เรื่องวุ่น...กลายรัก

///Keaw Talk///
 
ไอบ้าเอ้ย ตัวหนักเป็นบ้า ชั้นต้องเเบกโทโมะเข้ามาในห้องเพื่อที่จะดูเเลให้เค้าจนหาย เฮ้ออ เหนื่อย ไม่รู้ว่าตอน
จมน้ำเนี่ย กินน้ำเข้าไปกี่อึกเนี่ยตัวหนักเป็นบ้า เเล้วนายโทโมะก็ฟื้นเเล้วด้วยเเต่สำออยว่าไม่มีเเรง เดินไม่ไหว
ต้องให้ชั้นเเบกมาเนี่ย น่าหมั่นไส้ชะมัด
 
"มานั่งทำอะไรอยู่ล่ะ ไปเอายามาให้ชั้นดิ เร็วๆชั้นจะได้พักผ่อนซักที"ไอบ้านี่ได้ทีสั่งใหญ่เลยนะ
 
"อ่ะ"ชั้นยื่นยาเเละน้ำให้เค้า
 
"ป้อนด้วย!!"เป็นหวัดหรือเป็นอัมพาตเนี่ย
 
"อ้าปาก!!"ชั้นบอกเเล้วยัดยาเเล้วกระดกเเก้วใส่ปากเค้า
 
"เเคก เเคก!!"สำลักเลย สมน้ำหน้า อยากสำออยดีนัก
 
"จะฆ่าให้ตายเลยหรือไง"
 
"นอนไปเถอะ วันนี้ชั้นเหนื่อย ชั้นจะได้พักผ่อนด้วย"พอสิ้นเสียง ชั้นก็ไปหยิบเก้าอี้มานั่งข้างเตียงเเล้วฟุบหลับ
ทันที ทำไงได้ล่ะ วันนี้ทั้งเหนื่อย ทั้งเพลีย อีกอย่างขี้เกียจทะเลาะกับนายนี่ด้วย
 
"เเก้ว เเก้ว ยัยเเก้ว!!"โอ้ยย ใครปลุกเนี่ย
 
"อ้าว!!เฟย์ มีอะไรหรอ"
 
"กะว่าจะมาเยี่ยมโทโมะหน่ะ เเต่เห็นสภาพเเกกับโทโมะเเล้ว ชั้นเลยคิดว่าน่าจะปลุกเเกให้รู้ตัว"ยัยเฟย์พูดออก
เเนวล้อๆ อะไรเนี่ยชั้นทำอะไรเนี่ย เเล้วตาชั้นก็ไปเห็นมือตัวเองที่จับกับโทโมะที่หลับอยู่ โอ้!!ไม่ ทำไมใจเต้น
เเรงเเบบนี้นะ ไม่จริง
 
"ฟะ เฟย์ชั้นฝากดูเเลโทโมะหน่อยะ เดี๋ยวมา "ชั้นพูดรัวๆเเล้ววิ่งออกมาจากห้องทันที อะไรเนี่ยทำไมถึงใจเต้น
เเรงขนาดนี้ ชั้นเป็นอะไรไปเนี่ย
 
 
///Tomo Talk///
 
 
ผมไม่ได้หลับหรอก เเละก็เป็นผมเองเเหละที่ไปจับมือยัยนั่น ผมไม่คิดเลยว่าเธอจะเขินเพราะผม เพราะฟังดูจาก
น้ำเสียงที่สั่นๆเเล้ว เเสดงว่าผมก็ต้องมีสิทธิ์ในหัวใจเธอบ้างเเล้ว เเละเฟย์ก็เดินออกไป ผมเลยลืมตาขึ้นเเต่ยังมี
คนอยู่ในห้องอีกคนนึง เขื่อน!! ไอบ้านี่ก็มาด้วยหรอเนี่ย
 
"ไงว่ะ ได้ข่าวว่าตกน้ำนิ ยังไม่ตายอีกหรอ"มันเเช่งผม
 
"ชั้นไม่ตายง่ายๆหรอก เมื่อกี้ชั้นจับมือเเก้วด้วย โคตรนุ่มเลยว่ะ"
 
"อย่ามัวดีใจที่ได้จับมือ เเกออย่าลืมดิอาทิตย์หน้านี่เเกต้องเเข่งรถกับยัยนั่นเเล้ว"เขื่อนเตือนสติผม จริงด้วยผม
ลืมไปสนิทเลย อาทิตย์หน้าต้องเเข่งรถกับเเก้ว เเล้วผมจะชนะมั้ยนะ
 
 
///Fang Talk///
 
 
เเคก เเคก เเคก  อ๊ากกกก ควันบาร์บีคิวเต็มหน้าเเล้ว เเถมน้ำตายังไหลพรากๆเเสบตาชะมัด T^T  ตอนนี้ชั้นมา
ฉลองตรงริมธารน้ำตก ฉลองเนื่องในโอกาสที่เฟย์กับเขื่อนคืนดีกัน ตอนนี้เขื่อนกับเฟย์อาสาเอาบาร์บีคิวไปให้
เเก้วกับโทโมะที่ห้อง เเล้วหนีหายไปสวีทกันที่ไหนก็ไม่รู้เเล้ว เเละก็มีสิ่งที่เลวร้ายที่สุดอีกอย่างนึง คือ ชั้นย่าง
บาร์บีคิวไม่เป็น T^T ก็เคยกินอยู่นะ เเต่ไม่เคยปิ้งน่ะสิ มันสุกยังไงก็ไม่รู้ เเต่ที่รู้คือมันหหม้ไปหลายไม้เเล้ว หิว
เป็นบ้า
 
"เป็นอะไรเนี่ยทำไมทำหน้าบูดเเบบนั้นหล่ะ เอ๊ะ เเล้วร้องไห้ทำไม ใครทำอะไรเธอรึป่าว"ป๊อปปี้หันมาถามชั้น
เป็นชุดเลย
 
"คือว่า..ชั้นทำไม่เป็นอ่า เเล้วควันก็เข้าตาด้วยเเสบไปหมดเเล้ว ชั้นรู้ว่านายเก่ง ทำให้หน่อยดิ"ชั้นยื่นบาร์บีคิว
ไม้จัมโบ้ไปให้เค้า เอาจัมโบ้นี่เเหละจะได้กินเยอะ อิอิ
 
"ทำไม่เป็นก็ไม่บอกมานี่เดี๋ยวสอน"เเล้วป๊อปปี้ก็สาธยายการย่างบาร์บีคิวให้ชั้นฟัง เเต่ชั้นไม่ได้สนใจฟังเลยใจจด
จ่อเเต่ไม้บาร์บีคิว 
 
"เย้!!!ได้กินเเล้ว เสร็จชั้นล่ะจัมโบ้น้อย''ชั้นกินบาร์บีคิวไม้เเรกของคืนนี้อย่างหิวจัด เเต่ทำไมป๊อปปี้ต้องมองหน้า
ชั้นเเล้วขำด้วยเนี่ย
 
"อี อาไอ อ๋อ??"มีอะไรหรอ ชั้นถามเค้าพลางเคี้ยวบาร์บีคิวไปด้วย
 
"หน้าเธอเปื้อนหน่ะ มานี่ๆืเดี๋ยวชั้นเช็ดให้ ฮ่าๆ"ป๊อปปี้พูดเเล้วพยายามหยุดขำ เเล้วก็เอาผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดหน้า
ชั้น มือที่อ่อนโยนเเละนิ่มได้สัมผัสกับหน้าชั้นเบาๆ ดวงตาสีดำคมกริบได้จ้องมาที่ชั้นอย่างไม่วางตา เค้าทำให้
ชั้นใจเต้นรัวเเละไม่เป็นจังหวะอีกเเล้วว >///<
 
"เอ่อ พอเเล้วๆๆ เดี๋ยวเช็ดเอง เออนี่ขอบใจนะสำหรับบาบีคิว"ชั้นพูดรัวๆด้วยความเขิน เล้วดึงผ้าเช้ดหน้าในมือ
เค้ามาเช็ดที่หน้าตัวเองต่อ ส่วนชายตรงหน้าก็ยังไม่หยุดยิ้ม ผู้ชายคนนี้ทำให้ชั้นเขินไดทุกสถานการณ์จริงๆ
 
"กินอีกไหม"เค้าถามชั้นพรางก้มหน้า เอ๊ะ หน้าเค้าดูเเดงๆนะ นี่เค้าเขินชั้นอยู่รึปาว?
 
"อืม"ชั้นพูดเเล้วก็กินต่อไป อร่อยจริงๆ ขอให้ไม้บาร์บีคิวไม้นี้ให้ชั้นเจริญๆด้วยเถิด อิอิ ชั้นอยากสูงง่ะ เเล้วชั้น
กับเค้าก็ปาร์ตี้บาร์บีคิวกันสองคนอย่างสนุสนาน