เลขาหน้าใสป่วนหัวใจนายตัวดี

ตอนเย็น

"โทโมะแก้วอยากไปห้างแล้วอ่ะ"แก้วเริ่มอ้อนผมทันทีที่ผมพูดว่า งานเสร็จแล้ว พอพูดเสร็จน่ะแก้วรีบลุกจากตักของผมแล้วเอามือมาเขย่าแขนของผมแถมยังเอาหน้ามาถูกับแก้มผมอีกต่างหาก หึ่ย มันหน้านัก

"อยากไปแล้วหรอ"ผมถามเธอ

"อืม อยากไปแล้ว แก้วอยากไปแล้ว"อ้อนมาขนาดนี้ใครจะไม่ให้ไปแต่ให้ไปในชุดทำงานก็ไม่น่าจะสะดวกเท่าไหรไปเปลี่ยนชุดก่อนดีกว่า

"จ้า ไปเปลี่ยนชุดกันก่อนดีกว่าเนอะ"

"อืม"แก้วพยักหน้าเบาๆแล้วลากผมไปที่รถทันที

บ้านวิศวะ

"อยู่ที่ห้องผมมีขุดของพี่มากิอยู่ลองไปหาดูน่ะ"

"OK แก้วไปก่อนน่ะ"

"ครับ เร็วๆด้วยน่ะ"

ผ่านไป20นาที(ไวเหมือนโกหก)

แก้วลงมาในชุดเดรสสีชมพูสั้นเหนือเข้ามา1คืบทำให้ผมเห็นขาขาวๆของเธอ อ๊ะผมจะมาหื่นตอนนี้ไม่ได้ค่อยเก็บไว้ตอนกลางคืน(ป๊าหื่นอ่ะ)

"งั้นไปกันเถอะ"ผมบอกแก้วที่เดินมาทางผม

"อืม ไปกันแก้วอยากได้สร้อย"สร้อยหรออืมน่าสนใจน่ะ

"จร้า จร้า ไปกันเถอะ"

ห้าง kamikaze mall

ห้างนี้เป็นห้างของผมเองหละเวลาพาแก้วไปไหนจะได้ง่ายๆหน่อยเพราะผมรู้ทุกที่ของห้างนี้(ป๊าเป็นเจ้าของห้างถ้าไม่รู้ก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว)

"แก้วอยากไปไหนรึป่าว''

''แก้วอยากได้จี้อ่ะ''จี้หรอ

"ได้ซิ เดี๋ยวผมพาไปดู''

"จริงอ่ะ ขอบใจน้า"แก้วพูดแล้วให้ผมนำทาง

"รางวัลล่ะ"ผมพูดไปแล้วทำแก้มป่องๆ กะจะแล้งคนตัวเล็กเฉยๆเองแหละเธอคงไม่กล้าหอมผมหรอกมั้ง

ฟอด~

เห้ยแก้วหอมจริงว่ะสงสัยกำลังอารมณ์ดีมั้งที่ผมตามใจเธอแบบนี้ สงสัยจะต้องตามใจบ่อยซะแล้วสิ

''กล้าหอมผมจริงๆด้วยหรอ''

''อ้าว ก็คุณอยากให้ชั้นหอมนิ นี่ถือว่าเป็นค่าตอบแทนล่ะกันน่ะ"

"แก้ว เวลาคุยกันอ่ะแก้วเรียกแทนตัวเองว่าแก้วแล้วเรียกโมะว่าโมะเข้าใจมั้ย"

"อืม^^"

"ดีมาก"

4ทุ่ม

4ทุ่มแล้วมิหน้าล่ะคนตัวเล็กจองผมดูงัวเงียๆ

"อยากกลับบ้านรึยัง"

"ยังอ่ะแก้วขอไปซื้อตุ๊กตาก่อนได้ัมั้ย"แก้วพูดเสร็จก็ลากผมมาที่ร้านตุ๊กตา

"อยากได้ตัวไหนล่ะ"

"แก้วอยากได้มิกกี้เม้า แก้วอยากได้มิกกี้เม้า"

"ได้สิ พี่ครับผมเอาตัวนี้ครับ"ต้องซื้อให้เธอหน่อยล่ะเล่นอ้อนซะ

"อ้าวสวัสดีค่ะโทโมะ แก้ว"ใครอ่ะ บะ เบล ซวยแล้วไง

"สวัสดีค่ะคุณเบล"

"มาทำอะไรกันหรอค่ะ"

"อ้อ โทโมะพามาเที่ยวน่ะค่ะ"

''หรอค่ะไม่ใช่ว่าไปบังคับเค้าให้พามาหรอค่ะ"

"ชั้นไม่ได้หน้าด้านเหมือนคุณน่ะค่ะที่จะขอให้เค้าพาไปนู้นไปนี่"

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดด นี่แกว่าชั้นหรอ"

"มีสมองรึป่าวล่ะค่ะ ถ้ามีก็คิดเอาเองน่ะค่ะ ขอตัวค่ะ พี่โทโมะไปกันเถอะ"

"เดี๋ยว!!''เบลพูดแล้วกระชากแก้วมาตบ

เพี้ย~

"คุณไม่ได้มีมือคนเดียวน่ะค่ะ"

เพี้ย~

"อ๊ายยยยยยยยยยยยนี่แกกล้าตบชั้นหรอ"เบลพูดแล้วกระชากแก้วมาตบอีก ไม่ต้องงงน่ะว่าโทโมะไปไหนโทโมะไปซื้อน้ำน่ะเลยไม่รู้เหตุการณ์

"โอ๊ย เจ็บน่ะเบลคุณเป็นบ้าอะไรเนี่ย"อ๊ะ โทโมะกลับมาแล้วเห็นตอนชั้นล้มลงไปด้วย

"แก้ว!! เป็นอะไรมั้ย"

"โทโมะแก้ว ฮึก กลัว"

"ไม่เอาน่ะไม่ร้องผมอยู่ทั้งคน ส่วนคุณเบลกลับไปซะแล้วอย่ามายุ่งกับผมและแก้วอีกเข้าใจมั้ย!!"

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด ฝากไว้ก่อนเถอะนังแก้ว แกจะต้องตาย"

"แก้วไม่เป็นอะไรน่ะครับ ผมว่าเรากลับบ้านกันก่อนเถอะน่ะ"

"อืม โทโมะแก้วอยากกลับบ้าน แก้วกลัว"

"ครับ''ตอนนี้ผมพาแก้วออกมาขึ้นรถกลับบ้านแล้วหล่ะสงสัยว่าผมคงจะต้องอยู่กับแก้วจริงๆแล้วน่ะสิ ผมกลัวแก้วเป็นอะไรเธอยิ่งบอบบางอยู่ด้วย และผมคิดว่าเบลก็คงจะไม่หยุดแค่นี้แน่ๆ

มาอัพให้แล้วตามสัญญา สั้นๆก่อนน่ะ เจ๊เบลไม่ยอมเลิกราวีแก้วซะด้วยสิมาลุ้นกันตอนหน้าน้า

ม่าเม้นม่ายอัพ อิอิ