รักสามเรา BKB

ณ โรงพยาบาล

โบว์/พี่โมะ แม่เป็นอย่างไรบ้างค่ะ

โทโมะ/หมอบอกพี่ว่า แม่เป็นโรคหัวใจน่ะโบว์

โบว์/ห๊า!! แม่เป็นโรคหัวใจ

โทโมะ/...เงียบ....

โบว์/พี่โมะ เราพาแม่ผ่าตัดเลยสืค่ะ

โทโมะ/แต่พวกเราไม่มีเงินน่ะโบว์

โบว์/เราไม่มีเงินได้ไง ในเมื่อเราก้มีเงินตั้งเยอะอ่ะพี่โมะ

โทโมะ/โบว์ ฟังพี่ดีๆน่ะ พวดเราติดนี้ 10 ล้าน น่ะ

โบว์/ห๊า!! 10 ล้าน ทำไมพี่โมะไม่บอกโบว์ตั้งแต่แรกล่ะ

โทโมะ/พี่ไม่อยากให้โบว์กลัวจะคิดหนัก เป็นกังวลน่ะ

โบว์ร้องไห้แล้วก็วิ่งออกไป

โทโมะ/โบว์จะไปไหนอ่ะ

ณ โรงเรียน

โบว์โกรธจัด แล้วก็เดินเข้าไปหาแบม

โบว์/นี่แบม เธอไปพูดอะไรกับแม่ฉัน

แบม/พูดอะไร อย่ากล่าวหากันอย่างนี้สิโบว์

แบมจะเดินหนีโบว์แต่โดนโบว์กระชากแขนเอาไว้ แล้วบีบแขนแบมอย่างแรงที่สุด

โบว์/อย่าให้ฉันรู้น่ะว่าเะอไปพูอะไรกับแม่ฉัน เธอรู้จักฉันน้อยไปแล้วแบม

แล้วโบว์เดินออกไป

อีกด้านหนึ่ง

โทรศัพท์ของเควินก็ดังขึ้น

เควิน/ฮัลโหล แบม มีอะไรเหรอ

แบม/เควินอยู่ไหนอ่ะ

เควิน/อืม เควินอยู่ที่ห้องสมุดน่ะเห้นมันเงียบๆก้เลยมาเดินเล่นซะหน่อย

แบม/งั้นเดี๋ยวแบมไปหาเควินน่ะ

เควิน/งั้นก็รีบมาน่ะแบม

จังหวะนั้นเองโบว์ก็ได้ยินพอดี ก็เลยคิดแผนออกเพื่อที่จะแก้แค้นแบม

โบว์ก็แกล้งทำเป็นล้ม

โบว์/โอ้ยยยยยย!!

เควิน/เป็นอะไรของเธออีกโบว์

่โบว์/ช่วยฉันหน่อยสิฉันลุกไม่ไหว

เควิน/นี่!เป็นอะไรของเธอ

โบว์/นี่!! ฉันบอกว่าช่วยยกฉันขึ้นหน่อยสิ

เควินก็รีบเข้าไปพยุงโบว์ แล้วก็แกล้งดึงเควิน ให้ล้มลงมา จนจมูกของเควินชนกับแก้มของโบว์ ขณะนั้นเองแบมก็เดินมาพอดี จึงเห็นภาพนั้นเข้า

แบม/เควิน ทำไมทำกับแบบนี้

เควิน/มันไม่ใช่อย่างที่แบมเห็นน่ะ

แบม/แล้วที่แบมมันคืออะไร ต่อไปนี้เควินไม่ต้องมายุ่งกับแบมอีก  อยากทำอะไรกับมันก็เชิญ เลย เราเลิกกัน เราเลิกกันเถอะ

แบมร้องไหแล้วก้วิ่งออกไป

เควิน/แบม

โบว์ยิ้มอย่างสะใจ (สะใจมากเลยเหรอ//ไรเตอร์) (มากสิไรเตอร์//โบว์)

เควิน/นี่ เธอยิ้มอะไร

โบวื/เปล่า ไม่มีอะไร

เควินเดินเข้าแล้วก็กระชากแขนของโบว์

เควิน/เธอจงใจที่จะทำให้ฉันกับแบมเลอกกันใช่ไหม

โบว์/ช่วยไม่ได้นิ

โบว์สะบัดมือออกจากเควิน แล้วก้เดินออกไป เควินแค้นจนเลือดขึ้นหน้า(คิดหน้าตอนที่เควินเลือดขึ้นหน้าไม่ออกแฮะ//โบว์)

ทางด้านของคยองเท

คยองเท/โบว์ มานั่งคุยกันก่อนสิ

โบว์/ได้สิ

คยองเท/นี่โบว์เป้นอะไรไปน่ะ ทำไมวันนี้ไม่ค่อยร่าเริงเลยล่ะ

โบว์/คือ แม่ของฉันเข้าโรงพยาบาลน่ะ

คยองเท/แล้วแม่เธอเป็นอะไรล่ะ

โบว์/แม่แันเป็นโรคหัวใจ ต้องผ่าตัดภายในวันนี้

คยองเท/ไม่เป็นไรแม่เะอถึงมือหมอแล้วไม่ต้องกังวลเหรอ

โบว์/แต่การผ่าตัดมันต้องใช้เงินเยอะมากเลยน่ะ

คยองเท/แล้วทำไมล่ะโบว์ ดูเธอก็ฐานะดีนิ แล้วทำไมเงินไม่พอไดไง

โบว์/ค่ะบ้านของฉันเป็นหนี้ 10 ล้าน

คยองเท/ห๊า!! 10 ล้าน เลยเหรอ แล้วเธอจะทำอย่างไร

ไม่รู้สิ งั้นฉันขอตัวไปเยี่ยมแม่ฉันก่อนน่ะ

คยองเท/อืมมม

จังหวะนั้นเองเควินก็แอบฟังอยู่(การแอบฟังเป้นสิ่งที่ไม่ดีน่ะ//ไรเตอร์)(แล้วมันเกี่ญวอะไรด้วยห๊า//เควิน)(เดี๋ยวไรเตอร์ไม่ให้เป้นพระเอกน่ะ//ไรเตอร์)(โอ๋ไรเตอร์//เควิน)แล้วเควินก็ตามโบว์ไปที่โรงพยาบาล เควินเดินตามหลังโบว์มาติดๆๆ

ณ โรงพยาบาล

เควิน/ได้ข่าวว่าเป็นหนี้ 10 ล้านเหรอ

โบว์/นี่นายรู้ได้ไงอ่ะ

เควิน/เรื่องอะไรที่ฉันอยากรู้ ฉันก้ต้องรู้ (แอบฟังมากกว่า//ไรเตอร์)

โบว์/แล้วนายมายุ่งอะไรกับฉัน อยากจะช่วยฉันหรืแไง

เควิน/ใช่ ฉันจะช่วยเธอ

โบว์/จะช่วยฉันทำไม

เควิน/แล้วจะให้ฉันช่วยไหมล่ะ

โบว์/เรื่องฉัน ฉันจัดการเองได้

เควิน/ถ้าเะอจะยอมให้ฉันช่วยก็ไม่ยากหรอก  เธอก็แค่ ไปอยู่บ้านของฉัน

โบว์/มันก็เท่ากับว่าฉันขายตัวน่ะสิ

เควิน/จะว่าแบบนี้ก็ได้

โบว์/ไม่มีวันฉันไม่มีวันทำแบบนั้นเด็ดขาด

เควิน/ก้เอาสิ ได้เธอไม่ขายตัวให้กับฉันล่ะก็

โบว์/นายจะทำอะไร

เควิน/ฉันก็จะไปบอกพี่ชายของเธอ และไปกระซิบข้างหูแม่เธอว่า เมื่อคืนเราสองคน...

เควินยังพูดไม่จบ ฝ่ามือของโบว์ก็ฝาดเข้าไปใส่หน้าเควิน

เควิน/เธออย่าคิดน่ะว่าฉันไม่กล้า

เควินพูดพร้อมกับยิ้มร้าย แล้วก็เดินออกไป โบว์เริ่มลังเล แล้วโบวืก็เดินตามเควินไป

โบว์/เดี๋ยว หยุดก่อน

เควิน/ได้คำตอบแล้วเหรอ

โบว์/ฉัน ...ฉัน....ฉันตกลง...ก็ได้

เควิน/ได้..เดี๋ยวฉันกลับบ้านไปเอาเงินมาให้ แล้วคืนนี้ เธอจะต้องเก็บของแล้วก็ไปอยู่กับฉัน ok น่ะ

โบว์กัดฟัน กำมือแน่นแล้วก้ไม่ค่อยอยากจะพูด

โบว์/อืมมม

จากนั้นเควินก็เดินออกไป พร้อมรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความน่ากลัว