รักนะยัยเอ๋อ
เขียนโดย อบเชยน้อย
วันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.03 น.
แก้ไขเมื่อ 9 เมษายน พ.ศ. 2556 17.33 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) ช็อกโกแลต(ช็อกจริงๆนะ)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากที่ฉันใช้ชีวิตอยู่ในโรงพยาบาลเป็นเวลา 3 วันก็มี(กึ่ง)บุรุษ-
พยาบาลเข้ามาดึงผ้าก็อซมัมมี่ออกให้(ตอนนั้นดีใจมากกกก)...แต่ยัยพยาบาลลูกครึ่ง(ครึ่งชายครึ่งหญิง)กลับพันผ้าก็อตชุดใหม่เข้าไปแทน(และหนากว่าของเก่า2เท่า)ตอนนี้รู้สึกว่ามันไม่ใช่มัมมี่แล้วล่ะ
แต่กลายเป็นเอเลี่ยนแทน(- -')เหนื่อยใจและในขณะที่ฉันนั้งเหนื่อยใจ
อยู่เพลินๆ
แอ๊ดดดดด
ไอ้เซเลบก็เปิดประตูเข้ามา เขามองฉันเหมือนอยากจะร้องไห้...แล้วก็
"กร๊ากกกๆๆๆๆๆๆ"แต่มันหัวเราะค่ะท่านผู้โช้มมม
"ถ้าจะมาเพื่อหัวเราะก็ควรมีของฝากบ้างนะ"อย่ามีจริงนะโว้ยที่พูดเมื่อกี้ประชด
"อ่ะ นี่ช็อกโกเเลต"
""แต่มันมีจริงวุ้ย
"รับไปสิแพงนะโว้ย"
"มันซักเท่าไหร่กันเชียว"
"2,000"ไอ้ช็อกโกแลตแม็ดเท่าขี้แมวเนี้ยนะ ทั้งกล่องก็มีแค่3เม็ด มันกินแล้วบินได้เรอะ
""อย่าเพิ่งขัดนะคนกำลังช็อก
"นี่ ตอนบ่ายๆฉันจะมารับนะหมอบอกว่าออกไปพักที่บ้านได้แล้ว"
"(_ _)(- -)(_ _)" พยักหน้าไปช็อกไป(เจ๊งป่ะ)
.....ตอนบ่าย.....
ฉันยังคงช็อกไม่หายเรื่องไอ้ช็อกโกแลต(ราคา)พิเศษ และแน่นนอนฉันยังไม่ได้กินมัน(กลัวกินแล้วบินได้จริงๆ)
แอ๊ดดดดด
"มาแล้วเราไปกันเหอะ"อยู่ๆก็โผล่มาตกใจนะโว้ย
"อืม"
แปะ แปะ
ทำอะไรของเขา(วะ)อยู่ๆก็ปรบมือแปะๆและที่สำคัญเขาก็ไม่ลืมที่จะสะบัดผมอวดต่างหูเพชรด้วย
ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่รู้ว่าหูฉันฝาดรึเปล่าเมื่อกี้ได้ยินเหมือนมีใครวิ่งอยู่ข้างนอก
แอ๊ดดดดด
ประตูถูกผลักอีกรอบและคนที่เข้ามาคือ
คือ...
คือ...
..........................................................................
หกดคือใครติดตามด้วยน้า ตอมนี้มีใครอ่านอยู่บ้างเอ๋ย?(เงียบ)
555+บอกแล้วว่าถึงไม่มีคนอ่านเราก็อัพ อัพให้จบไปเลย (เราโรค-จิต) ไปล่ะนะรักทุกคนจ้า จุ๊บๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ