ตัดใจไม่ลงและคงไม่ยอม(short fic)
9.8
เขียนโดย CrazyGirl
วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 00.16 น.
10 chapter
98 วิจารณ์
20.74K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 18.37 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความช่วยอ่าน ไรเตอร์บ่นๆด้วยนะจ๊ะ จะได้รู้เหตุผลว่าทำไมไรเตอร์อัพช้า ^3^
---------------------------------------------------------------------------------------------------
ฉันมองภาพที่เบลล์ก้มหน้าลงซบกับอกแกร่งของโทโมะ ให้ตายเถอะเจ็บชะมัด ทำไมนะทำไมโทโมะต้อง
เลือกเบลล์ด้วย
ไม่สิ! ตอนนี้ฉันเป็นแฟนโทโมะ ฉันมีสิทธิ์ที่จะหึง ฉันมีสิทธิ์ที่จะหวง ถ้าเขาเลือกไปกับผู้หญิงที่ดีกว่าฉัน
รักเขามากกว่าฉันฉันจะยอมปล่อยเขาไปแต่นี่ผู้หญิงที่เขากลับไปหาไม่มีดีอะไรสักอย่างมีแต่จะทำให้เขา
เจ็บ ดังนั้นฉันยอมไม่ได้เด็ดขาด ฉันลุกขึ้นยืนพร้อมเช็ดน้ำตา
"แก้วจะไปไหน"ป๊อปปี้ถาม
"ไปทวงของของแก้วคืน!!!"
ตอนนี้บรรยากาศในร้านกลับมาเป็นปกติ อีกครั้งฉันเดินไปที่โต๊ะที่โทโมะนั่งอยู่
โทโมะมองฉันอย่างขอโทษ
"โทโมะแก้วอยากกลับบ้านแล้ว"
เบลล์ที่ได้ยินเสียงฉันก็เงยหน้าขึ้นมามอง สายตาเธอแสดงความไม่พอไจอย่างชัดเจน เฮอะยิ่งเห็นอย่าง
นี้ฉันยิ่งไม่ยอมปล่่อยโทโมะไปหาเธออีกเด็ดขาด
"แต่ว่า....."
"โทโมะค่ะ แก้วอยากกลับบ้าน"
ฉันย้ำคำเดิมไม่ตะคอก ไม่โวยวาย ไม่ใช้อารมณ์ฉันพูดเหมือนกับปกติเวลาเราคุยกัน แสดงให้เบลล์เห็น
ว่าฉันไม่ทุกไม่ร้อนกับการมาเสนอหน้าของเธอ
"เออครับๆ เบลล์อยู่คนเดียวได้นะโมะต้องไปส่งแก้ว"
"แต่โทโมะค่ะ เบลล์ไม่อยากอยู่คนเดียว"
"งั้นผมอยู่เป็นเพื่อนดีมั้ยครับ"เขื่อนเดินใปนั่งข้างเธอ
"โมะแกพาแก้วกลับบ้านเหอะ ไว้วันหลังเราค่อยนัดเจอกันใหม่"
"เอ่อไปและ"ฉันเดินจับมือโทโมะออกมานอกร้านการที่เขาเลือกฉันแสดงว่าเขาก็แค่หวั่นไหวแค่นั้นแหละ
ตราบใดที่เขายังรักฉัน และฉันยังรักเขา ฉันจะไม่มีวันยอมเด็ดขาด!!!
เมื่อขึ้นมาบนรถ ทั้งฉันและเขาก็นั่งเงียบกันมาตลอดทางจนอยู่ๆเขาก็เลี้ยวจอดข้างทาง
"แก้วโมะขอโทษนะ"
"อื้มแค่โทโมะเลือกกลับมากับแก้วแก้วก็พอใจแล้ว"
"แก้วโมะสับสน"
ใช่เขาดูสับสนมากจริงๆ ฉันเอื้อมมือไปจับหน้าเขา
"โทโมะฟังแก้วนะ โทโมะแค่หว่ันไหว โทโมะคงไม่อยากกลับไปหาคนที่ทำร้ายโทโมะอย่างเลือดเย็น
อย่างนั้นอีกใช่มั้ย"
"แก้วจะปล่อยโทโมะไปก็ต่อเมื่อคนที่โทโมะเลือกนั้นรักโทโมะมากกว่าที่แก้วรักแต่ถ้าเป็นผู้หญิงคนนี้แก้ว
ขอเป็นคนเห็นแก่ตัวรั้งโทโมะไว้กับตัวเองแม้ว่าโทโมะอยากกลับไปหาเขาเพราะแก้วไม่อยากเห็นโทโมะ
เจ็บอีกเป็นครั้งที่สอง"
"แก้ว"
"โมะรักแก้วมั๊ย?"
"รักสิ"
"แค่นี้แหละตราบใดที่โทโมะยังรักแก้วอยู่โทโมะจะไม่มีทางกลับไปหาผู้หญิงคนนั้นอีก"
"โมะจะรักแก้วคนเดียววันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่โมะจะหวั่นไหวกับผู้หญิงคนนั้น โมะสัญญา"
เขาก้มลงจูบฉันอย่างอ่อนหวาน จูบแทนคำสัญญา คำสัญญาที่ว่าเขาจะรักฉันเพียงคนเดียวและรักฉัน
ตลอดไป
-----------------------------------------------------------------------------------------------
ยังไม่ยังไม่จบ 555555 ไรเตอร์ขอโทษจริงๆนะ เปิดเทอมแล้วนอนวันละห้าชั่วโมงเอง T^T กลับถึงบ้านสองทุ่มนั่งทำการบ้านก็ไม่ได้เปิดคอมแล้วจ้า เข้าใจไรเตอร์นะ วันนี้อัพสองตอนเลย ขอบคุณทุกคะแนนโหวตนะจ๊ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ