รักสามเรา BKB

ณ โรงพยาบาล
โบว์/พี่โมะ แม่เป็นอย่างไรบ้างค่ะ
โทโมะ/หมอบอกพี่ว่า แม่เป็นโรคหัวใจน่ะโบว์
โบว์/ห๊า!! แม่เป็นโรคหัวใจ
โทโมะ/...เงียบ....
โบว์/พี่โมะ เราพาแม่ผ่าตัดเลยสืค่ะ
โทโมะ/แต่พวกเราไม่มีเงินน่ะโบว์
โบว์/เราไม่มีเงินได้ไง ในเมื่อเราก้มีเงินตั้งเยอะอ่ะพี่โมะ
โทโมะ/โบว์ ฟังพี่ดีๆน่ะ พวดเราติดนี้ 10 ล้าน น่ะ
โบว์/ห๊า!! 10 ล้าน ทำไมพี่โมะไม่บอกโบว์ตั้งแต่แรกล่ะ
โทโมะ/พี่ไม่อยากให้โบว์กลัวจะคิดหนัก เป็นกังวลน่ะ
โบว์ร้องไห้แล้วก็วิ่งออกไป
โทโมะ/โบว์จะไปไหนอ่ะ
 
ณ โรงเรียน
โบว์โกรธจัด แล้วก็เดินเข้าไปหาแบม
โบว์/นี่แบม เธอไปพูดอะไรกับแม่ฉัน
แบม/พูดอะไร อย่ากล่าวหากันอย่างนี้สิโบว์
แบมจะเดินหนีโบว์แต่โดนโบว์กระชากแขนเอาไว้ แล้วบีบแขนแบมอย่างแรงที่สุด
โบว์/อย่าให้ฉันรู้น่ะว่าเะอไปพูอะไรกับแม่ฉัน เธอรู้จักฉันน้อยไปแล้วแบม
แล้วโบว์เดินออกไป
 
อีกด้านหนึ่ง
โทรศัพท์ของเควินก็ดังขึ้น
เควิน/ฮัลโหล แบม มีอะไรเหรอ
แบม/เควินอยู่ไหนอ่ะ
เควิน/อืม เควินอยู่ที่ห้องสมุดน่ะเห้นมันเงียบๆก้เลยมาเดินเล่นซะหน่อย
แบม/งั้นเดี๋ยวแบมไปหาเควินน่ะ
เควิน/งั้นก็รีบมาน่ะแบม
 
จังหวะนั้นเองโบว์ก็ได้ยินพอดี ก็เลยคิดแผนออกเพื่อที่จะแก้แค้นแบม
โบว์ก็แกล้งทำเป็นล้ม
โบว์/โอ้ยยยยยย!!
เควิน/เป็นอะไรของเธออีกโบว์
่โบว์/ช่วยฉันหน่อยสิฉันลุกไม่ไหว
เควิน/นี่!เป็นอะไรของเธอ
โบว์/นี่!! ฉันบอกว่าช่วยยกฉันขึ้นหน่อยสิ
เควินก็รีบเข้าไปพยุงโบว์ แล้วก็แกล้งดึงเควิน ให้ล้มลงมา จนจมูกของเควินชนกับแก้มของโบว์ ขณะนั้นเองแบมก็เดินมาพอดี จึงเห็นภาพนั้นเข้า
แบม/เควิน ทำไมทำกับแบบนี้
เควิน/มันไม่ใช่อย่างที่แบมเห็นน่ะ
แบม/แล้วที่แบมมันคืออะไร ต่อไปนี้เควินไม่ต้องมายุ่งกับแบมอีก  อยากทำอะไรกับมันก็เชิญ เลย เราเลิกกัน เราเลิกกันเถอะ
แบมร้องไหแล้วก้วิ่งออกไป
เควิน/แบม
โบว์ยิ้มอย่างสะใจ (สะใจมากเลยเหรอ//ไรเตอร์) (มากสิไรเตอร์//โบว์)
เควิน/นี่ เธอยิ้มอะไร
โบวื/เปล่า ไม่มีอะไร
เควินเดินเข้าแล้วก็กระชากแขนของโบว์
เควิน/เธอจงใจที่จะทำให้ฉันกับแบมเลอกกันใช่ไหม
โบว์/ช่วยไม่ได้นิ
โบว์สะบัดมือออกจากเควิน แล้วก้เดินออกไป เควินแค้นจนเลือดขึ้นหน้า(คิดหน้าตอนที่เควินเลือดขึ้นหน้าไม่ออกแฮะ//โบว์)
 
ทางด้านของคยองเท
คยองเท/โบว์ มานั่งคุยกันก่อนสิ
โบว์/ได้สิ
คยองเท/นี่โบว์เป้นอะไรไปน่ะ ทำไมวันนี้ไม่ค่อยร่าเริงเลยล่ะ
โบว์/คือ แม่ของฉันเข้าโรงพยาบาลน่ะ
คยองเท/แล้วแม่เธอเป็นอะไรล่ะ
โบว์/แม่แันเป็นโรคหัวใจ ต้องผ่าตัดภายในวันนี้
คยองเท/ไม่เป็นไรแม่เะอถึงมือหมอแล้วไม่ต้องกังวลเหรอ
โบว์/แต่การผ่าตัดมันต้องใช้เงินเยอะมากเลยน่ะ
คยองเท/แล้วทำไมล่ะโบว์ ดูเธอก็ฐานะดีนิ แล้วทำไมเงินไม่พอไดไง
โบว์/ค่ะบ้านของฉันเป็นหนี้ 10 ล้าน
คยองเท/ห๊า!! 10 ล้าน เลยเหรอ แล้วเธอจะทำอย่างไร
ไม่รู้สิ งั้นฉันขอตัวไปเยี่ยมแม่ฉันก่อนน่ะ
คยองเท/อืมมม
จังหวะนั้นเองเควินก็แอบฟังอยู่(การแอบฟังเป้นสิ่งที่ไม่ดีน่ะ//ไรเตอร์)(แล้วมันเกี่ญวอะไรด้วยห๊า//เควิน)(เดี๋ยวไรเตอร์ไม่ให้เป้นพระเอกน่ะ//ไรเตอร์)(โอ๋ไรเตอร์//เควิน)แล้วเควินก็ตามโบว์ไปที่โรงพยาบาล เควินเดินตามหลังโบว์มาติดๆๆ
 
ณ โรงพยาบาล
เควิน/ได้ข่าวว่าเป็นหนี้ 10 ล้านเหรอ
โบว์/นี่นายรู้ได้ไงอ่ะ
เควิน/เรื่องอะไรที่ฉันอยากรู้ ฉันก้ต้องรู้ (แอบฟังมากกว่า//ไรเตอร์)
โบว์/แล้วนายมายุ่งอะไรกับฉัน อยากจะช่วยฉันหรืแไง
เควิน/ใช่ ฉันจะช่วยเธอ
โบว์/จะช่วยฉันทำไม
เควิน/แล้วจะให้ฉันช่วยไหมล่ะ
โบว์/เรื่องฉัน ฉันจัดการเองได้
เควิน/ถ้าเะอจะยอมให้ฉันช่วยก็ไม่ยากหรอก  เธอก็แค่ ไปอยู่บ้านของฉัน
โบว์/มันก็เท่ากับว่าฉันขายตัวน่ะสิ
เควิน/จะว่าแบบนี้ก็ได้
โบว์/ไม่มีวันฉันไม่มีวันทำแบบนั้นเด็ดขาด
เควิน/ก้เอาสิ ได้เธอไม่ขายตัวให้กับฉันล่ะก็
โบว์/นายจะทำอะไร
เควิน/ฉันก็จะไปบอกพี่ชายของเธอ และไปกระซิบข้างหูแม่เธอว่า เมื่อคืนเราสองคน...
เควินยังพูดไม่จบ ฝ่ามือของโบว์ก็ฝาดเข้าไปใส่หน้าเควิน
เควิน/เธออย่าคิดน่ะว่าฉันไม่กล้า
เควินพูดพร้อมกับยิ้มร้าย แล้วก็เดินออกไป โบว์เริ่มลังเล แล้วโบวืก็เดินตามเควินไป
โบว์/เดี๋ยว หยุดก่อน
เควิน/ได้คำตอบแล้วเหรอ
โบว์/ฉัน ...ฉัน....ฉันตกลง...ก็ได้
เควิน/ได้..เดี๋ยวฉันกลับบ้านไปเอาเงินมาให้ แล้วคืนนี้ เธอจะต้องเก็บของแล้วก็ไปอยู่กับฉัน ok น่ะ
โบว์กัดฟัน กำมือแน่นแล้วก้ไม่ค่อยอยากจะพูด
โบว์/อืมมม
จากนั้นเควินก็เดินออกไป พร้อมรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความน่ากลัว