รักนะยัยเอ๋อ
10.0
เขียนโดย อบเชยน้อย
วันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.03 น.
6 ตอน
21 วิจารณ์
12.40K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 9 เมษายน พ.ศ. 2556 17.33 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) ความจริง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "หนิ...เซเลบคืออะไรหรอ?" ฉันตัดสินใจถามออกไป(หลังจากที่นั้ง
งงอยู่5วินาที)เขามองหน้าฉันเหมือนฉันเป็นETกลายพันธุ์
"ไม่รู้จริงดิ"ก็ไม่รู้หนะสิ ถ้ารู้จะถามทำไม
"มันก็คือ"เขาอ้าปากค้างเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง
"คืออออ"ลุ้นนะเฟร้ย
"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"เขาพูดแล้วก็ยิ้มตาหยีๆ ไอ้นี้พูดน่าตบ
(ก็ปล่อยให้ลุ้นอยู่ตั้งนาน)
""นี่คือหน้าของฉัน
"งั้น เอาเป็นว่าฉันหนะรวยมาก เธออยากให้ฉันชดใช้อะไรก็บอกได้นะ บอกแล้วว่าฉันรวยมากกกกก"พูดพร้อมกรีดกรายโชว์แหวนทองบนนิ้ว (แท้รึเปล่าอะ)
ว่าแล้วก็พิสูจน์เลยดีกว่า ฉันดึงมือของเขาเข้ามาและก็...งับลงไปบนแหวน
"อ๊ากกกกก ทำอะไรหนะยัยบ้า"
"ก็พิสูจน์ไงว่าเป็นทองแท้รึเปล่า" (เค้าหวังดีนะ)
"OK คุยเรื่องอื่นดีกว่าเริ่มจาก เธอชื่ออะไร"
"ชื่อแก้ว"
"พูดกับผู้ใหญ่หนะหัดมีหางเสียงบ้างสิ เอาใหม่ซิเธอชื่ออะไรนะ"
"ดิฉันชื่อ แก้ว เจ้าค่ะ"
"อย่าประชด" เอ้า!!ไอ้เซเลบนี้เรื่องมากจริง(หรือความจริงเซเลบ
แปลว่าเรื่องมากหว่า?)
"ชื่อแก้วค่ะ"นี่แอ๊บเสียงด้วยนะเนี้ย(เมื่อย กล่องเสียงมากกกก)
"OKแก้ว สิ่งที่ฉันจะบอกคือนอกจากหัวเธอจะแตกแล้วขาเธอก็ยังหักอีกด้วย เพราะงั้นฉันเลยจะถามเธอว่าจะไปอยู่กับฉันก่อนมั๊ย"
"ก็ได้ เพราะนายเป็นคนทำให้ฉันเป็นแบบนี้" ฉันเชิดใส่เขาบ้าง
แต่ความจริงคือ...ขาฉันหักมาก่อนอยู่แล้ว มันคงหักตอนวิ่งหนีเจ้าหนี้มั้ง(พอดีวิ่งไม่ดูทางเลยตกบันได)ก่อนที่ฉันจะกลิ้งมาหยุดอยู่หน้า
รถเขา แล้วด้วยความที่กลิ้งแรงไปหน่อยหัวเลยไปกระแทกขอบฟุตบาทหัวฉันเลยแตก และความจริงอีกอย่างคือ...เขาไม่ได้ขับรถชนฉันเลย ส่วนเหตุผลที่ฉันทำแบบนี้ เพราะ 1.ฉันไม่มีบ้านอยู่(โดนอายัดไปแล้ว)2.เขาท่าทางรวยดี
ไอ้เซเลบฉันก็ไม่ได้ตั้งใจหลอกนายหรอกนะ...แต่..ฉันจำเป็น
(มันเป็นสัญชาติญาณ555+)
........................................................................
จบไปอีกตอนแล้วจ้า เป็นไงบ้างหนุกมั๊ย(ไม่) ถึงไม่สนุกและไม่มีใคร-
อ่าน เราก็จะอัพ(เพราะเราหน้าด้าน555+) ส่วนใครที่อ่านก็จงอ่านให้สนุกนะ รักทุกคนจ๊ะ
งงอยู่5วินาที)เขามองหน้าฉันเหมือนฉันเป็นETกลายพันธุ์
"ไม่รู้จริงดิ"ก็ไม่รู้หนะสิ ถ้ารู้จะถามทำไม
"มันก็คือ"เขาอ้าปากค้างเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง
"คืออออ"ลุ้นนะเฟร้ย
"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"เขาพูดแล้วก็ยิ้มตาหยีๆ ไอ้นี้พูดน่าตบ
(ก็ปล่อยให้ลุ้นอยู่ตั้งนาน)
""นี่คือหน้าของฉัน
"งั้น เอาเป็นว่าฉันหนะรวยมาก เธออยากให้ฉันชดใช้อะไรก็บอกได้นะ บอกแล้วว่าฉันรวยมากกกกก"พูดพร้อมกรีดกรายโชว์แหวนทองบนนิ้ว (แท้รึเปล่าอะ)
ว่าแล้วก็พิสูจน์เลยดีกว่า ฉันดึงมือของเขาเข้ามาและก็...งับลงไปบนแหวน
"อ๊ากกกกก ทำอะไรหนะยัยบ้า"
"ก็พิสูจน์ไงว่าเป็นทองแท้รึเปล่า" (เค้าหวังดีนะ)
"OK คุยเรื่องอื่นดีกว่าเริ่มจาก เธอชื่ออะไร"
"ชื่อแก้ว"
"พูดกับผู้ใหญ่หนะหัดมีหางเสียงบ้างสิ เอาใหม่ซิเธอชื่ออะไรนะ"
"ดิฉันชื่อ แก้ว เจ้าค่ะ"
"อย่าประชด" เอ้า!!ไอ้เซเลบนี้เรื่องมากจริง(หรือความจริงเซเลบ
แปลว่าเรื่องมากหว่า?)
"ชื่อแก้วค่ะ"นี่แอ๊บเสียงด้วยนะเนี้ย(เมื่อย กล่องเสียงมากกกก)
"OKแก้ว สิ่งที่ฉันจะบอกคือนอกจากหัวเธอจะแตกแล้วขาเธอก็ยังหักอีกด้วย เพราะงั้นฉันเลยจะถามเธอว่าจะไปอยู่กับฉันก่อนมั๊ย"
"ก็ได้ เพราะนายเป็นคนทำให้ฉันเป็นแบบนี้" ฉันเชิดใส่เขาบ้าง
แต่ความจริงคือ...ขาฉันหักมาก่อนอยู่แล้ว มันคงหักตอนวิ่งหนีเจ้าหนี้มั้ง(พอดีวิ่งไม่ดูทางเลยตกบันได)ก่อนที่ฉันจะกลิ้งมาหยุดอยู่หน้า
รถเขา แล้วด้วยความที่กลิ้งแรงไปหน่อยหัวเลยไปกระแทกขอบฟุตบาทหัวฉันเลยแตก และความจริงอีกอย่างคือ...เขาไม่ได้ขับรถชนฉันเลย ส่วนเหตุผลที่ฉันทำแบบนี้ เพราะ 1.ฉันไม่มีบ้านอยู่(โดนอายัดไปแล้ว)2.เขาท่าทางรวยดี
ไอ้เซเลบฉันก็ไม่ได้ตั้งใจหลอกนายหรอกนะ...แต่..ฉันจำเป็น
(มันเป็นสัญชาติญาณ555+)
........................................................................
จบไปอีกตอนแล้วจ้า เป็นไงบ้างหนุกมั๊ย(ไม่) ถึงไม่สนุกและไม่มีใคร-
อ่าน เราก็จะอัพ(เพราะเราหน้าด้าน555+) ส่วนใครที่อ่านก็จงอ่านให้สนุกนะ รักทุกคนจ๊ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ