รักหมดใจยัยตัวร้าย!!!

  
       (นางร้ายสาวสวยแสดงเป็นนางร้ายทั้งในจอและนอกจอตบนางเอกหน้าแดงเถือก... อ่านต่อหน้า 8)
       ฉันอ่านหัวข้อข่าวที่วันนี้ลงหนังสือพิมพ์หน้าหนึ่งทุกฉบับและพาดหัวข่าวเหมือนๆกันหมด! ทำไมไม่ดูซะบ้างว่าฉันมาก่อน ฉันเป็นแฟนเค้าและแจมเข้ามาแย่ง ทำไมถึงมองว่าฉันเป็นนางร้ายทั้งที่แจมเป็นคนที่แย่งแฟนของฉัน!!! ฉันขยำหนังสือพิมพ์แล้วฉีกให้มันเละไปหมดก่อนจะเปิดทีวีเพื่อฟังเพลงดูอย่างอื่นให้สบายใจแทน
       'แล้วต่อไปจะทำยังไงค่ะในเมื่อมีความสัมพันธ์กันแล้ว'
       'แจมกับพี่ป๊อปได้คุยกันแล้วนะค่ะ พี่ป๊อปบอกว่าจะเลิกกับพี่ฟางและมาคบกับแจมแทนค่ะ'
       'งั้นอย่างงี้แจมก็เข้าข่ายแย่งแฟนฟางเลยสิค่ะ'
       'เอ่อ...แจมจะบอกความจริงกับทุกคนก็ได้นะค่ะ ว่า...ความจริงแล้วเนี่ยพี่ป๊อปบอกว่าไม่เคยลืมแจมได้เลยตั้งแต่เลิกกัน แต่ที่คบกับพี่ฟางเพราะว่าเหงานะค่ะ'
       'แล้วมีไรฝากอีกไหมค่ะ'
       'แจมต้องขอโทษพี่ฟางด้วยนะค่ะกับเรื่องที่ทำให้พี่ฟางเสียใจ แจมไม่คิดเหมือนกันว่าเรื่องทั้งหมดจะเป็นแบบนี้ ถ้าพี่ฟางอยากได้อะไรแจมจะทำให้พี่ฟางทุกอย่างเลยค่ะ ฮือๆๆๆ'
       'และนี่คือความจริงจากปากของน้องแจมของเราค่ะ'
       "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด" ฉันกรีดร้องพร้อมกับเอามือขึ้นมาปิดหู ความโกรธทำให้ฉันเริ่มขาดสติมากขึ้น ฉันตัดสินใจหยิบกุญแจรถพร้อมกับขับไปที่กองถ่ายซึ่งตอนนี้ที่จริงฉันไม่จำเป็นต้องไปแล้ว! เพราะฉันถูกแคนเซิลงานทุกอย่างหมดเพราะมัน! ฉันเข้าไปอยู่ในห้องแต่งตัวของผู้หญิงพร้อมกับถือคัตเตอร์ไว้ในมือ ฉันจะเอาทุกสิ่งของฉันคืนมา!
       "งั้นแจมไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะค่ะพี่ป๊อป จุ๊ฟ" แจมบอกป๊อปพร้อมกับหอมแก้มป๊อปที่มีใบหน้าเหนื่อยหน่ายเต็มทนแล้วเดินเข้ามาภายในห้องแต่งตัว
       "มาแล้วเหรอค่ะ น้องแจม"
       "นังฟาง! แกมาได้ยังไง! มาทำไม!"
       "มาทำไมไม่สำคัญ แต่จำตอนสัมภาษณ์ข่าวได้ไหมเอ่ย ที่ว่าฉันอยากได้อะไร...เธอจะให้ทุกอย่าง"
       "แล้วทำไมต่อ"
       "ฉันมีสิ่งที่อยากได้..."
       "แกคิดว่าฉันพูดจริงงั้นเหรอ แต่เอาเถอะ...ถ้าฉันให้ได้ฉันก็จะให้ แกอยากได้ไรล่ะ"
       "ฉันก็อยากได้..." ฉันเอามีดคัตเตอร์ออกมาจากด้านหลังของตัวเองพร้อมยิ้มอย่างเลือดเย็น
       "อย่า...อย่าทำไรบ้าๆนะ"
       "เอาชีวิตฉันคืนมา!!!" ฉันกระโจนเข้าใส่ตัวแจมแล้วพยายามเอาคัทเตอร์แทงแต่แจมก็จับมือฉันไว้แล้วดันออก ฉันจะเอาทุกอย่างของฉันคืน ฉันจะเอาทุกสิ่งทุกอย่างคืนมา!
       "กรี๊ดดดดดดดดด อย่าทำไรนะ" แจมพยายามผลักและดันแขนฉันออกจนคัทเตอร์ในมือของฉันหล่นลงไปกับพื้น ฉันเลยเปลี่ยนมาบีบคอแทน 
       "ฟาง! หยุด!" พิชรีบวิ่งเข้ามาแล้วลากตัวฉันออกจากตัวของแจมแล้วรีบพาฉันออกไปข้างนอก
       "ปล่อยฟางนะพิช! ฟางจะเอาทุกอย่างของฟางกลับมา!"
       "ฟาง! เลิกบ้าซะที!!" พิชตะคอกใส่ฉันทำให้ฉันเริ่มได้สติขึ้นมาบ้าง พิชเลยรีบลากฉันไปที่รถของเค้าแล้วพาขับออกไปทันที แล้วนี่เค้าจะพาฉันไปไหน!
       "พิชจะพาฟาไปไหน?"
       "ที่ที่ทำให้ฟางสบายใจไง :) " พิชยิ้มให้ฉันอย่างอบอุ่น ไม่รู้ว่าเพราะอะไรแต่รอยยิ้มของเค้าทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย สติที่เคยหายไปกลับคืนมาเรียบร้อยแล้ว
 
       "นายพาฉันมาที่นี่ทำไมอ่ะ" ฉันถามพิชซึ่งตอนนี้เค้าพาฉันมาอยู่ที่สวนสาธารณะที่ฉันมักจะมาเป็นประจำเวลาที่ไม่สบายใจ
       "ก็ชอบมานักไม่ใช่เหรอ เวลาไม่สบายใจน่ะ"
       "รู้ใจจังนะ ทำไมเค้าไม่รู้ใจฉันแบบนี้บ้าง..." ประโยคหลังฉันพูดเสียงเบา ภาพของป๊อปลอยขึ้นมาในหัวของฉัน ฉันสูญเสียเค้าไปแล้วจริงๆ น้ำตาไหลออกมาอีกครั้ง ฉันพยายามกลั้นและเช็ดมันออกไปเพราะไม่อยากแสดงความอ่อนแอให้คนที่ยืนอยู่ข้างๆเห็น
       "ร้องไห้เหรอ"
       "เปล่าซักหน่อย ลมแรงอ่ะน้ำตามันเลยไหล ไม่ได้ร้องสักหน่อย ฮึก"
       "หึหึ มานี่มา" พิชจับไหล่ฉันให้กันไปมองหน้าเค้า มือหนาค่อยๆเช็ดน้ำตาให้กับฉัน แต่นั่นมันยิ่งทำให้ฉันร้องไห้หนักเข้าไปอีก
       "เฮ้! มือฉันเปียกหมดแล้วนะ หยุดร้องได้แล้ว"
       "แล้วใครบอกให้มาเช็ดให้เล่า"
       "หึหึ" 
       "..." พิชเช็ดน้ำตาให้ฉันออกไปเรื่อยๆ จนตอนนี้น้ำตาของฉันหยุดไหลแล้ว ต้องขอบคุณเค้าจริงๆที่อยู่ข้างฉัน
       "เริ่มใหม่กับพิชได้ไหม... ไปจากที่นี่แล้วเริ่มต้นกันใหม่นะ" พิชถามแล้วจ้องตาฉันอย่างอบอุ่น คำพูดของเค้าทำให้ฉันเงยหน้าสบตาเค้าแทบจะทันที
       "..."
       "ไม่ต้องตอบตอนนี้หรอก แต่เราไปจากที่นี่กันเถอะ"
       ฉันไม่ตอบอะไร ได้แต่ปล่อยให้เค้าเดินจูงมือขึ้นรถไป บางทีการเริ่มใหม่กับใครสักคนที่ไม่ใช่ที่นี่อาจจะดีที่สุดก็ได้ เพราะฉันก็ไม่อยากอยู่ที่นี่แล้วเหมือนกัน...
 
 
ฟางไปกับพิชซะแล้ว >< /เรื่องจะเป็นยังไงต่อละเนี่ย
โปรดติดตามนะค่ะ ขอบคุณทุกเม้น ทุกโหวต แล้วก็ไลค์ด้วยนะค่ะ
จะอัพนิยายให้สุดความสามารถเลยน้า

พิช & ฟาง