รักสามเรา BKB

ณ โรงอาหาร
โบว์นั่งกินข้าวอยู่คนเดียว
คยองเท/โบว์ ฉันนั่งกินข้าวด้วยสิ
โบว์/นั่งสิ คยองเท
 
ณ ห้องเรียน
เควิน/แบม เย็นนี้เราไปดูหนังกันน่ะ
แบม/อืมม
เควิน/แบม แล้วสร้อยคอที่เควินให้เมื่อคืนก่อนล่ะ หายไปไหน
แบมตกใจ!! ที่หาสร้อยคอไม่เจอ
แบม/แบม ว่าน่ะแบมต้องทำมันตกแน่เลยอ่ะ งั้นแบมไปหาก่อนน่ะ
เควิน/เดี๋ยวเควินช่วยหาน่ะ
 
โบว์เดินคุยกับคยองเทอยู่
คยองเท/โบว์ ให้ฉันไปส่งเธอไหม
โบว์/ไม่ต้องหรอก ฉันกลับเองได้น่า ทำไมเหรอจะจีบฉันหรือไง
คยองเท/ฉันมีคนที่ชอบแล้วละ และฉันก็รักเขามากด้วย แต่เขาคนนั้นไม่สนใจในตัวฉันเลย
โบวื/ความรักของนายอ่ะ เหมือนของฉันเลยเนอะ
คยองเท/แล้วโบว์ชอบใครอ่ะ
โบว์/ฉันว่านายอ่ะ อย่ารู้เลยดีกว่าน่ะ
คยองเท/อืม งั้นฉันกลับก่อนน่ะ
โบว์/จ้าาา
 
ขณะที่โบว์นั้นกำลังเดินอยู่นั่น โบว์เห็นสร้อยคอตกอยู่เส้นนึง โบว์จึงก้มเก็บสร้อยนั้นขึ้นมาดู
โบว์/สร้อยของใครน่ะ ทำไมทิ้งไว้อย่างนี้ ออกจะสวยอยู่น่ะ
ขณะนั้นเองเควินก็เดินมาพอดี
เควิน/ทำอะไรน่ะ!!
โบว์ตกใจเลยเอาสร้อยซ่อนไว้ข้างหลัง
โบว์/นี่นายมาตั้งแต่เมื่อไรอ่ะ
เควิน/ทำไม! แล้วนี่เะอซ่อนอะไรไว้ข้างหลังล่ะ
โบว์/เปล๊า ไม่มีไรอะไร
เควิน/แันไม่เชื่อ แล้วทำไมเธอต้องเสียงสูงด้วยล่ะ
เควินพูดพร้อมกระชากข้อมือของโบว์
เควิน/แบมือออก ฉันบอกเะอให้แบมือออก
เควินบีมข้อมือโบว์แน่นมาก (เจ็บแทนเลยน่ะ)
โบว์/ฉันเจ็บน่ะเควิน
เควิน/แบมือออกน่ะ
โบว์/ไม่!!
เควิน/ไม่แบใช่ไหม ได้
พูดจบเควินก้แบมือของโบว์ออก
เควิน/นี่!!มันสร้อยของแบมน่ะ แล้วเธอไปเอามาจากไหน
โบว์/ก็แันเห้นสร้อยมันตกอยู่ก็เลยหยิบมันขึ้นมาดู
เควิน/โกหกทั้งเพ
โบว์/ฉันจะโกหกนายทำเพื่ออะไร
เควิน/แล้วทำไมเธอต้องซ่อนสร้อยนี้ด้วยล่ะ
โบว์/ก็ ฉันตกใจอ่ะ ฉันตกใจไม่ได้เหรอ
เควิน/ถ้าเธอไม่ทำผิดอะไรแล้วทำไมต้องตกใจด้วยล่ะ
โบว์/ฉันไม่รู้ ไหนไหนก็เจอแล้ว ก็เอาไปคืนแฟนนายสิ
โบว์พูดพร้อมกับให้สร้อยกับเควินแล้วเดินออกไป
เควิน/เดี๋ยว! อย่าให้ฉันรู้น่ะว่าเธอ
โบว์ไม่ฟังพร้อมกับเดินออกไปให้ไกลที่สุดจาดเควิน