BECAUSE OF YOU.เพราะเธอคือลมหายใจ...
เขียนโดย 
OUM_PF
วันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 19.35 น.
แก้ไขเมื่อ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 11.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
12)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความBECAUES OF YOU เพราะเธอคือลมหายใจ (NC) ตอนที่12
“อย่า! อย่าทำฟาง ฮือๆ ฟางกลัวแล้ว ปล่อย...”
“ฟาง!”
เสียงเข้มเรียกชื่อภรรยาสาวอย่างตกใจ เมื่อหญิงสาวสลบไปหลังจากเธอร้องขอความเห็นใจจากเขาทั้งน้ำตา เขา
ได้แต่ย้อนเวลานึกถึงความหลังในห้องห้องนี้ ครั้งนั้นที่กักขังเธอไว้ในอ้อมกอดที่ทำให้เธอบอบช้ำ ย่ำยีเธอด้วย
การกระทำแสนหยาบคาย...เธอคงจะจำได้แล้ว
“พี่ขอโทษ”เขาถอนหายใจ น้ำตาลูกผู้ชายรื้นในดวงตาจากความรู้สึกผิด ที่เธอต้องเจ็บปวดทรมานอยู่ทุก
วันนี้ก็เพราะเขา และที่เขาต้องคอยหวาดระแวงอยู่ทุกวันนี้ก็เพราะเขาเอง เขากรีดไล้น้ำตาออกจากใบหน้าแสน
หวาน จัดการเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทาง ก่อนจะอุ้มร่างเล็กไปวางไว้บนโซฟาตัวยาว เขาย่อตัวลงใช้นิ้วเกลี่ยปอยผมที่
ปรกใบหน้าของคนตัวเล็กออก ดวงตากลมโตเบิกโพลง ก่อนจะหยัดตัวลุกขึ้นหนีมือหนาของชายหนุ่มตรงหน้า
ภาพเหตุการณ์ที่ผุดขึ้นมาในสมองแม้จะชั่ววินาทีและเลือนรางเต็มที แต่มันก็น่ากลัวไม่น้อย เธอไม่รู้ว่ามันจะใช่
ความจริงหรือเปล่า แต่เธอภาวนาขอให้มันเป็นแค่ความฝัน เธอไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตเธอ ในแต่ละวันเธอจะ
ตื่นขึ้นมาพร้อมกับภาพเหตุการณ์ระหว่างเขาและเธอ มันเหมือนจริง...เหมือนเสียจนเธอเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่ามันเป็น
เพียงความฝันและไม่เคยเกิดขึ้นจริง เธอทอดสายตามองสามีหนุ่มที่สีหน้าไม่สู้ดีนัก ดวงตาคู่นั้นมันเต็มไปด้วย
ความหวาดกลัว หวาดระแวงและวิตกกังวล
“พี่ป๊อป” หญิงสาวโผเข้ากอดชายหนุ่มที่ยังคงตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่หาย ลมหายใจถูกผ่อน
ออกมาเบาๆอย่างโล่งอก มือหนาเอื้อมไปลูบแผ่นหลังบอบบางที่สั่นระริกของฟาง
“ฟางไม่สบายใจเลย พักนี้ฟางฝันแปลกๆ พี่ป๊อปพาฟางไปหาหมอได้ไหมคะ”
“ไม่!”เขากระแอมติดกันหลายๆรอบ ก่อนจะเอ่ยกับคนตัวเล็กในอ้อมกอดที่ดูเหมือนจะตกใจกับอารมณ์
ของเขาไม่น้อย
“คือ...ฟางไม่กลัวหมอแล้วหรอ พี่แค่แปลกใจ”
“ก็กลัว แต่ในฝันมันน่ากลัวกว่าตั้งเยอะ ฟางไม่อยากฝันแบบนี้อีกแล้ว”น้ำเสียงสั่นเครือเอ่ยอู้อี้กับอก
ของเขา น้ำเสียงของเธอเจือความกังวล ซึ่งทำให้เขานึกโทษตัวเองอีกหน เธอจะรู้รึเปล่าว่าภาพเหตุการณ์นั้นไม่ใช่
ความฝันแต่อย่างใด แต่มันคือเรื่องราวที่ผ่านมาของเขาและเธอต่างหาก
“ไม่ต้องไปหาหมอหรอก”
“ทำไมล่ะคะ”
“ฟางไม่ได้ฝันร้ายหรอก... ทั้งหมดคือเรื่องจริง”เขากลืนน้ำลายอึกใหญ่ ก่อนจะกระชับกอดให้แน่นกว่า
เก่า กลัวเหลือเกินว่าเธอจะรังเกียจอ้อมกอดของเขาและหนีจากไปเมื่อเธอรู้ความจริงที่ผ่านมา
“พี่ป๊อปพูดอะไรฟางไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย”
“...ฟางความจำเสื่อม”เขากลั้นใจบอกความจริง ดวงตากลมโตเบิกกว้าง น้ำตาไหลรินลงมาราวกับเขื่อนแตก
“ไม่จริง พี่ป๊อปอย่ามา ฮือ ล้อฟางเล่นนะ ฮึก ฮือๆ”ใบหน้าสวยหวานส่ายไป-มาอย่างไม่อยากรับรู้ นี่มันชีวิต
จริง ไม่ใช่ละครน้ำเน่า มันจะเกิดเรื่องแบบนี้กับเธอได้อย่างไร แปลว่าที่ผ่านมาเรื่องที่เธอฝันมันคือความจริงอย่าง
นั้นหรือ ผู้ชายใจร้ายคนนั้นคือเขาจริงๆ
“พี่มันเลว ถ้าฟางจะไม่ยกโทษให้พี่ก็ไม่เป็นไร”
“พี่ป๊อปไม่ได้รักฟาง...ใช่ไหม”เธอเงยหน้าขึ้นสบตาดวงตาสีนิลของเขา ในดวงตาคู่นั้นช่างลึกลับและ
ซับซ้อน อ่านยาก...จนเธอไม่สามารถรู้เลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
“พี่รักฟางคนดี...แต่ฟางไม่ได้รักพี่แล้ว”
“มะ...” ริมฝีปากหยักลึกฉกลงมาปิดริมฝีปากอิ่มบดคลึงจูบอย่างอ่อนโยน นิ้วแกร่งไล้ปาดน้ำตาออกจาก
ใบหน้าสวยหวานออก ก่อนจะถอนจูบออก สายตาคมทอดมองดวงหน้าหวานที่ต่อไปนี้เขาไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะมอง
ในที่สุดบทสรุปของเขาก็มาถึง...คนอย่างเขาไม่สมควรได้รับความรักจากใครทั้งนั้น
แค่ที่เขาเจอตอนนี้ยังน้อยไป... เขายังเจ็บปวดไม่ได้แม้ครึ่งหนึ่งของผู้หญิงตัวเล็กๆในอ้อมกอดเลย...
เขาจะรั้งให้เธออยู่กับผู้ชายเลวๆคนนี้ต่อไปไม่ได้อีกแล้ว...เธอสมควรจะได้พบกับคนดีๆ คนที่เหมาะสมกับเธอ
คนที่ไม่ทำให้เธอเสียน้ำตา คนที่ทำให้เธอมีความสุข คนที่ไม่ใช่ผู้ชายเลวๆอย่างเขา...
“อย่าร้องไห้อีกนะ พี่ไม่อยากเห็นฟางร้องไห้อีก”รอยยิ้มขื่นๆถูกแต้มลงบนเรียวปากของชายหนุ่ม
ลำแขนแกร่งค่อยๆคลายออกจากเอวบางของหญิงสาว ร่างสูงหมุนตัวหันหลังให้กับหัวใจของตัวเอง
แม้ต่อไปนี้เขาจะต้องเจ็บปวดมากแค่ไหน เขาก็พร้อมจะเดินจากเธอ ดีกว่าต้องให้เธอมาทนอยู่กับผู้ชายที่เธอไม่
ได้รักอย่างเขา เขามันไม่คู่ควรกับผู้หญิงคนไหนทั้งนั้น โดยเฉพาะผู้หญิงที่มีความรักแสนบริสุทธิ์ให้เขามาเนิ่นนาน
นับเก้าปี แต่คนโง่อย่างเขาก็เผลอทำลายมันลงไปอย่างไม่ยั้งคิด และสุดท้ายก็ต้องเป็นเขาที่ต้องเจ็บปวดไม่ใช่เธอ
“พี่ขอให้ฟางได้เจอกับคนที่รักฟางจริงๆ ส่วนพี่ก็คงจะไม่มาให้ฟางเห็นหน้าอีก ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเป็น
อย่างไรขอให้ฟางรู้...ว่าพี่รักฟางเสมอ”
เท้าแกร่งก้าวออกจากห้องทำงาน เขาเพียงแต่หวังว่าต่อไปนี้เขาจะได้เห็นเธอมีความสุขอีกครั้ง
ส่วนตัวเขาเองก็จะไม่ขอรักใครอีก...
เพราะบนโลกใบนี้...
ฟางเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เขาจะรัก...
"""""""""""""""""""""""""""""""""""จบ"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
ล้อเล่นนนนน ฮ่าๆ จะจบได้ไง เรื่องนี้มีประมาณ17ตอน ยังฝากติดตามด้วยนะจ้ะ จะจบแล้ว ถ้าจบปุ๊บก็น่าจะลง
เรื่องให่เลย ภูมิใจเสนอมากกกกก เพราะเราแต่งไปด้วยร้องไห้ไปด้วย อยากทรมานนักอ่านเต็มทีแล้ว
ถ้าอยากอ่านเรื่องต่อไปขอเม้น+โหวตงามๆนะจ้ะ อิอิ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
