เรื่องวุ่น...กลายรัก

9.7

เขียนโดย yingyoy

วันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.45 น.

  19 ตอน
  49 วิจารณ์
  32.88K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 11.53 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
///Poppy Talk///
 
ตอนนี้ผมนั่งอยู่ในห้องนอนตัวเอง ผมกำลังนั่งคิดถึงใครบางคนอยู่ ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงคิดถึง 'พิม'เเต่ตอนนี้ผม
กลับนั่งคิดถึงฟาง เเละก็มองอมยิ้มที่เธอให้มาด้วย ผมคงจะตกหลุมรักยัยตัวเเสบเข้าเเล้วหล่ะ
 
# ก๊อก ก๊อก ก๊อก # ใครเคาะประตูห้องผมเนี่ย
 
"เข้ามาครับ"
 
"ป๊อป เเม่มีอะไรจะมาบอก"
 
"อะไรครับเเม่ ข่าวดีหรือข่าวร้ายหล่ะครับ"
 
"มันอาจจะเป็นข่าวดีสำหรับลูก เเต่มันเป็นข่าวร้ายสำหรับเเม่ คือลูก..ไม่ต้องเป็นพี่เลี้นงให้หนูฟางเเล้วนะ"
 
""ทำไมหล่ะครับ" ผมถามเเม่ออกไปอย่างตกใจ ใครว่าข่าวดีกัน มันเป็นข่าวร้ายต่างหากก!!
 
"เเม่หนูฟางเค้าจะให้หนูฟางหมั้น" 
 
"ห๊าาา...หมั้น"
 
///Koen Talk///
 
"อะไรนะครับพ่อ!!!หมั้นหรอ?"ผมโวยวายลั่นบ้าน
 
"ใช่พ่อบอกเเกตั้งนานเเล้วนะสำหรับเรื่องนี้ ถือว่าช่วยบริษัทเราล่ะกันนะ"
 
"เเต่ผมมีเเฟนเเล้วนะครับ เเล้วผมก็รักเธอมากด้วย"
 
"ก็เลิกไปซิ เเกอย่าลืมว่าตอนนี้เเกมีคู่หมั้นเเล้ว บอกเลิกเค้าซะ นี่คือคำสั่ง!!"พ่อพูดเเล้วยื่นโทรศัพท์มาให้ผม
 
"ฮัลโหล...เฟย์ คือ... เราเลิกกันเถอะ"พอผมพูดจบพ่อก็ดึงโทรศัพท์ผมออกเเล้วตัดสายทันที เเล้วผมควรจะ
ทำยังไงดี ผมรักเฟย์ เเล้วถ้าไอป๊อปรู้หล่ะ?มันจะเสียใจเเค่ไหน ผมดูออกว่าไอป๊อปมันรักฟางเข้าเเล้ว ไหน
จะเฟย์ของผมอีก ผมทิ้งเธอให้อยู่คนเดียวไม่ได้!!
 
///Fang Talk///
 
"ใครเป็นคนคิดเรื่องนี้กันค่ะ!!"ตอนนี้ชั้นระเบิดออกมาเเล้ว พวกผู้ใหญ่เอาเเต่ใจกันเกินไปไหม ให้ชั้นทำอะไร
เป็นอะไรชั้นก็ทำทั้งที่ชั้นก็มีความฝันของชั้นเหมือนกันนะ เเล้วยังจะมาบังคับหัวใจกันอีก ตอนนี้ชั้นอยู่ที่ห้องรับ
เเขกของบ้านชั้นซึ่งเเน่นอนต้องมีผู้ใหญ่ทางครอบครัวชั้นเเละเขื่อน ก็นั่งอยู่รวมถึง ป๊อปปี้ โทโมะ เเก้ว เฟย์
 
"ยัยฟาง เเกทำอะไรหัดมีมารยาทบ้างซิ"เเม่พูดเเล้วดึงชั้นให้นั่งตามเดิม
 
"เขื่อน สวมเเหวนให้น้องซิลูก" ใช่เเล้วนี่เป็นงานหมั้นเล็กๆมีเเค่ผู้ใหญ่ของทั้งสองครอบครัวเท่านั้น 
 
"ฟาง ยื่นนิ้วให้เขื่อนสิลูก"เเละชั้นก็ต้องทำตามที่เเม่สั่ง ชั้นหันไปมองหน้านาบปอปปี้ตอนนี้เเววตาเค้าเฉยมาก
พอสวมเเหวนเสร็จ ชั้นก็ลุกออกจากตรงนั้นเลย
 
#ก๊อก ก๊อก# ชั้นขึ้นมานั่งทำใจบนห้องของชั้นเอ เเต่ใครกันมาเคาะห้องชํ้นเนี่ย
 
"เข้ามาค่ะ"
 
"ชั้นมาลาเธอ ตั้งเเต่วันนี้ชั้นจะไม่ได้เป็นพี่เลี้ยงเธอเเล้วิหวังว่าจะได้เจอกํนอีก"ป๊อปปี้พูดจบก็เดินออกไปเลย
อะไรกันเนี่ย นี่ชั้นจะไม่ได้เถียง ไม่ได้ทะเลาะกับเค้าเเล้วหรอ ไม่ได้อยู่ใกล้เค้าเเล้วหรอ ไม่มีคนมาปลุกไป
โรงเรียนตอนเช้าเเล้วหรอ เเละใครจะมาดูเเลตัวเเละหัวใจชั้นหล่ะ ชั้นต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อตัวเองบ้างล่ะ
 
#ก๊อก ก๊อก#  ชั้นเคาะประตูห้องเเม่ ชั้นตัดสินใจเเล้วชั้นจะมาเจรจา!!
 
"เเม่ค่ะ หนูไม่หมั้นกับเขื่อนไม่ได้หรอ"ชั้นพยายามอ้อนเเม่
 
"ไม่ได้ เเกจำไว้นะ เเกเกิดมาในตระกูลนี้เเล้ว เพราะฉะนั้นเเกต้องทำ!!"
 
"เเต่หนูมีข้อเเลกเปลี่ยน"เเม่ไม่ตอบเเต่หันมามองหน้าชั้น
 
"หนูจะตั้งใจทำในสิ่งที่เเม่อยากให้หนูทำมาตลอด หนูจะไปเรียนบริหาร!!"ถึงฉันจะเกลียดวิชานี้ เเต่มันช่วยไม่
ได้จริๆยังไงชั้นก็ต้องทำ เพราะลั้นไม่อยากเป็นตัวขัดขวางความรักของเฟย์กับเขื่อน เเละชั้นอยากให้เค้ามาดูเเล
ชั้นเหมือนเดิม
 
"ถ้าพูดเเบบนี้ตั้งเเต่เเรก ก็คงไม่โดนจับหมั้นหรอก เเล้วพรุ่งนี้เเม่จะพาป๊อปปี้กลับมานะ"เเม่ชั้นพูดอย่างสบาย
ใจเเล้วหันไปทำงานต่ออย่างอารมณ์ดี ทำไมมันง่ายจังเเม่คิดจะทำอะไรเนี่ยย เเล้วชั้นก็เดินออกจากห้องมา เเต่
ก็ต้องเจอกับป๊อปปี้ เค้ายังไม่กลับอีกหรอเนี่ย
 
"ไง หวังว่าพรุ่งนี้จะไม่อู้งานนะ"ชั้นพูดกับเค้า เเล้วก็เดินออกมาเลยปล่อยให้เค้างงต่อไปเเล้วเค้าก็เดินเข้าไปคุ
ยกับเเม่ชั้น
 
///วันต่อมา///
 
"ฟาง เธอเรียกชั้นออกมามีอะไรหรอ" เขื่อนถามชั้น เพราะชั้นนัดเค้าออกมาตรงสวนสาธารณะเเถวบ้าน
 
"ชั้นเอาของมาคืน"เเล้วชั้นก็ถอดเเหวนออกเเล้วยื่นให้เขื่อน
 
"เธอถอดมันออกทำไม เดี๋ยวก็โดนว่าเอา"
 
"มันไม่เหมากับชั้นหรอก ชั้นคุยกับเเม่เเล้วนายเอาไปให้คนที่เหมาะสมกับมันเหอะ เเหวนวงนี้มันรอเฟย์อยู่"เเล้ว
ชั้นก็เอาเเหวนไปใส่ในมือเขื่อน
 
"ฟาง ขอบใจนะ" เขื่อนพูดอย่างอารมณ์ดีเเล้วเราก็เเยกย้ายกันกลับบ้าน
 
#ก๊อก ก๊อก ก๊อก#
 
"เข้ามาค่ะ"
 
"คุณหนูครับ ผมไม่อู้งานเเล้วใช่มั้ยครับ"
 
"ป๊อปปี้!!!"
 
"นี่ ไม่คิดจะต้อนรับการกลับมาอีกครั้งของชั้นหรอ?"ชั้นไม่ตอบเเต่ยิ้มให้เค้า
 
"ฟาง หวังว่าคราวนี้เธอคงไม่คิดหน้าต่างเเล้วนะ ชั้นล๊อกหน้าต่างห้องเธอหมดเเล้ว ถ้าเธออยากกินน้ำส้มกับคุ้กกี้
ชั้นเอามาให้เเล้วนะอยู่บนโต๊ะ"โหิครั้งนี้รอบคอบเเหะ
 
"รอบคอบขึ้นเยอะเลยเนอะ เเหะๆ"ชั้นพูดเเล้วหัวเราะเเห้งไปให้เค้า เเล้วเค้าก็มานั่งที่เก้าอี้ตรงข้ามชั้นเเล้วก็มา
พร้อมกับหนังสือกองโตวางไว้ตรงหน้าชั้น
 
"เธออ่านให้หมดนะ อ่านหมดเเล้วมีอะไรจะบอก"
 
"หมดนี่เลยหรอ เปลี่ยนเป็น5หน้าเเทนได้มั้ยอ่า"
 
"ไม่ได้ ชั้นบอกให้หมดก็หมดไง ห้ามเถียง เเล้วทำตามที่ชั้นสั่งด้วย"โอ้ยยย จะบ้าตายอะไรเนี่ย เยอะเเยะไป
หมด หึ้ยยย!!ชั้นไม่น่าเอานายกลับมาเลยจริงๆ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา