เลขาหน้าใสป่วนหัวใจนายตัวดี

ตอนเย็น
"โทโมะแก้วอยากไปห้างแล้วอ่ะ"แก้วเริ่มอ้อนผมทันทีที่ผมพูดว่า งานเสร็จแล้ว พอพูดเสร็จน่ะแก้วรีบลุกจากตักของผมแล้วเอามือมาเขย่าแขนของผมแถมยังเอาหน้ามาถูกับแก้มผมอีกต่างหาก หึ่ย มันหน้านัก
"อยากไปแล้วหรอ"ผมถามเธอ
"อืม อยากไปแล้ว แก้วอยากไปแล้ว"อ้อนมาขนาดนี้ใครจะไม่ให้ไปแต่ให้ไปในชุดทำงานก็ไม่น่าจะสะดวกเท่าไหรไปเปลี่ยนชุดก่อนดีกว่า
"จ้า ไปเปลี่ยนชุดกันก่อนดีกว่าเนอะ"
"อืม"แก้วพยักหน้าเบาๆแล้วลากผมไปที่รถทันที
บ้านวิศวะ
"อยู่ที่ห้องผมมีขุดของพี่มากิอยู่ลองไปหาดูน่ะ"
"OK แก้วไปก่อนน่ะ"
"ครับ เร็วๆด้วยน่ะ"
ผ่านไป20นาที(ไวเหมือนโกหก)
แก้วลงมาในชุดเดรสสีชมพูสั้นเหนือเข้ามา1คืบทำให้ผมเห็นขาขาวๆของเธอ อ๊ะผมจะมาหื่นตอนนี้ไม่ได้ค่อยเก็บไว้ตอนกลางคืน(ป๊าหื่นอ่ะ)
"งั้นไปกันเถอะ"ผมบอกแก้วที่เดินมาทางผม
"อืม ไปกันแก้วอยากได้สร้อย"สร้อยหรออืมน่าสนใจน่ะ
"จร้า จร้า ไปกันเถอะ"
ห้าง kamikaze mall
ห้างนี้เป็นห้างของผมเองหละเวลาพาแก้วไปไหนจะได้ง่ายๆหน่อยเพราะผมรู้ทุกที่ของห้างนี้(ป๊าเป็นเจ้าของห้างถ้าไม่รู้ก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว)
"แก้วอยากไปไหนรึป่าว''
''แก้วอยากได้จี้อ่ะ''จี้หรอ
"ได้ซิ เดี๋ยวผมพาไปดู''
"จริงอ่ะ ขอบใจน้า"แก้วพูดแล้วให้ผมนำทาง
"รางวัลล่ะ"ผมพูดไปแล้วทำแก้มป่องๆ กะจะแล้งคนตัวเล็กเฉยๆเองแหละเธอคงไม่กล้าหอมผมหรอกมั้ง
ฟอด~
เห้ยแก้วหอมจริงว่ะสงสัยกำลังอารมณ์ดีมั้งที่ผมตามใจเธอแบบนี้ สงสัยจะต้องตามใจบ่อยซะแล้วสิ
''กล้าหอมผมจริงๆด้วยหรอ''
''อ้าว ก็คุณอยากให้ชั้นหอมนิ นี่ถือว่าเป็นค่าตอบแทนล่ะกันน่ะ"
"แก้ว เวลาคุยกันอ่ะแก้วเรียกแทนตัวเองว่าแก้วแล้วเรียกโมะว่าโมะเข้าใจมั้ย"
"อืม^^"
"ดีมาก"
4ทุ่ม
4ทุ่มแล้วมิหน้าล่ะคนตัวเล็กจองผมดูงัวเงียๆ
"อยากกลับบ้านรึยัง"
"ยังอ่ะแก้วขอไปซื้อตุ๊กตาก่อนได้ัมั้ย"แก้วพูดเสร็จก็ลากผมมาที่ร้านตุ๊กตา
"อยากได้ตัวไหนล่ะ"
"แก้วอยากได้มิกกี้เม้า แก้วอยากได้มิกกี้เม้า"
"ได้สิ พี่ครับผมเอาตัวนี้ครับ"ต้องซื้อให้เธอหน่อยล่ะเล่นอ้อนซะ
"อ้าวสวัสดีค่ะโทโมะ แก้ว"ใครอ่ะ บะ เบล ซวยแล้วไง
"สวัสดีค่ะคุณเบล"
"มาทำอะไรกันหรอค่ะ"
"อ้อ โทโมะพามาเที่ยวน่ะค่ะ"
''หรอค่ะไม่ใช่ว่าไปบังคับเค้าให้พามาหรอค่ะ"
"ชั้นไม่ได้หน้าด้านเหมือนคุณน่ะค่ะที่จะขอให้เค้าพาไปนู้นไปนี่"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดด นี่แกว่าชั้นหรอ"
"มีสมองรึป่าวล่ะค่ะ ถ้ามีก็คิดเอาเองน่ะค่ะ ขอตัวค่ะ พี่โทโมะไปกันเถอะ"
"เดี๋ยว!!''เบลพูดแล้วกระชากแก้วมาตบ
เพี้ย~
"คุณไม่ได้มีมือคนเดียวน่ะค่ะ"
เพี้ย~
"อ๊ายยยยยยยยยยยยนี่แกกล้าตบชั้นหรอ"เบลพูดแล้วกระชากแก้วมาตบอีก ไม่ต้องงงน่ะว่าโทโมะไปไหนโทโมะไปซื้อน้ำน่ะเลยไม่รู้เหตุการณ์
"โอ๊ย เจ็บน่ะเบลคุณเป็นบ้าอะไรเนี่ย"อ๊ะ โทโมะกลับมาแล้วเห็นตอนชั้นล้มลงไปด้วย
"แก้ว!! เป็นอะไรมั้ย"
"โทโมะแก้ว ฮึก กลัว"
"ไม่เอาน่ะไม่ร้องผมอยู่ทั้งคน ส่วนคุณเบลกลับไปซะแล้วอย่ามายุ่งกับผมและแก้วอีกเข้าใจมั้ย!!"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด ฝากไว้ก่อนเถอะนังแก้ว แกจะต้องตาย"
"แก้วไม่เป็นอะไรน่ะครับ ผมว่าเรากลับบ้านกันก่อนเถอะน่ะ"
"อืม โทโมะแก้วอยากกลับบ้าน แก้วกลัว"
"ครับ''ตอนนี้ผมพาแก้วออกมาขึ้นรถกลับบ้านแล้วหล่ะสงสัยว่าผมคงจะต้องอยู่กับแก้วจริงๆแล้วน่ะสิ ผมกลัวแก้วเป็นอะไรเธอยิ่งบอบบางอยู่ด้วย และผมคิดว่าเบลก็คงจะไม่หยุดแค่นี้แน่ๆ

มาอัพให้แล้วตามสัญญา สั้นๆก่อนน่ะ เจ๊เบลไม่ยอมเลิกราวีแก้วซะด้วยสิมาลุ้นกันตอนหน้าน้า
ม่าเม้นม่ายอัพ อิอิ