K - chaos หอพักอลเวง (ฉบับ New remix)

                                          หอคนเพี้ยน k - chaos 
    หญิงสาวผมแดงท่าทางเหมือนผู้ชาย เดินมากับชายหนุ่มผมแดงเหมือนกัน รวมทั้งใบหน้าและหน้าตาที่คล้ายคลึง คนอื่นอาจคิดว่าพวกเขาเป็นคนหน้าเหมือน แต่จริงๆแล้ว เขาทั้งสองเป็นฝาแฝดที่คลานตามกันมา แต่แรกแล้ว พวกเขาถูกแยกออกจากกัน คนพี่อยู่เกาหลีกับพ่อส่วนคนน้องอยู่เมืองไทยกับแม่ ทั้งสองเพิ่งพบกันได้ไม่นาน แต่ด้วยสายสัมพันธ์ของพี่น้อง พวกเขาจึงเข้ากันได้ดี แถมยังมีอุปนิสัยที่คล้ายคลึงกันอีกด้วย แม้จะเป็นแฝดชายหญิง แต่คนส่วนใหญ่มักจะเห็นคนน้องเป็นผู้ชายมากกว่า
 " นี่น่ะเหรอ k - chaos หอที่ว่านั่น " หญิงสาวผมแดงพูดขึ้นอย่างแปลกใจ
 " อื้ม .. คงจะน่าอยู่ไม่ใช่น้อยเลยนะ " ชายหนุ่มผมแดงบอกกับน้องสาว
 " เอาล่ะ เข้าไปข้างในกันเถอะ ยัยแก้ว " สิ้นสุดคำพูดของเขา น้องสาวของเขาก็หยิบกระเป๋าที่มีความหนักถึง  15 กิโลขึ้นมา ก่อนจะเดินเข้าไปข้างในสถานที่แห่งนั้นอย่างทุลักทุเล  
 
                                          ด้านในหอคนเพี้ยน 
     หญิงสาวผมแดงเดินเข้ามาอย่างห้าวหาญ เธอค่อนข้างจะแปลกใจกับสถานที่นี้เป็นอย่างมาก หญิงสาวสอดส่องสายตาไปทั่ว เธอพยายามจะมองหาบางอย่าง ในที่สุดหญิงสาวคนนั้นก็พบกับสิ่งที่เธอต้องการ ตู้ลงชื่อเพื่อขอเข้าพักถูกเธอเซ็นต์เรียบร้อย เธอรีบคว้ากระเป๋าของตนขึ้นชั้นสองทันที แต่ในขณะที่เธอกำลังจะก้าวขึ้นบันได ประตูห้อง 101 ก็เปิดขึ้น จากนั้น ชายคนหนึ่งก็เดินออกมาอย่างช้าๆ ใบหน้าที่ขาวซีดกับดวงตาที่น่ากลัว ทำเอาหญิงสาวใจสั่นเป็นอย่างมาก นอกจากผีหรือวิญญาณแล้ว ก็ไม่มีความคิดใดๆอีกแล้ว สำหรับความคิดของเธอ
 " ผะๆๆ ผีหลอกกกกก ! " หญิงสาวตะโกนขึ้นด้วยความหวาดกลัวสุดๆ มือที่ถือกระเป๋าเมื่ิอตะกี้ ก็ปล่อยเจ้ากระเป๋าใบนั้นหลุดร่วงลงไปกับพื้น ชายที่ออกมาเมื่อสักครู่ มองมาที่เธออย่างสงสัย เขาจ้องเธอหนักขึ้น หนักขึ้น ทำเอาหัวของเธอร้อนลุ่มด้วยความรู้สึกที่หวาดกลัว จากนั้น เขาก็เลิกทำแบบนั้น ก่อนจะเดินไปห้องอาหารอย่างไม่สนใจ เสมือนว่าเขาเห็นเธอเป็นแค่อากาศเท่านั้น
 " มีอะไรเหรอยัยแก้ว ? " ชายหนุ่มผมแดงเดินเข้าถามอย่างสงสัย
 " เมื่อกี้น่ะ .. เมื่อตะกี้ .. " แก้วยังคงตกใจกับเหตุการณ์เมื่อสักครู่ เธอชี้ไปที่ห้องครัวที่ชายคนนั้นเพิ่งจะเดินไป
 " หมอนั่นน่ะเหรอ ? " พี่ชายของเธอ เอ่ยถามด้วยความแปลกใจ เขาดึงกระเป๋าที่แก้วทำหล่นเอาไว้ขึ้นมา ก่อนที่จะเดินขึ้นชั้นสองไป
 " พี่ ! เฮ้อ แล้วกัน .. " แก้วพยายามจะถามเขาว่า คนที่เพิ่งเจอเมื่อสักครู่เป็นอะไรกันแน่ เธอไม่รอช้าที่จะกระจ่างข้อสงสัยนั่น แก้วเดินตามชายคนนั้นไปที่ห้องครัวอย่างระวัง ชายคนนั้นกำลังกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อย ในขณะที่แก้วแอบดูนั้น เธอก็ต้องตกใจอีกครั้ง เมื่อชายคนนั้นมองมาที่เธอ เหมือนจะรู้ว่า แก้วกำลังแอบมองเขาอยู่
 " มาแอบดูแบบนั้น ไม่คิดว่า มันน่ารังเกียจไปหน่อยเหรอ ? " ชายหนุ่มพูดขึ้น ในขณะที่เขายังมองอาหารอยู่
 " มะ ไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย " แก้วแก้ตัวอย่างไว ก่อนจะปรากฏกายให้ชายหนุ่มคนนั้นได้เห็นอีกที ถึงแม้คำพูดของเขาจะทำให้เธอแปลกใจ แต่ก็มีบางสิ่งที่ทำให้เธอสบายใจก็คือ เขาไม่ได้เป็นผีอย่างที่เธอคิดไว้
 " แล้วเธอมาทำอะไรที่นี้ อย่าบอกนะว่า .. " ชายหนุ่มพูดขึ้น ด้วยเสียงที่เยือกเย็น แต่เขายังคงไม่มองหน้าของเธอ
 " ฉันชื่อแก้ว ต่อจากนี้ไปฉันจะอยู่ที่นี้ ว่าแต่นายล่ะ ชื่ออะไร ? " แก้วถามชายคนนั้น ด้วยท่าทางเป็นมิตร
 " ฉันโทโมะ " ชายหนุ่มพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่นิ่งเฉย ก่อนจะเก็บจานที่เพิ่งกินเสร็จไปไว้ และเดินผ่านเธอไปอย่างไม่สนใจ
 " โทโมะเหรอ ? เป็นชื่อที่แปลกมากเลยนะ แล้วทำไมนายไม่ไปโรงเรียนล่ะ " แก้วเอ่ยถามเป็นชุด พร้อมกับเดินตามชายคนนั้นไปอย่างกระชั้นชิด
 " มันน่าเบื่อ " โทโมะบอกกับเธอ ก่อนจะรีบเข้าห้องของเขาไป
 " เบื่อเหรอ .. ทำไมนายถึงคิดแบบนั้นล่ะ นี่นาย ! เดี๋ยวก่อนสิ " แก้วพยายามจะตามเขาไป แต่ดูเหมือนว่าเธอจะตามเขาไม่ทัน
 " มีอะไรเหรอยัยแก้ว ท่าทางเซงๆ " พี่ชายของแก้วที่เพิ่งจะเดินลงมา ก็เข้าไปถามเธออย่างสงสัย
 " ก็หมอนั่นน่ะสิ บอกว่าการเรียนมันน่าเบื่อน่ะ " แก้วยังคงติดใจกับคำว่าเบื่อของโทโมะ
 " พี่ว่า เธออย่าไปยุ่งกับเขาเลยนะ เอาล่ะ เธอก็ขึ้นไปนอนซะ เดี๋ยวจะไม่มีแรงเอา " จองเบบอกน้องสาวอย่างเป็นห่วง เพราะพวกเขาทั้งสองเพิ่งจะกลับจากต่างประเทศ เขาจึงเป็นห่วงว่า น้องสาวของเขาจะไม่สบายเอา
 " พูดถึงเตียง ก็ชักง่วงขึ้นมาเลย " แก้วเดินขึ้นไปอย่างว่าง่าย
 " ขี้เซาจริงๆเลยนะ " จองเบยิ้มให้อย่างเอ็นดู
 
    นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาใหม่ แต่ยังคงใช้พื้นฐานของตัวละครเดิมนะจ๊ะ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยน่าาาา