รักนะครับคนดีของผม

5.0

เขียนโดย เกร็ดแก้ว

วันที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.05 น.

  6
  3 วิจารณ์
  11.18K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 14.26 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) จูบแรกของสองเรา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

หลังจากแก้วกลับมาจากงานรับน้องแก้วก็คิดดูว่าชอบฟางรึเปล่า และแก้วมีอาการเหม่อลอยเล็กน้อย

 

หวาย:แก้วกินไรมั้ยเดี๋ยวจะลงไปซื้อมาให้

(แก้ว:เราชอบยัยนั่นรึเปล่า ทำไมเราใจสั่นทุกทีที่คิดถึงยัยนั่นนะ)

หวาย:แก้วว่าไงจะฝากไปซื้อไรมั้ย

(แก้ว:อยากเป็นแฟนเธอจริงๆแล้วสิ)

หวาย:แก้วๆ#เขย่าตัว

แก้ว:อะไรหวาย#สะดุ้ง

หวาย:ชั้นเรียกเธอหลายครั้งแล้วนะเหม่อลอยอะไรเนี่ย

แก้ว:แค่คิดไรนิดหน่อย#เอามือเกาหัว

หวาย:จะฝากไปซื้อไรมั้ยจะลงข้างล่าง

แก้ว:อะไรก็ได้กินได้หมด

หวาย:แล้วจะซื้อมาให้นะ

 

หลังจากหวายลงไปข้างล่าง ฟางก็มาเคาะประตุห้องแก้วเพราะทำขนมไว้อยากให้แก้วลองชิมดุว่ารสชาติเป็นยังไง จะได้เอาไปแก้ไข

 

แก้ว:คร้าบใครคร้าบ#เดินไปประตู

ฟาง:ชั้นทำขนมมาอยากให้ลองชิมดู#ยื่นให้

แก้ว:ก็ได้ๆเข้ามาข้างในก่อนดิ

ฟาง:อืม#เดินเข้าห้อง

แก้ว:เพิ่งลองทำครั้งแรกใช่มั้ย

ฟาง:ใช่ อยากจะให้ลองชิมดุอะ เดี๋ยวเอาไปใส่จานให้นะ#เดินเข้าห้องครัว

แก้ว:ได้สิ 

ฟาง:อะลองกินดูดิ

 

พอฟางเดินออกมาจากห้องครัวได้เหยียบพรมเช็ดเท้าและลื่น แก้วจึงวิ่งเข้าไปรับทั้งสองจึงล้มปากของทั้งคู่ก็ประกบกัน

 

ฟาง:#รีบลุกขึ้น

แก้ว:ขอโทษนะฟาง#ลุกขึ้น

ฟาง:ชั้นต่างหากที่ต้องขอโทษ ไปก่อนนะ#รีบเดินกลับห้อง

แก้ว:เราจูบกับยัยนั่นหรอ ทำไมเป็นแบบนี้เนีย

 

ด้านของฟาง

ฟาง:ไปจูบกับหมอนั่นได้ไงเนี่ย#เช็ดปาก

เฟย์:อะไรพี่ฟางไปจูบกับใครหรอ#มอง

ฟาง:เปล่าๆ ไม่ได้จูบกับใคร

เฟย์:ก้เห็นพี่พูดว่า ไปจูบกับหมอนั่นได้ไงเนี่ย

ฟาง:แค่ซ้อมบทละครนะ

เฟย์:เฟย์ไปเรียนก่อนนะพี่ฟางได้เวลาแล้ว

ฟาง:รีบไปรีบกลับ อย่าเถลไหลนะ

เฟย์:ค้า พี่ฟาง เฟย์ไปก่อนนะ#เดินออกจากห้อง

ฟาง:อะๆรีบไปเถอะเดี๋ยวจะสาย

 

พอหวายเดินไปสั่งกับข้าวที่ร้านอาหาร โทโมะมองหวายแล้วเดินมาหาหวายเพื่อจะจีบ

 

โทโมะ:ชื่อไรครับ ตอนนั้นผมไม่ได้ถาม

หวาย:ทำไมเกี่ยวไรกับนาย

โทโมะ:แค่อยากรู้น่ะครับ

หวาย:บอกก็ได้ หวายคะ

โทโมะ:ชื่อน่ารักนะครับ ผมชื่อโทโมะเรียกโมะก็ได้ครับ

หวาย:ค่ะยินดีที่ได้รู้จัก

โทโมะ:มาซื้อไรครับ

หวาย:ก๋วยเตียวน่ะคะ

โทโมะ:เหมือนผมเลยครับ ใจตรงกันเลย

หวาย:คะ

คนขาย:ได้แล้วคะ หนูผู้หญิงน่ะ

หวาย:ค่ะๆเท่าไหร่คะ

คนขาย:60ค่ะสองถุง

โทโมะ:กินสองถุงไม่กลัวอ้วนหรอครับ

หวาย:ซื้อไปฝากเพื่อนนะ

โทโมะ:ครับ#จ้องตาหวาย

หวาย:ไปก่อนนะ เดี๋ยวเพื่อนชั้นจะหิว

โทโมะ:หวังว่าเราคงได้เจอกันอีกนะครับ

หวาย:ค่ะ คงจะได้เจอกัน

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา