เกลียดเธอแค่ไหน สุดท้ายก็รักเธอ
9.6
เขียนโดย Chapond
วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 03.38 น.
48 บท
446 วิจารณ์
172.79K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 11 กันยายน พ.ศ. 2556 11.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
30) ความลับ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“คิดอะไรอยู่หรอฟาง เห็นนั่งเงียบตั้งแต่อยู่บนรถละ”ธามไทที่นอนไม่หลับเดินมาถามเพื่อนสาวที่ยังไม่นอนแต่กลับนั่งเหม่อที่ที่ริมระเบียง
“ฟางกำลังคิดว่าฟางต้องเคยอยู่ที่บ้านคุณภานุมาก่อนแน่ๆเลยธาม”ฟางพูด
“ทำไมถึงคิดแบบนั้นล่ะ”ธามไทเลื่อนเก้าอี้มานั่งข้างเพื่อนสาว
“เพราะวันนี้คุณภานุพาฟางไปคุยกับป้าอร ป้าแม่บ้านที่บ้านเค้าน่ะสิ เค้าบอกเค้าคิดถึงฟางมาก บอกว่าฟางคือลูกแฟนเก่าของพ่อคุณภานุที่โตมากับคุณภานุและคุณแก้วตั้งแต่เด็กแล้ว แต่อุบัติเหตุทำให้ฟางหายสาบสูญตามหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ”ฟางเล่าเรื่องที่ป้าอรพูดกับเธอเมื่อกี้นี้ให้ธามไทฟัง
“ละฟางคิดว่าไง”ธามไทถามต่อ
“ไม่รู้สิ แต่เค้าเป็นผู้ใหญ่นะ เค้าไม่มีเหตุผลอะไรด้วยจะโกหกฟาง ไหงจะเพื่อนๆคุณแก้วที่มาทักฟางอีก เท่ากับว่าฟางเคยอยู่กบพวกเค้าจริงๆ แต่ฟางนึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออกนะว่าทำไมแคทถึงทำร้ายฟาง”ฟางเริ่มให้เหตุผลแต่ก็ยังไม่เข้าใจในส่วนความทรงจำที่หายไปของตัวเองอยู่ดี
“งั้นธามมีอะไรให้ฟางดู”ธามไทควักมือถือตัวเองออกมาก่อนจะเลื่อนไปเป็นรูปที่เขาเอามาจากมือถือแก้ว มันคือรูปถ่ายของป๊อปปี้ที่เอาฟางหนุนตักและหลับไปทั้งคู่
“บะ บ้าน่า”ฟางอึ้ง เธอกับป๊อปปี้เคยรู้จักกันจริงๆด้วย แล้วนอนหนุนตักกันแบบนี้ เธอกับเค้าเป็นอะไรกันน่ะ
“ธามว่ามากกว่าเพื่อนแล้วเนี่ย ดูสิๆฟางกอดมือบอสซะขนาดนั้น แหมๆๆ ที่แท้ยัยตัวเล็กของเราเค้าเป็นแฟนเก่าบอสมาก่อนนี่นา มิน่าล่ะพออยู่ใกล้บอสแปปเดียวก็กลับมาสปาร์กกันไวเชียว”ธามไทร้องแซวเพื่อนสาว หึ ถ้ายัยนั่นเห็นรูปนี้มีหวังกรี๊ดแตกแน่ๆ
ฟางมองรูปนั้นอีกที ซึ่งมือของป๊อปปี้นั้นได้โอบร่างของฟางที่นอนตัก โดยฟางเอามือข้างที่ป๊อปปี้โอบเอาไปกอดแทนหมอนข้าง
“แต่ฟางไม่ใช่แฟนเก่าคุณภานุหรอก เพราะวันก่อนคุณภานุพาฟางไปที่หลุมศพแฟนเก่าเค้าอยู่เลย”ฟางบอกก่อนจะเล่าให้ธามไทฟัง
"อ้าว ถ้าเค้ามีแฟนอยู่แล้ว แล้วฟางล่ะ"ธามไทสงสัย
“นั่นสิ ธาม แล้วฟางเป็นอะไรกับเค้าล่ะ ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว”ฟางถามคำถามกับธามไท ชายหนุ่มส่ายหน้าไม่รู้
“แต่ถ้าฟางกับคุณภานุรู้จักกัน แล้วฟางถูกแคททำร้ายจนเกือบตายแล้วแท้งลูก แฟนเก่าของคุณภานุโดนทำร้ายจนเสียชีวิตไป นี่ก็เท่ากับว่าถ้าฟางใกล้คุณภานุอีกทีฟางไม่ปลอดภัยแน่ๆ/ขนมจีน กวิน”ขนมจีนและกวินพูดขึ้นหลังจากแอบฟังทั้งคู่คุยกัน ทำเอาฟางและธามไทตกใจมาก
"ถ้าเริ่มประติดประต่อเรื่องทุกอย่างตามที่กวินกับขนมจีนเข้าใจคือ แคททำร้ายแฟนเก่าคุณภานุแล้วฟางอาจจะบังเอิญไปเห็นเข้าเลยโดนปิดปาก"ขนมจีนเริ่มสันนิษฐานขึ้น
"ยัยนั่นเป็นคนอารมณ์รุนแรง ตอนที่คบกับกวินเวลาทะเลาะกันมักจะชอบทำร้ายกวินจนได้แผลบ่อยๆ จนแพทต้องเข้ามาห้ามตลอดแถมยังต้องกินยาทุกครั้งเลยนะ นับวันยิ่งอันตราย ฟาง ธาม ไปลาออกจากบริษัทคุณภานุเถอะ ตอนนี้กวินกับขนมจีนก็รวบรวมหลักฐานการโกงของพวกสิงหะได้เยอะแล้ว การที่เราเข้าไปสืบเรื่องของแคทที่บริษัทของเพื่อนเค้าคงไม่จำเป็น"กวินเล่าเรื่องราวในอดีตของเขาให้ฟังพลางเป็นห่วงเพื่อนทั้ง2ของเขา
“แต่คราวนี้ฟางจะไม่ยอมให้เค้าทำร้ายฟางอีกต่อไปแล้ว ยัยนั่นต้องโดนเอาคืนและอีกอย่างฟางเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าฟางกับคุณภานุเคยเป็นอะไรกัน ให้ฟงอยู่ต่อเถอะนะ”ฟางพูดอย่างหนักแน่นพลางขอร้องกวินและขนมจีน
“อ่ะๆตามใจแล้วกัน ให้มันอย่างงี้สิยัยเตี้ยของชั้น พวกเราเนี่ล่ะที่จะอยู่ช่วยเธออีกแรง”ขนมจีนกอดและพูดให้ฟางมีกำลังใจ ธามไทครุ่นคิด ถ้าขนาดแฟนเก่าบอสยังถูกทำร้ายจนตาย ยัยฟางโดนทำร้ายจนแท้งลูกแบบนั้น ละเธอล่ะ เธอจะเป็นยังไงนะ ป๊อปปี้
“นี่แกนัดชั้นออกมามีอะไรเนี่ย ชุดแกก็เลือกเองได้อยุ่แล้วนิ”แก้วเดินบ่นตามเฟย์ที่มาลองชุดแต่งงานกับเขื่อน เฟย์ยิ้มก่อนจะบอกให้เขื่อนไปคุยกับพนักงาน ก่อนจะหันไปมองแก้วที่นั่งตรงข้ามตัวเอง
“เมื่อวานชั้นได้ยินเรื่องที่แกคุยกับโทโมะนะ”ทันทีที่เฟย์พูดจบ แก้วที่มัวเล่นมือถือก็แทบปล่อยมือถืออย่างตกใจ
“แกพูดอะไร”แก้วอึกอัก
“คืนที่เราไปเลี้ยงฉลองกัน คืนนั้นแกบอกชั้นมาว่าเกิดอะไรชึ้น ถ้าแกยังเห็นชั้นเป็นเพื่อน”เฟย์จ้องแก้วไม่กระพริบ เล่นพูดขนาดนั้นทำเอาแก้วกลืนน้ำลายเอื้อก ก่อนจะเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เฟย์และเขื่อนที่กลับมานั่งฟังด้วย
“ไม่ได้นะแก้ว เรื่องแบบนี้แกต้องให้โทโมะรับผิดชอบ”เฟย์โวยวายเสียงดังลั่น จนเขื่อนต้องสะกิดให้เฟย์เงียบเสียงเพราะคนในร้านหันมามองหมดแล้ว
“แต่แกจะให้ชั้นทำไงล่ะ โทโมะกำลังจะไปได้สวยกับแพท แพทมันเพื่อนเรานะเฟย์ชั้นไม่อยากแย่งแฟนเพื่อนนะ”แก้วพยายามนึกถึงหลักเหตุผล
“โทโมะนอนกับแกแล้วนะ”เฟย์โวยวายดังกว่าเดิม จนเขื่อนต้องร้องชู่ เพราะทั้งร้านหันมามองพวกเขาหมดแล้ว
“มันก็แค่อารมณ์ชั่ววูบของคนเมา2คนแกจะเอาอะไรอีกวะ”แก้วเริ่มหงุดหงิด
“แต่ถ้าแก้วท้องขึ้นมาล่ะ แก้วจะว่ายังไง”คราวนี้เป็นเขื่อนบ้างที่โวยวาย เฟย์รีบตีแฟนหนุ่มไปทีหนึ่งก่อนจะหันไปขอโทษพนักงาน เสร็จแล้วทั้ง3ก็เดินออกมานอกร้านเพื่อแยกย้ายกันกลับ
“คิดดีๆนะแก้วว่าลึกๆลงไปในแก แกมีความสุขหรอที่ทำแบบนี้”เฟย์พูดอีกครั้งก่อนจะขึ้นรถไป แก้วที่มองเพื่อนทั้ง2ขับรถออกไปแล้วคิดหนักไม่รู้จะทำยังไงกับตัวเอง
หลายวันต่อมา
“ฮันนี่คะ ป๊อปปี้จะมาชวนฮันนี่ไปดูหนังไปกันนะคะ”เสียงหวานแจ้วๆของป๊อปปี้หญิงเปิดประตูเข้ามาชวนป๊อปปี้ทำเอาฟางที่ยื่นเอกสารให้ชายหนุ่มเซ็นแอบหน้าตึงเล็กน้อยที่เห็นป๊อปปี้หญิงมานั่งตักเจ้านายตัวเอง
“เอ้า ยืนบื้อทำอะไรเซ็นเสร็จก็ออกไปสิ จะมายืนฟังเจ้านายคุยกันรึไง”ป๊อปปี้หญิงออกปากไล่ฟาง ทำเอาหญิงสาวแอบหงุดหงิดเผลอกระแทกส้นสูงเดินออกไปเสียงดัง ทำเอาป๊อปปี้หญิงแอบค่อนตาใส่ไล่หลัง
“คนอะไรไม่มีมารยาทฮันนี่ต้องไล่ออกนะคะ”ป๊อปปี้หญิงอ้อน
“ป๊อปเค้าจะไล่ใครออกไปอย่างไม่มีเหตุผลนี่คงเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะคุณน้อง”แคทเดินเข้าห้องป๊อปปี้มาแล้วพูด
“ป๊อปปี้มีฮันนี่กับทีแป็นพี่แค่2คนเท่านั้น ป้าเป็นใครคะ”ป๊อปปี้หญิงย้อนใส่แคททำเอาหญิงสาวแทบกรี๊ดแต่ต้องข่มอารมณ์ไว้เพราะอยู่ต่อหน้าป๊อปปี้ หนอย อีเด้กบ้า ปากพล่อยแบบนี้เดี๋ยวจะไม่ตายดีหรอกมึง
“แหม พี่น่ะเป็นเพื่อนฮันนี่ของหนูก็ต้องเป็นพี่ของเราสิจ้ะ”แคทฉีกยิ้มก็จะทำเป็นลูบหัวป๊อปปี้หญิงอย่างเอ็นดู
“เหอะ งั้นก็เอากองไว้นั่นล่ะ ป๊อปปี้ไม่ต้องการ”ป๊อปปี้หญิงเบ้ปากใส่แคทแล้วผลักมือแคทออก
“ป๊อปปี้ ไม่เอาอย่าเสียมารยาท”ป๊อปปี้ชายดุน้องสาว
“อย่าเลย น้องเค้ายังเด็กอยู่น่ะป๊อปแคทไม่ถือ”แคทหันไปฉีกยิ้มให้ป๊อปปี้ อีเด็กเวรนี่ วอนซะละ
“โอ๊ยไม่รู้ล่ะ เบื่อ ละนี่อยากกินกาแฟ เอามาให้หน่อยจะได้มั้ยฮะ”ป๊อปปี้หญิงเริ่มพาลเดินไปเปิดประตุออกคำสั่งฟาง หญิงสาวแอบเหวอเล็กน้อยก่อนจะลุกไปชงกาแฟให้ ซักพักกาแฟ3แก้วก็ถูกมาเสิร์ฟ ฟางเดินถือถาดเข้ามา แคทมองแล้วนึกถึงอดีต เอานังฟางเป็นแพะนี่ล่ะดี
พรึบ
แคทแกล้งขัดขา จังหวะนั้นเองแก้วกาแฟก็หกรดป๊อปปี้หญิงที่นั่งตรงโซฟาทันที
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด นี่แกทำบ้าอะไรของแก ฮันนี่ ป๊อปปี้ร้อน”ป๊อปปี้โวยวายก่อนจะอ้อนป๊อปปี้ชายมาหาตัวเอง
“ฟางเธอทำบ้าอะไรเนี่ย คุณน้องเค้าโดนกาแฟลวกไปหมดแล้วเนี่ย”แคทสมทบว่า
“เอ่อ ฟางไม่ได้ตั้งใจนะคะ ฟางขอโทษ เมื่อกี้เหมือนมีอะไรไม่รู้มขัดให้ฟางสะดุด”ฟางรีบบอก
“ข้ออ้างล่ะสิ ชั้นรู้ว่าแกต้องไ่พอใจที่ชั้นว่าแกแน่ๆแกแกล้งชั้นใช่มั้ยนังเลขา”ป๊อปปี้หญิงโวยวาย ทำเอาะมไทรีบวิ่งมาดูเพื่อนสาวอย่างเป็นห่วง
เพี้ยะ
“ป๊อปปปี้ พี่ว่าเกินไปแล้วนะ”ป๊อปปี้ชายโมโหจัดว่าน้องสาวแล้วรีบไปประคองฟาง ก่อนสั่งให้เธอขอโทษฟาง
“No way! ฝันไปเถอะ มันทำป๊อปปี้ก่อน ฮันนี่ใจร้ายไม่รักป๊อปปี้แล้วถึงได้ดุป๊อปปี้“ป๊อปปี้ร้องโวยวายก่อนจะวิ่งไป โดยมีแคทวิ่งตาม
“น้องป๊อปปี้เดี่ยวก่อนสิคะ”แคทวิ่งตามไปจับแขน แต่ถูกป๊อปปี้สะบัดออกอย่างแรงจนเธอเซไปชนกับเหลี่ยมโต๊ะ
“สมน้ำหน้า แส่ไม่เข้าเรื่อง”ป๊อปปี้บอกก่อนจะวิ่งไปปิดประตุห้องน้ำดัง ปัง
“มึงจะลองดีกับกูใช่มั้ยอีเด็กเวร”แคทมองตามป๊อปปี้อย่างเอาเรื่อง
“เจ็บมากมั้ยธารา”ป๊อปปี้ประคองฟางมานั่งโซฟาหลังจากที่ธามไทอาสาเคลียร์เรื่องทั้งหมดให้เขาก็รีบปิดประตูใส่กลอนล๊อคทันที
“ไม่ค่ะ ฟางไม่เป็นไร”ฟางตอบแล้วยิ้ม แต่ยิ้มไปซักพักต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บทันที
“แน่ะ เจ็บอยู่อย่าโกหกเลย มานี่เดี๋ยวหมอป๊อปจะรักษาให้นะ”ป๊อปปี้ควักผ้าเช็ดหน้าแล้วอังที่ปากตัวเองเพื่อเอาไอความร้อน ก่อนจะประคบที่ปากของฟาง ฟางหน้าแดงทันที จากปากคุณภานุมาที่ปากเรา
“ชั้นขอโทษนะ ทำเธอเจ็บตัวอีกแล้ว”ป๊อปปี้เศร้าลงไปทันที ฟางเงียบก่อนจะเอื้อมมือไปจับมือชายหนุ่มเชิงบอกว่าอย่าเศร้านะ
“แต่คุณดูแลฟางแล้วนิคะ อย่าเศร้าสิ ไม่เอานะ ไม่ทำหน้าเศร้า”ฟางพูดก่อนแอบบ่นหน้าใส่เขา แล้วก็จับแก้มชายหนุ่มดันเล่นไปมาให้ชายหนุ่มหัวเราะ ป๊อปปี้ยิ้มออกทันที
“เธอนี่น้า”ป๊อปปี้ขยี้หัวคนตัวเล็กตรงหน้า ก่อนจะหัวเราะให้กัน
“นี่นาย หลบไปนะ”ป๊อปปี้หญิงล้างตัวออกจากห้องน้ำมา ก็เจอกับธามไทที่ขวางทางอยู่จึงสั่งให้หลีกทางไป แต่เธอกลับโดนเขาผลักเข้าไปในห้องน้ำแล้วล๊อคทันที
“ดีแต่ก่อเรื่อง เที่ยวระรานชาวบ้านไปวันๆ นี่ชั้นบอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่ายุ่งกับบอส เพราะบอสเป็นของฟาง”ธามไทกระชากแขนป๊อปปี้มาตะคอกใส่
“แล้วจะทำไม นายจะทำอะไรชั้น ฮันนี่น่ะเค้ารักชั้น จะไปเป็นของยัยนั่นได้ไง ละอีกอย่างคนอย่างยัยนั่นทำชั้นก่อนก็สมควรละนิ”ป๊อปปี้ย้อนกลับก่อนจะเหยียดสมน้ำหน้าฟางจึงโดนธามไทดันเธอชิดกำแพงห้องน้ำ
“อย่าหวังว่าจะทำอะไรได้ตามใจตัวเองตราบที่ยังมีชั้นอยู่”พูดจบธามไทก็ดันหน้าป๊อปปี้มาจูบกันเขาทันที ร่างบางดิ้นอู้อี้ไปมาก่อนจะสะบัดเขาออก แล้วตบหน้าธามไทหัน
“นายนี่มันก็เลวเสมอต้นเสมอปลายไม่มีเปลี่ยนจริงๆ สมควรแล้วลูกถึงไม่อยากอยู่กับนาย”ป๊อปปี้พูดจบก็ผลักเขาออกไปแล้วร้องไห้วิ่งไป ธามไทนิ่งเมื่อได้ยินถึงคำว่าลูก ลูกของเขาและป๊อปปี้ที่เขากับเธอเคยมีคสามสัมพันธ์จนเธอตั้งท้องเมื่อ2ปีก่อน ถ้าวันนั้นเขาไม่ใจร้อน ลูกคงอยู่กับเขา และป๊อปปี้คงจะอยู่กับเขา
“ฮือๆ ธามบ้า คนใจร้าย”ป๊อปปี้ร้องไห้จนมาถึงลานจอดรถแล้วต้องชะงักเมื่อเห็นชายฉกรรจ์3คนเดินอาดมาหาเรื่อง
“แกเป็นใคร”ป๊อปปี้เริ่มเห็นท่าไม่ดี จะหนีก็ไปไหนไม่ได้เพราะถูกล้อมก่อนจะร้องให้ค่วยจึงถูกไอ้พวกกล้ามปูตบจนหน้าหันล้มลงไปกองกับพื้น
“แกทำอะไรป๊อปปี้”ธามไทที่วิ่งตามป๊อปปี้ก็ตะโกนมาก่อนจะวิ่งเข้ามาช่วยป๊อปปี้จึงโดนต่อยกลับจนตัวปลิว
“ฮือ ธาม เป็นไงบ้าง”ป๊อปปี้ร้องไห้คลานเข้ามาหาชายหนุ่ม ธามไททำมือเชิงว่ายังไงก่อนจะยันตัวให้ลุกขึ้น
“ปากดีใช่มั้ยมึง”ชายคนหนึ่งชักมีดหมายจะทำร้ายป๊อปปี้
“นายบอกแค่สั่งสอนมันพอ จะได้ไม่ต้องไปเที่ยวอวดดีกับใคร งั้นเอาให้มันหน้าอัปลักษณ์/อย่านะมึง”ชายฉกรรจ์พูดพลางหมุนควงมีดไปมาป๊อปปี้ร้องไห้ด้วยความกลัว แต่ธามไทเข้ามาผลักชายคนนั้นล้มลวเพื่ช่วยป๊อปปี้ก่อนตะโกนให้เธอหนีไป
“ปีอปปี้หนีไป”ธามไทตะโกนบอกหญิงสาวที่ส่ายหน้าไม่ยอมไป
ฉึก
เลือดสีแดงสดค่อยไหลออกมากท้องธามไท ชายฉกรรจ์3คนตกใจมากก่อนจะปามีดทิ้งแล้ววิ่งหนีออกไป
“ธาม ฮือ นายอย่าเป็นอะไรนะธาม”ป๊อปปี้ประคองกอดธามไทไว้แน่นแล้วร้องไห้
“เกิดอะไรชึ้น”ป๊อปปี้ชายวิ่งลงมาพร้อมกับฟางและยามต้องร้องอย่างตกใจ
“ฮือๆ ฮันนี่ ช่วยธามด้วย”ป๊อปปี้ที่ประคองกอดธามไทร้องไห้ขอป๊อปปี้ชาย ป๊อปปี้รีบบอกให้ยามช่วยเขาพยุงธามไทขึ้นรถเขาไปโดยที่มีฟางและป๊อปปี้หญิงไปด้วย
“นายลืมตามองชั้นสิธาม อย่าหลับไปนะ ถ้าหลับชั้นจะไม่ให้อภัยนายเด็ดขาด”ป๊อปปี้หญิงประคองกอดธามไทแน่นแล้วร้องไห้ ฟางและป๊อปปี้ชายที่นั่งหน้ารถมองผ่านกระจกรถแล้วหันไปมองหน้ากันสงสัย ทั้งคู่เคยทะเลาะอะไรกันมาก่อนหรอ
อัฟแล้วนะจ้ะๆ แลกกันหน่อยสิไรเตอร์ขอเม้นเยอะๆหน่อยสิๆ น้าๆๆๆๆๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ