากของฉันกลืนกินทุกคำที่ฉันจะพูด เขาเริ่มรุกล้ำฉันมากไปแล้วน่ะ
"ตุบ"ฉันตีบโทโมะออกจากตัวฉันแต่เขาไม่ระวังตัวเองจึงตกจากเก้าอี้
"โทโมะค่ะ เบลล์มาชวนไปช๊อปปิ้งค่ะ!!!!" ให้มันได้อย่างนี้แซะ!
----------------------------------------------------------------------------------
เราแต่งดีไม่ดีก็บอกกันบ้าง ช่วงนี้น้องเค้าไม่ว่าง น้องเค้าบอกให้เรามาช่วยแต่งต่อให้ ยังไงก็ติเราบ้างน่ะคะ^[]^ เราชื่อจ๋าน่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ