เกลียดเธอแค่ไหน สุดท้ายก็รักเธอ

 

"พี่ป๊อป กลับไปพักผ่อนก่อนก็ได้นะเดี๋ยวแก้วจัดการต่อเอง"แก้วพูดกับป๊อปปี้ หลังจากที่จินนี่เสียไป เขาก็จมอยู่

กับตัวเอง ตลอดไม่ยอมไปเอาศพคนรักที่ โรงพยาบาล เมื่อมาที่งานศพก็เอาแต่เงียบไม่พูดจากับใคร ส่วนฟาง หลังจากคำให้การจากตำรวจแล้วสรุปได้ว่า จินนี่และ

ฟางถูกทำร้ายในห้องจนฟางสลบไป และจินนี่พลัดตกระเบียงทำให้เสียชีวิต เพราะผลชันสูตรนั้นไม่มีรอยนิ้วมือฟางที่จะทำร้ายจินนี่เลย 

 

แก้วมองร่างสูงที่นั่งอยู่หน้างานศพของจินนี่ ที่จัดขึ้นแบบธรรมเนียมจีน พี่ชายของเธอไม่ยอมทานอะไรทั้งวัน

ตั้งแต่ที่มา นั่งมองโลงศพตรงหน้าไม่ยอมพูดจากับใคร โดยเฉพาะฟาง หลังจากฟางให้การกับตำรวจและจากหลัก

ฐานชี้ว่าเธอไม่ผิดก็จริง แต่ป๊อปปี้กลับเย็นชาใส่เธอ ยิ่งทำให้ฟางโทษตัวเองว่าดูแลจินนี่ไม่ดี

 

"เธอก็พักบ้างเหมือนกัน"โทโมะ นั่งลงข้างๆแก้วหลังจากไหว้ศพจินนี่แล้ว แก้วสะดุ้ง และแอบขยับตัวออกห่างจาก

โทโมะเล็กน้อย เพราะหลังจากที่เธอกลับจากคอนโดโทโมะวันนั้น เธอก็พยายามหลบหน้าโทโมะตลอดเวลา

 

"เอ่อ ชั้นไปหาคุณอาก่อนนะ"แก้วลุกลี้ลุกลนไปหาพ่อป๊อปปี้ และฟางที่นั่งอยู่ตรงเก้าอี้ 

 

"นายเสียใจแบบนี้ มันไม่ได้ทำให้จินนี่ฟื้นมาหรอก"โทโมะพูดตรงๆ ทำเอาป๊อปปี้ที่นิ่งอยู่หันขวับหาเขา

 

"หุปปากของนายซะโทโมะ"ป๊อปปี้ตอบอย่างหงุดหงิด

 

"ชั้นถึงจะไม่ค่อยชอบนายเท่าไหร่นะ แต่นายคิดว่าจินนี่เค้าจะมีความสุขหรอที่เห็นคนที่เค้ารักเป็นแบบนี้"โทโมะ

พูดก่อนจะเดินไปช่วยฟางเสิร์ฟน้ำให้แขก ป๊อปปี้มองตามโทโมะ ภาพที่เขาเห็นคือทั้งคู่ช่วยกันเสิร์ฟน้ำ และโท

โมะก็ได้ปลอบใจให้กำลังใจฟางอยู่ไม่ห่าง ทำให้เขารู้สึกหงุดหงิด หงุดหงิดเพราะเห็นรอยยิ้มของฟานี่งน่ะหรอคนที่รู้สึกผิดกับการตายของจินนี่ ยังกลับไปยิ่มร่ากับผู้ชาย

 

 

"ป๊อปโอเคนะคะ"แคทที่มางานศพจินนี่ และรีบเร้าไปหาป๊อปปี้ทันที และจับมือชายหนุ่มด้วยความเป็นห่วง ชาย

หนุ่มมองมือนั้นก่อนจะค่อยๆถอนมือออกจากการเกาะกุม

 

"ไม่เป็นไรหรอกแคท ป๊อปไม่เป็นไร "ป๊ออปี้ตอบแต่พลันน้ำตาใสๆกลับไหลลงมา หญิงสาวเอามือปาดน้ำตาชายหนุ่มแล้วกอดชายหนุ่มเพื่อปลอบโยน

 

"ไม่เป็นไรนะป๊อป แคทเข้าใจ ใครก็ไม่อยากให้จินนี่ไปจากพวกเราหรอก เพียงแต่"แคทพูดแล้วแสร้งบีบน้ำตา

 

"แต่อะไรแคท"ป๊อปปี้ชะงักกับคำพูดเพื่อนสาวและถอนกอดออก

 

"เอ่อ คือ"แคทแกล้งอึกอัก

 

"บอกป๊อปมานะ ถ้าเรายังเป็นเพื่อนกัน"ป๊อปปี้ขู่ ในใจแคทกลับดีใจที่ทุกอย่างเข้าทาง ทำตัวแสนดีห่วงใยป๊อปปี้

และทำทีว่ามีความลับหลุดออกมา เท่านี้ชายหนุ่มตรงหน้าก็เชื่อแล้ว

 

"แคทแค่รู้สึกไม่สบายใจน่ะป๊อป เพราะก่อนจินนี่จะเสีย เธอโทรมาหาแคท ตอนนั้นแคททำงานอยู่เลยออกไป

หาไม่ได้ ถ้าตอนนั้นแคทโดดงานออกไป จินนี่คงไม่ต้องมีปากเสียงกับ ฮือออ"แคทแกล้งร้องไห้ยิ่งทำให้ป๊อปปี้

สงสัยเพื่อนสาวมาก

"ทำไมแคท แคทบอกป๊อปมา"ป๊อปปี้ถามอย่างร้อนรน

 

"ฮืออ จินนี่โทรมาบอกว่า เธอแอบได้ยิน ว่าฟางแอบรักป๊อปมาตลอด และแสร้งทำดีกับเธอ เธอร้องไห้เสียใจ ละ

จู่ๆสายก็หลุด"แคทรีบสร้างเรื่องใหม่ทันที

 

"พอแคทโทรกลับ จินนี่ก็ร้องไห้คุยโทรศัพท์อยู่ในห้องน้ำ แต่จินนี่รีบวางเพราะได้ยินเสียงฟางร้อง แต่พอวางแค

ทก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะคิดว่าจะคืนดีกัน แต่มันก็ไม่ใช่ ฮืออ"แคทแกล้งบีบน้ำตาร้องไห้สะอึกสะอื้นจนทำให้

ป๊อปปี้ต้องกอดตอบเธอ

 

"ทั้งๆที่แคทไม่มีเวลาให้จินนี่ช่วงนี้ แคทอุส่าห์ดีใจที่จินนี่ไปสนิทกับฟาง แต่แล้วทำไมฟางถึงได้ลอบแทงข้างหลัง

แบบนี้กับจินนี่ ฮือๆ ไม่งั้นจินนี่คงไม่ต้องเสียใจและทำอะไรแบบนี้ ฮือ"แคทสะอึกสะอื้น และแต่งเรื่องบิดเบือน

ความจริงจากตัวเองเป็นเรื่องที่เธอใส่ร้ายให้ฟาง ป๊อปปี้ฟังแล้วชาไปทั่วตัว

 

"แต่พอเกิดเรื่อง แม้เธอจะไม่ได้ฆ่าจินนี่ แต่เธอคือต้นเหตุ แคทรับไม่ได้นะป๊อป ต่อให้กฏหมายเอาผิดกับฟางไม่ได้แต่ยังไงยัยนั่นก็ผิดที่จินนี่ไม่ได้รับความยุติธรรม"แคทแลก้งร้องไห้แล้วกอดป๊อปปี้ที่กอดเธอตอบเพื่อปลอบนั้น

 

สายตาของแพทที่มองพี่สาวตนเองกอดกับแฟนเพื่อนที่พึ่งเสียไป เธอยิ่งรู้สึกแย่มาก จนโทโมะสังเกตได้ถึงความผิดปกติ

 

 

หลายวันก่อน

 

"พี่แคท ไปทำอะไรมาน่ะ แล้วถือมีดทำไม"แพทที่เข้ามาจะยืมเสื้อพี่สาวต้องตกใจที่เห็นสภาพพี่สาวเหมือนไปฟัดกับใครมา เธอรับเดินไปหาพี่สาวทันที

 

"คนที่ชอบแย่งของชาวบ้าน มันสมควรแล้วๆ"แคทพูดซ้ำๆ ทำให้แพทตกใจเมื่อรู้ว่าพี่สาวอาการกำเริบก็รีบหยิบยากล่อมประสาทให้พี่สาวกินทันที ก่อนจะพาพี่สาวของเธอล้มตัวลงนอน

 

"เดี๋ยวแคทเช็ดตัวให้นะ"แคทไปหยิบผ้าชุบน้ำและกะละมังมาเช็ดตัวให้พี่สาว ต้องตกใจที่แขนเธอมีรอยฟันกัดไว้น่ากลัวจนเลือดซึม แพทเอื้อมมือจะทำแผลต้องตกใจที่ แคทลืมตาและจับมือแพทแน่นจนเธอรู้สึกเจ็บ

 

"อย่ายุ่งกับแผล ชั้นจัดการได้ ส่วนแก วันนี้เห็นชั้นในสภาพไหนก็อย่าไปบอกใคร ไม่งั้นแกได้เป็นเหมือนอีแม่เลี้ยงนั่นแน่แพท"สิ้นคำขู่พี่สาว เธอก็ผละออกไป เมื่อหันกลับก็พบว่าพี่เธอนอนหลับแล้ว เธอกลัวจนต้องรีบออกจากห้องไปทันที

 

 

 

"เป็นอะไรรึเปล่าแพท"โทโมะและฟางเดินไปหาแพทที่ยืนหน้าซีดอยู่

 

"ปะ เปล่าค่ะ ไม่มีอะไร"แพทพยายามบ่ายเบี่ยง แต่โทโมะไม่เชื่อ แต่เขาก็ไม่พูดอะไร

 

"พี่โทโมะคะ อยู่กับแพทซักพักนะคะ"แพทรั้งชายหนุ่มทันที เมื่อเห็นว่าเขาจะตามฟางไปเอาของไปเก็บที่รถ เมื่อ

ชายหนุ่มเห็นเธอจับเเขนเสื้อเขา และรู้สึกจากแววตาเธอว่าตอนนี้เธออยากได้ใครสักคนมาอยู่ข้างๆเธอ ชายหนุ่ม

รับคำและนั่งลงที่ม้าหินอ่อนนอกงาน แพทจึงปล่อยมือแล้วเปลี่ยนไปเลื่อนเอามือมากุมมือโทโมะและซบลงที่ไหล่

กว้างอย่างหาที่พึ่ง โดยโทโมะลูบหัวสาวน้อยด้วยความเอ็นดู แต่กลับทำให้แก้วที่เดินมาจากด้านหลังเห็นเข้าแอบน้อยใจและเดินหนีไปทันที

 

"คุณแคท"ฟางที่ออกมาจากห้องน้ำตกใจหน้าถอดสีเมื่อเห็นแคทยืนรออยู่

 

"จะรีบไปไหนล่ะอยู่คุยกันก่อนสิ"แคทยิ้มเยาะก่อนที่จะเดินมาดักฟางแล้งผลักเธอกลับไปในห้องน้ำ

 

"นี่คุณจะทำร้ายฟางเหมือนกับที่คุณทำร้ายคุณจินนี่สินะ ขอบอก ฟางจะไม่ยอมอะไรคุณอีกแล้วครั้งนี้ฟางสู้ตาย"ฟางตกใจก่อนที่จะรีบพูด

 

"55555อย่างเธอเนี่ยนะจะสู้อะไรชั้นได้ อย่าโง่ทำร้ายตัวเองไปหน่อยเลย ที่ชั้นมาหาเธอเนี่ยเพราะชั้นจะมาเตือนเธอ ว่าถ้าคิดจะปากโป้งใส่ร้ายชั้นในเรื่องจินนี่ล่ะก็ชั้นจะจัดการแกให้ตายแน่ โอ้ะๆ ไม่สิ ถ้าจัดการแกก็คงไม่สะใจ ชั้นจะจัดการคนที่แกรักดีกว่า ใครล่ะ ป๊อปปี้ รึคุณอา"แคทยิ้มเยาะก่อนจะพูดขู่ฟาง

 

"อย่าทำอะไรคุณอากับคุณป๊อปนะ"ฟางตกใจรีบห้าม

 

"ชั้นไม่ทำอะไรเค้าตอนนี้หรอก เพราะป๊อปเป็นคนที่ชั้นรัก ชั้นต้องกการเค้า แต่ถ้ามีใครมาขวางชั้นชั้นไม่เอามันไว้แน่ เลือกเอาแล้วกัน ว่าแกอยากจะให้คนที่แกรักเป็นอะไรไปรึจะเก็บเรื่องนี้ไว้ตลอดไป"แคทพูดขู่ฟางอีกครั้งก่อนที่จะเดินเชิดออกไป ฟางอึ้งและรู้สึกแย่กว่าเดิมที่ทำอะไรแคทไม่ได้

 

 

 

"อ๊ะ  คุณป๊อป"ฟางหลังจากเอาของเก็บที่รถโทรโมะต้องชะงักที่เห็นป๊อปปี้แอบมาสูบบุหรี่เพื่อระบายควรามเครียด

แถวลานจอดรถคนเดียว ด้วยความเป็นห่วงเธอจึงรีบไปหาร่างสูงทันที ร่างสูงเมื่อเห็นร่างเล็ก ก็เก็บบุหรี่ก่อนจะเดินหนีไป

 

 

"เดี๋ยวค่ะคุณป๊อป อย่าทำแบบนี่กับฟางเลย คุณจะด่าว่ารึแกล้งฟางเหมือนเดิมก็ได้ แต่คุณอย่าเย็นชาแบบนี้สิคะ"ฟางรั้งแขนชายหนุ่มไว้ แต่พอชายหนุ่มหันกลับมามองด้วยสายตาเย็นชา ทำให้น้ำตาใสๆที่ไหลออกมาด้วยความรู้สึกผิดที่ปกป้องคนที่เขารักไม่ได้

 

 

"อย่ามามารยาบีบน้ำตาไปหน่อยเลย ยัยกาฝาก"ป๊อปปี้สลัดแขนออกจากือฟางอย่างแรงจากฟางล้มไปตามแรงเหวี่ยงของชายหนุ่ม ไปกระแทกกระถางต้นไม้ แผลหัวแตกที่ถูกทำแผลไว้ตอนแรก พอถูกกระแทกซ้ำมันทำให้เลือดซึมมากยิ่งขึ้น

 

ชายหนุ่มมองหญิงสาวที่เอามือกุมแผลตัวเอง ด้วยสายตาหมางเมินยากจะให้คนตัวเล็กเข้าใจ

 

"ชั้นเกลียดเธอ เพราะเธอทำให้จินนี่ต้องตาย อย่าหวังว่าชั้นจะให้อภัยในสิ่งที่เธอทำเลย ยัยกาฝาก"ชายหนุ่มพูดจบก็ เดินไปสตาร์ทรถแลวขับออกไปด้วยความเร็ว ทิ้งให้ร่างบางนั่งร้องไห้อยู่ที่เดิม

 

 

"คุณป๊อป ฟางขอโทษ ฮืออ ฟางไม่ดีเองที่ดูแลคุณจินนี่ไม่ดี"ฟางร้องไห้อยู่ตรงนั้น โดยที่แคทแอบมองอยู่ก็สะใจ กับแผนการของเธอที่ทำให้ทั้งคู่ต้องเกลียดกัน

 

"กำจัดไปละหนึ่ง เหลืออีกหนึ่ง หึ นังกาฝาก แกเจอชั้นแน่"แคทพูดและหัวเราะเหี้ยม ก่อนะเดินออกไปจากตรงนั้น

 

 

 

 

ช่วงนี้เราไม่ค่อยว่างเลย เพราะยุ่งกะเรื่องรับน้อง เราพยายามจะมาอัฟบ่อยๆนะ อย่าพึ่งลืมกันก่อนนะ ติดตามเยอะๆละ จุฟๆ