ตัดใจไม่ลงและคงไม่ยอม(short fic)
9.8
เขียนโดย 
CrazyGirl
วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 00.16 น.
10 chapter
98 วิจารณ์
20.52K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 18.37 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
6)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ไปลากตัวท่ีรักมันมาเดี๋ยวมันก็เตะให้หรอก"
"555ไม่กลัวเว้ย"พูดไม่พอยังหอมแก้มฉันทั้งสองข้างอีกต่างหาก
"เขื่อน!!!!"
"ไอ้เขื่อน!!!"สิ้นเสียงโทโมะร่างของเขื่อนก็ถูกถีบในทันที
"เล่นไม่รู้เรื่องและ"โทโมะยังบ่นไม่เลิกก่อนจะลากฉันให้นั่งลงข้างๆและทักทายเพื่อนๆที่เหลือ
"แก้วเมื่อกี้มันหอมข้างไหน"
"ท..."
"ทั้งสองข้างเลยครับ แก้มยัยแก้วนะห๊อมหอม นุ๊มนุ่ม"ฉันยังไม่ทันตอบเขื่อนก็ตอบแทนซะก่อน
"โทโมะนั่งลงเลย"ฉันรีบดึงแขนโทโมะก่อนที่จะเกิดการวางมวยขึ้นซะก่อน
"ไอ้เขื่อนเลิกเล่นได้แล้ว"ป๊อปปี้พูด
"คร้าบ แต่มันนุ่มจริงนะ อยากลองบ้างป่ะเคนตะ"
"อยาก เฮ้ย!!พูดเล่น" เคนตะเหมือนจะรู้ตัวว่าหลุดอะไรออกมาก็รีบแก้ตัว
"ทีหลังโมะจะไม่พามาเจอพวกนี้อีกแล้ว อันตรายชะมัดเลย"
"555นิดหน่อยอย่าคิดมาก"
"ไม่คิดมากได้ไงก็คนมันหวงหนิมาลบรอยก่อนสองข้างเลยใช่มั้ย"พูดจบโทโมะก็หอมแก้มฉันทั้งสองข้าง
สลับไปสลับมาจนแก้มฉันแทบช้ำ
"โอ๊ยอิจฉาโว๊ย หยุดเลย"เขื่อนโวยวาย ทำให้โทโมะหันไปแลบลิ้นใส่ เฮ้อเด็กหนอเด็ก
"กลับมานะบอย กลับมา"เสียงโวยวายจากกลางฟอล์ทำให้พวกเราหันไปมอง
"เบลล์"โทโมะลุกขึ้นยืนเมื่อเห็นว่าเสียงเมื่อกี้เป็นใคร
"ใครว่ะไอ้โมะ"
โทโมะไม่ตอบอะไรแต่เค้ายังคงมองไปที่ภาพตรงหน้าเบลล์ทรุดตัวลงนั่งร้องไห้กับพื้น พร้อมกับที่บอย
เดินควงผู้หญิงอีกคนหนึ่งออกจากผับไป ตาของเขายังคงมองเบลล์อยู่ตลอดเวลา
"อย่าไปนะโทโมะ"ฉันดึงมือเค้าเอาไว้พร้อมกับพูดกับเขาเบาๆแต่ฉันมั่นใจว่าเค้าได้ยิน
ทุกคนในโต๊ะยังคงงงๆกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพราะช่วงเวลาที่โทโมะกับเบลล์คบกันโทโมะบอกเพียงแค่ว่า
คบกับผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ไม่เคยบอกชื่อไม่เคยเห็นหน้า
"แก้ว"โทโมะหันมามองฉันด้วยดวงตาที่สับสน
ฉันไม่ชอบแววตาเขาแบบนี้เลยเขาสับสนแสดงว่าเขายังไม่ลืมเบลล์ผู้หญิงที่ทำร้ายเขาอย่างเลือดเย็น
"อย่าไป"ฉันย้ำอีกครั้งพร้อมกับน้ำตาที่คลอพร้อมจะไหลลงมาได้ทุกเมื่อ
"โมะขอโทษ"โทโมะดึงแขนที่ฉันจับอยู่ออกไป ฉันไม่รั้งไม่ได้อ้อนวอนให้เขาอยู่ต่อ มีเพียงน้ำตาที่ไหล
ลงมาอย่างไม่ขาดสาย
"แก้วไม่เป็นไรนะ นี่มันเรื่องอะไรกัน"
เขื่อนเข้ามากอดปลอบฉันพร้อมกับเอ่ยถามฉันเล่าเรื่องทั้งหมดให้ทุกคนฟัง
"ไอ้ควายเอ๊ย ยังจะโง่อีกหรือไงฟะ"เคนตะสบถอย่างหัวเสีย
ฉันมองภาพที่เบลล์ก้มหน้าลงซบกับอกแกร่งของโทโมะ ให้ตายเถอะเจ็บชะมัด ทำไมนะทำไมโทโมะต้อง
เลือกเบลล์ด้วย
-----------------------------------------------------------------------------------------------
กลับมาแว้ว ไอ้ที่หายไปนานไม่ใช่งอนนะ หนังอ่านหนังสือไม่ได้เปิดคอม ปีนี้ไรเตอร์ม.6 แล้วจ้า 55 พยายามจะอัพให้จบก่อนเปิดเทอม รีดเดอร์อย่าพึ่งท้อเลิกติดตามนิยายเรื่องนี้นะ ไรเตอร์อัพจบแน่นอนไม่มีค้างจ้า
"555ไม่กลัวเว้ย"พูดไม่พอยังหอมแก้มฉันทั้งสองข้างอีกต่างหาก
"เขื่อน!!!!"
"ไอ้เขื่อน!!!"สิ้นเสียงโทโมะร่างของเขื่อนก็ถูกถีบในทันที
"เล่นไม่รู้เรื่องและ"โทโมะยังบ่นไม่เลิกก่อนจะลากฉันให้นั่งลงข้างๆและทักทายเพื่อนๆที่เหลือ
"แก้วเมื่อกี้มันหอมข้างไหน"
"ท..."
"ทั้งสองข้างเลยครับ แก้มยัยแก้วนะห๊อมหอม นุ๊มนุ่ม"ฉันยังไม่ทันตอบเขื่อนก็ตอบแทนซะก่อน
"โทโมะนั่งลงเลย"ฉันรีบดึงแขนโทโมะก่อนที่จะเกิดการวางมวยขึ้นซะก่อน
"ไอ้เขื่อนเลิกเล่นได้แล้ว"ป๊อปปี้พูด
"คร้าบ แต่มันนุ่มจริงนะ อยากลองบ้างป่ะเคนตะ"
"อยาก เฮ้ย!!พูดเล่น" เคนตะเหมือนจะรู้ตัวว่าหลุดอะไรออกมาก็รีบแก้ตัว
"ทีหลังโมะจะไม่พามาเจอพวกนี้อีกแล้ว อันตรายชะมัดเลย"
"555นิดหน่อยอย่าคิดมาก"
"ไม่คิดมากได้ไงก็คนมันหวงหนิมาลบรอยก่อนสองข้างเลยใช่มั้ย"พูดจบโทโมะก็หอมแก้มฉันทั้งสองข้าง
สลับไปสลับมาจนแก้มฉันแทบช้ำ
"โอ๊ยอิจฉาโว๊ย หยุดเลย"เขื่อนโวยวาย ทำให้โทโมะหันไปแลบลิ้นใส่ เฮ้อเด็กหนอเด็ก
"กลับมานะบอย กลับมา"เสียงโวยวายจากกลางฟอล์ทำให้พวกเราหันไปมอง
"เบลล์"โทโมะลุกขึ้นยืนเมื่อเห็นว่าเสียงเมื่อกี้เป็นใคร
"ใครว่ะไอ้โมะ"
โทโมะไม่ตอบอะไรแต่เค้ายังคงมองไปที่ภาพตรงหน้าเบลล์ทรุดตัวลงนั่งร้องไห้กับพื้น พร้อมกับที่บอย
เดินควงผู้หญิงอีกคนหนึ่งออกจากผับไป ตาของเขายังคงมองเบลล์อยู่ตลอดเวลา
"อย่าไปนะโทโมะ"ฉันดึงมือเค้าเอาไว้พร้อมกับพูดกับเขาเบาๆแต่ฉันมั่นใจว่าเค้าได้ยิน
ทุกคนในโต๊ะยังคงงงๆกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพราะช่วงเวลาที่โทโมะกับเบลล์คบกันโทโมะบอกเพียงแค่ว่า
คบกับผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ไม่เคยบอกชื่อไม่เคยเห็นหน้า
"แก้ว"โทโมะหันมามองฉันด้วยดวงตาที่สับสน
ฉันไม่ชอบแววตาเขาแบบนี้เลยเขาสับสนแสดงว่าเขายังไม่ลืมเบลล์ผู้หญิงที่ทำร้ายเขาอย่างเลือดเย็น
"อย่าไป"ฉันย้ำอีกครั้งพร้อมกับน้ำตาที่คลอพร้อมจะไหลลงมาได้ทุกเมื่อ
"โมะขอโทษ"โทโมะดึงแขนที่ฉันจับอยู่ออกไป ฉันไม่รั้งไม่ได้อ้อนวอนให้เขาอยู่ต่อ มีเพียงน้ำตาที่ไหล
ลงมาอย่างไม่ขาดสาย
"แก้วไม่เป็นไรนะ นี่มันเรื่องอะไรกัน"
เขื่อนเข้ามากอดปลอบฉันพร้อมกับเอ่ยถามฉันเล่าเรื่องทั้งหมดให้ทุกคนฟัง
"ไอ้ควายเอ๊ย ยังจะโง่อีกหรือไงฟะ"เคนตะสบถอย่างหัวเสีย
ฉันมองภาพที่เบลล์ก้มหน้าลงซบกับอกแกร่งของโทโมะ ให้ตายเถอะเจ็บชะมัด ทำไมนะทำไมโทโมะต้อง
เลือกเบลล์ด้วย
-----------------------------------------------------------------------------------------------
กลับมาแว้ว ไอ้ที่หายไปนานไม่ใช่งอนนะ หนังอ่านหนังสือไม่ได้เปิดคอม ปีนี้ไรเตอร์ม.6 แล้วจ้า 55 พยายามจะอัพให้จบก่อนเปิดเทอม รีดเดอร์อย่าพึ่งท้อเลิกติดตามนิยายเรื่องนี้นะ ไรเตอร์อัพจบแน่นอนไม่มีค้างจ้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
