รักสามเรา BKB

โบว์/พี่โมะค่ะ นี่เงินค่ะ
โทโมะ/โบว์ไปเอาเงินนี่มาจากไหน
โบว์/พี่โมะอย่าถามอะไรมากได้ไหมค่ะ รีบพาแม่เข้าห้องผ่าตัดเถอะค่ะ
โทโมะ/ไม่ โบว์ต้องบอกพี่มาก่อน ว่าไปเอาเงินมาจากไหน
โบว์/เอ่อ..คือ โบว์ไปยืมเพื่อนมาน่ะค่ะพี่โมะ แล้วมันก็บอกว่ามีเมื่อไรค่อยเอาเงินไปคืน
โทโมะ/แน่ใจน่ะโบว์
โบว์/แน่ใจสิค่ะโบว์จะโกหกพี่โมะทำไม  //โบว์ขอโทษน่ะค่ะที่โกหก
 
สักพักคุณแม่ของโบว์ก็ออกจากห้องผ่าตัด
คุณหมอ/คุณแม่ของคุณพ้นขีดอันตรายแล้วครับ
โทโมะ/ขอบคุณมากน่ะครับคุณหมอ
คุณหมม/มันเป็นหน้าที่ของหมออยู่แล้วครับ
โบว์/งั้น เดี๋ยวโบว์กลับบ้านก่อนน่ะค่ะพี่โมะ พอดีคืนนี้โบว์จะไปค้างบ้านเพื่อนน่ะค่ะ
โทโมะ/ไปทำไมโบว์ พี่ขอเหตุผล
โบว์/พอดีใกล้สอบแล้ว โบว์ก็เลยขอไปติวกับเพื่อนหน่อยน่ะค่ะพี่โมะ เหตุผลคงพอน่ะค่ะ
โทโมะ/อืม
 
ณ หน้าห้องของเควิน
เควินกดโทรศัพท์ เพื่อจะดทรไปง้อแบมแต่ แบมไม่รับสาย เควินอารมณ์เสียสุดๆ ขว้างโทรศัพท์ไปอย่าโมโห
 
โบว์เดินมาที่หน้าห้องของเควินก็รู้สึกกลัวๆ ไม่อยากที่จะเข้าไปเลย
โบว์/เอาว่ะ
ก๊อก ก๊อก
เควิน/ใครว่ะ
โบว์/........
เควิน/ฉันถามว่าใครว่ะ
โบว์/ฉันเอง
เควิน/เข้ามาสิ
...แล้วโบว์ก็เปิดประตูเข้ามา โบวเริ่มรู้สึกกลัวๆเมื่อเห็นเควินนั่งดื่มเหล้าอยู่
เควิน/ฉันก็นึกว่าเธอจะไม่ซะแหละ มานั่งก่อนสิ
เควินตบลงที่ตักของเขาแล้วเรียกโบว์ให้มานั่ง
เควิน/ฉัน บอกธอว่าให้มานั่งไง ไม่ได้ยินหรือไง
โบว์เดินเข้ามาใกล้เควิน แต่ไม่กล้าที่จะนั่ง
เควิน/นั่งสิ!!
โบว์เริ่มลังเล เควินไม่รอช้าดึงโบว์ลงมานั่งที่ตักของเขา
เควิน/ป้อนเหล้าให้ฉันหน่อย
โบว์/ห๊า ป้อนเหล้า
เควิน/อืมม
โบว์รินเหล้าใส่แก้วแล้วยื่นให้เควิน
เควิน/เค้าไม่ได้ป้อนกันแบบนี้หรอกน่ะ
โบว์/แล้วจะให้ฉันป้อนแบบไหนล่ะ
เควิน/มา เดี๋ยวฉันทำให้ดู