เลขาสุดเฉิ่มกับท่านประธานหน้าสวย >nc!!<

9.6

เขียนโดย namtannp

วันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 00.31 น.

  11 chapter
  62 วิจารณ์
  154.67K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 21.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) ขอโทษ+ขัดจังหวะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
  ชายหนุ่มเอาโซ่มาล่ามหญิงสาวไว้บนเตียงตรึงไว้เป็นเหมือนไม้กางเขนไม่ให้เธอดิ้นไปได้
"โมะ ปะ ปล่อยแก้วไปเถอะนะแก้วยอมแล้วแก้วขอโทษแก้วจะไม่ทำอีกแล้ว"
ชายหนุ่มไม่ฟังสิ่งที่เธอพูดตอนนี้เค้าเดือดจัดมาก หญิงสาวก็ได้ดิ้นเป็นเหตุทำให้แขนขาเธอแดงขึ้นไปอีกเพราะถูกตึงไว้แต่ไม่เป็นผลคนตัวเล็กอย่างเธอจะมีแรงอะไรมาสู้กับเขาได้จากนั้นชายหนุ่มจึงทำรอยไว้ที่ซอกคอหอมๆของเธอ
"ฮึก แก้วขอโทษโมะปล่อยแก้วไปเถอะ แก้วขอโทษ ฮึก" ชายหนุ่มเริ่มได้สติมองดูหน้าหญิงสาวที่มีแต่คราบน้ำตาและแขนขาของเธอมีแต่รอยแดง เขาจึงลุกออกจากตัวเธอมาสงบสติอารมณ์ก่อน
"นี่กูทำอะไรลงไปว่ะเนี่ย โธ่เว้ย!"จากนั้นชายหนุ่มก็เดินเข้ามาเธอพร้อมกับแกะโซ่ท่่ีล่ามเธอไว้ออก
"ฮึก โมะมันใจร้่ายนิสัยไม่ดี จะทำร้ายแก้วไปถึงไหน ? อยากเห็นน้ำตาแก้วมากใช่ไหม? ฮึก..."หญิงสาวพูดทั้งน้ำตา ทั่งทุบทั้งตีเขา ตอนนี้เนื้อตัวเธอมีแต่รอยแดงทั้งแขนขาและที่คอ
"อ่ะ เอ่อ โมะขอโทษโมะไม่ได้ตั้งใจ แก้วยกโทษให้โมะนะ นะครับนะ"ชายหนุ่มพูดพร้อมกับกอดหญิงสาวเอาไว้
"ก็ได้ค่ะแต่โมะสัญญากับแก้วได้ไหมว่าจะไม่'ทำแบบวันนี้อีก'โมะดึงแก้วไว้ทำไมโมะอยากให้แก้วเห็นโมะกับผู้หญิงคนนั้นจูบกันมากนักเหรอ ? แล้วทำไมโมะต้องไปตอบสนองเขาด้วยทำไมโมะไม่ผลักเขาออก อึก"
"โธ ที่แก้วตะคอกใส่โมะเพราะอย่างงี้เองเหรอมาๆ โอ๋ โมะขอโทษโมะจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้วครับ สัญญานะ แก้วหึงโมะอ่ะดิ่ ฮะๆ" แล้วชายหนุ่มก็เอานิ้วมาจิ้มๆอยู่ที่แก้มของหญิงสาว
"อ่ะ เอ่อ บ้าเหรอ? แก้วมีสิทธิ์อะไรจะไปหึงโมะ - / / / -"
"ก็สิทธิ์ความเป็น..."
"บ้าน่าโมะ หยุดพอเลยนะ >0< แก้วไม่คุยด้วยแล่ว ชิ :3"
"อย่างอนนะ มาทายามะดูสิแดงหมดแล้วเนี่ยย"
"แล้วใครทำแก้วเล่าชิชะ ToT"
"โถถ ก็..."
ก๊อก ก๊อก ก๊อก 
"ไอ้โมะ เปิดประตูหน่อยโว้ย"
"เออๆแปปนะเห้ย"
"แก้วๆไปหลบในตู้เสื้อผ้าก่อนเร็ว"ชายหนุ่มพูดเบาๆเพื่อไม่ให้คนข้างนอกได้ยิน ให้ตายสิ่มาทำไมตอนนี้ แล้วชายหนุ้มก็เอากล่องยาไอเก็บเข้าที่และมาเปิดประตูให้คนที่มาขัดจังหวะสวีท?
"เห้ย ไอโมะมาช้าจังว่ะ กูเคาะตั้งนานล่ะ"
"เออ มึงมาไมว่ะไอเขื่อนบ้านช่องไม่มีไง๊?"
"โห มาทีไรก็ไล่ตลอด คืนนี้เขื่อนขอนอนด้วยสิ่นะๆๆๆ"
"เห้ยยย บ้านมึงไม่มีที่นอนเหรอว่ะ ?"
ขณะที่ชายหนุ่ม2คนคุยกับแต่หญิงสาวกลับไม่ค่อยมีอากาศหายใจสักเท่าไหร่ ชายหนุ่มก็เป็นห่วงอยู่ว่าหญิงสาวจะเป็นอะไรรึเปล่าแต่เค้าต้องทำตัวให้เป็นปกติที่สุด? แต่ก็ยัง ใช้หางตามองไปยังตู้เสื้อผ้าทุกๆ5วินาทีแต่เพื่อนของชายหนุ่มก็ยังสังเกตุได้จึง..
"เห้ย ไอ้โมะที่ไม่ให้กูนอนด้วยนี่มึงหมกสาวไว้เปล่าว่ะ ?"
"เห๊ยยย จะบ้าเหรอ ? ไม่มีีีี"
"แล้วในตู้นี้หล่ะ ?"เพื่อนของชายหนุ่มชี้ไปที่ตู้เสื้อผ้าและกำลังจะเดินไปเปิดมัน
"เห้ย ไอเขื่อนอย่านะเว้ยนั่นมันของส่วนตัวกู"ชายหนุ่มเดินเข้ามาขวางทางเพื่อนรักของเค้า ก่อนที่เพื่อนเค้าจะเปืดตู้เสื้อผ้านั้น
"ถ้ามึงบริสุทธิ์ใจจริงก็ถอยดิ่ว๊ะ" เพื่อนของชายหนุ่มก็ผลักชายหนุ่มลงพื้นและเปิดตู้เสื้อผ้าออกมา
ตุ่บบ!!
"เห้ยย!!"ชายหนุ่มทั้งสองร้องออกมาพร้อมกันคนนึงร้องเพราะตกใจที่หญิงสาวเป็นลมอีกคนนึงตกใจที่มีหญิงสาวจริงๆด้วย
"แก้วๆๆ"ชายหนุ่มเดินเข้ามาเขย่าตัวหญิงสาวส่วนเพื่อนเค้าน่ะเหรออึ้งไปเลยเพราะเพื่อนของเค้าไม่เคยปิดบังอะไรกับเค้าเลยมีอะไรก็บอกตลอดแถมผู้หญิงคนนี้เพื่อนของเค้ายังไม่อยากให้เขาเจอเธอเลยด้วยซ้ำ...

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา