เรื่องวุ่น...กลายรัก

///Fang Talk///

เเละพักกลางวันที่เเสนจะวุ่นวายก็มาถึง ตอนนี้ชั้นโมโหมาก ไอ้เด็กบ้าชมรมคนรักหวายหาเรื่องให้ชั้นอีกเเล้ว เเต่

ที่ชั้นโมโหที่สุดก็คงจะเป็นเสียงซุบซิบ นินทาต่างๆนานา เวลาชั้นเดินผ่าน มันจะอะไรกันนักหนาเนี่ย

"เเกได้ข่าวไหม? ว่าที่พี่ป๊อปปี้กับยัยฟางอะไรนั่นเค้าจูบกันหน้าตึก เเละต่อหน้าพี่หวายของเราด้วย พี่หวายเค้า

ถึงกับร้องไห้เลยนะ เพราะยัยฟางนั่นคนเดียวเลยที่ทำให้พี่หวายของพวกเราร้องไห้" 

"ชั้นว่าที่พี่ป๊อปปปี้จูบยัยฟาง ยัยฟางต้องอ่อยพี่ป๊อปของเราเเน่ๆเลย ดูทำตัวดิ ไม่ไหวนะ"

"ยัยฟางนั่นจะเเรงเกินไปเเล้ว ชั้นว่าให้พี่หวายเป็นดาวยังจะดีกว่าอีก"

"ฟาง! เเกโอเคมั้ย"เฟย์ถามชั้นพลางจับไหล่ให้ชั้นใจเย็นลง

"เห้ย!มาว่าคนอื่นเค้าปาวๆ ทำไมไม่หัดดูตัวเองซะมั่งนะ"เเก้วตะโกนใส่โทรศัพท์ซึ่งคุยกับใครอยู่ไม่รู้ เเต่ที่รู้ๆ

เหมือนจะตะโกนให้เด็กบ้าพวกนั้นนะ โอ้วว เเกร้ายกาจมาก เเต่ตอนนี้จากที่ชั้นโดนว่าคนเดียวกลายเป็นเเก้

วกับเฟย์ก็โดนไปด้วย ฮึ่ยย เด็กบ้าพวกนี้นิ จะอะไรกันนักหนา จะนินทาก็เบาๆกันหน่อยก็ได้นะ พูดดังขนาดนั้น

มาว่าชั้นตรงๆเลยดีกว่ามั้ย

"เเก้ว เเก้ว!!"

"ป๊อปกับเขื่อนไปรอเเล้ว พวกมั้นให้ชั้นมาตาม"โทโมะพูดกับเเก้วเเล้วยิ้มหวานเเต่โดนยัยเเก้วค้อนใส่ สงสัยคู่นี้

ทะเลาะกันอีกตามเคย

"อืม งั้นไปกัน"ชั้นพูดเเล้วรีบเร่งฝีเท้าออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด ทำไมคนมันเยอะเเบบนี้เนี่ย เราเเค่มาเจรจา

กันนะ ไม่ใช่มาตบโชว์ซะหน่อย เเล้วชั้นก็เเหวกทางเข้าไป เป็นอย่างที่คิด ชมรมครนักฟางกำลังเผชิญหน้ากับ

ชมรมคนรักหวายอยู่ วันนี้จะเป็นวันที่ทุกคนเข้าใจว่าชั้นกับป๊อปปี้กำลังคบกันอยู่(เเบบหลอกๆ)พอเรื่องจบ ทุก

อย่างจะได้เป็นปกติ เเละชั้นจะได้ตำเเหน่งดาวเเทนที่พิม เเละข้อตกลงเราก็เหมือนพิมทุกอย่าง คือถ้าใครเจอ

คนที่ใช่ก่อน คนนั้นก็ต้องถอนออกจากตำเเหน่งทันที

"พี่ป๊อป เเน่ใจนะค่ะ ว่าจะให้นังนี่มาเป็นดาว"

"ใช่ พี่ตัดสินใจเเล้ว เพราะฉะนั้นหวายก็เลิกยุ่งกับพวกพี่ซะ"

"เเต่หวาย..."

"หวายอะไร เมื่อเช้าพี่ก็พิสูจน์ให้ดูเเล้ว ว่าพี่..รักฟางจริงๆ"

"โอเคค่ะ ถ้าหวายทำไม่ได้หวายก็จะยอม"หวายพูดเเล้วหันหลังกลับไปทันที เรื่องจบเเล้วหรอ ทำไมง่ายจัง

"พวกเรา จำไว้นะยัยฟางทำให้หวายเสียใจเพราะฉะนั้นเราต้อง.."เด็กคนหนึ่งในชมรมคนรักหวายพูดขึ้น

"จัดการมัน!!"เเล้วหลังจากนั้น ชมรมคนรักหวายก็เข้ามาล้อมตัวชั้นเเล้วรุมตบ ตี จิก ด่าชั้นสารพัด ชั้นพยายาม

ตอบโต้ เเต่..1รุมคนนับร้อยก็สู้ไม่ไหวนะ ชั้นเริ่มรู้สึกอ่อนเเรง ชั้นเจ็บ เจ็บไปทั้งตัวเเละใจ ชั้นลงไปนั่งกับพื้น

อย่างอ่อนเเรง ตอนเเรกชีวิตชั้นก็สงบสุขดีทุกอย่าง เเต่ถ้าชั้นไม่รู้จักกับเค้าเเละเค้าไม่ดึงชั้นเข้าไปเกี่ยวกับเรื่องนี้

ชั้นคงไม่เจอเรื่องร้ายๆเเบบนี้ เพราะเค้า เพราะเค้าคนเดียว ที่เป็นต้นเหตุสำหรับเรื่องทั้งหมด!!!

"หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ!!"

"ชั้นอยากจะขอสั่งนับเเต่นี้ต่อไป!! อย่าให้ใครหน้าไหน มายุ่งกับเรื่องส่วนตัวของชั้น!!  อย่ามายุ่งการตัดสินใจ

ของคนอื่น!! อย่ามารุมทำร้ายคนอื่นที่ไม่มีใครผิด!! เลิกทำร้ายคนอื่นเเละผมเถอะ เเละที่สำคัญ...เลิกยุ่งกับผู้

หญิงของผมเสียที!!!!!"เขาพูดเเล้วเข้ามาพยุงชั้น พร้อมจ้องเขม็งไปที่หวาย เธอยืนอึ้งเเล้วปาดหน้าตาออก

"หนูยอมเเพ้พี่เเล้ว ทุกคนทำตามที่พี่ป๊อปบอกด้วยนะ ไม่ต้องเครียดเเทนหวายหรอก เดี๋ยวหวายหาคนใหม่ก็ได้

หวายขอโทษกับเรื่องที่เกิดขึ้นนะค่ะ ขอให้พี่รักกันนานๆนะค่ะ"หวายพูดเเล้วก็ยิ้มให้ชั้นอย่างจริงใจ เเล้วเธอก็หัน

หลังเดินกลับไปพร้อมกับเด็กในชมรมของเธอทันที ทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มปกติขึ้น เเต่ชั้น ชั้นเจ็บทั้งตัวเเละใจเพราะ

ผู้ชายคนนี้ ชั้นไม่ยอมหรอกนะ 

"เดี๋ยวก่อน!!!"ชั้นเปล่งเสียงออกมาอย่างเต็มที่ซึ่งมันไม่พร้อมกับร่างกายของชั้นเอาซะเลย

"คือว่า..ทุกคนฟังนะ ต่อไปนี้..จะไม่มีกฎเดือนต้องเป็นเเฟนกับดาว จะไม่มีฟางในฐานะดาวโรงเรียน จะไม่มีฟาง

ที่เป็นเเฟนกับป๊อปปี้อีกต่อไป เเละชั้นขอความสงบสุขของชั้นคืน!!!!"ชั้นพูดจบ ชั้นก็ผละออกจากอ้อมกอดของ

ตัวต้นเหตุทันที เเละค่อยๆเดินไปหาเเก้วเเละเฟย์ที่ยืนอึ้งอยู่ชั้นสังเกตเห็นทุกคนก็อึ้งไม่เเพ้กับยัยสองคนนี้หรอก

เเละเเก้วกับเฟย์ที่ตั้งสติได้ก็รีบพยุงชั้นออกมาทันที

"เเกไหวมั้ยเนี่ย"เฟย์ถามชั้นอย่างเป็นห่วง

"ฟาง ทำไมเเกถึงพูดออกไปเเบบนั้น"ยัยเเก้วถามขึ้นมาอย่างสงสัย

"ชั้นไม่รู้ ชั้นคิดเพียงอย่างเดียวว่า ถ้าชั้นไม่รู้จักเค้าชีวิตของชั้นคงจะสงบเเละไม่มาเจอเรื่องบ้าๆเเบบนี้"ชั้นพูด

พร้อมกุมมุมปากตัวเอง เจ็บชะมัด

"ชั้นจะไม่พูดอะไรมาก ชั้นว่าเเกไปดูสภาพตัวเองในห้องน้ำก่อนเถอะ"ยัยเเก้วพูดพร้อมพยุงชั้นเข้ามาในห้องน้ำ  

กรี๊ดดดดดดดดด!!! นี่ชั้นหรอเนี่ย ผมจากที่ฟูอยู่เเล้วมันก็ยิ่งเข้าไปใหญ่ เเละที่หน้ามีรอยช้ำเเละเลือดเต็มไป

หมด สภาพเสื้อผ้า ไม่ต้องพูดถึง อย่างกับไปฟัดกับหมามา เห็นตัวเองเเล้ว น่าไปเก็บขยะกู้ชาติจัง เเละภายใน

30 นาที ชั้นก็ได้จัดเเจงตัวเองให้กลับคืนสู่สภาพเดิม ถึงมันจะคล้ายๆก็เหอะ

"เป็นไงหล่ะ สภาพรับได้มั้ย"เเกจะเยาะเย้ยชั้นทำไมเนี่ย ยัยเฟย์

"ไม่ไหวนะ"

"เเกเเน่ใจเเล้วใช่มั้ย ว่าจะให้เรื่องมันเป็นเเบบนี้"ยัยเเก้วถามชั้น

"อืม"

"โอเคๆ ชั้นไม่ถามอะไรเเกหล่ะ ชั้นว่าเเกกลับบ้านเถอะ เดี๋ยวพวกชั้นไปส่ง"

"อืม ขอบใจนะ ชั้นรักพวกเเกจัง"เฮ้อ ตอนนี้ก็ขอพักให้เต็มที่ เตรียมรับมือกับสิ่งที่จะมาเยือนในวันพรุ่งนี้ดีกว่า