Endless TK

ณ วันรุ่งขึ้น

11.30 น.

ฉันนั่งนอนอยู่ที่บ้านอย่างปดติอยู่ทุกวันตอนนี้ก็จะเที่ยงยัยฟางเพื่อนฉันก็ยังไม่มารับไปซื้อของอีกฉันเลย

นั่ง

รอ ระหว่างที่นั่งรอก็มีเสียงโทรเข้ามาเป็นสิบๆสายใครคนนั้นที่โทรมากฌคือโทโมะนั้นเอง ฉันงอลเขาอยู่

เลยไม่อยากรับเท่าไร ต่อให้โทรมาเป็นพันๆสายฉันก็จะไม่รับโดยเด็จขาด

ก็อกๆๆๆๆๆ

มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นฉันว่าก็น่าจะเป็นฟางแหละ

"ฟางกับเฟย์ เข้าไปได้ไห"

ฟางกับเฟย์ถาม

"อืมๆ"

ฉันตอบ

ฟางและเฟย์เปิดประตูเข้าห้องฉันมาเขาก็นั่งลงบนเตียงของฉันและก็จับนู้นดูนี้ตามปกติ

ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

"เห้ย เสียงไรว่ะแก้วมีคนโทรหาแกป่าว"

เฟย์พูดขึ้นเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพย์มือถือดังขึ้น

"อืมนั้นสิฟางได้ยินตั่งแต่เขามาแหละ"

ฟางพูด

"ชั่งเหอะ"

ฉันพูด แต่เฟย์ก็ลุกขึ้้นไปดู

"เชี้ย!! ใครโทรมาตั้ง 78สายว่ะ โทโมะ!! แก้วมึงรีบโทรกลับเลยมีใครตายป่าวว่ะ"

เฟย์ตกใจที่เห็นโทรโมะที่ที่โทรมาหลายสาย เพราัมันตั้ง78สายจิงๆมันเยอะมากฉันไม่สนหรอกชิช่ะ!!

"เอ่อ แก้วมหาลัยเขาเปลี่ยนแผนแล้วน่ะ"

ฟางพูด

"แผน? แผนไร"

ฉันพูด

"เอ้าก็แผนงานเลี้ยงเต้นรำไง พอดีมีนักศึกษาบางคนที่เบื่องานนี้เลยประท้วงกัน ผู้บริหารเลยเปลี่ยนเป็น

ไปทำกิจกรรมที่ทะเลกันน่ะ" ฟางเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฉันฟังฉันก็พยักหนเาอืมๆไป 

วันต่อมา ทุกคนเตรียมข้าวของเพื่อที่จะไปทะเลกันมีรุ่นพี่และรุ่รน้องไปร่วมทำกิจกรรมหันมากมายฉันและ

เพื่อนๆก็รีบหาที่นั่งในรถตู้นกันฉันเข้าไปนั่งเกือหลังสุดฉันเฟย์ฟางก็นั่งกันเต็มพอดีแต่อาจจะอึดอันไป

หน่อยก็เถอะ ข้างหลังก็เป็นกลุ่มผู้ชาย5คนที่นั่งอยู่ฉันไม่สนใจหรอก

"ไง ทำไมไม่รับโทรศํพย์"

"ห๊ะ โทโมะ!! นายมานั่งนี้ตั่งแต่เมื่อไรห๊ะ"

ฉันหันไปถามโทโมะ ทำไมเขาถึงมานั่งนี้ได้ล่ะตายจิง ฉันไม่อยากเห็นหน้าหม้อนี่

"ฟางเฟย์ ฉันขอไปนั่งข้างแก้วหน่อเรามีเรื่องต้องคุยกัน"

โทโมะพูด

"ไม่ๆ ฟางเฟย์ห้ามไปน่ะ"

ฉันเห็นเฟย์ฟางยิ่มและทำสีหน้าอย่างช่วยไม่ได้ เขาลุกไปนั่งข้างหลังส่วนฉันก็ๆๆ ก็ไรดีว่ะ! โถ่เว้ยยย

"นี่นายจะมานั่งนี่หาพระแสงหรอ"

**********************************************

อัพแล้วน่ะ คอมเม้นเยอะๆให้กำลังใจกันหน่อยน๊ รักคนอ่าน