Dear Friend แด่เธอ...เพื่อนรัก

10.0

เขียนโดย Mochi~

วันที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 15.08 น.

  3 ตอน
  36 วิจารณ์
  9,436 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

โรงเรียน

 

แก้ว : โทโมะ

 

โทโมะ : ว่าไงแก้ว

 

แก้วยื่นกล่องๆหนึ่ง ซึ่งข้างในบรรจุช็อกโกแลตให้โทโมะ “เพื่อนรัก” ของเธอ

 

แก้ว : ชิมดูสิ

 

โทโมะค่อยๆ เปิดกล่องแล้วชิมช็อกโกแลตในกล่องนั้น

 

โทโมะ : อืม!! อร่อยมากเลยแก้ว

 

คำพูดนี้ทำให้แก้วดีใจมาก

 

โทโมะ : ซื้อที่ไหนเนี่ย??

 

แก้ว : แก้วทำเองน่ะ อร่อยจริงหรอ??

 

โทโมะ : จริงสิๆ ที่เหลือเนี่ย โทโมะขอละกันนะ

 

ปิดกล่องลง พร้อมทำท่าจะเดินออกไป

 

แก้ว : เห้ย!! ไม่ได้นะโมะ!! เอาคืนมานี่เลย

 

แย่งกล่องช็อกโกแลตคืนมา

 

แก้ว : แก้วจะเอาไปให้พี่ป้อง ได้ยินพี่เขาบ่นๆว่าอยากทาน แก้วเลยลองทำดู ขอบคุณนะโทโมะที่ช่วยชิมให้ แก้วไปก่อนนะ

 

พูดจบแก้วก็เดินจากไปพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ โดยไม่หันกลับไปมองใบหน้าเพื่อนรักของเธอว่าจะมีสีหน้าอย่างไร

 

 

โทโมะ : เราไม่ใช่คนสำคัญของเขาสักหน่อย แล้วเขาคงไม่สนใจเราทำไม

 

 

ป้อง : ทำเองหรอแก้ว

 

แก้ว : ค่ะ อร่อยมั๊ยคะ

 

ตอบอย่างเขินอาย แต่สายตาก็พยายามมองว่าเขาจะตอบมันกลับมาว่าอะไร

 

ป้อง : ใช้ได้นะเรา ฝีมือดีเหมือนกันนี่

 

แก้ว : จริงหรอคะ

 

ป้อง : จริงสิ

 

ขยี้หัวแก้วเบาๆ ด้วยความเอ็นดู

 

แก้ว : หัวแก้วยุ่งหมดแล้ว

 

ป้อง : ให้พี่หมดนี่เลยหรอ

 

แก้ว : ค่ะ

 

ป้อง : ขอบใจมากนะแก้ว พี่ไปละ

 

แก้ว : บายค่ะ

 

โบกมือลาก่อนแยกย้ายกันกลับบ้าน

 

 

ที่บ้านแก้ว

 

แก้วกดโทรศัพท์หาเพื่อนรักอย่างโทโมะ

 

โทโมะ : ว่าไงครับสาวน้อย

 

หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอย่างหงุดหงิด แต่เมื่อเห็นว่าใครเป็นคนโทรเข้ามาก็รับอย่างมีชีวิตชีวาทันที

 

แก้ว : โทโมะ พี่เขาบอกว่าอร่อยด้วยแหล่ะ

 

โทโมะ : ....................

 

แก้วเล่าให้โทโมะฟังอย่างออกรสออกชาติ แต่โทโมะกลับฟังอย่างเงียบๆ ไม่มีเสียงใดๆ ตอบกลับมาจากปลายสายเลย แล้วแก้วก็พูดให้โทโมะฟังต่อไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ เรื่อยๆ

 

แก้ว : โทโมะ ฟังแก้วอยู่รึเปล่าเนี่ย

 

โทโมะ : ฟังอยู่ครับ ว่าแต่มีเรื่องจะเล่าแค่นี้ใช่มั๊ย ถ้ามีแค่นี้ โทโมะขอตัวนะ ขอโทษด้วย

 

ว่าแล้วก็กดวางสายไปทันที

 

 

โทโมะ : เรามันก็แค่เพื่อน เป็นได้ก็แค่ที่ระบายความทุกข์ ความสุขของเธอ เธอมีความสุข ฉันก็ดีใจด้วยนะ แก้ว

 

 

แก้ว : เป็นอะไรไปเนี่ย อีตาผีดิบบ้า อารมณ์แปรปรวน ชิ!!

 

พูดจบก็วางโทรศัพท์ลงข้างๆเตียง แต่ยังไม่ปิด เพราะหวังในใจว่าโทโมะจะโทรมาง้อ แต่ไม่เลย แก้วนอนมองโทรศัพท์จนง่วงแล้วหลับไปเอง~

 

 

........................................................................................................................

เอ๊ะโอๆ เค้ากลับมาแย้ววว มีใครคิดถึงเค้าบ้างม้ายยย (ไม่เลย เศร้า TT)

แหะๆ แวะมาเปิดเรื่องใหม่ไถ่โทษ ทำเรื่องเก่าหายค้าบบบ เซงงง

ยังไงก็ฝากด้วยเน้อออ จะ'พยายาม'มาอัพบ่อยๆนะ อุอิๆ

จ๊วบบๆ ไปละ ฟิ่วววว~

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา