Bad plan แผนร้ายกับดักรัก

      หน้าโรงหนังขนาดใหญ่กลางสยามกำลังถูกหญิงสาวร่างเล็กจ้องมองมันผ่านเลนส์แว่นขนาดหนาเต้อะรุ่นคุณป้าสลับกับมองชายหน้าหล่อข้างกายที่เอามือล้วงกระเป๋าอยู่
 
"ทำไมต้องใส่แว่นรุ่นคุณป้านี้มาด้วยเนีย...เสียเซลฟ์ฉะมัด"เขาบ่นพรึมพรำคนเดียวแล้วฉวยโอกาสเอามือเล็กมากรอบกุมไว้จนคนร่างเล็กถึงกับผงะไปเล็กน้อยที่อยู่ดีๆก็โดนจับมือ
 
"แล้วพี่...เอ่อ ทำอะไรเนีย ปล่อยมือฉันได้แล้ว"เธอพูดแล้วสบัดมือออกแต่ดูท่าคนข้างกายจะไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆ
 
                       จะจับเอาไว้ทำไมเนีย เขินนะโว้ย!                  
 
        ก็นั้นล่ะได้แต่คิดอยู่ในใจ ใครจะกล้าพูดออกไปตรงๆกันล่ะ
 
"กลัวหาย..."
"ห้ะ? พูดอะไรนะเมื่อกี้?"
"กลัวหาย...ไม่อยากให้หายไปแบบเมื่อก่อนอีกแล้ว"
"...."
 
      ความเงียบเข้าปกคลุมไปทั่วบริเวณของเธอเพียงเพราะประโยคที่เขาพูดออกมาเมื่อกี้และแววตาที่ดูจริงใจของเขา มันทำให้หัวใจของเธอทำงานหนักขึ้นมาอีกครั้ง
 
"...เอ่อ ดูหนังเรื่องอะไรดีล่ะ?"เขาเกาหัวตัวเองแก้เก่อแล้วมองภาพหน้าจอที่ฉายเวลาหนังตรงหน้า
"แล้วแต่พี่...เอ่อ...แล้วแต่..นายเลย"เธอที่กำลังจะพูดว่าพี่ก็ต้องรีบเปลี่ยนสรรพนามทันทีเมื่อเจอสายตาดุๆที่ส่งมาจากเขา
 
                            ก็พูดไปแล้วไง ว่าจะเริ่มต้นใหม่  ;)
 
"ฉันอยากดูวิญญาณผีเสื้อตามอาฆาตลูกแมวกับมด"
"มันคือชื่อหนังจริงๆเหรอ?"เธอถามเขาอย่างไม่เชื่อแล้วหันไปไล่มองหน้าจอซึ่งมันก็มีหนังเรื่องนี้อยู่จริงๆ
 
                             หนังบ้าอะไรเนีย?!
 
"งั้นเปลี่ยนไปดู อืมมม...ผีตู้เย็นดุ2กัน"
"ห้ะ?แน่ใจเหรอ -___-"
"ฮ่าฮ่าฮ่า โอเคๆ งั้นเปลี่ยนไปดูเรื่อง เริ่มต้นใหม่อีกครั้งกับคนเดิม กัน"
"ใครแสดงอ่ะ?"
"...โทโมะกับแก้ว"
"โทโมะกับแก้ว?...เดี๋ยวนะ"เธอหันควับไปมองหน้าเขาที่ทำเป็นเมินหน้าไปทางอื่นพร้อมกับพริ้วปากอย่างใจเย็น
"เอ่อ...ฉันว่า...เราไปหาไรกินกันเถอะ หนังไม่ต้องดูมันล่ะเน้อะ"
"อ้าว ทำไมอ่ะ หนังเรื่องนี้พระเอกหล่อนะ"เขาพูดแล้วทำหน้าเก็กหล่อจนเธอต้องหลุดขำออกมาแล้วรีบเดินหนีระริ่วไปเลยเพราะอายคนแถวนั้น
 
                     ทำไมพี่ถึงเปลี่ยนจากหลังมือเป็นหน้ามือได้ล่ะเนีย
 
.
.
.
.
.
.
        เวลาล่วงเลยมาจนเย็นของวันเสาร์ เขาพาเธอมานั่งทานไอศกรีมเย็นๆในห้างหลังจากที่ไปดูหนังเรื่องแปลกๆที่ชื่อว่า ผีตู้เย็นดุ2 มา มันออกแนวตลกมากกว่าน่ากลัว
"เห้ย แล้วนี้กลับบ้านเลยป่ะ?"
"ไม่รู้ดิ อยากไปเดินดูของอีกสักพักหนึ่งอ่ะ นายรีบเหรอ?"
"ไม่นะ ได้เรื่อยๆ...แต่ดูเหมื่อนเธอจะชินที่เรียกฉันว่านายแล้วนะฮ่ะฮ่ะ"เขาพูดพลางตักไอศกรีมเข้าปากเป็นคำสุดท้าย
"อยากให้เรียกเองไม่ใช่เหรอ?"
"อืมม...เออ แก้ว"
"ว่า?"
"มีแฟนยัง?"
"ห้ะ!?แค่กๆ.."เธอที่กำลังตักไอศกรีมเข้าปากถึงสำลักออกมาหลังจากที่เขาถามอะไรแปลกๆกับเธอ
"เห้ยๆน้ำๆ"เขาหยื่นน้ำมาให้แล้วใช้ทิชชู่เช็ดไอศกรีมที่เลอะตามปากก่อนจะหยุดทำให้เธอที่กำลังจัดการกับตัวเองอยู่ต้องให้ไปมองเขาที่อยู่ก็หยุด
 
        สายตาคมสีดำสนิทจ้องลึกเข้ามาในสายตาสวยของเธอ เหมื่อนโลกหยุดหมุนไปชั่วขณะ และไหนจะเสียงหัวใจที่พร้อมพากันเต้นโครมครามอย่างไม่ได้นัดหมายนั้นอีก
 
"มอง...อะไร?"
"สวยขึ้นป้ะ?"
"พะ...พูดอะไรเนีย"
"ไม่รู้ดิ...รู้สึกว่าสวยขึ้น"
"?"
"หวงวะ"
"อะไรเนีย?ตัวร้อนป้ะ?อยู่ด้วยกันวันเดียวมาบอกว่าสวย"
"อยู่ด้วยกันวันเดียวซะที่ไหนล่ะ...เมื่อก่อนไม่เห็นจะสวยขนาดนี้"
"เอ่อ...ฉันว่าเราไปที่อื่นเถอะ ฉันอยากไปดูนาฬิกา"เธอพูดเบี่ยงความสนใจเขาแล้วลุกขึ้นยื่นเต็มความสูงก่อนจะเดินไปหน้าแคชเชียร์
"อ้าว แก้ว...มาทำอะไรอ่ะ?"เธอเงยหน้าขึ้นไปมองต้นเสียงหวานที่ดังอยู่ตรงหน้าก็พบกับเพื่อนสาวคนสนิทที่มาจ่ายค่าไอศกรีมเหมื่อนกัน
"อ้าว แองเจิ้ล...เอ่อ เรามาทานไอศกรีมนะ"เธอพูดแล้วหยื่นใบเสร็จไปให้พนักงานเช็คบิลก่อนจะก้มหน้าลง
 
                    อ่า จะบ้าตาย ทำไมถึงรู้สึกกลัวเพื่อนตัวเองนะ
 
"...นาฬิกาที่จะไปดูมันอยู่ตรงไหนอ่ะแก้ว"เจ้าของเสียงทุ่มนุ่มที่มากับเธอด้วยพูดพลางมองหาร้านนาฬิกาข้างนอกโดยไม่สังเกตุว่ามีบุคคลมาใหม่อยู่ด้วย
"สวัสดีค่ะพี่โทโมะ...แกมากับพี่เขาเหรอ?"
"สวัสดีแองเจิ้ล"เขาพูดอย่างร่าเริงแล้วหันไปสนใจร้านนาฬิกาต่อ ต่างจากเธอที่อยากจะเอาหัวหมุดดิน ก็ดูแองเจิ้ลดิ จ้องเธออย่างกับเธอทำผิด
 
     ตื้อดึ๋งง!
 
    เสียงแอพพริเคชั่นที่มาจากไลน์ส่งเสียงร้องทำให้เธอต้องหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก่อนจะพบเข้ากับข้อความของเพื่อนสาวตรงหน้า
 
       AnGleAHHH : มาเดทเหรอ?
       AnGleAHHH : 
 
 
                เข้าใจผิดแล้ววว
 
 
      Keaw : ไม่ใช่ แค่บังเอิญมาเจอกัน
      AnGleAHHH : เหรอ อิอิ
 
"ไปแล้วนะแก้ว...เดทให้สนุกนะ"แองเจิ้ลหยื่นหน้ามากระซิบที่ข้างหูเธอแล้วรีบเดินออกจากร้านไป ทิ้งให้เธอได้แต่ยื่นล้มจับอยู่ตรงนั้น
 
                 ไม่ได้มาเดทสักหน่อยยยย!
 
.
.
.
.
.
       เสียงฝีเท้าเดินย่ำลงบนพื้นหญ้าพลางทอดสายตามองหาเพื่อนสาวที่นั่งใส่แว่นตาอยู่ที่โต๊ะม้าหินอ่อนก่อนจะรีบวิ่งไปหาด้วยความเร็วแสง
 
"แก้ววววววววว!!"
"มะ..มีอะไรเซฟ ตกใจหมดเลย"เธอแทบสะดุ้งตกเก้าอี้ที่จู่ๆเพื่อนสาวของเธอก็วิ่งพรวดพราดเข้ามาให้ไม่ทันได้ตั้งตัว
"แกอ่านนี้ดิ"เซฟส่งไอแพดมาให้เธอดูแล้วเปิดเข้าสู่หน้าเว็บ Gossip University
 
 
       'ข่าวใหม่ข่าวด่วน หนุ่มหล่อปี 3 อย่างโทโมะ-วิศว ไทยานนท์ ควงสาวรุ่นน้อง ปี2 ไปเดทกันสองต่อสองจ้า...อ่านต่อ ดาว์นโหลดเลย *000 '
 
 
"อะไรเนีย ทำไมถึงมีรูปฉันด้วย"
"แกกำลังเดทกับพี่โทโมะอยู่เหรอ?!"
"มะ..มะ ไม่ใช่สักหน่อย"
"แล้วนี้อะไรอ่ะ?"
"กะ ก็แค่ไปเที่ยวด้วยกันเฉยๆ"
"เห้ยยย นี้แกไปเที่ยวกับหวานใจฉันเร้อะ ม่ายยยยย"เซฟพูดแล้วจับหัวใจตัวพลางดิ้นพลานๆเหมื่อนหมูตกน้ำ
 
   ปัก!
 
"เป็นบ้าอะไรเซฟ"แองเจิ้ลเอาหนังสือเล่มหนาโขกเข้าที่หัวเซฟเบาๆแล้วนั่งลงฝั่งตรงข้ามโดยไม่สนใจเสียงร้องโอดโอยจากเซฟ
"ฉันเจ็บนะโว้ยยย"
"...ไงล่ะ เป็นข่าวเลย"แองเจิ้ลมองหน้าเธอแล้วถาม
"ฉัน...แค่ไปเที่ยวเฉยๆนะ"
"แกจะโดน ANTI ป่ะวะ?"เซฟถามแล้วเปิดเข้าสู้เว็บของมหาวิทยาลัยอีกครั้งที่ขึ้นโพสต์ความคิดเห็นจากสาวๆเต็มไปหมด
 
 
          ความคิดเห็นที่1 : ไม่นะ!โทโมะช้านนนนนน!
          ความคิดเห็นที่2 : รุ่นน้องคนนั้นเป็นครายยยยย!?
          ความคิดเห็นที่3 : น้องเขาก็น่ารักดีนี้ จะเอาแว่นมาปิดบังความสวยทำไม
          ความคิดเห็นที่4 : ไร้สาระ..
          บลา บลา บลา
 
 
เธออ่านความคิดเห็นพวกนั้นแล้วเอามือกุมขมับก่อนจะต้องขมวดคิ้วเข้าไปอีกเมื่อเจอความคิดเห็นที่เพิ่งโพสต์เข้ามาใหม่
 
          
           ความคิดเห็นที่108 : บางทีเขาอาจจะเคยเดทกันมาก่อนหรือเปล่าครับ #เนลโร
 
 
         นะ นะ นะ เนลโร!? ทำไมไปโพสต์ยังงั้นนนน?!!
 
 
         ตื่อดึ๋งงง!
 
      Nnelro : ดังใหญ่แล้วนะ
 
 
            
                        เธออยากจะบ้าตายยย!!ชีวิตความสงบสุขของเธอ!!
                        เอามันกลับคืนมาาาา...
 
 
 
............................................................................................................
กราบสวัสดีพ่อแม่พี่น้อง ข้าพเจ้ารู้ว่า ข้าพเจ้านั้นหายไปนานมาก อภัยให้ข้าพเจ้าด้วย555555555555555555555555555