เกลียดเธอแค่ไหน สุดท้ายก็รักเธอ

 

 

หลังจากเหตุการณ์วันนั้นทำให้ฟาง พยายามหลบหน้าป๊อปปี้และจินนี่ตลอดเวลาที่ทั้งคู่มาที่บ้าน สร้างความแปลกใจให้กับพ่อของป๊อปปี้มาก

"ป๊อปกำลังจะออกไปไหนนะ"คำถามจากคนเป็นพ่อถามลูกชาย

"ดูหนังกับจินนี่ครับ"ป๊อปปี้ตอบแต่ไม่ได้มองหน้าพ่อตนเอง พ่อของป๊อปปี้มองด้วยสายตาเหนื่อยหน่าย

"งั้นก่อนไป เอาเสื้อไปให้ฟางเค้าเย็บหน่อยสิ เดี๋ยวชั้นต้องออกไปทำธุระน่ะ"พ่อของป๊อปปี้สั่ง

 

"ให้คนอื่นไปเอาไม่ได้รึครับพ่อ ผมรีบ"ป๊อปปี้ถอนหายแล้วพูดขึ้น

 

"เอ้า ลูกคนนี้ ก็แกว่างอยู่ชั้นก็ใช้แกสิ แกจะจงเกลียดจงชังอะไรน้องเค้านักหนา"พ่อป๊อปปี้บ่นลูกชายที่ยังตั้งแง่กับฟางไม่เปลี่ยน

 

"ไม่มีวัน ยัยนั่นไม่ใช่น้องผม"ป๊อปปี้รีบสวนกลับมาทันที

 

"ละแกไปแกล้งอะไรฟางอีกล่ะ ช่วงนี้เหมือนหลบหน้าแกเป็นพิเศษ"คำถามต่อมาจากพ่อตัวเองทำเอาป๊อปปี้สะอึก พลางคิดในใจยัยกาฝาก ทำพิรุจให้พ่อเค้าเห็นสิท่า 

 

เมื่อพ่อของเขายังยืนยันคำเดิมที่จะให้เขามาหาฟาง ชายหนุ่มจำใจเดินมาตามหาเธอ ป๊อปปี้เดินออกมาที่ริมสระน้ำ ก็พบว่าฟางนั่งอ่านหนังสืออยู่ จึงเดินมาจากข้างหลังเงียบๆ

 

 

"เห้อ ทำไมยังไม่ลืมไปอีกนะ บ้าๆๆๆๆๆๆ บ้าที่สุดเลย"ฟางที่คิดถึงภาพวันนั้นของป๊อปปี้และจินนี่ ก็เอาหนังสือที่เปิดอ่านอยู่ตบหัวตัวเองเบาๆเพื่อไล่ภาพนั้นไปจากหัว

 

ฟึบ!

"คะ คุณป๊อป"ฟางตกใจทำหนังสือหลุดมือทันที ที่เมื่อเอาหนังสือลงก็พบว่าป๊อปปี้นั้นยื่นหน้ามาใกล้เธอมาก เธอหน้าแดงจนถึงใบหู

 

"อะไร ยัยกาฝาก เดี๋ยวนี้เธอเป็นพวกหื่นกามด้วยหรอเนี่ย พึ่งจะรู้ ว่าลีลาของชั้นมันตราตรึงในความทรงจำเธอแค่ไหน"ป๊อปปี้ล้อฟางพลางเดินเข้าไปใกล้ ทำให้ฟางตกใจรีบถอยห่าง

 

"ปะ เปล่านะคะคุณป๊อป ฟางก็แค่จำเนื้อหาไม่ได้ เลยลองตบเผื่อมันจะเข้าหัวเท่านั้นเอง"ฟางรีบตอบแต่ไม่ยอมสบตาชายหนุ่ม

 

"หรอ งั้นก็ดี"พอป๊อปปี้พูดจบทำทีว่าผละตัวออกห่างไม่สนใจ ทำให้ฟางเดินกลับมาที่เดิมแต่พอเธอลุกเพื่อจะเก็บหนังสือที่หล่น ป๊อปปี้ก็รีบหันกลับไปดันตัวฟางติดผนังทันที

 

"โอ๊ย คุณป๊อปคะ ฟาง เจ็บ คุณจะทำอะไรฟาง"ฟางตกใจกับการกระทำของป๊อปปี้ ที่ตอนนี้เขาล๊อคตัวเองติดผนังและชิดกันมากจนได้ยินเสียงลมหายใจของกัน ป๊อปปี้มองฟางแล้วยิ้มเหยียดๆ ก่อนค่อยๆแกล้งโน้มจมูกไปซุกไซร้แก้มและต้นคอฟาง ยิ่งทำให้หญิงสาวดิ้นด้วยความกลัวและตกใจผสมกันไปหมด

 

"ยะ อย่านะคะ"ฟางร้องแล้วหลับตาปี๋

 

"หึ คิดว่าชั้นจะพิศวาสทำอะไรเธอน่ะหรอ อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย"ทันทีที่พูดจบป๊อปปี้ก็ผละออกจากฟางโดยผลักเธอเข้ากำแพงอีกทีจนเธอรู้สึกเจ็บ

 

"ชั้นก็แค่จะมาเตือน ว่าเธอน่ะทำตัวให้เป็นปกติดีกว่า เพราะถ้าทำตัวมีพิรุจจนคุณพ่อจับได้ล่ะก็ เธอเจอดีแน่ยัยกาฝาก"ป๊อปปี้คว้าแขนฟางเพื่อกระชากร่างบางมาชิดกะตนเองก่อนออกคำสั่งใส่เธอ

 

"ทำอะไรกันน่ะ"เสียงของแคททำให้ป๊อปปี้ตกใจรีบผลักฟางล้มลงไปทันที

 

"แคท มาทำอะไรที่นี่น่ะ"ป๊อปปี้ถามอย่างสงสัยที่เห็นเพื่อนสาวของเขามาหาเขาที่บ้านเพียงลำพังเพราะปกติแคทจะมาพร้อมกับจินนี่เสมอ

 

"อ่ แคทว่าจะมาชวนป๊อปไปงานวันเกิดของน้องสาวแคทน่ะค่ะ จะมีวันมะรืนนี้น่ะค่ะ งั้นเดี๋ยวเดี๋ยวเราไปหาจินนี่ละชวนเธอเลยดีกว่านะคะป๊อป"แคทพูดจบก็คล้องแขนป๊อปปี้ทันที ป๊อปปี้มองแคทที่คล้องแขนตน ก่อนค่อยๆแกะแขนของแคทออกและหันไปหาฟาง

 

"จำไว้ล่ะ ที่ชั้นบอกเมื่อกี้ เพราะชั้นเอาจริงแน่จำไว้!"ป๊อปปี้ขู่ฟางอีกทีก่อนเดินออกไปกับแคท แคทแอบมองการกระทำของคนสองคน สองคนนั้นทำอะไรกันน่ะ น่าหมั่นไส้ชะมัด ชิ นังกาฝากฟาง ทำตัวน่าสงสาร ริจะมาเป็น ศัตรูของชั้นอีกคนล่ะสิ หึ เธอเจอดีแน่!

 

............................................................................................................

 

 

"แหม พี่จินนี่พี่แคทพี่ป๊อป ไปไหนกันมาคะเนี่ยหอบของมาเยอะแยะเลย"แก้วเอ่ยทักขึ้นหลังจากที่เธอเดินลงมาจากชั้นบน

 

"ว่าจะทำราดหน้าน่ะจ้ะ เนี่ยคนแถวนี้บ่นอยากกินๆตลอดทางเลย"จินนี่ตอบละพาดพิงถึงป๊อปปี้ ป๊อปปี้ได้ยินก็เดินมากอดแฟนสาวละหอมแก้มทันที

 

"ก็ ป๊อปอยากทานราดหน้าฝีมือจินนี่นิครับ เนี่ยจินนี่ของป๊อปทำอาหารอร่อยที่สุดเลยโลกเลย"ป๊อปปี้ยอแฟนสาว

 

"โอ๊ย หวานไปไหนเนี่ยคู่นี้ จะแต่งกันเมื่อไหร่คะเนี่ย แก้วจะได้เลี้ยงหลานเร็วๆ"แก้วแซวคู่พี่ชายตัวเอง ทำเอาจินนี่เขินหน้าแดง ป๊ออปี้จึงหอมแก้มแฟนสาวอีกทีฟอดใหญ่ๆ

 

ตุบ!

 

"โอ๊ะ ขอโทษ จริงๆจ้ะ ตายละแป้งมันแตกหมดเลย แคทคงซุ่มซ่ามเองล่ะขอโทษนะจินนี่"แคทขอโทษเพื่อนรักทันทีเมื่อตัวเองทำถุงแป้งหล่น หึ รักกันดีเหลือเกิน น่าหมั่นไส้ชะมัด

 

"เดี๋ยวป๊อบไปซื้อมาให้ใหม่นะ ระหว่างนี้จินนี่ก็ทำอย่างอื่นก่อนละกัน"ป๊อปปี้ออกบ้านไป แก้วที่มองเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดก็แอบสงสัย ว่าทำไมแคทถึงบอกว่าไม่ได้ตั้งใจ ทั้งที่เธอเห็นว่าแคทโยนมันลงกับพื้นเอง

 

 

 

"อ้าวน้องฟาง พี่ก็ว่าเราออกไปไหนซะอีกมาหลบอยู่นี่เอง"จินนี่เอ่ยทักเมื่อเข้ามาในครัวแล้วเห็นฟาง ก่อนวางของทั้งหมดแล้วเดินมาหาเธอ

 

"แหะๆ ฟางกำลังต้มน้ำอ่ะค่ะ กะจะทำต้มยำกุ้งให้คุณอาทานเย็นนี้"ฟางยิ้มอย่างเป็นมิตร แคทแอบมองทั้งคู่ที่สนิทสนมกันด้วยความหมั่นไส้พลางแอบเบ้ปาก

แคทนิ่งคิดอะไรได้จะยิ้มบางๆแล้วเดินไปหาทั้งคู่ที่เริ่มช่วยกันเตรียมของกันทำราดหน้า

 

"ฟาง หยิบถ้วยให้ชั้นหน่อยสิ ชั้นไม่รู้น่ะว่ามันอยู่ตรงไหน"แคทเอ่ยนิ่งๆ ฟางรับคำก่อนเดินไปเอื้อมเปิดตู้ชั้นบน 

 

"อ๊ะ จินนี่ไม่โทรไปบอกป๊อปหรอว่าอยากได้อะไรเพิ่ม"แคทพูดให้จินนี่เบนสายตาจากเธอและข้าวของ ก่อนเธอจะหยิบเส้นหมี่กำนึงโยนไปทางฟางยืนอยู่ ก่อนจะปัดถุงผักลงกระจายกับพื้น

 

"อ๊ะ ชั้นนี่มันซุ่มซ่ามจัง ขอโทษนะจินนี่"แคทพูดจบ จังหวะที่ฟางเอาถ้วยออกมาจากตู้เสร็จ ภาพที่เธอเห็นคือแคทคว้าเอาหม้อน้ำเดือดที่เธอต้มอยู่กำลังจะเทลงจินนี่ที่ก้มอยู่

 

"อย่านะ อ๊ะ ว้าย" ฟางตกใจรีบปล่อยถ่วยที่ถือละวิ่งไปหาจินนี่ แต่ลื่นเส้นหมี่ที่แคทโรยไว้ทำให้เธอเสียหลักล้มไปชนแคทที่ถือหม้อ ทำให้เธอเอามือไปโดนกันหม้อ ด้วยความตกใจส่งผลให้น้ำกระฉอกใส่จินนี่ที่ตอนนั้นกำลังลุก น้ำร้อนในหม้อจึงโดนแขนจินนี่ทันที

 

"กรี๊ด/กรี๊ดดดดดดดดดดด"จินนี่และแคทร้องพร้อมกัน เป็นจังหวะเดียวที่ป๊อปปี้และแก้ววิ่งเข้ามา ภาพที่เห็นคือแคทและจินนี่ที่ล้มลงโดยเอากุมมือกุมแขนตัวเองร้องด้วยความเจ็บปวดอยู่ตรงข้ามฟางที่นั่งอยู่

 

"เธอทำอะไรแคทกับจินนี่น่ะ"ป๊อปปี้ตะคอกถามฟางทันทีหลังจากที่คว้าแขนฟางอย่างแรงมาบิดจนฟางร้องเสียงหลง

 

"พี่ป๊อปใจเย็นๆก่อนสิ"แก้วร้องห้ามเมื่อเรื่องชักจะไปกันใหญ่

 

"ฮือ ป๊อปคะ นังฟางมันทำร้ายพวกเราสองคนค่ะ ดูสิแคทกับจินนี่เจ็บไปหมดเลย ฟางนี่ชั้นแค่ชอบว่าเธอมันทำให้เธอแค้นจนหาทางเล่นงานชั้นกับจินนี่แบบนี้เลยหรอ"ทันทีที่แคทพูดจบป๊อปปี้ที่โมโหจัดก็บีบแขนฟางแรงขึ้นอีกครั้ง

 

"มันจะมากไปละนะ นี่เธอคิดจะทำร้ายจินนี่กับแคทอีกหรอ เธอนี่มันนางมารจริงยัยกาฝาก! ทั้งที่จินนี่เค้ารักและเอ็นดูเธอมาตลอด"ป๊อปปี้ด่าฟางด้วยความโมโหทำให้ฟางร้องไห้กลัวป๊ออปี้อย่างมากและพยายามแกะมือของชายหนุ่มออกไปจากเธอ แต่กลับไม่เป็นผลยิ่งแกะก็ยิ่งรัดแน่น

 

"ป๊อปพอแล้ว อย่าทำน้องฟาง มันเป็นแค่อุบัติเหตุนะ"จินนี่ที่ลุกขึ้นมาบอกแฟนหนุ่มเพื่อให้เขาปล่อยฟาง และก็จริง ป๊อปปล่อยฟางละรีบไปพยุงแฟนสาว โดยมีแคทยืนกุมมือของตัวเองมองด้วยสายตาริษยาจินนี่มากที่ป๊อปสนใจแต่จินนี่ไม่เห็นถามเธอเลยสักคำ

 

 

"เดี๋ยวป๊อปพาไปหาหมอนะจินนี่"ป๊อปปี้พูดจบก็พยุงพาแฟนสาวออกครัวไป ฟางที่ได้สติรีบไปหาจินนี่

 

"คุณจินนี่คะ ฮือๆฟางขอโทษ"ฟางร้องไห้ทันทีที่เห็นแขนจินนี่ ป๊อปปี้ยิ่งหงุดหงิดมากขึ้นจึงเผลอผลักฟางล้มลงไปใส่เศษถ้วยแตกที่อยู่ตรงพื้น

 

"ออกห่างจากจินนี่นะ ยัยกาฝาก เธอน่ะมันดีแต่สร้างปัญหา สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่น ชั้นเกลียดเธอฟาง!"ป๊อปปี้ตะคอกใส่ฟางที่นั่งร้องไห้และเขาก็พยุงแฟนสาวออกไป แคทมองภาพที่ป๊อปปี้ทำร้ายฟางด้วยความสะใจ

 

"สมน้ำหน้า นังกาฝาก ดีแต่สร้างปัญหาให้ป๊อปโดนซะบ้างก็ดี"ลับหลังป๊อปปี้ แคทเยาะเย้ยฟางด้วยความสะใจแล้วเดินตามป๊อปปี้และจินนี่ออกไป ฟางนั่งร้องไห้เสียใจมาก แก้วมองดูฟางที่ร้องไห้ด้วยความสงสาร และต้องตกใจที่เห็นมือของฟางโดษเศษถ้วยบาดเป็นทางยาว

 

"ฟาง! ตายล่ะ! เดี๋ยวเลือดก็ออกหมดตัวก่อนสิ ไปทำแผลก่อน"แก้วบอกก่อนจะพาฟางไปทำแผลด้านนอก

 

 

"ฮือ ให้มันออกเถอะค่ะ เอาเลือดชั่วๆออกไปบ้าง ฟางมันดีแต่สร้างปัญหาให้ทุกคนจริงๆ เป็นคนอาศัยเค้าอยู่แท้ๆ"ฟางปล่อยโฮออกมา แก้วมองเด็กสาวตรงหน้าละยิ่งสงสาร เธอยอมรับแม้เธอจะชอบแกล้งฟางแต่ก็แกล้งตามป๊อปปี้ ผิดเธอก็ว่าผิด ถูกเธอก็ว่าถูก

 

"คิดไปกันใหญ่แล้ว ยัยขี้แย ออกไปทำแผลก่อนเร็ว"แก้วบอกก่อนพาฟางไปทำแผล เธออดสงสารไม่ได้ที่เห็นยัยกาฝากต้องร้องไห้เพราะป๊อปปี้ทำร้ายอีกแล้ว

 

 

 

.........................................................................

 

สอบเสร็จแล้ว เราจะมาทยอยอัฟให้นะ แต่อย่าลืมมาคอมเม้นกันเยอะๆนะ มาอ่านกันเยอะๆด้วยน้าา