เรื่องวุ่น...กลายรัก

///Poppy Talk///

 

ตอนนี้ผมนั่งอยู่ในห้องนอนตัวเอง ผมกำลังนั่งคิดถึงใครบางคนอยู่ ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงคิดถึง 'พิม'เเต่ตอนนี้ผม

กลับนั่งคิดถึงฟาง เเละก็มองอมยิ้มที่เธอให้มาด้วย ผมคงจะตกหลุมรักยัยตัวเเสบเข้าเเล้วหล่ะ

 

# ก๊อก ก๊อก ก๊อก # ใครเคาะประตูห้องผมเนี่ย

 

"เข้ามาครับ"

 

"ป๊อป เเม่มีอะไรจะมาบอก"

 

"อะไรครับเเม่ ข่าวดีหรือข่าวร้ายหล่ะครับ"

 

"มันอาจจะเป็นข่าวดีสำหรับลูก เเต่มันเป็นข่าวร้ายสำหรับเเม่ คือลูก..ไม่ต้องเป็นพี่เลี้นงให้หนูฟางเเล้วนะ"

 

""ทำไมหล่ะครับ" ผมถามเเม่ออกไปอย่างตกใจ ใครว่าข่าวดีกัน มันเป็นข่าวร้ายต่างหากก!!

 

"เเม่หนูฟางเค้าจะให้หนูฟางหมั้น" 

 

"ห๊าาา...หมั้น"

 

///Koen Talk///

 

"อะไรนะครับพ่อ!!!หมั้นหรอ?"ผมโวยวายลั่นบ้าน

 

"ใช่พ่อบอกเเกตั้งนานเเล้วนะสำหรับเรื่องนี้ ถือว่าช่วยบริษัทเราล่ะกันนะ"

 

"เเต่ผมมีเเฟนเเล้วนะครับ เเล้วผมก็รักเธอมากด้วย"

 

"ก็เลิกไปซิ เเกอย่าลืมว่าตอนนี้เเกมีคู่หมั้นเเล้ว บอกเลิกเค้าซะ นี่คือคำสั่ง!!"พ่อพูดเเล้วยื่นโทรศัพท์มาให้ผม

 

"ฮัลโหล...เฟย์ คือ... เราเลิกกันเถอะ"พอผมพูดจบพ่อก็ดึงโทรศัพท์ผมออกเเล้วตัดสายทันที เเล้วผมควรจะ

ทำยังไงดี ผมรักเฟย์ เเล้วถ้าไอป๊อปรู้หล่ะ?มันจะเสียใจเเค่ไหน ผมดูออกว่าไอป๊อปมันรักฟางเข้าเเล้ว ไหน

จะเฟย์ของผมอีก ผมทิ้งเธอให้อยู่คนเดียวไม่ได้!!

 

///Fang Talk///

 

"ใครเป็นคนคิดเรื่องนี้กันค่ะ!!"ตอนนี้ชั้นระเบิดออกมาเเล้ว พวกผู้ใหญ่เอาเเต่ใจกันเกินไปไหม ให้ชั้นทำอะไร

เป็นอะไรชั้นก็ทำทั้งที่ชั้นก็มีความฝันของชั้นเหมือนกันนะ เเล้วยังจะมาบังคับหัวใจกันอีก ตอนนี้ชั้นอยู่ที่ห้องรับ

เเขกของบ้านชั้นซึ่งเเน่นอนต้องมีผู้ใหญ่ทางครอบครัวชั้นเเละเขื่อน ก็นั่งอยู่รวมถึง ป๊อปปี้ โทโมะ เเก้ว เฟย์

 

"ยัยฟาง เเกทำอะไรหัดมีมารยาทบ้างซิ"เเม่พูดเเล้วดึงชั้นให้นั่งตามเดิม

 

"เขื่อน สวมเเหวนให้น้องซิลูก" ใช่เเล้วนี่เป็นงานหมั้นเล็กๆมีเเค่ผู้ใหญ่ของทั้งสองครอบครัวเท่านั้น 

 

"ฟาง ยื่นนิ้วให้เขื่อนสิลูก"เเละชั้นก็ต้องทำตามที่เเม่สั่ง ชั้นหันไปมองหน้านาบปอปปี้ตอนนี้เเววตาเค้าเฉยมาก

พอสวมเเหวนเสร็จ ชั้นก็ลุกออกจากตรงนั้นเลย

 

#ก๊อก ก๊อก# ชั้นขึ้นมานั่งทำใจบนห้องของชั้นเอ เเต่ใครกันมาเคาะห้องชํ้นเนี่ย

 

"เข้ามาค่ะ"

 

"ชั้นมาลาเธอ ตั้งเเต่วันนี้ชั้นจะไม่ได้เป็นพี่เลี้ยงเธอเเล้วิหวังว่าจะได้เจอกํนอีก"ป๊อปปี้พูดจบก็เดินออกไปเลย

อะไรกันเนี่ย นี่ชั้นจะไม่ได้เถียง ไม่ได้ทะเลาะกับเค้าเเล้วหรอ ไม่ได้อยู่ใกล้เค้าเเล้วหรอ ไม่มีคนมาปลุกไป

โรงเรียนตอนเช้าเเล้วหรอ เเละใครจะมาดูเเลตัวเเละหัวใจชั้นหล่ะ ชั้นต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อตัวเองบ้างล่ะ

 

#ก๊อก ก๊อก#  ชั้นเคาะประตูห้องเเม่ ชั้นตัดสินใจเเล้วชั้นจะมาเจรจา!!

 

"เเม่ค่ะ หนูไม่หมั้นกับเขื่อนไม่ได้หรอ"ชั้นพยายามอ้อนเเม่

 

"ไม่ได้ เเกจำไว้นะ เเกเกิดมาในตระกูลนี้เเล้ว เพราะฉะนั้นเเกต้องทำ!!"

 

"เเต่หนูมีข้อเเลกเปลี่ยน"เเม่ไม่ตอบเเต่หันมามองหน้าชั้น

 

"หนูจะตั้งใจทำในสิ่งที่เเม่อยากให้หนูทำมาตลอด หนูจะไปเรียนบริหาร!!"ถึงฉันจะเกลียดวิชานี้ เเต่มันช่วยไม่

ได้จริๆยังไงชั้นก็ต้องทำ เพราะลั้นไม่อยากเป็นตัวขัดขวางความรักของเฟย์กับเขื่อน เเละชั้นอยากให้เค้ามาดูเเล

ชั้นเหมือนเดิม

 

"ถ้าพูดเเบบนี้ตั้งเเต่เเรก ก็คงไม่โดนจับหมั้นหรอก เเล้วพรุ่งนี้เเม่จะพาป๊อปปี้กลับมานะ"เเม่ชั้นพูดอย่างสบาย

ใจเเล้วหันไปทำงานต่ออย่างอารมณ์ดี ทำไมมันง่ายจังเเม่คิดจะทำอะไรเนี่ยย เเล้วชั้นก็เดินออกจากห้องมา เเต่

ก็ต้องเจอกับป๊อปปี้ เค้ายังไม่กลับอีกหรอเนี่ย

 

"ไง หวังว่าพรุ่งนี้จะไม่อู้งานนะ"ชั้นพูดกับเค้า เเล้วก็เดินออกมาเลยปล่อยให้เค้างงต่อไปเเล้วเค้าก็เดินเข้าไปคุ

ยกับเเม่ชั้น

 

///วันต่อมา///

 

"ฟาง เธอเรียกชั้นออกมามีอะไรหรอ" เขื่อนถามชั้น เพราะชั้นนัดเค้าออกมาตรงสวนสาธารณะเเถวบ้าน

 

"ชั้นเอาของมาคืน"เเล้วชั้นก็ถอดเเหวนออกเเล้วยื่นให้เขื่อน

 

"เธอถอดมันออกทำไม เดี๋ยวก็โดนว่าเอา"

 

"มันไม่เหมากับชั้นหรอก ชั้นคุยกับเเม่เเล้วนายเอาไปให้คนที่เหมาะสมกับมันเหอะ เเหวนวงนี้มันรอเฟย์อยู่"เเล้ว

ชั้นก็เอาเเหวนไปใส่ในมือเขื่อน

 

"ฟาง ขอบใจนะ" เขื่อนพูดอย่างอารมณ์ดีเเล้วเราก็เเยกย้ายกันกลับบ้าน

 

#ก๊อก ก๊อก ก๊อก#

 

"เข้ามาค่ะ"

 

"คุณหนูครับ ผมไม่อู้งานเเล้วใช่มั้ยครับ"

 

"ป๊อปปี้!!!"

 

"นี่ ไม่คิดจะต้อนรับการกลับมาอีกครั้งของชั้นหรอ?"ชั้นไม่ตอบเเต่ยิ้มให้เค้า

 

"ฟาง หวังว่าคราวนี้เธอคงไม่คิดหน้าต่างเเล้วนะ ชั้นล๊อกหน้าต่างห้องเธอหมดเเล้ว ถ้าเธออยากกินน้ำส้มกับคุ้กกี้

ชั้นเอามาให้เเล้วนะอยู่บนโต๊ะ"โหิครั้งนี้รอบคอบเเหะ

 

"รอบคอบขึ้นเยอะเลยเนอะ เเหะๆ"ชั้นพูดเเล้วหัวเราะเเห้งไปให้เค้า เเล้วเค้าก็มานั่งที่เก้าอี้ตรงข้ามชั้นเเล้วก็มา

พร้อมกับหนังสือกองโตวางไว้ตรงหน้าชั้น

 

"เธออ่านให้หมดนะ อ่านหมดเเล้วมีอะไรจะบอก"

 

"หมดนี่เลยหรอ เปลี่ยนเป็น5หน้าเเทนได้มั้ยอ่า"

 

"ไม่ได้ ชั้นบอกให้หมดก็หมดไง ห้ามเถียง เเล้วทำตามที่ชั้นสั่งด้วย"โอ้ยยย จะบ้าตายอะไรเนี่ย เยอะเเยะไป

หมด หึ้ยยย!!ชั้นไม่น่าเอานายกลับมาเลยจริงๆ