My warning คำเตือน!!เปลี่ยนใจมารักฉันซะ

เรื่อง My warning คำเตือน!!เปลี่ยนใจมารักฉันซะ
 
 
 
 
 
     "ไม่เห็นจะแปลกฉันก็แค่มาดู'แฟน'ตัวเองมาลองชุดแบบไทยๆกับคนอื่นก็เท่านั้น"
 
     "นี่เธอกำลังหลอกตัวเองรึเปล่า...เห็นๆกันอยู่ว่าเค้ากำลังจะหมั้นกันอยู่แล้ว"
 
     "ฮ่ะๆก็แค่'กำลังจะ'ไม่ใช่รึไง" เฟย์สบสายตาเข้ากับดวงตาเหยี่ยวของโทโมะ
 
     "เฟย์...เธอคิดจะทำอะไรกันแน่"
 
     "ฮ่ะๆนายนี่ก็ฉลาดไม่เบาเลยนะ" 
 
     "แต่ก็คงน้อยกว่าเธอ...เฟย์"
 
     "เอาไว้สักวันฉันจะบอกนายแล้วกันนะโทโมะ แต่นายไม่ต้องห่วงเพราะเรื่องนี้มันจะมีประโยชน์ต่อฉันกับนายมากเลยทีเดียวล่ะฮ่ะๆ ฉันไปก่อนนะ" พูดจบเฟย์ก็ค่อยเดินกรีดกายพร้อมแสรยิ้มอย่างผู้ชนะออกไปทันที ทีนี่แหละแกเสร็จฉันแน่ยัยแก้ว!
 
 
 
 
 
-------------------------------------------------------------------------------------
 
 
 
 
 
     "อ้าวไอ้โมะแกมาทำอะไรแถวนี้ว่ะ" โทโมะสะดุ้งหน่อยๆเมื่อหันมาเจอบุคคลที่เค้ามาแอบมองยืนอยู่ข้างหลังตนเอง
 
 
     "เอ่อ...มาซื้อของนิดหน่อยว่ะแล้วบังเอิญเห็นพวกแก..." โทโมะเงียบไปก่อนจะเสมองหน้าแก้วนิดๆ
 
 
     "งั้นแก้วกลับกับพี่โทโมะดีกว่าค่ะ พี่เขื่อนจะได้ไม่ต้องวนไปส่งแก้วด้วย^^;" แก้วบอกทำให้โทโมะสงสัยเข้าไปอีกว่าทำไมแก้วถึงอยากกลับกับเค้า...หรือว่าเค้าคิดไปเอง
 
 
     "น้องแก้วจะเอางั้นหรอแต่มันจะรบกวนไอ้โมะมันนะครับ..."
 
 
     "ไม่เป็นไรหรอกไอ้เขื่อนแกนั่นแหละรีบไปทำงานเหอะวันนี้ฉันว่าง" เมื่อโทโมะหันไปสบสายตาของแก้วที่ประมาณว่าขอร้องล่ะ เค้าก็เลยรีบรัยอาสาโดยไม่ลังเลสักนิด
 
 
     "เอางั้นก็ได้...ฉันฝากน้องแก้วด้วยนะ..." เขื่อนพูดแล้วเดินออกไปทันที
 
 
+
 
+
 
+
 
 
     "น้องแก้ว...มีอะไรรึเปล่าครับ" ผมเอ่ยถามแก้วที่นั่งเงียบมาตลอดทาง
 
 
     "จอดข้างหน้าด้วย...ฉันจะลง" แก้วพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
 
 
     "..." ผมจอดรถตามคำสั่งของแก้วแต่ล็อคประตูรถไว้เพราะผมกะว่าจะคุยกับแก้วให้รู้เรื่อง
 
 
     "นี่นาย!เปิดประตูรถให้ฉันนะ!"
 
 
     "ตอบคำถามพี่มาก่อน..." ผมกดเสียงต่ำลงเพื่อให้ดูน่ากลัวมากยิ่งขึ้น
 
 
     "ตะ...ตอบอะไรปล่อยแขนฉันนะฉันจะไปหา...!!" แก้วเงียบลงไปเมื่อสบสายตาของผมก่อนเธอจะค่อยเบือนหน้าหนี
 
 
     "ไปหาใคร...หึๆคงจะเป็นไอ้รักแรกของเราสินะ ทำไมเราถึงไม่กลับไปกับไอ้เขื่อนล่ะ" ผมถามเข้าประเด็นในทันที
 
 
     "เอ่อ...ฉันอยากจะกลับกับใครมันก็เรื่องของฉันถ้านายไม่พอใจก็ปล่อยฉันลงสิ"
 
 
     "บอกควานจริงมาเหอะพี่ไม่ทำอะไรเราหรอก..." ผมอ่อนลงนิดหน่อยเพราะรู้ว่าดุไปแก้วก็คงไม่บอกหรอกค่อยๆกล่อมดีกว่า
 
 
     "มัน...ไม่มีอะไรจริงๆ"  แก้วค่อยปัดมือผมออกจากข้อมือข้อตัวเอง
 
 
     "พี่ไม่เชื่อ เรามีอะไรเราก็พูดออกมาสิ! จะเก็บมันไว้ทำไม!!" ผมเผลอตะคอกใส่แก้วที่ไม่ยอมพูดอะไรออกมาเลย ไอ้คนก็อุตส่าห์เป็นเป็นห่วง!!
 
 
     "นี่นาย!! คิดว่าตัวเองเป็นใครกันห๊ะถึงได้มีสั่งคนอื่นแบบนี้!!" แก้วเองที่ดูจะเดือดพูดขึ้นมานั่นทำให้ผมโกรธมากขึ้นไปอีก
 
 
     "เหอะ!! อยากให้เป็นอะไรล่ะ'ผัว'เราดีมั้ย"
 
 
เพี๊ยะ!!
 
 
     "อย่ามาหยาบคายใส่ฉัน!!" แก้วตบหน้าผมอย่างเต็มแรงแล้วพูดก่อนฉวยโอกาสลงรถไปทันที
 
 
     "นี่คิดว่าตบฉันแล้วเธอจะหนีไปง่ายๆหรอ!!" ผมโกรธมากที่แก้วบังอาจมาตบหน้าผมบอกตรงๆผมยังไม่เคยโดนใครตบมาก่อนเลย
 
 
     "หึ!! ไม่เรียกตัวเองว่า'พี่'แล้วหรอ" แก้วหันหน้ามายิ้มเยาะใส่ผมแล้วรีบเดินหนีผมทันที
 
 
     "หยุดนะ!! เรายังคุยกันไม่จบ!" ผมลากแก้วให้กลับมาที่รถแล้วยัดตัวเธอเข้าไปก่อนจะออกรถอย่างรวดเร็วเพราะกลัวว่าแก้วจะหนีลงไปอีก
 
 
     "นี่นายจะพาฉันไปไหนน่ะ!" แก้วที่เริ่มออกอาการกลัวผมนั่งไม่ติดคอยแต่จะขยับตัวแนบชิดไปกับเบาะ
 
 
     "ทำไม...กลัวรึไง หึๆ!!" ผมแสระยิ้มอย่างน่ากลัวก่อนจะกดโทรศัพท์หาใครสักคน
 
 
     "เฟย์...ฉันตกลงร่วมมือกับเธอ"
 
 
     (ฉันกะอยู่แล้วว่านายต้องโทร.มาฮ่ะๆ)
 
 
     "ตอนนี้ฉันพาแก้วไปที่อื่นล่ะเธอก็ทำตามแผนที่เธอวางไว้ด้วยล่ะ"
 
 
     (แน่นอน...ฉันขอให้นายโชคดี ฉันไม่ผิดหวังในตัวนายเลยนะโทโมะ) เฟย์พูดแล้ววางสายไปทันที
 
 
     "นี่นาย!...กับพี่เฟย์วางแผนอะไรกัน!!" แก้วเอ่ยถามผมทันทีที่ผมวางสายจากเฟย์
 
 
     "ไม่ต้องถามมากอยู่นิ่งๆก็พอ!"
 
 
     "..."
 
 
     "..."
 
 
     "ฉันจะบอกพี่เขื่อน!!"
 
 
     "อย่างไงซะไอ้เขื่อนก็ไม่มีทางมาช่วยเธอได้" ผมเหยียดยิ้มให้แก้วก่อนจะเร่งความเร็วขึ้นไปอีกจนถึงจุดหมายปลายทาง
 
 
     "นี่นายจะพาฉันทะเลทำไง!!" แก้วโวยวายทันทีที่มาถึง
 
 
     "ก็พามาหาความสุขน่ะสิ!"
 
 
     "หมายความว่าอย่างไงมิทราบ!"
 
 
     "เหอะ! ฉันจะบอกอะไรให้นะ ฉันน่ะ...รักเธอ รักมากด้วย แต่ในเมื่อเธอเลือกไอ้เขื่อน วันนี้ฉันก็จะไม่อดทนรออีกต่อไปแล้วไง!!" พูดจบผมก็กระชากตัวแก้วใ้เดินเข้าไปในบ้านพักต่างอาการของตัวเองทันที
 
 
     "อะไรนะ!! นี่นายจะทำอะไรฉัน ออกไปนะ!" แก้วถอยหลังหนีผมที่กำลังคลานขึ้นมาบนเตียงที่มีแก้วนอนอยู่อย่างไงล่ะ!!
 
 
     "จะไปไหน!"
 
 
เพี๊ยะ!!
 
 
     "ปล่อยฉันนะ!!"
 
 
      "ชอบรุนแรงก็ไม่บอก" ฟางเส้นสุดท้ายได้ขาดลง ผมออกแรงดึงข้อเท้าของแก้วเข้ามาหาตัวเองก่อนจะกระชากเสื้อลายสวยของแก้วโยนทิ้ง!
 
 
     "นี่นาย!!ปล่อยฉํนเดี๋ยวนี้นะ!!" แก้วยกมือขึ้นมาหน้าอกตัวเองถึงแม้มันจะยังมีบราปิดอยู่แต่ก็ใช่ว่ามันจะช่วยอะไรได้
 
 
"หึ! มันสายไปแล้ว" ผมบอกแล้วถอดเสื้อของผ้าออกไปก่อนก้มลงจูบแก้วแล้วเริ่มลวนลามตัวแก้วก่อนค่อยๆถอดกระโปรงของแก้วออกพร้อมกับสิ่งที่เหลือของแก้วและตนเอง
 
 
     "อ๊ะ...โอ๊ย ไอ้บ้าออกไปจากตัวฉันเดี๋ยวนี้นะ โอ๊ย เจ็บ" ผมแอบสังเกตุเห็นน้ำตาบนใบหน้าของแก้ว ผมเลยหยุดทุกก่ารกระทำก่อนจะค่อยๆเอามือเช็ดน้ำตาของแก้ว
 
 
     "ไม่ได้หรอก มันเป็นทางเดียวที่พี่จะสามมารถรั้งแก้วไว้ได้" พูดจบผมก็ก้มลงไปลวนลามร่างกายของแก้วต่อ
 
 
     รู้...ผมรู้ว่าผมทำผิด ผิดแบบไม่น่าให้อภัยด้วยแต่จะให้ผมทำอย่างไงในเมื่อผม'รัก'แก้ว รักก่อนที่ไอ้เขื่อนมันจะมาแย่งแก้วไปจากผม!! ผมไม่ยอมหรอกต่อให้แก้วจะเกลียดผมแค่ไหนอย่างไงผมก็ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีเธอแล้ว ถึงตอนนี้จะได้แค่ตัวแต่...อีกไม่นานผมเชื่อ เชื่อว่าแก้วจะต้องรักผมเหมือนกัน!!
 
 
     สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ผมยินดีที่จะรับผิดชอบในทุกๆอย่างที่ผมทำ...ความจริงผมตั้งใจด้วยแหละไม่ใช่แค่อารมณ์พาไป ถึงแก้วเองจะไม่ได้รักผมแต่...ผมก็ไม่ยอมให้แก้วได้รักใครเช่นกัน! ผมจะขอเห้นกว่าตัวให้มากที่สุด!!ถ้ามันจะให้ผมได้อยู่กับแก้ว!! หึๆ ใครจะรู้ว่าตอนนี้...เกมส์มันเปลี่ยนไปแล้ว...
 
 
 
+
 
+
 
+
 
 
 
     "ไงคะเขื่อน..." เฟย์เปิดประตูเข้ามาหา'แฟน'ของตัวเองบริษัท
 
 
     "เฟย์มมาทำไม" เขื่อนดูจะตกใจเล็กน้อยที่เห็นหญิงสาวโผล่ที่นี่
 
 
     "ทำไมพูดแบบนั้นล่ะคะ ไม่น่ารักเลย" เฟย์เดินแสระยิ้มเข้าไปนั่งตักของเขื่อนแล้วเอามือคล้องคอเขื่อนไว้
 
 
     "...!!"
 
 
     "เราไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ...ที่รัก" เฟย์บอกแล้วเอาหน้าผากตัวเองไปชนกับหน้าผากของเขื่อน
 
 
     "เฟย์...ต้องการอะไร" เขื่อนผลักตัวหญิงสาวออกเบาๆแล้วลุกยืนลุกจ้องหน้าเฟย์อีกครั้ง
 
 
     "เขื่อน...ฉันต้องนายอย่างไงล่ะ..." เฟย์แสระยิ้มอีกครั้ง
 
 
     "เขื่อนว่าเฟย์ไม่สบายแน่ๆ...กลับไปเหอะ" เขื่อนบอกแล้วนั่งลงอ่านเอกสารในมือต่อ
 
 
     "ทำไมล่ะ...นี่เขื่อนไม่ได้รักเฟย์แล้วใช่มั้ย!" เฟย์เริ่มขึ้นเสียงนิดๆก่อนจะเดินไปแย่งเอกสารในมือของเขื่อน
 
 
     "ทำบ้าอะไรอ่ะเฟย์!...เราคุยกันเรื่องนี้กันจบแล้วนะ!!"
 
 
     "คุย...คุยอะไร เขื่อนนั่นแหละเป็นอะไรนี่เขื่อนลืมไปแล้วหรอว่าเรา'รัก'กัน!"
 
 
     "โอเค...ผมจำได้ว่าเราห่างกันแล้วนะเฟย์ถ้าคุณยังไม่เลิกทำนิสัยอย่างนี้'เราจบกันแน่'เชิญ!!" เขื่อนขึ้นเสียงทำให้เฟย์ถึงกลับน้ำตาไหลเพราะไม่คิดว่าเค้าจะกล้าพูดกับเธอถึงขนาดนี้...
 
 
"ได้!! เฟย์ไปก็ได้!...แต่เขื่อนจำไว้นะ...มันยังไม่จบ! ทุกอย่าง...มันเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้นเอง!!!" เฟย์แผดเสียงของตนเองแล้วเดินกระทืบออกไปทิ้งให้เขื่อนอึ้งกับคำพูดที่หังดูแล้วอย่างไงก็มีเลศนัยอยู่ดี...
 
 
 
 
 
 
 
...ruktomokaew...
 
 
-----------------------------------------------------------------------------------------------อัพแล้วนะคะสำหรับเรื่องนี้และนี่...คือความลับรูปแบบใหม่ของเรื่องนี้สำหรับคนดี...กลายเป็นร้าย และสำหรับร้าย...จะร้ายยิ่งกว่า คุณสงสาร'ใคร'มากที่สุด...
 
**ป.ล. อย่าคาดหวังกับบางเรื่องที่ยังมาไม่ถึง...เพราะสุดท้ายแล้วตอนจบอาจไม่ได้เป็นอย่างที่'คุณคิด'ก็เป็นได้5555 #หัวเราะอย่างชั่วร้ายปนสะใจ5555