เรื่องวุ่น...กลายรัก
9.7
เขียนโดย yingyoy
วันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.45 น.
19 ตอน
49 วิจารณ์
32.87K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 11.53 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
16)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ/// Fang Talk///
เฮ้ออออ ทำไมชั้นรู้สึกเหงา เเละไม่มีความสุขเเบบนี้นะ พอได้เเล้วยัยฟางเลิกคิดถึงเค้าได้เเล้ว อยากให้ชีวิต
สงบสุขเเบบเดิมต้องลืมเรื่องป๊อปปี้ไปซะ...เเต่ทำไมชั้นต้องคิดถึงเค้าด้วยนะ เเล้วชั้นก็เดินออกมาหน้าบ้าน เฮ้อ
ป๊อปปี้เค้าคงไม่กล้ามาเจอชั้นเเล้วซินะ เหงาชะมัด เเต่!!! ยัยฟางไหนเเกบอกจะลืมเค้าไง เลิกคิดซะ!! ทำตัวให้
ร่าเริงสมกับเป็นยัยฟางหน่อยยย !! เเล้วชั้นก็ต้องนั่งเเท๊กซี่ไปโรงเรียนเพราะไม่มีใครอยู่บ้านสักคนเลยย
"หืม? ใครมาเสียบกุหลาบไว้หน้าบ้านชั้นเนี่ย"เเล้วชั้นก็หยิบขึ้นมาดู เอ๊ะ มีการ์ดด้วย
'ดอกกุหลาบสีเเดงหนึ่งดอก หมายถึง...ฉันรักเธอ รักมากจริงๆ คบกับฉันนะ จาก..นายพี่เลี้ยง!!' อะไรเนี่
ยมันหมายความว่าไงเนี่ย นายพี่เลี้ยงป๊อปปี้งั้นหรอ เค้าทำเพื่ออะไรกัน
เเล้วชั้นก็เดินเข้ามาในโรงเรียนพร้อมดอกกุหลาบดอกนั้น คนในโรงเรียนต่างมองชั้นโดยไม่กะพริบตา เมื่อไหร่
ชีวิตชั้นมันจะสงบสักทีเนี่ย เพราะนายนั่นคนเดียว ห้ามหวั่นไหว ห้ามใจอ่อนกับเค้าเด็ดขาด จำไว้ว่าเค้าทำให้
ชีวิตชั้นวุ่นวาย ตั้งสติสิ ยัยฟางง!!
"นี่!! นายคิดจะทำอะไร!!"เมื่อชั้นเห็นเค้า ก็เดินเข้าไปหาเค้าทันทีพร้อมปาดอกกุหลาบใส่หน้าเค้า ทำให้คนเเถ
วนั้นมองชั้นอย่างอึ้งๆ
"นายคิดที่จะทำอะไรอีก!! เเค่นี้ชีวิตชั้นยังวุ่นวายไม่พออีกหรอไง!!"
"ชั้นขอโทษ ชั้นเคลียร์ทุกอย่างเเล้ว ทุกอย่างเป็นเหมือนเดิมเเล้ว ให้อภัยชั้นนะ"เค้าพูดพร้อมเเววตาอ้อนวอน
อย่าใจอ่อนเด็ดขาดนะยัยฟาง
"งั้นนายก็พิสูจน์สิ พิสูจน์ว่าทุกอย่างมันเหมือนเดิม"
"ได้!! เเล้วอย่าหาว่าชั้นใจร้ายล่ะกัน"เค้าพูดเสร็จก็ลากชั้นให้เดินออกมา สายตาทุกคนที่กำลังจับจ้องมาที่เรา
ก่อนที่ทุกคนจะเริ่มยิ้ม...ยิ้มหรอ นี่มันอะไรกัน ทุกทีที่ชั้นอยู่กับเค้า ทุกคนจะมองชั้นอย่างประหลาดๆ ซุบซิย
นินทากัน บางคนก็ทำหน้าหมั้นไส้ชั้น เเต่ตอนนี้ทุกคนกำลังยิ้ม เเววตาบ่งบอกถึงความดีใจเเละยินดี ชั้นสับสน
ไปหมดเเล้วเนี่ย เเล้วเค้าก็พาชั้นมาที่หน้าเวทีเเล้วก็ลากชั้นขึ้นไป เค้าจะทำบ้าอะไรเนี่ย
"ทุกคนครับ ขอรบกวนเวลาฟังผมสักครู่นะครับ ทุกคนคงรู้ใช่ไหมครับว่าเมื่อวานผมกับฟางเราทะเลาะกัน ผมรู้
เเละเชื่อว่าตอนนี้ทุกคนก็ได้รู้หัวใจของผมเเล้วว่ามันเป็นของใคร"เค้าพูดพรางโอบชั้นเเน่น
"ตลอดเวลาที่ผ่านมาที่ผมได้รู้จักกับผู้หญิงคนนี้ เธอเป็นคนเดียวที่ทำให้ผมรู้สึกเเปลกๆ เธอเป็นเด็กที่ไม่รู้จักโต
มาป่วนใจผมตลอดเวลา ผมอยากให้ทุกคนเป็นพยานว่าผมรักผู้หญิงคนนี้จริงๆ เเละรักจากใจ ฟาง..คบกับชั้น
นะ" เอาไงดีเนี่ย
"คยเลย คบเลย!!!"เสียงจากคนรอบข้างตะโกนมาบอกชั้น
"เอ่อ คือ..."
"ชั้นรักเธอนะฟาง รักมากจริงๆ เป็นเเฟนกันนะ"
"เอ่อ..ชั้นว่าเราดูๆกันไปก่อนดีกว่ามั้ย"
"ก็ได้ เเต่ชั้นขอจองเธอนะ ห้ามให้ใครมายุ่ง เเละเธอห้ามไปยุ่งกับใครด้วย นอกจากชั้น.."ป๊อปปี้พูดอย่างร่าเริง
"เอาเเต่ใจชะมัด"ชั้นบ่นอุบเเล้วเค้าก็เข้ามากอดชั้นไว้มันเป็นกอดที่อบอุ่นมากจริงๆ เเละตอนนี้รอบข้างชั้นมีเเต่
เสียงเฮ เเละปรบมือดังไปหมด ซึ่งทำให้ชั้นยิ้มไม่หยุด ถูกของเค้า ทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิมเเล้วจริงๆ
เฮ้ออออ ทำไมชั้นรู้สึกเหงา เเละไม่มีความสุขเเบบนี้นะ พอได้เเล้วยัยฟางเลิกคิดถึงเค้าได้เเล้ว อยากให้ชีวิต
สงบสุขเเบบเดิมต้องลืมเรื่องป๊อปปี้ไปซะ...เเต่ทำไมชั้นต้องคิดถึงเค้าด้วยนะ เเล้วชั้นก็เดินออกมาหน้าบ้าน เฮ้อ
ป๊อปปี้เค้าคงไม่กล้ามาเจอชั้นเเล้วซินะ เหงาชะมัด เเต่!!! ยัยฟางไหนเเกบอกจะลืมเค้าไง เลิกคิดซะ!! ทำตัวให้
ร่าเริงสมกับเป็นยัยฟางหน่อยยย !! เเล้วชั้นก็ต้องนั่งเเท๊กซี่ไปโรงเรียนเพราะไม่มีใครอยู่บ้านสักคนเลยย
"หืม? ใครมาเสียบกุหลาบไว้หน้าบ้านชั้นเนี่ย"เเล้วชั้นก็หยิบขึ้นมาดู เอ๊ะ มีการ์ดด้วย
'ดอกกุหลาบสีเเดงหนึ่งดอก หมายถึง...ฉันรักเธอ รักมากจริงๆ คบกับฉันนะ จาก..นายพี่เลี้ยง!!' อะไรเนี่
ยมันหมายความว่าไงเนี่ย นายพี่เลี้ยงป๊อปปี้งั้นหรอ เค้าทำเพื่ออะไรกัน
เเล้วชั้นก็เดินเข้ามาในโรงเรียนพร้อมดอกกุหลาบดอกนั้น คนในโรงเรียนต่างมองชั้นโดยไม่กะพริบตา เมื่อไหร่
ชีวิตชั้นมันจะสงบสักทีเนี่ย เพราะนายนั่นคนเดียว ห้ามหวั่นไหว ห้ามใจอ่อนกับเค้าเด็ดขาด จำไว้ว่าเค้าทำให้
ชีวิตชั้นวุ่นวาย ตั้งสติสิ ยัยฟางง!!
"นี่!! นายคิดจะทำอะไร!!"เมื่อชั้นเห็นเค้า ก็เดินเข้าไปหาเค้าทันทีพร้อมปาดอกกุหลาบใส่หน้าเค้า ทำให้คนเเถ
วนั้นมองชั้นอย่างอึ้งๆ
"นายคิดที่จะทำอะไรอีก!! เเค่นี้ชีวิตชั้นยังวุ่นวายไม่พออีกหรอไง!!"
"ชั้นขอโทษ ชั้นเคลียร์ทุกอย่างเเล้ว ทุกอย่างเป็นเหมือนเดิมเเล้ว ให้อภัยชั้นนะ"เค้าพูดพร้อมเเววตาอ้อนวอน
อย่าใจอ่อนเด็ดขาดนะยัยฟาง
"งั้นนายก็พิสูจน์สิ พิสูจน์ว่าทุกอย่างมันเหมือนเดิม"
"ได้!! เเล้วอย่าหาว่าชั้นใจร้ายล่ะกัน"เค้าพูดเสร็จก็ลากชั้นให้เดินออกมา สายตาทุกคนที่กำลังจับจ้องมาที่เรา
ก่อนที่ทุกคนจะเริ่มยิ้ม...ยิ้มหรอ นี่มันอะไรกัน ทุกทีที่ชั้นอยู่กับเค้า ทุกคนจะมองชั้นอย่างประหลาดๆ ซุบซิย
นินทากัน บางคนก็ทำหน้าหมั้นไส้ชั้น เเต่ตอนนี้ทุกคนกำลังยิ้ม เเววตาบ่งบอกถึงความดีใจเเละยินดี ชั้นสับสน
ไปหมดเเล้วเนี่ย เเล้วเค้าก็พาชั้นมาที่หน้าเวทีเเล้วก็ลากชั้นขึ้นไป เค้าจะทำบ้าอะไรเนี่ย
"ทุกคนครับ ขอรบกวนเวลาฟังผมสักครู่นะครับ ทุกคนคงรู้ใช่ไหมครับว่าเมื่อวานผมกับฟางเราทะเลาะกัน ผมรู้
เเละเชื่อว่าตอนนี้ทุกคนก็ได้รู้หัวใจของผมเเล้วว่ามันเป็นของใคร"เค้าพูดพรางโอบชั้นเเน่น
"ตลอดเวลาที่ผ่านมาที่ผมได้รู้จักกับผู้หญิงคนนี้ เธอเป็นคนเดียวที่ทำให้ผมรู้สึกเเปลกๆ เธอเป็นเด็กที่ไม่รู้จักโต
มาป่วนใจผมตลอดเวลา ผมอยากให้ทุกคนเป็นพยานว่าผมรักผู้หญิงคนนี้จริงๆ เเละรักจากใจ ฟาง..คบกับชั้น
นะ" เอาไงดีเนี่ย
"คยเลย คบเลย!!!"เสียงจากคนรอบข้างตะโกนมาบอกชั้น
"เอ่อ คือ..."
"ชั้นรักเธอนะฟาง รักมากจริงๆ เป็นเเฟนกันนะ"
"เอ่อ..ชั้นว่าเราดูๆกันไปก่อนดีกว่ามั้ย"
"ก็ได้ เเต่ชั้นขอจองเธอนะ ห้ามให้ใครมายุ่ง เเละเธอห้ามไปยุ่งกับใครด้วย นอกจากชั้น.."ป๊อปปี้พูดอย่างร่าเริง
"เอาเเต่ใจชะมัด"ชั้นบ่นอุบเเล้วเค้าก็เข้ามากอดชั้นไว้มันเป็นกอดที่อบอุ่นมากจริงๆ เเละตอนนี้รอบข้างชั้นมีเเต่
เสียงเฮ เเละปรบมือดังไปหมด ซึ่งทำให้ชั้นยิ้มไม่หยุด ถูกของเค้า ทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิมเเล้วจริงๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ