Endless TK

ณ วันรุ่งขึ้น
 
11.30 น.
 
ฉันนั่งนอนอยู่ที่บ้านอย่างปดติอยู่ทุกวันตอนนี้ก็จะเที่ยงยัยฟางเพื่อนฉันก็ยังไม่มารับไปซื้อของอีกฉันเลย
 
นั่ง
 
รอ ระหว่างที่นั่งรอก็มีเสียงโทรเข้ามาเป็นสิบๆสายใครคนนั้นที่โทรมากฌคือโทโมะนั้นเอง ฉันงอลเขาอยู่
 
เลยไม่อยากรับเท่าไร ต่อให้โทรมาเป็นพันๆสายฉันก็จะไม่รับโดยเด็จขาด
 
ก็อกๆๆๆๆๆ
 
มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นฉันว่าก็น่าจะเป็นฟางแหละ
 
"ฟางกับเฟย์ เข้าไปได้ไห"
 
ฟางกับเฟย์ถาม
 
"อืมๆ"
 
ฉันตอบ
 
ฟางและเฟย์เปิดประตูเข้าห้องฉันมาเขาก็นั่งลงบนเตียงของฉันและก็จับนู้นดูนี้ตามปกติ
 
ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 
"เห้ย เสียงไรว่ะแก้วมีคนโทรหาแกป่าว"
 
เฟย์พูดขึ้นเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพย์มือถือดังขึ้น
 
"อืมนั้นสิฟางได้ยินตั่งแต่เขามาแหละ"
 
ฟางพูด
 
"ชั่งเหอะ"
 
ฉันพูด แต่เฟย์ก็ลุกขึ้้นไปดู
 
"เชี้ย!! ใครโทรมาตั้ง 78สายว่ะ โทโมะ!! แก้วมึงรีบโทรกลับเลยมีใครตายป่าวว่ะ"
 
เฟย์ตกใจที่เห็นโทรโมะที่ที่โทรมาหลายสาย เพราัมันตั้ง78สายจิงๆมันเยอะมากฉันไม่สนหรอกชิช่ะ!!
 
"เอ่อ แก้วมหาลัยเขาเปลี่ยนแผนแล้วน่ะ"
 
ฟางพูด
 
"แผน? แผนไร"
 
ฉันพูด
 
"เอ้าก็แผนงานเลี้ยงเต้นรำไง พอดีมีนักศึกษาบางคนที่เบื่องานนี้เลยประท้วงกัน ผู้บริหารเลยเปลี่ยนเป็น
 
ไปทำกิจกรรมที่ทะเลกันน่ะ" ฟางเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฉันฟังฉันก็พยักหนเาอืมๆไป 
 
วันต่อมา ทุกคนเตรียมข้าวของเพื่อที่จะไปทะเลกันมีรุ่นพี่และรุ่รน้องไปร่วมทำกิจกรรมหันมากมายฉันและ
 
เพื่อนๆก็รีบหาที่นั่งในรถตู้นกันฉันเข้าไปนั่งเกือหลังสุดฉันเฟย์ฟางก็นั่งกันเต็มพอดีแต่อาจจะอึดอันไป
 
หน่อยก็เถอะ ข้างหลังก็เป็นกลุ่มผู้ชาย5คนที่นั่งอยู่ฉันไม่สนใจหรอก
 
"ไง ทำไมไม่รับโทรศํพย์"
 
"ห๊ะ โทโมะ!! นายมานั่งนี้ตั่งแต่เมื่อไรห๊ะ"
 
ฉันหันไปถามโทโมะ ทำไมเขาถึงมานั่งนี้ได้ล่ะตายจิง ฉันไม่อยากเห็นหน้าหม้อนี่
 
"ฟางเฟย์ ฉันขอไปนั่งข้างแก้วหน่อเรามีเรื่องต้องคุยกัน"
 
โทโมะพูด
 
"ไม่ๆ ฟางเฟย์ห้ามไปน่ะ"
 
ฉันเห็นเฟย์ฟางยิ่มและทำสีหน้าอย่างช่วยไม่ได้ เขาลุกไปนั่งข้างหลังส่วนฉันก็ๆๆ ก็ไรดีว่ะ! โถ่เว้ยยย
 
"นี่นายจะมานั่งนี่หาพระแสงหรอ"
 
 
**********************************************
อัพแล้วน่ะ คอมเม้นเยอะๆให้กำลังใจกันหน่อยน๊ รักคนอ่าน