เรื่องวุ่น...กลายรัก

///Keaw Talk///

ไอบ้าเอ้ย ตัวหนักเป็นบ้า ชั้นต้องเเบกโทโมะเข้ามาในห้องเพื่อที่จะดูเเลให้เค้าจนหาย เฮ้ออ เหนื่อย ไม่รู้ว่าตอน

จมน้ำเนี่ย กินน้ำเข้าไปกี่อึกเนี่ยตัวหนักเป็นบ้า เเล้วนายโทโมะก็ฟื้นเเล้วด้วยเเต่สำออยว่าไม่มีเเรง เดินไม่ไหว

ต้องให้ชั้นเเบกมาเนี่ย น่าหมั่นไส้ชะมัด

"มานั่งทำอะไรอยู่ล่ะ ไปเอายามาให้ชั้นดิ เร็วๆชั้นจะได้พักผ่อนซักที"ไอบ้านี่ได้ทีสั่งใหญ่เลยนะ

"อ่ะ"ชั้นยื่นยาเเละน้ำให้เค้า

"ป้อนด้วย!!"เป็นหวัดหรือเป็นอัมพาตเนี่ย

"อ้าปาก!!"ชั้นบอกเเล้วยัดยาเเล้วกระดกเเก้วใส่ปากเค้า

"เเคก เเคก!!"สำลักเลย สมน้ำหน้า อยากสำออยดีนัก

"จะฆ่าให้ตายเลยหรือไง"

"นอนไปเถอะ วันนี้ชั้นเหนื่อย ชั้นจะได้พักผ่อนด้วย"พอสิ้นเสียง ชั้นก็ไปหยิบเก้าอี้มานั่งข้างเตียงเเล้วฟุบหลับ

ทันที ทำไงได้ล่ะ วันนี้ทั้งเหนื่อย ทั้งเพลีย อีกอย่างขี้เกียจทะเลาะกับนายนี่ด้วย

"เเก้ว เเก้ว ยัยเเก้ว!!"โอ้ยย ใครปลุกเนี่ย

"อ้าว!!เฟย์ มีอะไรหรอ"

"กะว่าจะมาเยี่ยมโทโมะหน่ะ เเต่เห็นสภาพเเกกับโทโมะเเล้ว ชั้นเลยคิดว่าน่าจะปลุกเเกให้รู้ตัว"ยัยเฟย์พูดออก

เเนวล้อๆ อะไรเนี่ยชั้นทำอะไรเนี่ย เเล้วตาชั้นก็ไปเห็นมือตัวเองที่จับกับโทโมะที่หลับอยู่ โอ้!!ไม่ ทำไมใจเต้น

เเรงเเบบนี้นะ ไม่จริง

"ฟะ เฟย์ชั้นฝากดูเเลโทโมะหน่อยะ เดี๋ยวมา "ชั้นพูดรัวๆเเล้ววิ่งออกมาจากห้องทันที อะไรเนี่ยทำไมถึงใจเต้น

เเรงขนาดนี้ ชั้นเป็นอะไรไปเนี่ย

///Tomo Talk///

ผมไม่ได้หลับหรอก เเละก็เป็นผมเองเเหละที่ไปจับมือยัยนั่น ผมไม่คิดเลยว่าเธอจะเขินเพราะผม เพราะฟังดูจาก

น้ำเสียงที่สั่นๆเเล้ว เเสดงว่าผมก็ต้องมีสิทธิ์ในหัวใจเธอบ้างเเล้ว เเละเฟย์ก็เดินออกไป ผมเลยลืมตาขึ้นเเต่ยังมี

คนอยู่ในห้องอีกคนนึง เขื่อน!! ไอบ้านี่ก็มาด้วยหรอเนี่ย

"ไงว่ะ ได้ข่าวว่าตกน้ำนิ ยังไม่ตายอีกหรอ"มันเเช่งผม

"ชั้นไม่ตายง่ายๆหรอก เมื่อกี้ชั้นจับมือเเก้วด้วย โคตรนุ่มเลยว่ะ"

"อย่ามัวดีใจที่ได้จับมือ เเกออย่าลืมดิอาทิตย์หน้านี่เเกต้องเเข่งรถกับยัยนั่นเเล้ว"เขื่อนเตือนสติผม จริงด้วยผม

ลืมไปสนิทเลย อาทิตย์หน้าต้องเเข่งรถกับเเก้ว เเล้วผมจะชนะมั้ยนะ

///Fang Talk///

เเคก เเคก เเคก  อ๊ากกกก ควันบาร์บีคิวเต็มหน้าเเล้ว เเถมน้ำตายังไหลพรากๆเเสบตาชะมัด T^T  ตอนนี้ชั้นมา

ฉลองตรงริมธารน้ำตก ฉลองเนื่องในโอกาสที่เฟย์กับเขื่อนคืนดีกัน ตอนนี้เขื่อนกับเฟย์อาสาเอาบาร์บีคิวไปให้

เเก้วกับโทโมะที่ห้อง เเล้วหนีหายไปสวีทกันที่ไหนก็ไม่รู้เเล้ว เเละก็มีสิ่งที่เลวร้ายที่สุดอีกอย่างนึง คือ ชั้นย่าง

บาร์บีคิวไม่เป็น T^T ก็เคยกินอยู่นะ เเต่ไม่เคยปิ้งน่ะสิ มันสุกยังไงก็ไม่รู้ เเต่ที่รู้คือมันหหม้ไปหลายไม้เเล้ว หิว

เป็นบ้า

"เป็นอะไรเนี่ยทำไมทำหน้าบูดเเบบนั้นหล่ะ เอ๊ะ เเล้วร้องไห้ทำไม ใครทำอะไรเธอรึป่าว"ป๊อปปี้หันมาถามชั้น

เป็นชุดเลย

"คือว่า..ชั้นทำไม่เป็นอ่า เเล้วควันก็เข้าตาด้วยเเสบไปหมดเเล้ว ชั้นรู้ว่านายเก่ง ทำให้หน่อยดิ"ชั้นยื่นบาร์บีคิว

ไม้จัมโบ้ไปให้เค้า เอาจัมโบ้นี่เเหละจะได้กินเยอะ อิอิ

"ทำไม่เป็นก็ไม่บอกมานี่เดี๋ยวสอน"เเล้วป๊อปปี้ก็สาธยายการย่างบาร์บีคิวให้ชั้นฟัง เเต่ชั้นไม่ได้สนใจฟังเลยใจจด

จ่อเเต่ไม้บาร์บีคิว 

"เย้!!!ได้กินเเล้ว เสร็จชั้นล่ะจัมโบ้น้อย''ชั้นกินบาร์บีคิวไม้เเรกของคืนนี้อย่างหิวจัด เเต่ทำไมป๊อปปี้ต้องมองหน้า

ชั้นเเล้วขำด้วยเนี่ย

"อี อาไอ อ๋อ??"มีอะไรหรอ ชั้นถามเค้าพลางเคี้ยวบาร์บีคิวไปด้วย

"หน้าเธอเปื้อนหน่ะ มานี่ๆืเดี๋ยวชั้นเช็ดให้ ฮ่าๆ"ป๊อปปี้พูดเเล้วพยายามหยุดขำ เเล้วก็เอาผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดหน้า

ชั้น มือที่อ่อนโยนเเละนิ่มได้สัมผัสกับหน้าชั้นเบาๆ ดวงตาสีดำคมกริบได้จ้องมาที่ชั้นอย่างไม่วางตา เค้าทำให้

ชั้นใจเต้นรัวเเละไม่เป็นจังหวะอีกเเล้วว >///<

"เอ่อ พอเเล้วๆๆ เดี๋ยวเช็ดเอง เออนี่ขอบใจนะสำหรับบาบีคิว"ชั้นพูดรัวๆด้วยความเขิน เล้วดึงผ้าเช้ดหน้าในมือ

เค้ามาเช็ดที่หน้าตัวเองต่อ ส่วนชายตรงหน้าก็ยังไม่หยุดยิ้ม ผู้ชายคนนี้ทำให้ชั้นเขินไดทุกสถานการณ์จริงๆ

"กินอีกไหม"เค้าถามชั้นพรางก้มหน้า เอ๊ะ หน้าเค้าดูเเดงๆนะ นี่เค้าเขินชั้นอยู่รึปาว?

"อืม"ชั้นพูดเเล้วก็กินต่อไป อร่อยจริงๆ ขอให้ไม้บาร์บีคิวไม้นี้ให้ชั้นเจริญๆด้วยเถิด อิอิ ชั้นอยากสูงง่ะ เเล้วชั้น

กับเค้าก็ปาร์ตี้บาร์บีคิวกันสองคนอย่างสนุสนาน