เกลียดเธอแค่ไหน สุดท้ายก็รักเธอ
เขียนโดย Chapond
วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 03.38 น.
แก้ไขเมื่อ 11 กันยายน พ.ศ. 2556 11.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8) ความเสียใจของป๊อปปี้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"เดี๋ยวป๊อปไปทำงานก่อนนะครับที่รัก แล้วป๊อปจะรีบกลับมา"ป๊อปปี้บอกแฟนสาว แล้วหอมแก้มหนึ่ง ก่อนจะหันไปเจอฟางที่ยืนล้างจานอยู่มองตาไม่กระพริบ
"ดูแลจินนี่ดีๆล่ะยัยกาฝาก ไม่งั้นเธอเจ็บตัวแน่"ป๊อปปี้ขู่ฟาง ก่อนจะถูกจินนี่ผลักเขาออกไปเพื่อทำงาน ฟางยืนมองถาพนั้นแล้วยิ้ม ไม่มีที่ว่างให้เธอเลยจริงๆ อย่าน้อยใจเลย แค่คุณจินนี่มีความสุขยิ้มได้ก้พอแล้ว
"ฟาง ไปซื้อของให้หน่อยสิ เอาตามรายชื่อตรงนี้นะ วันนี้จินนี่จะทำราดหน้าให้ป๊อปกิน รายนี้ชอบกินราดหน้ามากเลย เอ่อ ลืมไป ฟางอยู่บ้านเดียวกับป๊อป น่าจะรู้แล้ว"จินนี่บอกฟางหลังจากที่ทั้งคู่ช่วยกันทำงานบ้านและตกแต่งห้องจนเสร็จ
ทันทีที่ฟางออกไป จินนี่ก็เดินเข้าไปที่ห้องนอนก่อนจะหยิบกล้องวีดีโอ ออกมาแล้วกดเปิดทำงาน
"ป๊อปคะ ป๊อปเจอจินนี่มั้ยอ่ะ แคทโทรไปก็ไม่ยอมรับสายที่บ้านก็ไม่กลับตั้งแต่เมื่อวานแล้ว"แคทพูดกับป๊อปปี้ทันที่ที่เขาก้าวเข้ามาทำงาน
"อ้าว มีอะไรรึเปล่า จินนี่ก็อยู่กับฟางที่คอนโดของป๊อปนิ ก็คงจะดูพวกช่างที่มาต่อเติมห้องเพิ่มเติมเพราะใกล้จะถึงวันงานแต่งแล้ว"ป๊อปปี้ตอบไปตามตรง
"อะไรกัน ทำไมรีบนักล่ะคะ ไหนว่าอีกนานหลายเดือนกว่าจะแต่งงานกัน"แคทตกใจก่อนจะรีบพูด
"ตอนแรกป๊อปก็คิดงั้นนะแคท แต่ในเมื่อจะแต่งช้าแต่งไวเจ้าสาวของป๊อปก็คือจินนี่อยู่แล้ว ก็แต่งมันอาทิตย์หน้าเลยแล้วกัน นี่เราก็คุยกันกับพ่อแม่พวกเราแล้ว สงสัยป๊อปคงอยากมีลูกไวไวล่ะมั้ง"ป๊อปปี้พูดอย่างอารมณ์ดีเมื่อคิดถึงคนที่รออยู่ที่ห้องตอนนี้ ทันทีที่รู้ว่าเพื่อนรักอยู่ไหนแคทกำมือแน่นด้วยความอิจฉา เหมือนสายฟ้าฟาดลงกลางอก เมื่อรู้ว่าป๊อปปี้เลื่อนวันแต่งงานมาให้ไวขึ้นแถมยังไม่บอกมห้เธอรับรู้แบบนี้อีก
"แคทเป็นห่วงจินนี่น่ะค่ะ จินนี่ยิ่งไม่ค่อยสนิทกับใครมากด้วย ทำไมจู่ๆถึงไปสนิทกับเด็กในบ้านป๊อปแบบนั้น แล้วยิ่งป๊อปไม่ถูกกับยัยเด็กนั่นแคทแอบกลัวค่ะ ว่าเค้าจะทำร้ายจินนี่เป็นการเอาคืนป๊อปรึเปล่า"แคททำน้ำเสียงเป็นห่วงจินนี่แล้วเริ่มใส่ร้ายฟาง
"ไม่หรอกมั้งแคท ก็ตอนป๊อปออกมาเค้ายังพูดจากันดีๆอยู่เลย แถมจินนี่ก็เอ็นดูฟางจะตาย ฟางคงไม่คิดอะไรแบบนั้นหรอก"ป๊อปปี้พูดพลางส่ายหน้าขำกับความระแวงของแคท
"แล้วแต่ป๊อปแล้วกันนะคะ ที่แคทพูดแบบนี้เพราะแคทเป็นผู้หญิง ผู้หญิงด้วยกันเค้าดูออกว่าใครเป็นใคร จริงสิ ป๊อปคะ เดี๋ยวช่วยเคลียงานตรงนี้ที่แบบมันผิดน่ะ"แคทใช้จังหวะมดเดินมาคุยเรื่องงานกับป๊อปปี้ปลีกตัวออกมาไปที่รถ เพื่อขับไปที่จุดหมายของเธอทันที คอนโดป๊อปปี้
"ขอบคุณค่ะป้า ดอกลิลลี่สีขาว คุณจินนี่ต้องชอบแน่ๆเลย"ฟางรับช่อดอกไม้มาแล้วนึกถึงจินนี่ แต่จู่ๆ ลูกชายน้าเจ้าของร้านดอกไม้ก็วิ่งมาชนเธอ แล้วทำแก้วน้ำแดงหกรดช่อดอกลิลลี่ของเธอ
"ว้าย หนู เดี๋ยวน้าเปลี่ยนช่อใหม่ให้นะ น้าขอโทษนะลูกๆ"น้าเจ้าของร้านขอโทษฟางยกใหญ่ ฟางยิ้มให้เจ้าของร้านเชิงว่าไม่เป็นไร
"คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง"วูบนึงฟางนึกถึงจินนี่ทันที และพยายามคิดในแง่ดีว่าไม่มีอะไร
ก๊อกๆ
"มาไวเชียวนะฟาง มาช่วยชิมราดหน้าหน่อยสิ อ๊ะ เธอ"จินนี่เดินไปเปิดประตูแต่ต้องตกใจ เมื่อพบว่าคนที่มาหาเธอไม่ใช่ฟาง แต่คือเพื่อนรักของเธอ
"อะไรกันจินนี่ เรียกแคทซะห่างเหิน เเล้วนี่เป็นอะไรบ้านช่องไม่ยอมกลับ โทรไปก็ไม่รับ "แคทต่อว่าจินนี่ ละทำทีน้อยใจเพื่อนรักก่อนที่จะมองไปที่ชุดเจ้าสาวของจินนี่ที่แขวนไว้ไม่ไกล
"จินนี่เป็นแฟนกับป๊อป เรากำลังจะแต่งงานกัน ไม่แปลกหรอกที่จะมาอยู่คอนโดด้วยกัน"จินนี่โต้กลับ แคทฟังแล้วหูผึ่งซ่อนอารมณ์โกรธไว้ ก่อนจะหันไปยิ้ม
"มาอยู่ด้วยกันในเรือนหอตัวเองก่อนวันแต่งแบบนี้ ระวังจะไม่ได้แต่ง"แคทเบ้ปากห่อนจะแอบเยียดจินนี่
"ทำไมพูดแบบนั้นล่ะ รึว่าไม่ชอบใจที่จินนี่จะแต่งงานกับป๊อปไวขึ้น"จินนี่พูดขึ้นเสียงแข็ง
"อะไรกันจินนี่ แคทแค่เป็นห่วงเพื่อนรักของแคททำไมจินนี่ต้องขึ้นเสียงว่าใส่แคทด้วย"แคทแกล้งตัดพ้อเพื่อนรักและทำเป็นบีบน้ำตา
"อ้าว ไม่ใช่ว่าแคทแอบรักแฟนของจินนี่อยู่หรอ เลยพูดออกมาแบบนั้น"คำพูดของจินนี่ทำเอาแคทตาโตแล้วหันหลังกลับไปหาเพื่อนสาว
"ทุกครั้งที่แคทชอบบอกว่าห่วงจินนี่ๆ จินนี่ว่าแคทน่าจะเปลี่ยนไปบอกว่าหึงแฟนจินนี่มากกว่านะถึงจะถูก!"จินนี่พูดเสียงแข็ง
"อะไร เอาที่ไหนมาพูดน่ะจินนี่ แคทกับป๊อปก็เป็นเพื่อนกันนะ ฟางใช่มั้ยที่ใส่ร้ายแคทน่ะ ต้องใช่แน่ๆ นังเด็กนั่นคงจะอิจฉาเราเลยหาเรื่องยุให้พวกเราแตกกัน"แคทเริ่มร้อนตัวแล้วโบ้ยความผิดไปให้ฟาง จินนี่แค่นหัวเราะ
"ถ้าเมื่อวานจินนี่ไม่ไปหาป๊อปปี้ จินนี่คงไม่ได้ยินที่แคทพูดกับพี่มดหรอก หรือจะเถียงว่ามันไม่จริง"จินนี่พูดคำขาด ทำเอาแคทชาไปทั่วร่าง
"จะ จินนี่ แคทขอโทษ"แคทอึ้ง
"จินนี่น่ะไม่โกรธหรอก แต่ที่จินนี่เสียใจ เสียใจที่เพื่อนที่จินนี่ไว้ใจ ที่แท้คืองูพิษคบไม่ได้ เอาความลับเราไปแฉให้คนอื่นแถมยังใส่ร้าบกันแบบนี้ กลับไปซะเถอะแคท จินนี่ไม่อยากพูดด้วยแล้ว"จินนี่พูดทั้งน้ำตา แคทฟังแล้วอึ้ง งูพิษ คบไม่ได้ ไม่มีคนคบ แคทเริ่มเอามือกุมหัวตัวเอง ละเริ่มพูดซ้ำไปซ้ำมา ภาพที่เธอถูแม่เลี้ยงตีตอนเด็กฉายเข้ามาในหัว
"แคท แคทเป็นอะไรน่ะแคท"จินนี่ตกใจที่เห็นแคททรุดลง รีบเข้ามาดูเพื่อนรักด้วยความเป็นห่วง
"อยู่นี่ก่อนนะ เดี๋ยวจินนี่ไปเอายาก่อน"จินนี่ตกใจวางแคทลงที่โซฟาแล้ววิ่งเข้าไปหายา แคทหันไปมองตามจินนี่ด้วยสายตาแข็งกร้าว ใคร ใครจะไม่คบชั้น ชั้นไม่ได้อยู่คนเดียว ป๊อปปี้ต้องเป็นของชั้น ภาพที่เธอฆ่าลูกหมาผุดเข้ามาในหัวแคท สมองสั่งการตอนนี้คือคำสั่งเดียว คือ กำจัดทิ้งไปซะ!
"คุณจะทำอะไรน่ะคุณแคท"ฟางเข้ามาในห้องต้องตกใจเมื่อเห็นแคทจะถือมีดเข้ามาในห้องนอนที่จินนี่อยู่ ด้วยสัญชาตญาณ ฟางรีบปล่อยของที่ซื้อมาทั้งหมดวิ่งไปยื้อแย่งมีดกับแคท
"คุณจะทำอะไรคุณจินนี่คะ คุณแคท"ฟางพูดขณะที่ยื้อแย่งมีดกัน
"ปล่อยชั้น พวกที่มาแย่งของของคนอื่น มันต้องตาย รวมทั้งแกด้วยนังฟาง นังกาฝาก ชอบมายั่วป๊อปของชั้นแกก็ต้องตายเหมือนกัน"แคทพูดอย่างเสียสติอางะวาดหนักขึ้น ทำให้ฟางเริ่มกลัว
"วางมีดลงนะแคท อย่าทำร้ายน้องฟาง/คุณจินนี่หนีไปค่ะ"จินนี่ออกมาจากห้องพอดี ฟางร้องเตือนจินนี่ จังหวะนั้น
เองแคทใช้มีดจะจ้วงแทงฟางแต่ฟางไวกว่าหลบทัน จึงทำให้มีดฟันโดนที่แขนเป็นทางยาว
"น้องฟาง มันจะมากไปแล้วนะแคท"จินนี่ร้องตกใจ ฟางไม่รอช้ารีบผลักแคทล้มลงก่นจะรีบวิ่งไปหาจินนี่แต่แคทไวกว่า จิกผมของฟางจนร่างบางร้อง
"คุณจินนี่หนีไปค่ะ"ฟางพยายามขืนตัวไม่ให้แคทไปทำร้ายจินนี่
"เกะกะนะมึง"แคทเดือดจัดผลักฟางชนเหลี่ยมตู้สุดแรง ทำให้ฟางหัวแตกสลบไปทันที
"ฟางงงงงงงงงง"จินนี่ตกใจ เริ่มร้องไห้กลัวแคท อาการเพื่อนของเธอเหมือนกับตอนที่แคทฆ่าลูกหมาตัวนั้น
"แคท แคททำใจดีๆตั้งสติ นี่จินนี่นะ เราเป็นเพื่อนกันไง"จินนี่พยายามเรียกสติแคทคืนมา แคทยิ่งหัวเราะคลั่ง
"ก็เป็นจินนี่ไง แคทถึงได้เกลียด ชั้นเกลียด เกลียดแกคนเดียว ทำตัวเป็นสาวน่ารักอ่อนหวานแย่งป๊อปมาจากชั้น นังตัวดี ถ้าไม่มีแก ป๊อปก็เลือกชั้น เจ้าสาวของปํอปก็ต้องเป็นชั้น"แคทระเบิดอารมณ์มา ทั้งหัวเราะทั้งร้องไห้ จินนี่เห็นท่าไม่ดีจึงรีบคว้าแจกันใกล้ตัว โยนใส่แคทหัวแตกทันที
"แกทำชั้น เลือด อีจินนี่ อย่าอยู่เลย!"แคทเมื่อเห็นเลือดก็เสียสติ ปราดเข้าไปหาจินนี่ที่วิ่งหนีไปที่ระเบียงเพื่อตะโกนให้คนช่วย
"ไม่มีใครช่วยแกหรอก มานี่"แคทคลั่ง กระชากแขนจินนี่เข้ามาในห้อง แต่จินนี่รีบกัดที่แขนแคทอย่างแรงจนเลือดซึม ทำให้แคทปล่อยมีดลง
"อีจินนี่ อีหมาบ้า อย่าอยู่เลยมึง"แคทยิ่งเสียสติ ตอนนั้นเอง ก็ฉุดกระชากจินนี่ ทำให้สร้อยคอคู่ของจินนี่ที่ป๊อปปี้ให้ไว้ขาดและกระเด็นตกมา
"อย่าทำอะไรจินนี่เลย จินนี่กลัวแล้ว"จินนี่เริ่มยกมือไหว้ร้องขอชีวิต แต่ขณะยื้อกันไปมา แคทเสียหลักลื่นทำให้แรงที่จะกระชากจินนี่กลับเข้ามา กลับผลักจินนี่ตกระเบียงลงไป
"จินนี่!!!!!!!!!!"แคทร้องเสียงหลงเมื่อร่างเพื่อนสาวร่วงลงไปจากระเบียง
"จินนี่ จะทำอะไรอยู่นะ"ป๊อปปี้พูดกับแหวนแต่งงานที่ตัวเองไปรับมาเตรีบมจะเอาให้จินนี่เย็นนี้อย่างอารมณ์ดี ป๊อปปี้จอดรถที่ลานจอดรถต้องตกใจที่เห็นคนมุง จึงแหวกไทยมุงเข้าไปดู แล้วต้องช๊อค เมื่อเห็นร่างไร้วิญญาณของแฟนสาว นอนจมกองเลือด
"จินนี่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"ป๊อปปี้คลั่ง ก่อนจะวิ่งไปกอดร่างของแฟนสาว แล้วร้องไห้ออกมาอย่างไม่อาย
"ใคร ใครทำจินนี่แบบนี้ จินนี่ ฮือออ"ป๊อปปี้ร้องไห้เสียใจอย่างไม่เคยเสียใจมาก่อน ก่อนที่ ตำรวจจะขอร่างของจินนี่ไปชันสูตรที่โรงพยาบาล ป๊อปปี้ที่อยู่ในชุดที่มีแต่เลือดคนรัก มองอย่างเลื่อนลอย ก่อนจะมองไปบนห้อง แล้วรีบเดินขึ้นไปบนห้องทันที
"ไม่ได้ฆ่า ชั้นไม่ได้ฆ่า มันตกไปเองๆ"แคทที่เริ่มคุมสติไม่อยู่อีกครั้งเริ่มลุกลี้ลุกลนเก็บข้าวของของตัวเอง แล้วต้องชะงักเมื่อเห็นสร้อยคู่ เธอมองซักพักก่อนจะหันไปมองร่างไร้สติของฟาง แล้วจัดการยัดสร้อยใส่มือฟางทันที
"ช่วยไม่ได้อยากเป็นมารหัวใจชั้นนะฟาง"แคทยิ้มอย่างเหี้ยมเกรียม ก่อนจะเดินออกห้องไป และต้องตกใจที่เห็นป๊อปปี้กำลังออกลิฟท์มา หญิงสาวรีบหาที่หลบ
ปัง
ทันทีที่ป๊อปปี้เปิดประตูเข้ามา ก็พบกับฟางที่นอนสลบอยู่ ที่แขนเธอมีรอยถูกฟันทางยาว หัวของเธอแตก และที่สำคัญ ในมือของเธอมีสร้อยคอจินนี่ได้ยังไง
"อืมม"ฟางที่เริ่มได้สติขยับตัวตื่นแล้วเอามือกุมหัว ต้องตกใจที่เห็นป๊อปปี้ก่อนจะร้องไห้ออกมา
"คุณป๊อป ช่วยด้วย ช่วยคุณจินนี่ด่วย"ฟางร้องไห้ทันทีที่เห็นชายหนุ่ม
"สร้อยเส้นนี้มาอยู่ที่เธอได้ยังไง"ป๊อปปี้เริ่มคลั่ง คว้าตัวฟางไปเขย่า
"ฟะ ฟางไม่รู้ ตอนนี้คุณจินนี่อยู่ที่ไหนคะ ฟางจะไปช่วยคุณจินนี่"ฟางร้องไห้แล้วถามชายหนุ่มต่อทันที
"สายไปแล้ว"ป๊อปปี้พูดจบก็ปล่อยน้ำตาที่กลั้นไว้ออกมาอีกครั้งนึง
เหมือนฟ้าฟาดลงกลางหัวฟาง เธอช่วยจินนี่ไม่ได้ ฟางอึ้ง ก่อนจะเป็นลมไปอีกครั้งนึง
อัฟละน้าๆๆๆๆๆ ไงก็คอมเม้นกันเหมือนเดิมนะ ขอโทษทีช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเลยอัฟช้าไปหน่อย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ