เกลียดเธอแค่ไหน สุดท้ายก็รักเธอ

 

 

"จินนี่ ผมคิดถึงคุณ"ป๊อปปี้เพ้อหาคนรัก หลังจากงานศพของจินนี่ผ่านไปได้เกือบ2อาทิตย์ ป๊อปปี้ก็เอาแต่กินเหล้าเที่ยวกลางคืนทำตัวเสเพลทุกคืน และแทบไม่ค่อยจะกลับบ้าน กลับมาก็นอนที่คอนโดของเขาโดยตลอด

 

และนี่ก็เป็นอีกคืนที่เขามานอน ป๊อปปี้มองรูปถ่ายคู่กันบนหัวเตียง น้ำตาลูกผู้ชายไหลมาอีกแล้ว  ชุดเจ้าสาวที่ถูกแขวนเอาไว้สุดท้ายก็ไม่ได้ใช้ ชายหนุ่มหยิบมันมาไว้กอดแนบอก ก่อนจะเปิดกล่องดนตรีที่เธอซื้อให้ฟังมันและร้องไห้ออกมาไม่ขาดสาย ก่อนที่จะเมาหลับไป โดยที่เขาไม่ได้สังเกตว่า ข้างโคมไฟข้างเตียงเขา มีซีดีที่ปกเขียนไว้ว่า ให้ป๊อปปี้.อยู่

 

 

 

"ค่ะคุณอา พี่ป๊อปไม่กลับอีกแล้วค่ะ ค่ะได้ค่ะ"แก้วคุยโทรศัพท์ทางไกลกับพ่อของป๊อปปี้ที่อยู่ที่ฮ่องกง โทรมาถามข่าวคราวของลูกชายตลอด

 

แก้วยื่นโทรศัพท์ให้ฟางที่ยืนข้างๆเธอทันที

 

"ค่ะ ฟางจะตามเค้ากลับมาค่ะคุณอา"ฟางรับปากกับพ่อป๊อปปี้ทางโทรศัพท์และวางสายไป แก้วมองด้วยความสงสัย

 

"คุณกับเธอตกลงอะไรกันน่ะ"แก้วถามขึ้นทันที

 

"ฟางตกลงว่าฟางจะไปตามคุณป๊อปปี้กลับบ้านค่ะ ถือซะว่าให้ฟางชดใช้ในสิ่งที่ฟางดูแลคุณจินนี่ไม่ดีพอ ให้ฟางได้ดูแลคุณป๊อปตามที่คุณจินนี่เคยฝากไว้เถอะค่ะ"ฟางยิ้มเศร้าๆ แก้วเห็นจึงตบไหล่หญิงสาวอย่างเข้าใจ

 

 

"เธอทำเพื่อคนบ้านนี้มาเยอะมาแล้วนะฟาง ชั้นเข้าใจแต่มันจะดีหรอถ้าเธอไปหาพี่ป๊อปตอนนี้"แก้วเตือน เพราะจากงานศพวันนั้นที่ป๊อปปี้ทำร้ายฟางอีกครั้ง มันยิ่งตอกย้ำว่าป๊อปปี้ไม่มีวันให้อภัยฟางแน่ๆ

 

"ไม่เป็นไรค่ะ คุณอามีพระคุณกับฟางมาก ทั้งคุณจินนี่ที่ดีกับฟาง ฟางต้องทำค่ะ เพื่อให้คุณป๊อปกลับมาเป็นเหมือนเดิม"ฟางพูดแล้วซึมลงไป

 

"งั้นพักผ่อนมากๆนะฟาง พรุ่งนี้ไปตามพี่ป๊อปกลับบ้านกัน"แก้วยิ้มให้กำลังใจฟาง ก่อนจะชวนฟางขึ้นไปนอนบนบ้านเพราะเห็นว่าดึกมากแล้ว

 

 

 

ฟาง ยืนมองหน้าประตูห้องป๊อปปี้ซักพัก เธอถอนหายใจซักพัก ที่นี่สินะ ที่ๆเธอกับคุณจินนี่...

 

หญิงสาวหลับตาแล้วส่ายหน้าาเพื่อลืมเรื่องร้ายๆนี้ทั้งหมด เธอเลือกจะไม่บอกใครว่าใครทำร้ายเธอ เพียงเพราะห่วงคนที่อยู่ในห้องนี้ คำสัญญาของจินนี่ที่เธอฝากให้ฟางดูแลแฟนหนุ่มในวันที่เธอไม่อยู่ ฟางตัดสินใจทำมัน แม้ว่าตอนนี้ คนในห้องจะโกรธเกลียดเธอแค่ไหนแล้วก็ตาม แต่เธอก็จะอดทน

 

 

ก๊อกๆ

 

ไม่มีเสียงมาเปิดประตู ฟางลองเคาะประตูอีกซักพักใหญ่ บ้าน่า พี่ยามบอกว่ารถคุณป๊อปปี้ไม่ได้ออกไปไหนตั้งแต่เมื่อคืน แสดงว่าเขาต้องอยู่ในห้องตลอดสิ

 

"ขอโทษนะคะคุณป๊อป"ฟางตัดสินใจ ล้วงเอากุญแจสำรองที่จินนี่เคยให้เธอ มาไขเปิดประตูห้องเข้าไปทันที

 

ภายในห้องมืดสนิท ม่านถูกปิดไว้หมด ไม่มีการเปิดหน้าต่าง เปิดไฟใดๆทั้งสิ้น ฟางยกมือปิดจมูกตัวเอง

 

ฉุนกลิ่นเหล้าแฮะ ทันทีที่ก้าวเข้ามาในห้อง เธอก็พบว่า ขวดไวน์ ขวดเบียร์ต่างๆ ถูกทิ้งไว้เกลื่อนกลาดระเนระนาดเต็มห้องไปหมด นี่เขาจมอยู่กับตัวเองอย่างนี้ตลอดทั้งหลายอาทิตย์เลยหรอ โธ่! คุณป๊อป

 

ฟางค่อยๆเริ่มเก็บขวดไวน์ ขวดเบียร์ต่างๆไปทิ้งขยะ เพื่อให้ห้องมีพื้นที่เดินไปมาได้สะดวกทันที

 

 

"ป๊อป ดูนี่สิๆ มีร้านสวยๆทางนี้อีกร้านตามมาเร็ว"ภาพของจินนี่ที่ยิ้มอย่างร่าเริงในวีดีโอถูกฉายบนจอทีวี ภาพที่พวกเขาสองคนไปเที่ยวทะเลด้วยกันครั้งแรก

"สัญญานะคะ ว่าแต่งงานแล้วจะพาจินนี่มาเที่ยวทะเล"จินนี่ถ่ายวีดีโอจากกล้องหน้า โดยมีป๊อปปี้กอดเธอจากด้านหลังบิ้มกรุ้มกริ่ม

"สัญญาครับ ถ้าเราแต่งงานนะ ป๊อปจะพาจินนี่มาทุกวันให้ตัวดำไปเลย"ชายหนุ่มตอบอย่างอารมณ์ด์ ินนี่ตีแขนแฟนหนุ่มเบาๆ ก่อนเขย่งตัวเพื่อจูบแฟนหนุ่มเพื่อให้รางวัลทันที

 

 

"จินนี่ ผมคิดถึงคุณ"เสียงของป๊อปปี้ที่นั่งดูวีดีโอของเขาและจินนี่ทั้งหมด เพ้ออกมา ก่อนจะยกกระป๋องเบียร์ดื่มมันจนหมด แล้วปามันทิ้งไปตรงมุมห้อง ก่อนจะเอามือปิดหน้าร้องไห้อีกครั้ง

 

ฟางมองสภาพผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอแล้วยิ่งสงสาร นี่นะหรอคุณป๊อปปี้ คนปากร้ายที่ชอบว่าชอบแกล้งเธอ ตอนนี้อยู่ในสภาพที่โทรมหนวดเคราไม่ได้โกนแทบดูไม่ได้ ฟางน้ำตาซึม ถ้าเค้าเป็นแบบนี้ ให้เค้ากลับมาปากร้ายมาว่ามาแกล้งเธอยังจะดีกว่าอีก

 

"พอเถอะค่ะคุณป๊อป พอได้แล้ว"ฟางรีบเข้าไปห้าม เมื่อเห็นป๊อปจะแกะกระป๋องเบียร์กระป๋องใหม่อีก หญิงสาวรีบไปคว้ามือชายหนุ่มทันที

 

"ไม่ต้องมายุ่ง"ป๊อปปี้เหล่มองฟางก่อนจะสะบัดมือทิ้ง และแกะกระป๋องเบียร์เพื่อดื่มต่อจนหมดไปอีกกระป๋อง

 

 

"อย่าทำแบบนี้สิคะคุณป๊อป ตอนนี้ที่คุณเป็นมันไม่ใ่ชคุณป๊อปที่ฟางรู้จักเลย"ฟางพูดแล้วน้ำตาไหลออกมา ทำให้ชายหนุ่มหันกลับไปมองหน้า แล้วยิ้มเหยียดๆใส่เธออย่างสมเพช ก่อนจะแค่นหัวเราะออกมา

 

"ใช่! นี่มันไม่ใช่ชั้นคนเก่าไง ป๊อปปี้คนเก่า ตายไปแล้ว มันตายไปพร้อมกับแฟนของเค้าไง และสาเหตุทั้งหมดมันมาจากเธอ เพราะเธอทำให้จินนี่ต้องตาย"ป๊อปปี้ตะคอกใส่ฟางอย่างโกรธจัด ทันทีที่เห็นว่าเป็นฟาง

 

"คะ คุณป๊อปพูดเรื่องอะไรคะ ฟางคือต้นเหตุอะไร ก็ใจเมื่อตำรวจก็บอกแล้วว่าพวกเราถูกทำร้ายด้วยกันทั้งคู่"ฟางไม่เข้าใจ

 

"ไม่ต้องมาทำไขสือ ชั้นรู้จากแคทหมดแล้ว ว่าที่จินนี่ตายเพราะทะเลาะกับเธอมาก่อน เพราะจินนี่รู้ว่าเธอแอบรักชั้น เธอนี่มันงูพิษ! ทำร้ายจินนี่ได้ลงคอ ทั้งที่จินนี่เห็นเธอเหมือนกับน้องสาวแต่เธอกลับทำแบบนี้"ป๊อปปี้ตะคอกใส่ฟางแล้วเขย่าตัว ฟางเริ่มร้องไห้ด้วยความกลัวชายหนุ่มตรงหน้าอย่างมาก

 

"ไม่ใช่นะคะคุณป๊อป คุณกำลังเข้าใจฟางผิด โอ๊ย"ฟางแย้ง แต่ชายหนุ่มกลับบีบแขนเธอแน่นจนเธอร้องด้วยออกมาความเจ็บ

 

"หรือจะเถียงว่ามันไม่จริง ที่เธอพยายามเข้ามาดูแลชั้น มาหาชั้นถึงที่นี่ ไม่ใช่ส่าเธอรักชั้นงั้นหรอ"ป๊อปปี้ถาม ฟางสะอึกไม่ยอมตอบ แล้วเบือนหน้าหนี มันคือเรื่องจริง แต่ไม่ทั้งหมด...

 

 

"หึ หึ จริงๆด้วย ไม่อยากจะเชื่อเลยยัยกาฝาก เธอนี่มันร้ายจริงๆ นี่คงสาแก่ใเธอแล้วใช่มั้ยที่พรากจินนี่ไปจากชั้น พอใจแล้วใช่มั้ย ทำไมล่ะห้ะ ไม่เอาชั้นไปอีกคนล่ะ ทำไม!!!!"ป๊อปปี้เขย่าฟางอย่างแรงด้วยความบ้าคลั่งและเสียใจของตัวเอง

 

เพียะ!

 

ฟางตบหน้าป๊อปปี้เพื่อเรียกสติ ชายหนุ่มหันหน้ากลับมามองเธอด้วยสายตาแข็งกร้าว มุมปากของเขามีเลือดออกจากเเรงตบเมื่อกี้นี้

 

"คุณป๊อปตอนนี้คุณกำลังเมามาก ฟางเข้าใจ แต่ถ้าคุณมาว่าว่าฟางเป็นคนทำให้คุณจินนี่ต้องตายมันไม่เป็นความจริง ฟางแค่อยากให้คุณกลับบ้านกลับมาเป็นคนเดิมเท่านั้นเอง"ฟางพูดทั้งน้ำตาที่น้อยใจที่เขากล่างหาเธอ

 

"ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดีเข้าตัวแบบนี้ จินนี่ตายไม่ถึงเดือนก็โร่มาให้ท่าชั้นถึงที่นี่ ได้ ในเมื่อเธอรักชั้น ชั้นก็จะสนอง อยากได้มากใช่มั้ย ดี งั้นมานี่!"ป๊อปปี้พูดจบก็กระชากตัวฟางขึ้น ร่างบางลอยหวิวไปตามแรงกระชาก ก่อนจะลากฟางไปที่ห้องนอนและโยนลงบนเตียงนอนอย่างแรง จนร่างบางนอนคดคู้เพราะจุกจนตัวงอ ปีอปปี้ไม่รอช้า รีบขึ้นคร่อมร่างของร่างบางที่กำลังเจ็บอยู่ทันที

 

"ยะ อย่านะคะคุณปีอป อย่าทำแบบนี้ คุณจินนี่รู้เค้าต้องเสียใจ"ฟางขอร้อง แต่ป๊อปปี้ที่ฟังชื่อคนรักของเขา แต่เหมือนเป็นการราดน้ำมันลงบนไฟในใจเขาให้โหมหนักไปอีกครั้ง

 

"ไม่ต้องมาปากดี ชั้นจะบอกอะไรไว้อย่างนะ make loveกับhave sexน่ะ มันต่างกัน make love ชั้นทำกับคนที่ชั้นรัก แต่กับเธอมันก็ได้เป็นแค่เครื่องสนองความต้องการชั้นเท่านั้นล่ะจำไว้!"ป๊อปปี้พูดจบก็ ผลักร่างบางลงไปกับเตียงอีกที ก่อนก้มลงจูบฟางอยากหนักหน่วงและรุนแรงและสอดลิ้นเข้าไปเล่นกับลิ้นของร่างบางในช่องปาก จนฟางรู้สึกได้ถึงคาวเลือดจากแรงตบเมื่อกี้นี้

 

แควกกกกกกก !!!

 

เสียงการฉีกทึ้งชุดเดรสสีหวานของฟางออก เผยให้เห็นชุดชั้นในสีขาวของร่างบางที่ปกปิดทรวดทรงของร่างเล็ก ป๊ออปี้ถอดจูบนั้นออกมา ก่อนจะกระชากชุดเดรสออกไปทันที โดนไม่สนใจว่าร่างเล้กจะเจ็บเพียงไร ก่อนจะกระชากบราสีขาวสวยของฟางออก เผยให้เห็น ยอดอกที่ชูชันอยู่ ป๊อปปี้มองอย่างหื่นกระหายก่อนจะค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองออกและโยนมันไปพ้นๆตัว

 

"อย่าทำอย่างนี้เลย ฮือๆ"ฟางร้องไห้ขอร้องชายหนุ่มแล้วพนมมือเพื่อขอความสงสารจากชายหนุ่ม ชายหนุ่มมองร่างเล็กด้วยสายตาเย็นชา ก่อนดึงมือออกจากอกสวยอย่างแรง แล้วขึงไว้ข้างลำตัวด้วยมือตัวเอง และก้มลงไปดูดยอดทับทิมสวยของฟางอย่างรุนแรงและดิบเถื่อน ฟางรู้สึกถึงความสากของหนวดป๊อปปี้ที่ไม่ได้รับการโกน เธอร้องไห้และสะอื้นในลำคอด้วยความกลัวและพยายามดิ้นแต่ไม่เป็นผล เพราะร่างหนาที่ยึดเธอไว้แข็งแรงกว่า

 

"อื้อออ"ฟางบิดไปด้วยความเสียวซ่าน ป๊อปปี้ใช้ลิ้นเลียยอดทับทิมก่อนจะดูดและขบเม้มสลับไปมาสองข้าง และใช้มือบีบเคล้นอย่างเมามัน

 

ป๊อปปี้เริ่มถอดอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายของฟางออก เขารูดมันออกจาขาเรียวอย่างไม่ปรานี ฟางที่ตอนนี้มือของเธอถูกปล่อยเป็นอิสระนั้นคว้าแขนชายหนุ่มเพื่อห้าม แต่ช้าไปแล้ว กางเกงในตัวจิ๋วลอยคว้างไปตามแรงที่โยน ชายหนุ่มผลักเธอลงเตียงนอนอีกครั้ง ก่อนจะเลื่อนลงไปปลดเข็มขัดตัวเอง และถอดกางเกงตัวเองออก เผยให้เห็นความเป็นชายของชายหนุ่มที่ชูชันอนู่ตรงหน้า ป๊อปปี้รวบมือสองข้างของฟางไว้เหนือหัวร่างบางแล้วใช้เข็มขัดมัดแน่นเพื่อไม่ให้เธอไปไหน ก่อนก้มลงไปที่หว่างขา และเริ่มใช้ลิ้นชิมกลีบกุกลาบสวย เพื่อตักตวงน้ำหวานจากช่องรัก ทันที 

 

"อ๊ะๆ"ร่างบางร้องครางและบิดไปมาด้วยความเสียว ชายหนุ่มมองร่างเล็กที่ร้องครางแล้วยิ้มอย่างสมเพช ก่อนที่จะเห็นว่าหญิงสาวพร้อมแล้ว ก่อนจะถอนปากออกจากช่องรักของหญิงสาว และโน้มไปหาร่างบางที่ชิดขาตัวเองแน่นไม่ยอมให้ป๊อปปี้รุกล้ำไปมากกว่านี้ ชายหนุ่มแหวกขาทั้งสองข้างที่ชิดกันของฟางออกอย่างแรง ก่อนจะสอดใส่ความเป็นชายของตัวเองลงไปในร่างบางทันที โดยไม่สนใจว่าร่าบางจะเจ็บปวดแค่ไหนที่ถูกสอดใส่ไปอย่างรวดเดียวโดยไร้ความปรานี

 

"กรี๊ดดดดดดดดดดด ฟางเจ็บ"ร่างบางร้องออกมาด้วยความเจ็บอย่างยากลำบาก เพราะมันคับแน่นเหลือเกินจนฟางต้องลุกมาดู เลือดของเยื่อบริสุทธิ์ของเธอขาดสะบั้นและไหลออกมา ป๊อปปี้เห็นฟางร้องไห้จึงผลักฟางลงเตียงอีกครั้ง แล้วขยับตัวช้าๆ อืม แน่นชะมัด ก่อนจะก้มลงไปจูบฟางเพื่อบรรเทาความเจ็บลงของร่างบาง ฟางร้องกรี้ดในลำคอเพราะเปล่งเสียงออกมาไม่ได้ ป๊อปปี้เริ่มขยับตัวเข้าออกไปมาจากช้าๆและเริ่มเร็วสลับกันไปมา ชายหนุ่มเลื่อนขึ้นไปทำคิสมาร์คไว้ทั่วลำคอ และหน้าอกของฟางจนเป็นรอยแดงไปทั่ว หญิงสาวที่นอนร้องไห้กับการกระทำป่าเถื่อนของเขา ไม่เหลือเเล้ว ความบริสุทธิื์ของเธอที่ถูกพรากไปเพราะคนตรงหน้า ฟางร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดและเสียใจก่อนจะเลิกดิ้นหนีการกระทำของป๊อปปี้และเริ่มปล่อยตัวให้เขาทำอะไรตามอำเภอใจบนเรือนร่างของเธอ เพราะจะให้ทำอะไรได้อีก ตอนนี้ร่างกายเธอเป็นของเขาไปแล้ว

 

ปีอปปี้ค่อยปลดเข็มขัดปล่อยให้ร่างบางเป็นอิสระ ก่อนจะขยับตัวอย่างเร็วและแรง จนหญิงสาวครางไม่เป็นภาษา ก่อนจะเอามือที่ถูกปล่อยนั้นโอบรอบคอชายหนุ่มเพื่อหาที่ยึดเกาะไว้

 

"อ๊ะๆๆ"หญิงสาวเริ่มร้องครางไม่เป็นจังหวะเพราะแรงขยับของทั้งคู่ที่เริ่มเร็วจนถึงใกล้ถึงฝั่งฝันแล้ว ซึ่งชายหนุ่มก็เช่นกัน เขาขยับตัวแรงขึ้นๆ ก่อนจะกระตุก เพื่อปล่อยสายธารสีขาวฉีดเข้าไปลำตัวหญิงสาว ฟางเกร็งสุดตัว และใช้มือจิกแผ่นหลังเพื่อระบายเความเสียวซ่านภายในตัว

 

"อ๊าาาาาาาาา"ชายหนุ่มและหญิงสาวร้องครางออกมาพร้อมกัน ก่อนที่ฟางจะสลบไปแล้วด้วยความเพลียภายใต้ร่างของป๊อปปี้ ชายหนุ่มมองหญิงสาวใต้ตัวเองแวบนึงด้วยสายตาอ่อนโยน ก่อนจะเปลี่ยนเป็นสายตาสมเพช สะใจที่เห็นร่างเล็กเป็นแบบนี้ ก่อนจะพลิกตัวมานอนด้านข้างฟางและเอาผ้าห่มห่มคลุมทั้งคู่

 

 

หึ!  ไม่มีความรัก ไม่มีความสงสาร มันมีแต่ความต้องการ และที่ระบายเท่านั้นล่ะ ป๊อปปี้เอามือก่ายหน้าผากคิดเพื่อเตือนตัวเองไม่ให้หลงใหลไปกับฟางก่อนจะหลับตาลงไปด้วยความเหนื่อยอ่อน

 

 

 

 

แรงไปมั้ยอ่ะ พึ่งเขียนแนวนี้ครั้งแรก ไงก้ติชมกันด้วยน้าาา