ใจของฉัน เป็นของเธอ This my heart belong toyou
เขียนโดย 
Namsaisai_loveu
วันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 13.40 น.
แก้ไขเมื่อ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2556 19.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
15)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความนิยายฟิค/ฟิคชั่นเรื่องใจของฉัน เป็นของเธอ This my heart belong toyou ตอน 15 ฟื้นตัว
" ฟาง เช้าแล้วนะ ตื่นสิ " ป๊อปปี้พูดกับฟาง ถึงแม้มันจะผ่านมา 3 วันแล้ว แต่เค้าก็ยังมาเฝ้าฟาง
เหมือนเดิม พร่ำบอกคำเดิมๆ ที่เค้าบอกให้เธอตื่นมาทุกเช้า หากแต่ฟางไม่เคยได้ยินมัน
" วันนี้วันเสาร์นะ ฟางรีบๆตื่นมาสิ ป๊อปจะพาไปเที่ยว "
"......."
" ฟางไม่อยากไปล่ะสิ งั้น ป๊อปจะทำการบ้านละนะ ไหนจะรายงานอีก ป๊อปจดเลกเชอร์ให้ฟาง
ด้วยแหละ บทนี้ยากมากเลยนะ ป๊อปไม่เข้าใจ ฟางตื่นมาสอนหน่อยสิ "
"......"
" ฟาง " ป๊อปปี้เรียกชื่อฟางเบาๆ ตอนนี้เค้าหมดเรื่องที่จะคุยกับเธอแล้ว ก็เธอไม่ยอมตื่นขึ้นมา
หน่ะสิ
" ป๊อปปี้ "
" หือ ใคร?? " ป๊อปปี้เงยหน้าขึ้นจากหนังสือ เสียงที่เรียกเค้าเมื่อกี้....
" ไม่มั้ง เราคงคิดถึงฟางจนหูแว่วไป " ป๊อปปี้พูดก่อนจะก้มลงอ่านหนังสือต่อ
" ไอ่บ้า เงยหน้ามามองฟางสิ "
" เห้ย ไอ้หูบ้านี่ทำมะ..... O.o " ป๊อปปี้เงยหน้าขึ้นมาก็ถึงกับตกใจเพราะฟางกำลังหันหน้ามา
เรียกเค้า
" ตกใจอะไรนักหนา ห้ะ "
" ฟาง ฟางๆๆๆ ฟางจริงๆด้วย เย๊ๆๆฟางตื่นแล้ว " ป๊อปปี้วิ่งมาหาฟาง ก่อนจะกอดเธอเสีย
ยกใหญ่
" พอๆ ฟางหายใจไม่ออก " ฟางผละป๊อปปี้ออกจากตัวเธอ ก่อนจะสังเกตเห็นน้ำตาที่ใบหน้า
ของพ่อหมี
" ร้องไห้ทำไม ฟางตื่นแล้วนี่ไง ไม่ตายซักกะหน่อย " ฟางพูดยิ้มๆ ก่อนจะเช็ดน้ำตาให้ป๊อปปี้
" ชั้นคิดถึงเธอนะฟาง คิดถึงมาก มากๆๆๆๆ ที่สุดเลย "
" ตาบ้า! พูดงี้ฟางเขินสิ " ฟางตีป๊อปปี้เบาๆ
" เอ่อ เดี๋ยวป๊อปไปเรียกหมอก่อนนะ ฟางหลับไปตั้ง 3 วันแน่ะ " ป๊อปปี้บอกฟาง ก่อนจะเดิน
ออกไปจากห้อง
" นี่เราหลับไป 3 วันเชียวเหรอ โอ๊ยตาย การบ้านถล่มทลายแน่เลย " ฟางนั่งตบตีกับความ
คิดตนเองก่อนจะ หันไปเจอสมุดของเธอกองอยู่เต็มโต๊ะ
" เห้ย นี่มันสมุดเราหนิ เห้ยมีลายมือป๊อปปี้ด้วย แสดงว่าป๊อปปี้ทำให้เราเหรอเนี่ย น่ารักจริง
ๆเลยนะเนี่ย "
แอ๊ดดด
" เห้ยฟาง เดินมาแบบนี้ได้ไง ไปที่เตียงเลยนะ เดี๋ยวแผลฉีกขาด " ป๊อปปี้รีบเดินมาหาฟาง
ก่อนจะประคองเธอไปที่เตียง " ดื้อจริงๆ รอหมอหน่อยไม่ได้ " ป๊อปปี้เอ็ดฟางเบาๆ
" ฟาง คะ... " " ไม่ต้องๆๆ คนป่วยต้องอยู่เฉยๆนะเข้าใจไม๊ " ฟางไม่ทันพูดอะไร ป๊อปปี้
ก็สวนขึ้นมา
" ป๊อปไม่อยากให้ฟางเจ็บตัวอีกแล้ว ต่อไปนี้ คนๆนี้จะดูแลฟางให้ดีที่สุดเลยหล่ะ " ป๊อปปี้
พูดยิ้มๆ ฟางได้แต่เมินหน้าหนี เพราะความเขิน
" เอ่อ หมอขออนุญาติตรวจร่างกายคนไข้นะครับ " คุณหมอเดินอาดๆเข้ามาในห้อง พร้อม
พยาบาลอีก 1 คน ก่อนจะลงมือตรวจร่างกาย
" คนไข้ออกจากโรงพยาบาลได้ พรุ่งนี้นะครับ แผลที่เหลือก็แค่ถลอกนิดๆหน่อยๆ หมอไม่
เคยเห็นคนไข้คนไหนฟื้นตัวเร็วขนาดนี้เลย เยี่ยมจริงๆ " คุณหมอเอ่ยชมฟาง
" แหะๆ เธอถึก น่ะครับ " ป๊อปปี้อมยิ้ม ก่อนจะไปส่งคุณหมอที่หน้าห้อง
...........................................
" ป๊อป การบ้านที่เหลือฟางทำนะ ป๊อปทำมาเยอะแล้ว เกรงใจแย่ "
" ได้ๆ แต่ฟางจะให้ป๊อปช่วยสอนมะบทนี้ยากนะ "
" เดี๋ยวขอดูก่อนละกันนะ " ฟางพูดยิ้มๆ นี่สิ ป๊อปปี้ที่เธอต้องการ
" ฟาง รัก ป๊อป เหรอ " ป๊อปปี้พูดพร้อมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆฟาง
" ไม่รักแล้ว ป๊อปทำฟางเจ็บ "
" อ๋อ ไม่เป็นไร " ป๊อปปี้พูดก่อนจะทำหน้าเศร้า
" ล้อเล่นย่ะ พ่อขี้งอน " ฟางหยิกแก้มป๊อปปี้
" ตกลง เราเป็นแฟนกันได้ไม๊ " ป๊อปปี้จับมือฟาง
" ไม่ปฎิเสธจ่ะ " ฟางพูดยิ้มๆ ก่อนจะเดินไปเปิดทีวีดูแก้เขิน
" เย้ๆๆ รักฟางที่สุดเลยอ่ะ " ป๊อปปี้กอดฟาง
อัพน้อยนะวันนี้ ขอโทดดดดด
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
