นายมันบ้าที่สุด

เช้าวันต่อมา
ร้านอาหารเดิม
แก้ว-ฟางแก้วไม่อยากหมั่นเลย
ฟาง-แล้วจะให้ฟางทำไงล่ะแก้ว
แก้ว-เดี๋ยวแก้วจะไปคุยกับแม่ให้รู้เรื่อง
เฟย์-แก้วแกจะทำอะไรน่ะ
แก้ว-เดี๋ยวก็รู้ แม่ค่ะ
แม่แก้ว-อะไรหรอลูก
แก้ว-แก้วไม่อยากหมั่นค่ะ
แม่แก้ว-อะไรนะลูก
แก้ว-แก้วบอกว่าแก้วไม่อยากหมั่นค่ะ
แม่โทโมะ-ฮะ อะไรนะจ้ะหนูแก้ว
แม่แก้ว-แกคงจะพูดเล่นน่ะค่ะ
ฟาง-แก้วมานี้ก่อนมา
แล้วผู้ใหญ่ก็คุยกันตามฉบับของผู้ใหญ่แล้วเด็กทั้งหมดก็มารวมตัวกันอีกโต๊ะหนึ่ง
เฟย์-แก้วสุดยอด
เขื่อน-ทำไมแก้วไม่อยากหมั่นกับไอโมะล่ะ
แก้ว-ก็แก้วไม่อยากหมั่นใครจะทำไม
โทโมะ-นึกว่าฉันอยากหมั่นกับเธอมากนักหรือไง
แก้ว-ฉันรู้
โทโมะ-และอีกอย่างฉันก็มีแฟนแล้วด้วย
แก้ว-นั้นมันก็เรื่องของนายไม่เกี่ยวกับฉันสักหน่อย
ฟาง-หยุดเถียงกันได้แล้ว
ป๊อปปี้-ใช่ ชักรำคาญขึ้นมาแล้วนะ
แก้ว-แม่ค่ะแก้วกลับบ้านก่อนนะค่ะ
แม่แก้ว-อืม กลับกับใครหรอ
แก้ว-กับเพื่อนๆทั้งหมดของแก้ว
แม่แก้ว-งั้นแม่จะกลับเย็นๆก็แล้วกันนะ
แก้ว-ค่ะแม่