ใจของฉัน เป็นของเธอ This my heart belong toyou
9.7
เขียนโดย 
Namsaisai_loveu
วันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 13.40 น.
18 chapter
47 วิจารณ์
33.50K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2556 19.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
14) เพราะนาย!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความใจของฉัน เป็นของเธอ This my heart belong toyou ตอนที่14 เพราะนาย!!!
ติ๊งต่องงงง (ออดเข้าเรียนคาบแรก)
" โทโมะ เขื่อน รอฟางด้วย " ฟางเอ่ยเรียกโทโมะกับเขื่อนที่กำลังจะเดินออกจากโรงอาหาร
" อ๊อ ลืมไป ฟางไม่มีเพื่อนนี่นะ " เขื่อนพูดหยอกล้อฟาง
" เขื่อน! " ฟางใช้เสียงต่ำเรียกเขื่อน
" เอ่อ ขอโทษจ่ะ " เขื่อนยิ้มแห้งๆให้ฟาง โหดกันทั้งพี่ทั้งน้องเลยนะเนี่ย
.. ในห้อง ..
" ป๊อปปี้ สอนฟางหน่อย " ฟางถามป๊อปปี้
" ทำไม่เป็น " ป๊อปปี้หันหน้าหนีฟางอย่างรวดเร็ว
" ป๊อป " ฟางเรียกชื่อป๊อปปี้เบาๆ นี่ถ้าเป็นคนอื่นเธอคงไม่ทนอย่างนี้หรอก ในเมื่อป๊อปปี้ไม่
พร้อมจะคุยกับเธอตอนนี้ก็ไม่เป็นไร เวลายังมีอีกเยอะ
...................................
ตอนเลิกเรียน
กริ๊งๆๆๆๆๆๆ (เสียงโทรศัพท์เฟย์ดังขึ้น)
" หวัดดีค่า พี่ฉาว มีไรคะ "
(เฟย์ วันนี้พี่ฝากขับรถกลับด้วยนะ พี่กลับเอง บอกพ่อด้วยว่าไม่ต้องห่วงพี่ดูแลตัวเองได้ โอเคนะ
แค่นี้แหละ ขอบใจ รักเฟย์นะ จุ๊ปๆ บายจ้า)
" เอ่ออออ ค่ะ " เฟย์ไม่ทันได้คัดค้านอะไร ฟางก็วางสายไปแล้ว เธอได้แต่ส่ายหัวกับการ
กระทำของพี่สาวตัวเอง ก่อนจะเดินไปเอากุญแจรถที่ป้อมยาม แล้วขับกลับบ้าน
.................................................
" ป๊อปปี้ ฟางกลับด้วยยยยย " ฟางวิ่งตามป๊อปปี้มาที่จอดรถ
" เมื่อเช้าเห็นเอารถมาหนิ " ป๊อปปี้พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ก่อนจะเปิดประตูรถและกวักมือ
เรียกฟางให้เข้ามานั่ง (อ๊าว!! :ไรท์เตอร์ )
" ป๊อปโกรธฟางเรื่องอะไร บอกฟางหน่อยสิ เราเป็นเพื่อนกันนะ ทำไมป๊อปต้องทำแบบนี้ "
ฟางเปิดประเด็นพูด
" เรื่องของป๊อปมันไม่สำคัญสำหรับฟางหรอก " ป๊อปปี้พูดโดยใช้น้ำเสียงเดิม ก่อนจะหยุดรถ
" ทำไมจะไม่สำคัญหล่ะ ฟางรักป๊อปหนิ " ฟางพูดทั้งน้ำตา ก่อนจะเปิดประตูรถป๊อปปี้และวิ่ง
หนีข้ามถนน และไม่ทันดูรถที่ขับสวนมามาด้วยความเร็ว และ...
" ฟาง ฟาง ฟาง!!!! " ป๊อปปี้วิ่งเข้าไปหาฟางอย่างสุดชีวิต แต่มันไม่ทันแล้ว ร่างของฟาง
ถูกรถคันนึงชนปลิวไปตามท้องถนน ก่อนจะไปหยุดที่ป๊อปปี้ ป๊อปปี้จึงคุกเข่าลงให้ฟางหนุนตัก
" โอะ โอ๊ย ป๊อป ฟางเจ็บ ฮืออ "
" ฟางๆ ทำใจดีๆไว้นะ เดี๋ยวรถพยาบาลมาแล้ว เค้าโทรแล้ว แป๊ปเดียวนะฟาง " ป๊อปปี้จับ
มือฟางที่เต็มไปด้วยเลือด
" ฟาง ดะดีใจนะ ทิที่ป๊อป พะพูดกับฟางง " ฟางพูดยิ้มๆ ก่อนจะเอามือมาถูกใบหน้าของ
ป๊อปปี้
" ฟาง ป๊อปขอโทษนะ ป๊อปมันไม่มีเหตุผล ถ้าป๊อปยอมฟังฟาง ฟางคงไม่.. " ป๊อปปี้พูด
พร้อมน้ำตาที่ไหล
" ป๊อปฟังนะ ไม่ว่าฟางจะตาย หรือ รอด อย่าโทษตัวเอง เข้าใจไม๊ " ฟางพูดกับป๊อปปี้ครั้ง
สุดท้าย ก่อนจะสลบไป
" ฟางง!!!!!!! "
..............................................
" พี่ฟาง ฮือออออ " เฟย์วิ่งพรวดพราดเข้ามาในโรงพยาบาล ก่อนจะมาหยุดที่หน้าห้องฉุก
เฉิน
" เฟย์ ใจเย็นๆนะ เจ๊ต้องไม่เป็นไรสิ " เขื่อนกอดปลอบเฟย์ที่ร้องไห้อย่างหนัก
" เพราะนาย!! เพราะนายคนเดียวเลย ไอ้พี่ป๊อปบ้า ไอ้บ้า " เฟย์ตรงเข้าทุบอกป๊อปปปี้ทันที
" เฟย์ พี่ขอโทษ พี่มันแย่เอง " ป๊อปปี้ยอมให้เฟย์ทำร้าย
" เฟย์ๆๆๆ พอก่อนๆ ใจเย็นๆนะใจเย็นๆ " เขื่อนพยายามแยกเฟย์ออกจากป๊อปปี้ เพราะ
เพื่อนเขาคงเจ็บไม่น้อยที่โดนทุบแบบนั้น
" ฮือ " เฟย์ร้องไห้อีกครั้ง
" เขื่อน ฟางเป็นยังไงบ้างลูก " แม่ของฟางเอ่ยถามเฟย์ขณะที่มาถึง
" หมอยังไม่ออกมาเลยครับ " เขื่อนเงยหน้าขึ้นตอบ ก่อนจะก้มหน้าไปดูเฟย์ที่กำลังนอนบน
ตักของเค้าอยู่
" ตาป๊อป อย่าคิดว่าเป็นความผิดของลูกเลยนะ เมื่อกี้ยัยเฟย์คงโมโหมากหน่ะ อย่าคิดมาก
นะลูก " แม่ฟางเดินมาปลอบป๊อปปี้ที่นั่งก้มหน้าก้มตาอยู่
" ครับ " ป๊อปปี้เงยหน้าขึ้นมารับคำ "คุณน้าบอกให้เขื่อนพาน้องเฟย์กลับไปเถอะครับ คืนนี้
ป๊อปขออยู่ดูแลฟาง "
" เอ่อ น้าขอบใจตาป๊อปมากนะลูก เพราะพรุ่งนี้น้าต้องไปดูแลธุรกิจที่อเมริกาด้วย " แม่ฟาง
พูด พร้อมซับน้ำตา
" ให้ผมมาเฝ้าทุกคืนจนกว่าฟางจะหายเลยนะครับ "
" อันนี้น้าก็ไม่ขัดป๊อปนะ แต่ยัยเฟย์คงไม่ยอมแน่เลย "
" ผมจะพยายามพูดกับเฟย์เองครับ คุณน้ากลับบ้านเถอะครับ เดี๋ยวจะดึก " ป๊อปปี้พูด
" จ่ะ น้าฝากฟางด้วยนะ "
" ครับ "
...................................
แอ๊ดดดด
" คุณหมอ เพื่อนผมเป็นไงบ้างครับ " ป๊อปปี้รีบกุลุกุจอไปถามคุณหมอ
" ถ้าคุณมาช้ากว่านี้ก็แย่เหมือนกันครับ แต่ตอนนี้พ้นขีดอันตรายแล้ว แค่ต้องดูอาการไปเรื่อยๆ
จนกว่าแผลที่ลำตัวจะหายครับ "
" ครับ ขอบคุณมากครับ " ป๊อปปี้ยกมือไหว้คุณหมอก่อนจะเข้าไปหาฟางในห้อง
" ตื่นมาด่าป๊อปสิฟาง " ป๊อปปี้นั่งลงใกล้ๆฟาง ก่อนจะจับมือฟางเชิงให้กำลังใจ และป๊อปปี้
ก็หลับไป....
แหะๆๆ แต่งบทเศร้าไม่เคยเศร้าเลยอ่ะ แต่ก็พยายามแล้วน๊า ได้แค่นี้จริงๆ
ป๊อปปี้เสียใจๆๆๆ ตอนหน้า บอกไว้ 3 คำ ระ-วัง-มด 5555
ติ๊งต่องงงง (ออดเข้าเรียนคาบแรก)
" โทโมะ เขื่อน รอฟางด้วย " ฟางเอ่ยเรียกโทโมะกับเขื่อนที่กำลังจะเดินออกจากโรงอาหาร
" อ๊อ ลืมไป ฟางไม่มีเพื่อนนี่นะ " เขื่อนพูดหยอกล้อฟาง
" เขื่อน! " ฟางใช้เสียงต่ำเรียกเขื่อน
" เอ่อ ขอโทษจ่ะ " เขื่อนยิ้มแห้งๆให้ฟาง โหดกันทั้งพี่ทั้งน้องเลยนะเนี่ย
.. ในห้อง ..
" ป๊อปปี้ สอนฟางหน่อย " ฟางถามป๊อปปี้
" ทำไม่เป็น " ป๊อปปี้หันหน้าหนีฟางอย่างรวดเร็ว
" ป๊อป " ฟางเรียกชื่อป๊อปปี้เบาๆ นี่ถ้าเป็นคนอื่นเธอคงไม่ทนอย่างนี้หรอก ในเมื่อป๊อปปี้ไม่
พร้อมจะคุยกับเธอตอนนี้ก็ไม่เป็นไร เวลายังมีอีกเยอะ
...................................
ตอนเลิกเรียน
กริ๊งๆๆๆๆๆๆ (เสียงโทรศัพท์เฟย์ดังขึ้น)
" หวัดดีค่า พี่ฉาว มีไรคะ "
(เฟย์ วันนี้พี่ฝากขับรถกลับด้วยนะ พี่กลับเอง บอกพ่อด้วยว่าไม่ต้องห่วงพี่ดูแลตัวเองได้ โอเคนะ
แค่นี้แหละ ขอบใจ รักเฟย์นะ จุ๊ปๆ บายจ้า)
" เอ่ออออ ค่ะ " เฟย์ไม่ทันได้คัดค้านอะไร ฟางก็วางสายไปแล้ว เธอได้แต่ส่ายหัวกับการ
กระทำของพี่สาวตัวเอง ก่อนจะเดินไปเอากุญแจรถที่ป้อมยาม แล้วขับกลับบ้าน
.................................................
" ป๊อปปี้ ฟางกลับด้วยยยยย " ฟางวิ่งตามป๊อปปี้มาที่จอดรถ
" เมื่อเช้าเห็นเอารถมาหนิ " ป๊อปปี้พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ก่อนจะเปิดประตูรถและกวักมือ
เรียกฟางให้เข้ามานั่ง (อ๊าว!! :ไรท์เตอร์ )
" ป๊อปโกรธฟางเรื่องอะไร บอกฟางหน่อยสิ เราเป็นเพื่อนกันนะ ทำไมป๊อปต้องทำแบบนี้ "
ฟางเปิดประเด็นพูด
" เรื่องของป๊อปมันไม่สำคัญสำหรับฟางหรอก " ป๊อปปี้พูดโดยใช้น้ำเสียงเดิม ก่อนจะหยุดรถ
" ทำไมจะไม่สำคัญหล่ะ ฟางรักป๊อปหนิ " ฟางพูดทั้งน้ำตา ก่อนจะเปิดประตูรถป๊อปปี้และวิ่ง
หนีข้ามถนน และไม่ทันดูรถที่ขับสวนมามาด้วยความเร็ว และ...
" ฟาง ฟาง ฟาง!!!! " ป๊อปปี้วิ่งเข้าไปหาฟางอย่างสุดชีวิต แต่มันไม่ทันแล้ว ร่างของฟาง
ถูกรถคันนึงชนปลิวไปตามท้องถนน ก่อนจะไปหยุดที่ป๊อปปี้ ป๊อปปี้จึงคุกเข่าลงให้ฟางหนุนตัก
" โอะ โอ๊ย ป๊อป ฟางเจ็บ ฮืออ "
" ฟางๆ ทำใจดีๆไว้นะ เดี๋ยวรถพยาบาลมาแล้ว เค้าโทรแล้ว แป๊ปเดียวนะฟาง " ป๊อปปี้จับ
มือฟางที่เต็มไปด้วยเลือด
" ฟาง ดะดีใจนะ ทิที่ป๊อป พะพูดกับฟางง " ฟางพูดยิ้มๆ ก่อนจะเอามือมาถูกใบหน้าของ
ป๊อปปี้
" ฟาง ป๊อปขอโทษนะ ป๊อปมันไม่มีเหตุผล ถ้าป๊อปยอมฟังฟาง ฟางคงไม่.. " ป๊อปปี้พูด
พร้อมน้ำตาที่ไหล
" ป๊อปฟังนะ ไม่ว่าฟางจะตาย หรือ รอด อย่าโทษตัวเอง เข้าใจไม๊ " ฟางพูดกับป๊อปปี้ครั้ง
สุดท้าย ก่อนจะสลบไป
" ฟางง!!!!!!! "
..............................................
" พี่ฟาง ฮือออออ " เฟย์วิ่งพรวดพราดเข้ามาในโรงพยาบาล ก่อนจะมาหยุดที่หน้าห้องฉุก
เฉิน
" เฟย์ ใจเย็นๆนะ เจ๊ต้องไม่เป็นไรสิ " เขื่อนกอดปลอบเฟย์ที่ร้องไห้อย่างหนัก
" เพราะนาย!! เพราะนายคนเดียวเลย ไอ้พี่ป๊อปบ้า ไอ้บ้า " เฟย์ตรงเข้าทุบอกป๊อปปปี้ทันที
" เฟย์ พี่ขอโทษ พี่มันแย่เอง " ป๊อปปี้ยอมให้เฟย์ทำร้าย
" เฟย์ๆๆๆ พอก่อนๆ ใจเย็นๆนะใจเย็นๆ " เขื่อนพยายามแยกเฟย์ออกจากป๊อปปี้ เพราะ
เพื่อนเขาคงเจ็บไม่น้อยที่โดนทุบแบบนั้น
" ฮือ " เฟย์ร้องไห้อีกครั้ง
" เขื่อน ฟางเป็นยังไงบ้างลูก " แม่ของฟางเอ่ยถามเฟย์ขณะที่มาถึง
" หมอยังไม่ออกมาเลยครับ " เขื่อนเงยหน้าขึ้นตอบ ก่อนจะก้มหน้าไปดูเฟย์ที่กำลังนอนบน
ตักของเค้าอยู่
" ตาป๊อป อย่าคิดว่าเป็นความผิดของลูกเลยนะ เมื่อกี้ยัยเฟย์คงโมโหมากหน่ะ อย่าคิดมาก
นะลูก " แม่ฟางเดินมาปลอบป๊อปปี้ที่นั่งก้มหน้าก้มตาอยู่
" ครับ " ป๊อปปี้เงยหน้าขึ้นมารับคำ "คุณน้าบอกให้เขื่อนพาน้องเฟย์กลับไปเถอะครับ คืนนี้
ป๊อปขออยู่ดูแลฟาง "
" เอ่อ น้าขอบใจตาป๊อปมากนะลูก เพราะพรุ่งนี้น้าต้องไปดูแลธุรกิจที่อเมริกาด้วย " แม่ฟาง
พูด พร้อมซับน้ำตา
" ให้ผมมาเฝ้าทุกคืนจนกว่าฟางจะหายเลยนะครับ "
" อันนี้น้าก็ไม่ขัดป๊อปนะ แต่ยัยเฟย์คงไม่ยอมแน่เลย "
" ผมจะพยายามพูดกับเฟย์เองครับ คุณน้ากลับบ้านเถอะครับ เดี๋ยวจะดึก " ป๊อปปี้พูด
" จ่ะ น้าฝากฟางด้วยนะ "
" ครับ "
...................................
แอ๊ดดดด
" คุณหมอ เพื่อนผมเป็นไงบ้างครับ " ป๊อปปี้รีบกุลุกุจอไปถามคุณหมอ
" ถ้าคุณมาช้ากว่านี้ก็แย่เหมือนกันครับ แต่ตอนนี้พ้นขีดอันตรายแล้ว แค่ต้องดูอาการไปเรื่อยๆ
จนกว่าแผลที่ลำตัวจะหายครับ "
" ครับ ขอบคุณมากครับ " ป๊อปปี้ยกมือไหว้คุณหมอก่อนจะเข้าไปหาฟางในห้อง
" ตื่นมาด่าป๊อปสิฟาง " ป๊อปปี้นั่งลงใกล้ๆฟาง ก่อนจะจับมือฟางเชิงให้กำลังใจ และป๊อปปี้
ก็หลับไป....
แหะๆๆ แต่งบทเศร้าไม่เคยเศร้าเลยอ่ะ แต่ก็พยายามแล้วน๊า ได้แค่นี้จริงๆ
ป๊อปปี้เสียใจๆๆๆ ตอนหน้า บอกไว้ 3 คำ ระ-วัง-มด 5555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
