Rumor in love ข่าวฉาว? ข่าวลือ? ยังไงฉันก็รักเธอ

                          21
               ความจริงของความจริง
"พิม" น้ำเสียงเรียบๆ ใช้เรียกชื่อเพื่อนสาวของหนึ่งในชั้นเดียวขณะเดียวกันกับเขา

"หืม? อ้าวป็อป มาหาพิมหรอ" พิมถามด้วยน้ำเสียงสดใส ซึ่งไม่รู้เลยว่า คนตรงหน้ากำลังโมโห

"อืม มากับฉันหน่อย" พูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ส่วนพิมก็ได้แต่เดินตามไปตามปกติ แุมยังมีแอบแสยะยิ้มซะด้วยซ้ำไป

'เธอรู้จักไอ้ป็อปน้อยเกินไปแล้วล่ะพิม หึ'

'เควิน' เพื่อนสนิทในคณะของร่างสูงคิดในใจ เพราะเขาเคยเห็นตอนที่เพื่อนของเขาโมโหมาแล้ว ถ้าโกรธแล้วหมอนั่นจะไม่ต่างจากซาตานเลยสักนิด

ณ หลังตึกคณะสถาปัตย์ฯ

"เรียกพิมมามีอะไรหรอป็อป ^^" พิมพูดอย่างร่าเริง พลางยิ้มกว้างให้

"พิม...เธอเป็นคนทำให้ฟางไปจากฉันใช่มั้ย!!" ร่างสูงถามขึ้นเสียงเล็กน้อย ก่อนที่จะจ้องหน้าคนที่กำลังหลบหน้าเขา "ใช่มั้ย!!"

"ปะ เปล่า! พิมไม่ได้ทำ" โพล่งปากออกมา อต่สายตาก็ยังคงมองไปทางอื่นอยู่ดี

"แล้วเมื่อวานที่เธอพูดมันหมายความว่ายังไง!!!" ร่างสูงตวาดออกมา จนพิมสะดุ้งโหยง ก่อนจะคิดไปถึงคำพูดของตนเอง...

'ปากนะปาก ทำไมต้องไปพูดแบบนั้นด้วย ไอ้ปากทรยศ!!'

"พิมพูดอะไรหรอ?" พิมยังคงทำหน้าตาไร้เดียงสา เอียงคอลงเล็กน้อย ที่สามารถทำให้คนส่วนมากเชื่อ แต่สำหรับเขามันคงจะเชื่อไม่ได้แล้วล่ะ!

"หึ นี่สินะ มารยาหญิงแบบที่ไอโมะ กับ ไอเขื่อน เตือนฉันมาตลอด" ร่างสูงพึมพำอยู่กับตัวเอง พลางยิ้มอย่างสมเพช

"โทโมะกับเขื่อนใส่ร้ายพิมนะ พิมไม่ได้..." พิมที่ได้ยินร่างสูงพึมพำ ก็รีบโพล่งออกมาอีกครั้ง

"พิม! ฉันไม่เชื่อเธอหรอก ในเมื่อฉันมีหลักฐาน และอีกอย่าง อย่าใส่ร้ายเพื่อนฉัน และ คนที่ฉันรักด้วย!!!" ร่างสูงตวาดออกมา พลางบีบแขนพิมแรงขึ้นเรื่อยๆ

"โอ๊ยยยย!!! พิมเจ็บ! ไหนล่ะ ไหนหลักฐาน!"

"หึ จินนี่ไงล่ะ ยัยนั่นบอกฉันมาหมดทุกอย่างแล้วล่ะ พิม"

พิมถึงกับเบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อหูตัวเองทันที เมื่อได้ยินประโยคที่เขาพูดไปเมื่อกี้นี้

"กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!! ไม่จริง!! ไม่จริงงง!!!" พิมกรี๊ดออกมาอย่างคนสติแตก

"แสดงว่าเป็นความจริงสินะ"

"ยัยจินนี่!! แกทรยศฉัน! ฉันจะฆ่าแก! กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!!" พิมโวยวายออกมาราวกับสติแตก

"พิม!!!!!!!" ตวาดเรียกชื่อพิมเสียงดัง จนเธอที่กำลังโวยวายเสียงดังราวคนสติแตกถึงกับสะดุ้ง "เธอเป็นคนทำให้ฟางหนีไปจากกรุงเทพด้วยใช่มั้ย!?!"

"หึ ใช่ พิมทำเอง แค่ขู่นิดขู่หน่อยยัยนั่นก็ยอมแล้ว" พูดพลางเหยียดยิ้มร้าย

"เธอไปขู่อะไรฟาง!!" ร่างสูงพูดอย่างโมโหเมื่อเขสได้รู้ความจริงอีกข้อ พลางบีบแขนเธอแรงขึ้นเรื่อยๆ

"แค่ขู่ว่าพิมจะไปทำร้ายยัยเฟย์ถ้าเกิดยัยนั่นไม่ไป แค่นี้ยัยนั่นก็ยอมแล้ว หึ ยัยนี่ใจอ่อนจะตาย"

"แล้วเธอให้ฟางไปไหน!!"

"ไม่บอก!! จะบอกให้ให้โง่หรือไง หึ" พูดพลางจ้องตาร่างสูงอย่าไงไม่ยอมแพ้

"พิม!!!" ร่างสูงทวีแรงบีบแขนของพิมขึ้นเรื่อยๆ จนเจ้าตัวร้องโอดโอยออกมา

"โอ๊ยยยยยยย!!! ป็อปจะฆ่าพิมเลยหรือไง!?"

"หึ ไม่ พอดีว่าฉันไม่นิยมทำร้ายผู้หญิง" ร่างสูงพูดแค่นั้น แล้วก็เดินหนีไปทันที ปล่อยให้พิมยืนกรี๊ดอยู่คนเดียว

ในขณะที่กำลังเดินออกมา ร่างสูงก็เดินสวนทางกับ 'เควิน' เพื่อนสนิทในคณะที่เขาเรียนอยู่

"ไอ้เควิน มึงช่วยโทรตามไอพีทให้มารับน้องมันที" ร่างสูงพูดโดยที่ไม่ปล่อยโอกาสให้เพื่อนของเขาได้ถามอะไร เขาก็เดินหายไปซะเฉยๆ

*** 'พีท' (ตัวละครสมมุติ) ลูกพี่ลูกน้องของ 'พิม' เพื่อนเก่าของ 'ป็อปปี้'***



(ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ Sorry...)

"เฮ้อ~" เสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่ๆ ของทุกคนที่นั่งลุ้นรอให้สามารถโทรไปยังสายๆ หนึ่งติด โดยที่ครั้งนี้ที่โทรเป็นครั้งที่ 34 แล้ว แต่ก็ยังคงโทรไม่ติดอยู่ดี

"นี่พี่ฟางเอามือถือไปไว้ที่ไหนเนี่ย ทำไมโทรไม่ติดเลยเนี่ย เฮ้อ..." เฟย์ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ๆ อย่างท้อใจ

"แล้วยัยแป้นพิมยอมบอกมั้ยว่าฟางอยู่ไหน?" แก้วถาม

"..." แต่คำตอบที่ได้กลับมาเป็นการส่ายหน้า

"เฮ้อ..." ทุกคนจึงได้แต่ถอนหายใจออกมาอีกเฮือกใหญ่ๆ อย่างท้อแท้ใจ

"แล้วเราจะหาฟางเจอได้ยังไงเนี่ย!?" เขื่อนถามพลางกุมขมับตนเองเอาไว้

"ยังไงซะ ถ้าจำเป็นต้องพลิกแผ่นดินหา ฉันก็จะยอม!!" ร่างสูงพูดอย่างมุ่งมั่น ก่อนที่จะนั่งคิดต่อ ว่าที่ที่ไหนที่มีโอกาสที่เธอจะไปได้มากที่สุด!

สมน้ำหน้าป้าพิมเนอะ กร๊ากกกกกกก(?)
ที่นี่ก็เหลือแค่หาตัวแม่กระต่ายเท่านั้น
พ่อหมีจะหาเจอมั้ยน้า...
ติดตามตอนหน้าก็แล้วกัน อิอิ ^[++++]^
วันนี้ใจดีแถมให้อีกตอน (เย้~)
นักอ่านน่ารัก นักเขียนก็ใจดี ลงซะเลย หุหุหุ
[เรารู้สึกว่าตอนนี้เนื้อหาน้อยมากเลยนะ หง่าวววว~ =w=]