รักนะครับคนดีของผม

หลังจากแก้วกลับมาจากงานรับน้องแก้วก็คิดดูว่าชอบฟางรึเปล่า และแก้วมีอาการเหม่อลอยเล็กน้อย
 
หวาย:แก้วกินไรมั้ยเดี๋ยวจะลงไปซื้อมาให้
(แก้ว:เราชอบยัยนั่นรึเปล่า ทำไมเราใจสั่นทุกทีที่คิดถึงยัยนั่นนะ)
หวาย:แก้วว่าไงจะฝากไปซื้อไรมั้ย
(แก้ว:อยากเป็นแฟนเธอจริงๆแล้วสิ)
หวาย:แก้วๆ#เขย่าตัว
แก้ว:อะไรหวาย#สะดุ้ง
หวาย:ชั้นเรียกเธอหลายครั้งแล้วนะเหม่อลอยอะไรเนี่ย
แก้ว:แค่คิดไรนิดหน่อย#เอามือเกาหัว
หวาย:จะฝากไปซื้อไรมั้ยจะลงข้างล่าง
แก้ว:อะไรก็ได้กินได้หมด
หวาย:แล้วจะซื้อมาให้นะ
 
หลังจากหวายลงไปข้างล่าง ฟางก็มาเคาะประตุห้องแก้วเพราะทำขนมไว้อยากให้แก้วลองชิมดุว่ารสชาติเป็นยังไง จะได้เอาไปแก้ไข
 
แก้ว:คร้าบใครคร้าบ#เดินไปประตู
ฟาง:ชั้นทำขนมมาอยากให้ลองชิมดู#ยื่นให้
แก้ว:ก็ได้ๆเข้ามาข้างในก่อนดิ
ฟาง:อืม#เดินเข้าห้อง
แก้ว:เพิ่งลองทำครั้งแรกใช่มั้ย
ฟาง:ใช่ อยากจะให้ลองชิมดุอะ เดี๋ยวเอาไปใส่จานให้นะ#เดินเข้าห้องครัว
แก้ว:ได้สิ 
ฟาง:อะลองกินดูดิ
 
พอฟางเดินออกมาจากห้องครัวได้เหยียบพรมเช็ดเท้าและลื่น แก้วจึงวิ่งเข้าไปรับทั้งสองจึงล้มปากของทั้งคู่ก็ประกบกัน
 
ฟาง:#รีบลุกขึ้น
แก้ว:ขอโทษนะฟาง#ลุกขึ้น
ฟาง:ชั้นต่างหากที่ต้องขอโทษ ไปก่อนนะ#รีบเดินกลับห้อง
แก้ว:เราจูบกับยัยนั่นหรอ ทำไมเป็นแบบนี้เนีย
 
ด้านของฟาง
ฟาง:ไปจูบกับหมอนั่นได้ไงเนี่ย#เช็ดปาก
เฟย์:อะไรพี่ฟางไปจูบกับใครหรอ#มอง
ฟาง:เปล่าๆ ไม่ได้จูบกับใคร
เฟย์:ก้เห็นพี่พูดว่า ไปจูบกับหมอนั่นได้ไงเนี่ย
ฟาง:แค่ซ้อมบทละครนะ
เฟย์:เฟย์ไปเรียนก่อนนะพี่ฟางได้เวลาแล้ว
ฟาง:รีบไปรีบกลับ อย่าเถลไหลนะ
เฟย์:ค้า พี่ฟาง เฟย์ไปก่อนนะ#เดินออกจากห้อง
ฟาง:อะๆรีบไปเถอะเดี๋ยวจะสาย
 
พอหวายเดินไปสั่งกับข้าวที่ร้านอาหาร โทโมะมองหวายแล้วเดินมาหาหวายเพื่อจะจีบ
 
โทโมะ:ชื่อไรครับ ตอนนั้นผมไม่ได้ถาม
หวาย:ทำไมเกี่ยวไรกับนาย
โทโมะ:แค่อยากรู้น่ะครับ
หวาย:บอกก็ได้ หวายคะ
โทโมะ:ชื่อน่ารักนะครับ ผมชื่อโทโมะเรียกโมะก็ได้ครับ
หวาย:ค่ะยินดีที่ได้รู้จัก
โทโมะ:มาซื้อไรครับ
หวาย:ก๋วยเตียวน่ะคะ
โทโมะ:เหมือนผมเลยครับ ใจตรงกันเลย
หวาย:คะ
คนขาย:ได้แล้วคะ หนูผู้หญิงน่ะ
หวาย:ค่ะๆเท่าไหร่คะ
คนขาย:60ค่ะสองถุง
โทโมะ:กินสองถุงไม่กลัวอ้วนหรอครับ
หวาย:ซื้อไปฝากเพื่อนนะ
โทโมะ:ครับ#จ้องตาหวาย
หวาย:ไปก่อนนะ เดี๋ยวเพื่อนชั้นจะหิว
โทโมะ:หวังว่าเราคงได้เจอกันอีกนะครับ
หวาย:ค่ะ คงจะได้เจอกัน