รักสามเรา BKB

ณ โรงอาหาร

โบว์นั่งกินข้าวอยู่คนเดียว

คยองเท/โบว์ ฉันนั่งกินข้าวด้วยสิ

โบว์/นั่งสิ คยองเท

ณ ห้องเรียน

เควิน/แบม เย็นนี้เราไปดูหนังกันน่ะ

แบม/อืมม

เควิน/แบม แล้วสร้อยคอที่เควินให้เมื่อคืนก่อนล่ะ หายไปไหน

แบมตกใจ!! ที่หาสร้อยคอไม่เจอ

แบม/แบม ว่าน่ะแบมต้องทำมันตกแน่เลยอ่ะ งั้นแบมไปหาก่อนน่ะ

เควิน/เดี๋ยวเควินช่วยหาน่ะ

โบว์เดินคุยกับคยองเทอยู่

คยองเท/โบว์ ให้ฉันไปส่งเธอไหม

โบว์/ไม่ต้องหรอก ฉันกลับเองได้น่า ทำไมเหรอจะจีบฉันหรือไง

คยองเท/ฉันมีคนที่ชอบแล้วละ และฉันก็รักเขามากด้วย แต่เขาคนนั้นไม่สนใจในตัวฉันเลย

โบวื/ความรักของนายอ่ะ เหมือนของฉันเลยเนอะ

คยองเท/แล้วโบว์ชอบใครอ่ะ

โบว์/ฉันว่านายอ่ะ อย่ารู้เลยดีกว่าน่ะ

คยองเท/อืม งั้นฉันกลับก่อนน่ะ

โบว์/จ้าาา

ขณะที่โบว์นั้นกำลังเดินอยู่นั่น โบว์เห็นสร้อยคอตกอยู่เส้นนึง โบว์จึงก้มเก็บสร้อยนั้นขึ้นมาดู

โบว์/สร้อยของใครน่ะ ทำไมทิ้งไว้อย่างนี้ ออกจะสวยอยู่น่ะ

ขณะนั้นเองเควินก็เดินมาพอดี

เควิน/ทำอะไรน่ะ!!

โบว์ตกใจเลยเอาสร้อยซ่อนไว้ข้างหลัง

โบว์/นี่นายมาตั้งแต่เมื่อไรอ่ะ

เควิน/ทำไม! แล้วนี่เะอซ่อนอะไรไว้ข้างหลังล่ะ

โบว์/เปล๊า ไม่มีไรอะไร

เควิน/แันไม่เชื่อ แล้วทำไมเธอต้องเสียงสูงด้วยล่ะ

เควินพูดพร้อมกระชากข้อมือของโบว์

เควิน/แบมือออก ฉันบอกเะอให้แบมือออก

เควินบีมข้อมือโบว์แน่นมาก (เจ็บแทนเลยน่ะ)

โบว์/ฉันเจ็บน่ะเควิน

เควิน/แบมือออกน่ะ

โบว์/ไม่!!

เควิน/ไม่แบใช่ไหม ได้

พูดจบเควินก้แบมือของโบว์ออก

เควิน/นี่!!มันสร้อยของแบมน่ะ แล้วเธอไปเอามาจากไหน

โบว์/ก็แันเห้นสร้อยมันตกอยู่ก็เลยหยิบมันขึ้นมาดู

เควิน/โกหกทั้งเพ

โบว์/ฉันจะโกหกนายทำเพื่ออะไร

เควิน/แล้วทำไมเธอต้องซ่อนสร้อยนี้ด้วยล่ะ

โบว์/ก็ ฉันตกใจอ่ะ ฉันตกใจไม่ได้เหรอ

เควิน/ถ้าเธอไม่ทำผิดอะไรแล้วทำไมต้องตกใจด้วยล่ะ

โบว์/ฉันไม่รู้ ไหนไหนก็เจอแล้ว ก็เอาไปคืนแฟนนายสิ

โบว์พูดพร้อมกับให้สร้อยกับเควินแล้วเดินออกไป

เควิน/เดี๋ยว! อย่าให้ฉันรู้น่ะว่าเธอ

โบว์ไม่ฟังพร้อมกับเดินออกไปให้ไกลที่สุดจาดเควิน