ความรักงั้นหรอ..ตลกสิ้นดี!!

Part Jaejoong!
ตอนนี้ผมอยู่ที่ปูซานครับ ก็นิโคลบอกอยากมาเที่ยวทะเล ผมก็เลยอยากที่จะตามใจเธอน่ะครับ นิโคลเธอน่ารักมาก
เลยนะครับทุกคน ไม่เหมือนยัยคุณหนูจอมวีนเหวี่งนั่นเลยซักนิดเดียว เอ๊ะ! แล้วผมจะไปนึกถึงเธอทำไมกันเนี่ย!!
"แจจุงคะ เราไปกันเถอะค่ะ..นิโคลหิวจะแย่แล้ว" นิโคลเดินมาหาผมพร้อมกับเอามือลูบท้องเบาๆเพื่อบอกว่าเธอ
นั้นหิวแล้ว ผมเองก็หิวเหมือนกันแฮะ งั้นก็ไปหาอะไรกินที่ห้องอาหารหน่อยดีกว่านะเนี่ย
"ไปสิครับ! ว่าแต่คุณกยูริหายไปไหนหรอครับ"
"อะเอ่อ..เห็นบอกว่าเจอเพื่อนเก่าน่ะค่ะ เลยไปทักทายกันตามภาษาคนไม่ได้เจอกันตั้งนาน" นิโคลอธิบายให้ผม
ฟังซะยาวเหยียดเลยครับ แต่ทำไมต้องทำหน้าตาเลิกลั่กด้วยก็ไม่รู้
"ไอแจจุง เร็วๆดิวะ!" เสียงไอฮีชอลมันเรียกผมน่ะครับ ไอนี่มันมารขัดความสุขผมชัดๆเลย แล้วมาคนเดียวไม่พอ
มันยังพาซีวอน..น้องชายสุดกวนโอ๊ยของมันมาอีกต่างหาก ผมว่าวันนี้ผมไดเตะสองพี่น้องนั้นนับครั้งไม่ถ้วนแน่ๆล่ะ
"เออๆ! รู้แล้วน่า จะรีบร้อนไปไหนวะไอนี่" ให้ทำไงล่ะครับ ผมก็ต้องจูงมือนิโคลเดินไปหามันน่ะสิ และพวกผมก็ไป
ที่ห้องอาหารกันโดยมีเสียงของสองพี่น้องสุดกวนตี-นดังแจ้วอยู่ด้านหน้าผมกับนิโคล นี่ถ้านิโคลไม่อยู่นะ ผมจะ
กระโดดถีบไอสองตัว เอ๊ย สองคนนี้ให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย
"แจจุงเป็นอะไรรึเปล่าคะ เห็นทำหน้าเบื่อๆ" นิโคลถามผมเสียงใส คงคิดว่าผมเบื่อเธอสินะ เฮ้ออออ!
"เบื่อไอสองตัวข้างหน้าแหละครับนิโคล" ไอสองศรีพี่น้องหันมามองผมอย่างกวนๆก่อนจะหันไปคุยกันต่ออย่างไม่
นึกที่จะกลับมาสนใจผมและนิโคลอีกเลย (ได้ข่าวว่าสองพี่น้องนั่นไม่เคยสนใจยัยนิโคลอยู่แล้วนะ หึ!! : ไรท์)
เอ๊ะ!! เดี๋ยวก่อนนะครับทุกคน ผมว่าผมต้องตาฝาดแน่ๆเลยล่ะ เพราะตอนนี้ผมมองเห็นยัยคุณหนูจอมวีนเหวี่ยงนั่น
นั่งอยู่กับผู้หญิงอีกสองคน และดูเหมือนว่ากำลังคุยกันอย่างสนุกสนานเลยด้วย ขอผมขยี้ตาแปปนึงนะ...ไม่หายไป
ยัยคุณหนูนั่นอยู่นี่จริงๆครับ เธอมาทำอะไรที่นี่กันนะ แล้วผมจะไปสนใจทำไมกันเนี่ย!
 

 
"ยัยยูล! ชั้นไปตามทงเฮก่อนนะ" ยุนอาพูดพร้อมลุกพรวดเดินตรงไปยังทางที่จะไปห้องของตัวเองในทันทีโดยที่
ยูริยังไม่ทันได้พูดอะไรเลย สองสาวที่ยังเหลืออยู่หันมาแสยะยิ้มใส่กันอย่างรู้ใจก่อนจะเบนสายตาไปมองยังคนคน
นึงที่กำลังตักอาหารอยู่กับคู่อริของพวกเธอ คนคนนั้นก็คือ คิม แจจุง ยังไงล่ะ
"แกไปกับชั้นหน่อย" ยูริลุกขึ้นและดึงแขนเพื่อรักของเธอหวังจะให้เดินตามมาแต่ทว่าเจสสิก้ากลับรั้งตัวเองเอาไว้
ทำให้ร่างบางต้องหันหน้ามามองอย่างไม่เข้าใจ
"ชั้นจะอยู่ตรงนี้แหละ แกน่ะรีบบุกไปเถอะย่ะ"
"ได้ไงล่ะยะ! ไหนแกบอกจะช่วยชั้นไงล่ะเจส"
"ชั้นช่วยแกอยู่แล้ว ถึงจะให้แกไปคนเดียวไงยะ" ถึงแม้ว่ายูริเองจะค่อยไม่เข้าใจในความคิดของเพื่อนซักเท่าไหร่
แต่เธอก็ยอมเดินไปหาเป้าหมายคนเดียวอย่างที่เจสสิก้าบอก แต่จะเดินไปหาตรงๆเลยก็ไม่ได้ เธอจึงฟอร์มแกล้ง
หยิบจานเล็กๆขึ้นมาหนึ่งไปและค่อยๆตักอาหารไปอย่างเนียนๆ และในที่สุดเธอก็มาหยุดอยู่ข้างแจจุงจนได้
"หลีกไปซิ! เกะกะชั้นจริงๆเลย" แจจุงหันมามองเจ้าของเสียงวีนอย่างสงสัย ก่อนจะถอนหายใจออกมาเมื่อรู้ว่าเป็น
ใครที่มายืนว่าเค้าอยู่ข้างๆ
"นี่คุณ! ผมมาตักก่อนนะครับ" ยูริเงยหน้ามามองแจจุงด้วยความไม่สบอารมณ์และเมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมาก็แสร้งทำ
สีหน้าไม่พอใจมากไปกว่าเดิมอีก ให้เหมือนกับว่าเธอไม่สบอารมณ์นักที่ได้เจอแจจุง
"นายเองหรอกหรอไอประธานหน้าตุ๊ด!!" แจจุงหน้าเหวอทันทีเมื่อโดนร่างบางเสยคำด่ามาอย่างไม่ทันตั้งตัว
"แจจุงคะ..ยะยัยยูริ!!" แจจุงหันไปมองยังต้อเสียงที่เรียกเค้าด้วยความงุนงง ก่อนจะหันกลับมามองยูริด้วยสีหน้า
เหมือนกับเื่มื่อกี้เป๊ะๆ นิโคลรู้จักยูริด้วยงั้นหรอเนี่ย
"นิโคลรู้จักผู้หญิงคนนี้หรอครับ"
"อะเอ่อ..คือว่า..."
"รู้จักสิยะ ชั้นกับยัยนี่น่ะเป็น..."
"เพื่อนสนิทค่ะ!! เราสองคนสนิทกันน่ะค่ะ!!" นิโคลพูดแทรกยูริออกมาอย่างลนลาน ส่วนคนถูกแทรกก็ได้แต่ทำสี
หน้าเย้ยๆและมองมายังคู่อริของตัวเองอย่างสมเพช นิโคลคงจะแสร้งตีตัวเป็นคนดีเพื่อเข้าหาแจจุงสินะเนี่ย
"สต-อจริงๆ!" เสียงหวานแสบแก้วหูดังออกมาลอยๆจากปากของยูริที่ยืนกอดอกอยู่
"อะไรนะ.." แจจุงหันมาถามด้วยความสงสัย เพราะเมื่อกี้เค้ารู้ว่าเธอกำลงพูด แต่ไม่รู้ว่าพูดอะไรเพราะเสียงมันเบา
กว่าปกติไปเยอะจริงๆ ยูริหันมามองร่างสูงก่อนจะส่ายหน้าระรัว
"เปล่านิ่! ชั้นไม่ได้พูดอะไร จริงมั๊ยจ๊ะ..นิโคลจ๋า" ร่างบางแสร้งทำเสียงหวานใส่นิโคลจนน่าหมั่นใส้ นิโคลก็ทำได้
แค่เพียงกัดฟันและยิ้มรับอย่างเลี่ยงไม่ได้ ถ้าแจจุงไม่อยู่ตรงนี้ เธอคงได้มีเรื่องตบตีเป็นแน่แท้เลยล่ะเนี่ย
"นี่นายแจจุง!" แจจุงที่ยืนมองนิโคลอยู่หันมามองคนเรียกเชิงบอกว่ามีอะไร ยูริหันมายิ้มให้คู่อริก่อนจะเขย่งเท้าขึ้น
และดึงตัวแจจุงให้ลงมาต่ำๆ ริมฝีปากบางๆแตะเข้าที่แก้มของประธานหนุ่มอย่างจัง ทำเอาคนถูกกระทำถึงกับอึ้งกับ
ท่ทีของยูริเลยทีเดียว หลังจากที่ยูริขโมยหอมแก้มแจจุงได้สำเร็จก็หันมายิ้มเย้ยให้กับนิโคลที่ยืนกัดฟันกรอดด้วย
ความโมโหแต่ทำอะไรไม่ได้
"อย่าอึ้งแบบนั้นสิ! ชั้นก็แค่อยากจะบอกว่า..." คุณหนูจอมวีนเหวี่ยงเขย่งขาขึ้นอีกครั้งก่อนจะเลื่อนใบหน้าของตน
ไปใกล้ๆกับหูของร่างสูงที่ตอนนี้ก็ยังคงยืนอึ้งอยู่ เสียงกระซิบเบาๆแต่ดังพอสำหรับคนสามคนได้ยินเอ่ยขึ้นด้วยน้ำ
เสียงทีเล่นทีจริง แต่กลับทำให้แจจุงรู้สึกแปรปวนได้มากเลยทีเดียว
"ชั้นชอบนาย คิม แจจุง!"
 

 
ว๊ายยยยย! ปิดหูปิดตาปิดปาก ปิดทุกอย่างเลย!!
ยูริเริ่มรุกซะแล้วสิเนี่ย แต่ก็รุกแรงไปซักนิดนึงนะ (แกเป็นคนแต่งนิ่ - -* : ยูริ)
สะใจยัยนิโคลแบบสุดยอดเบยอ่ะ คิคิ 
โปรดรอตอนต่อไปนะคะทุกคน!!
 
เค้ามีของแถมด้วยแหละทุกคน...
 ปลาด๊องสุดหล่อของไรท์นั่นเอง >//<