Rumor in love ข่าวฉาว? ข่าวลือ? ยังไงฉันก็รักเธอ

                        23                      ตาฝาด2 ปีผ่านไป...'นี่ก็สองปีแล้วสินะ ที่ฟางหายตัวไป...'ร่างสูงคิดในใจ พลางจรดปลายปากกาลงเซ็นเอกสารต่างๆ อย่างเหม่อลอยก็อกๆๆๆเสียงเคาะประตูดังขึ้นมาหลังบานประตูห้องทำงานของเขา ซึ่งทำให้ร่างสูงหลุดออกจากภวังค์ทันที จนปากกาในมือกระเด็นตกลงพื้นไปด้วย"เข้ามา" เอ่ยเสียงเรียบต่อคนที่อยู่หลังบานประตูนั่นตอนนี้เขาคนนี้เปลี่ยนไปแล้ว...จากคนที่ร่าเริง ยิ้มได้ทุกวัน แต่เมื่อเธอคนนั้นหายไป เขาหลับกลายเป็นคนเย็นชา อยู่เงียบๆ ไม่เคยมีคนเห็นรอยยิ้มของเขาตั้งแต่วันนั้น......วันที่เขาเรียนจบ"ไอ้ป็อป เลขามึงฝากมาบอกว่า อาทิตย์หน้ามึงต้องไปคุยงานกับไอจงเบที่บริษัท เจเค. กรุ้ป" เขื่อนพูด พลางยื่นซองเอกสารให้ร่างสูง*** 'จงเบ' เพื่อนเก่าคนสนิทของ 'ป็อปปี้' , 'เขื่อน' และ 'โทโมะ' ซึ่งตอนนี้ย้ายไปทำกิจการอยู่ที่เชียงใหม่ เป็นเจ้าของบริษัท เจเค. กรุ้ป บริษัทหุ้นส่วนของ พีเอฟเอฟ. กรุ้ป (บริษัทของป็อปปี้) ***"อืม...แล้วมึงมีอะไรจะพูดกับกู" ร่างสูงเงยหน้าขึ้นมาจากกองเอกสาร พลางเลิกคิ้วให้เชิงสงสัย ก็เขื่อนเล่นมายืนหน้าเขาตั้งนานแล้ว ที่จริงพูดตบแล้วก็ควรออกไปสิ จริงมั้ย?"เอ่อ...คือ...กูจะมาบอกว่า ที่มึงไปเชียงใหม่ กู ไอโมะ เฟย์ แก้ว จะไปด้วย" เขื่อนอึกอักก่อนจะพูด เพราะสายตาจากเพื่อนของเขา ที่จ้องตาเขม็ง"อืม" เอ่ยสั้นๆ ก่อนที่จะก้มลงสนใจเอกสารบนโต๊ะต่อ ทิ้งความงุนงงให้กับเขื่อน'มันง่ายไปรึเปล่าว่ะ?!'เขื่อคิดในใจอย่างงุนงงง ก่อนที่จะเกาหัวพลางเดินออหจากห้องไป"เฮ้อ~เมื่อไหร่พี่จะหาตัวเราเจอสักทีนะ ฟาง..." พูดออกมาอย่างเหม่อลอย ก่อนจะมองออกไปที่นอกหน้าต่าง..."ฟางๆๆ ฉันลงไปซื้อของที่มินิมาดนะ" มีนบอกกับร่างบางที่กำลังนั่งเหม่อลอยอยู่"ฮะ?! อะ อื้มๆ" ร่าบางตอบอย่างงงๆ ก่อนจะพยักหน้าเชิงรับรู้แล้วร่างบางก็นั่งเหม่อมองออกไปทางหน้าต่างเหมือนเช่นเดิม เหม่อคิดถึงใครบางคน คนที่ทำให้เธอแทบจะบ้าตายเพราะความคิดถึง...คนที่ทำให้เธอหึงเมื่อเห็นเขาหายไปอยู่กับผู้หญิงคนอื่น...คนที่ทำให้เธอต้องเจ็บเจียนตายเมื่อเห็นเขาเมินเฉยกับเธอ...คนที่ทำให้เธอแทบม้วนเมื่อได้ยินคำหยอดอันแสนหวานหูเหล่านั้น...คนคนเดียวนั่นก็คือ 'ป็อปปี้'......คือเขาคนเดียว และ จะเป็นคนคนนี้ตลอดไป"ปะ เปิดเพลงฟังดีกว่า" ร่างบางสลัดความคิดเมื่อกี้ทิ้ง ก่อนที่จะหันไปเปิดวิทยุฟังเพลง~ฉันพยายามรวบรวมเรื่องราวทุกอย่างและฉันก็เหมือนพยายามจะลืมให้ลงใจที่เคยมั่นคง แต่วันนี้สับสนเหลือเกินเสียงจากมือถือที่เคยส่งมาให้กับฉัน นานแล้วก็ยังหวั่นไหวการ์ดในกระเป๋าที่ฉันนั่งจดคำว่ารัก แล้วฉันยังเก็บให้ใครไม่เคยจะมีใครผ่านมาทางนี้ นี่ฉันรออะไรอยู่เหรอรู้ตัวอีกทีมันก็เห็นแต่ (เหลือก็เพียงแต่ เหลือก็แต่) แค่น้ำตาไม่เคยจะมีใครกลับมาทั้งนั้น ตั้งแต่วันที่เธอเลิกราอยากให้รับรู้คำที่แสนธรรมดา(ที่อยากจะบอก แค่อยากบอก) ว่าคิดถึงเธอเหงาเกินให้ทรมาน ยิ่งเหงานานมันจะทำให้เจ็บแต่ก็ยังต้องเก็บ แต่ก็ยังต้องเก็บ ซ่อนความเจ็บไว้ข้างในฉันพยายามรวบรวมเรื่องราวทุกอย่างและฉันก็เหมือนพยายามจะลืมให้ลงใจที่เคยมั่นคง แต่วันนี้สับสนเหลือเกินเสียงจากมือถือที่เคยส่งมาให้กับฉัน นานแล้วก็ยังหวั่นไหวการ์ดในกระเป๋าที่ฉันนั่งจดคำว่ารัก แล้วฉันยังเก็บให้ใครไม่เคยจะมีใครผ่านมาทางนี้ นี่ฉันรออะไรจอยู่เหรอ...~ติ้ด!อยู่ๆ ร่างบางก็กดปิดเครื่องวิทยุทันที เมื่อเพลงดำเนินได้ถึงจุดจุดหนึ่ง แล้วค่อยๆ เปลี่ยนท่านั่ง เป็นนั่งกอดเข่าแล้วเรื่องราวเก่าๆ ระหว่างเขากับเธอก็แวบเข้ามาในหัวเต็มไปหมด จนน้ำใสๆ ไหลลงมาจากดวงตากลมสวย เปรอะเปื้ิอนตามใบหน้าเต็มไปหมด'พี่ป็อป ฮึก ฟางคิดถึงพี่!!'"ไอ้ป็อป ถึงแล้วนะเว๊ย!" โทโมะเรียกร่างสูงที่ยังคงนั่งเหม่อมองไปนอกหน้าต่างรถ โดยที่มีเพื่อนของตนยืนให้กำลังใจ(?) อยู่"ฮะ ที่ไหน??" ร่างสูงถามอย่างงงๆ'แสดงว่าไม่ได้ฟังที่พวกเราพูดเลย ฮึ่ม... -_ _-+'เฟย์คิดในใจอย่างเซ็งๆ ที่เมื่อกี้พวกเธอสาธยายที่ที่จะมา"ห้างไง ลืมแล้วหรอหมี?" เฟย์ถามอย่างกวนๆ ก่อนจะเดินเข้าห้างคนแรกส่วนคนอื่นๆ ที่เหลือ ก็ค่อยเดินตามกันเข้าไป จนทุกๆ คนมาหยุดอยู่ที่หน้าร้านอาหารมากมายทีี่มีให้เลือก ซึ่งหน้าที่ที่เลือกร้านอาหารก็เป็นใครไปไม่ได้นอกจากเฟย์ -_-;;แต่ร่างสูงก็ไม่สนใจ เอาแต่มองไปรอบๆ จนสายตาต้องไปสะดุดกับร่างๆ หนึ่ง"ฟะ ฟาง..." พึมพำออกมาเบาๆ พลางมองอย่างอึ้งๆ มองไปยังหญิงสาวร่างบอบบางตรงหน้าก่อนจะขยี้ตาแล้วค่อยหันกลับมา ก็ไม่เห็นใครเลย'ตาฝาดไปแน่เลย ไอ้ป็อป ฟางเค้าจะมาอยู่เชียงใหม่ได้ยังไง!'คิดในใจอย่างเศร้าๆ ก่อนที่จะเดินตามเพื่อนขอวเขาที่เดินเข้าร้านอาหารไปแล้ว..."เฮ้อ...เกือบไปแล้วเชียว" ร่างบางถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกดีนะ ที่เมื่อกี้เธอหันไปเห็นเขาพอดี เธอจึงรีบเดินมาหลบอยู่ที่นี่ ไม่งั้น เธอจะซวยเป็นรอบที่สอง เหมือนเมื่อสองปีที่แล้ว...'ว่าแต่...เขาจะมาเชียงใหม่ทำไม!?!'

อีกนิดเดียวเอง! เกือบจะได้เจอกันอยู่แล้วเชียว แม่กระต่ายดันหนีออกมาซะก่อนมาอัพให้หลังจากที่เมื่อวานไม่ว่าง เปิดเรียนวันแรกการบ้านมาทันที แหะๆ -.,-มาอัพให้แบบมึนๆ ฮ่าๆๆๆอีกไม่กี่ตอนก็จบละเจอกันตอนหน้าเน้อ~ ^O^Y