เรื่องวุ่น...กลายรัก
เขียนโดย yingyoy
วันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.45 น.
แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 11.53 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
9)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ///Kaew Talk///
"ตู้มม!!"นี่คือฝีมือชั้นเอง ไม่ต้องงนะ ชั้นผลักโทโมะตกน้ำเอง เหตุเพราะไอบ้านี่มันมาเเกล้งชั้นก่อน!! ตอนที่
ชั้นลงมาจากรถ ชั้นเห็นยัยเฟย์ล้มเลยจะเข้าไปช่วย เเต่ไอบ้านี่กลับดึงชั้นออกมาตรงน้ำตกนี่ เเล้วรู้ไหมว่า
เหตุผลที่เค้าดึงชั้นมาทำเอาชั้นอารมณ์เสียจริงๆ 'ชั้นอยากคุยกับเธอ ชั้นยากอยู่ใกล้เธอ ไม่อยากให้เป็นห่วงใคร
มากกว่าชั้น เเม้กระทั่งเพื่อน'ดูเหตุผลมันสิ น่าตบมากกก
"เเก้ว!! ช่วยด้วย" โทโมะตะโกนขณะที่อยู่ในน้ำ
"ลงไปเล่นน้ำให้หายบ้าก่อนล่ะกัน ชั้นไปล่ะ บาย!"ชั้นพูดเเล้วโบกมือให้ พร้อมกับวิ่งออกมา ทุกคนหายไปไหน
กันหมดเนี่ย สงสัยจะอยูที่ห้องกันเเล้วมั้ง
"อ้าวเเก้ว ไอโมะหล่ะ ไปด้วยกันเเล้วทำไมกลับมาคนเดียวหละ"ป๊อปปี้เดินเข้ามาถามชั้น
"นั่นอ่ะดิ หรือว่าเเกทิ้งโทโมะเเล้วหนีออกมาใช่มั้ย"ฟางถามบ้าง
"โทโมะหรอ เล่นน้ำอยู่หน่ะ"
"ไปเล่นน้ำ? ที่ไหน เเล้วไปยังไง ตรงนั้นลึกรึป่าว!!"ป๊อปปี้ตะโกนถามเป็นชุด เเล้วนายจะเสียงดังทำไมเนี่ยเเค่
เล่นน้ำเอง
"โอ้ย!!ค่อยๆดิ ชั้นผลักเค้าตกน้ำ เดี๋ยวก็เดินตามมาเองเเหละ"
"เฮ้ยย!!เเก้วเธอจะบ้าหรอ? ผลักไอโมะตกน้ำ เธอรู้รึเปล่าว่าเธอกำลังจะฆ่ามัน"ป๊อปปี้ตะคอกใส่ชั้นเสียงดัง นาย
นี่น่ากลัวชะมัด ว่าเเต่ฆ่าหรอ?
"ป๊อปปี้ ใจเย็นๆมีอะไรค่อยๆพูด"ฟางรีบเข้ามาห้ามป๊อปปี้
"ไม่เย็นเเล้ว!!ไอโมะกำลังจะตาย มันว่ายน้ำไม่เป็น!!"ห๊าาา ไอบ้านั่นว่ายน้ำไม่เป็นเเล้วชั้นกำลังจะเป็น
ฆาตรกร!!
''นายว่าไงนะ โทโมะว่ายน้ำไม่เป็น"ชั้นพูดเสียงอ่อย ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร เพราะรู้สึกผิด? เพราะรู้สึก
โกรธตัวเอง? เพราะกลัว? เเละเพราะเป็นห่วง? เเล้วชั้นก็รีบวิ่งออกไปตรงที่ที่ชั้นผลักเค้าตกน้ำ โดยมีป๊อปปี้กับ
ฟางตามมาด้วย นายอย่าเป็นอะไรเลยนะ ชั้นกำลังไปช่วยนายนะ
"นั่นไงโทโมะ ลอยเเอ๊งเเม๊งอยู่นั่นไง"ฟางพูดเเล้วชี้ไปในน้ำ กรี๊ด นายจะตายมั้ยเนี่ย เเล้วชั้นก็ตัดสินใจกระโดด
ลงไปช่วยโทโมะขึ้นมา
ตู้มม!!
"หูย ตัวร้อนเลยอ่า นายอย่าเพิ่งเป็นอะไรนะ นายตื่นขึ้นมาทะเลาะกับชั้น ตื่นขึ้นมากวนประสาทชั้น ตื่นขึ้น
มาเเย่งขนมชั้นสิ ไอตุ๊ด"ชั้นอุ้มโทโมะขึ้นมาจากน้ำโดยมีป๊อปปี้กับฟางช่วย เเละชั้นพยายามปั๊มหัวใจ เเละเขย่า
ตัวเค้า เเต่ก็ไม่เป็นผล เค้าไม่ขยับตัวเลยอ่า ตื่นมาสิ ชั้นจะร้องไห้เเล้วนะ
"ไม่ได้ยินหรือไงเล่า!!! ชั้นสั่งให้นายฟื้นขึ้นมา!! นายลืมสัญญาเเล้วหรอ นายจะเเข่งรถกับชั้นไง เรายังไม่ได้
เริ่มเเข่งเลยนะ ฮือ ฮือ"ชั้นร้องไห้ เเละเขย่าตัวเค้าเเรงๆ
"เเคก เเคก"โทโมะไอออกมา เค้าฟื้นเเล้ว เย้!
"นายฟื้นเเล้ว!! " ชั้นตะโกนออกมาอย่างดีใจ
"เห้ย เป็นไงบ้างว่ะห่วงเเทบเเย่"ป๊อปปี้พูดเเล้วเเตะบ่าโทโมะเบาๆ เค้าไม่ตอบเเต่มองหน้าชั้นที่กำลังปาดน้ำตา
อย่างไวเพื่อไม่ให้เค้าเห็น กลัวเสียฟอร์มอ่ะ
"เธอร้องไห้หรอ? ร้องไห้เพราะชั้นรึเปล่า?"เค้าถามชั้นยิ้มๆ
"ก็..ก็ชั้นกลัวตกนรกนิ อีกอย่างชั้นกลัวติดคุกข้อหาฆ่าคนโดยเจตนา"ชั้นเเก้ตัวเเล้วเชิดหน้าใส่เค้า
"เเก้ว เเกต้องรับผิดชอบนะ เเกทำให้โทโมะเกือบตายรู้ไหม"อ้าวยัยฟางทำไมโยนความผิดมาให้ชั้นหล่ะ ก็ชั้น
ไม่รู้นี่ ไม่รู้ไม่ผิดนะ
"ทำไมต้องชั้นหล่ะ"
"ก็เเกเป็นคนผลักโทโมะตกน้ำนิ"ชั้นต้องรับผิดชอบตานี่จริงๆหรอนี่ เเล้วจะรับบผิดชอบยังไงหล่ะ จะให้เต้น
ระบำฮาวายตรงน้ำตกให้นายนี่ดูหรอ ไม่นะชั้นไม่อยากรับผิดชอบใครนะ ฮือๆ
"ชั้นไปล่ะ ไปหาเฟย์ดีกว่า อิอิ สู้ๆนะเเก ดูเเลโทโมะดีๆหล่ะ"เเล้วป๊อปปี้กับฟางก็เดินออกไป ทำไมทิ้งชั้นไว้
อย่างนี้หล่ะ ยัยเพื่อนบ้า
///Faye Talk///
"เฟย์ เเกต้องเชื่อชั้นนะ"เเล้วประตูก็เปิดออก
"ฟาง เเกได้ยินหรอ? ชั้นไม่คิดจะเเย่งคูหมั้นเเกนะฟาง เเกต้องเชื่อชั้นนะ"ชั้นรีบเเก้ตัว
"ชั้นไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น เเกต้องเชื่อเขื่อนนะ เราถอนหมั้นกันเเล้ว ชั้นไม่อยากขัดขวางความรักของพวก
เเกหน่ะ"ฟางทำหน้าสลด นี่มันอะไรกันเนี่ย ชั้นงงไปหมดเเล้ว
"หมายความว่าไง?"ชั้นถามออกมางง เเล้วฟางก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ชั้นฟัง ชั้นฟังเเล้วถึงกับอึ้ง พวกผู้ใหญ่เอาเเต่
ใจเกินไปเเล้ว
"ทีนี้เธอเข้าใจชั้นรึยัง"เขื่อนถามเเล้วมองหน้าชั้น กรี๊ดดด!! หล่อบาดใจ
"อ่า อืม เข้าใจเเล้ว ขอโทษนะ เเหะๆ"ชั้นพูดเเล้วรีบก้มหน้า อายยจัง อิอิ
"เย้!!อย่างนี้ต้องฉลอง" ป๊อปปี้พูดเเล้วกระโดดกอดฟาง คู่นี้มันเเม่งๆนะ
"ไอบ้า!! ปล่อย เดี๋ยวโดน"ฟางพูดเเล้วตีเเขนป๊อปปี้เเรงๆไปทีนึง
"นายนี่ หาเรื่องฉวยโอกาสชั้นได้ทุกเวลาจริงๆ ถาอยากฉลองมากนัก กเดี๋ยวชั้นจับนายไปฉลองกับตัวกัปปะใน
น้ำตกเลย ยิ่งได้ข่าวว่าตัวกัปปะเยอะอยู่เเถวนี้ คราวนี้นายได้ฉลองสมใจอยากเเน่!!!"ฟางบ่นอุบอิบ เล่นเอาชั้น
ขำเลย ไม่น่าเชื่อว่ายัยฟางจะรับมือกบป๊อปปี้อยู่ ป๊อปปี้ทะเล้นจะตาย เต่ยัยฟางก็เเสบพอๆกัน ชั้นดูก็รู้ว่าคู่นี้มัน
ไม่ใช่เเค่พี่เลี้ยงกันเเน่ๆ
"อ่ะ ขอโทษครับคุณหนู เราไปซื้อของมาฉลองกันคืนนี้ดีกว่า"ฟางยังไม่ทันตอบ ป๊อปปี้ก็ลากฟางออกไป เเล้ว
ตอนนี้ชั้นก็คืนดีกับเขื่อนน้อยเเล้ว เเถมยังอยู่กับเค้าในห้องเเค่สองคนด้วย ฮึ่ยย ขนลุก
"เอ่อ ชั้นว่าชั้นออกไปเดินเล่นข้างนอกดีกว่า"ชั้นพูด เเล้วจะลุกออกไป เเต่ เขื่อนจับมือชั้นไว้
"ไปด้วยดิ เธอจะใจดำทิ้งเเฟนตัวเองอยู่ในห้องคนดียวหรอ"
"ใครจับนายไว้หล่ะ"เขื่อนยิ้ม ก่อนจะจูงมือชั้นออกมาเดินเล่นข้างนอก อ๊ากก มีควาสุขจังง
///Poppy Talk//
"เเล้วจะซื้ออะไร"ฟางถามในขณะที่เธอกำลังมองหาอาหารที่จะเอาไว้ฉลองคืนนี้ ผมชอบมองเวลาเธอเหม่อ ผม
รู้สึกว่าเธอเป็นคนน่ารักมากๆคนหนึ่ง ถ้าเเม่ไม่บังคับให้ผมเป็นพี่เลี้ยงเธอ ผมก็คงไม่รู้จักเธอ ส่วนไอเขื่อนกะไอ
โมะก็ไม่เคยเเนะนำให้ผมรู้จักฟางเลย ทั้งๆที่มันสองคนรู้จักฟางตั้งนานเเล้วว
"ไอนี่ล่ะกัน"เธอยิ้ม เเล้วยื่นตระกร้าใบใหญ่เต็มไปด้วยอาหารหลายชนิดอยู่ในนั้น เเล้วเธอก็ยิ้มมาให้ผม ทำไม
โลกมันช่างสดใสเวลาเธอยิ้มกันนะ
"เฮ้!! เป็นอะไรเนี่ย ไปคิดเงินสิ"เธอยื่นตระกร้ามาให้ผม เเล้วก็เดินออกไป
"เฮ้ย!! ตังหมดตูดเเน่กู"ผมอุทานกับตัวเองเบาๆ ยัยนี่ซื้อของเยอะเป็นบ้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ