ไร่ป่วนรักพิทักษ์นายจอมหยิ่ง

 
 2 ปีผ่านไป
กราฟ - เฮ้อออ  นี่มันก็สองปีแล้ว  ยัยแก้วเมื่อไหร่จะกลับมาเนี่ยยยยย  คิดถึงเว้ยยยยยยยยยยยยยย
เขื่อน - นั้นอะดิพี่  คิดถึงจะแย่อยู่แล้ว
กราฟ - อื้มม เฮ้ย  มาเมื่อไหร่ว่ะ
เขื่อน - นานแล้ว 
กราฟ - อ้าวหรอ
เขื่อน - ยัยแก้วน่ะยัยแก้ว  ผิดสัญญานี้หว่า โทรไปดีกว่า  เฮ้ยย ไรว่ะโทรไปก็ปิดเครื่อง
กราฟ - เออ  พูดแล้วอยากจะร้องว่ะ  คิดถึงมันจัง
เขื่อน - กลับบ้านแล้วน่ะพี่ 
 
ไร่ไทยานนท์
เฟร์ - พี่โมะ คิดถึงยัยแก้วเนอะ
โทโมะ - พี่ไปในไร่ก่อนน่ะ
เฟร์ - เฮ้อออ  เมื่อไหร่พี่โมะจะ ยอมรับความจริงซักทีเนี่ยว่ารักยัยแก้วอยู่อ่าา
 
 
บ้านเขื่อน
เขื่อน - ยัยแก้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  กลับมาซักทีดิว่ะ
... - ก็กลับมาแล้วไง
เขื่อน - เฮ้ยยยยยยยยยยยย  แก้ว นี่แกจริงๆหรอว่ะ  ชั้นไม่ได้ฝันใช้มั้ย แก้ว แกใช้มั้ย
แก้ว - อื้มม แกไม่ได้ฝันหรอก  ชั้นกลับมาแล้ว  ชั้นกลับมาตามคำสัญญาของเราไงเขื่อน  คิดถึงแกจังเลยรู้มั้ย
เขื่อน - แก้ว  ชั้นร๊ากกกกกก แกว่ะ  เดี๋ยวชั้นโทรบอกพี่กราฟ
แก้ว - เอ่ออ เขื่อน ไม่ต้อง ชั้นยังไม่อยากให้ใครรู้ว่าชั้นกลับมา  ชั้นขออยู่กับแกก่อนน่ะ
เขื่อน - เอางั้นหรอว่ะ
แก้ว - อื้มม เอางั้นแหละ
 
 
บ้านกราฟ
โทโมะ - เฮ้ย ไอ้กราฟ
กราฟ- อ้าวไอ้โมะ นึกว่าลืมข้าซะแล้ว ไม่มาซะนาน
โทโมะ - เออ  ขอมาอยู่บ้านแกซักพักน่ะเว้ย
กราฟ - ทำไมว่ะ  คิดถึงยัยแก้วอ่ะดิ๊
โทโมะ - เออ  
กราฟ - ไอ้โมะ  ทำไมวันนั้นแกไม่รั้งยัยแก้วไว้ว่ะ
โทโมะ - รั้งไว้เพื่อไรว่ะ  ก็ชั้นมันเลวจริงนิ  แก้วเค้าคงจะเบื่อชั้นว่ะ  ก้ดีแล้วนิ แก้วจะได้เจอคนที่ดีกว่าชั้นไง
กราฟ - แต่ชั้นว่าแกนั้นแหละที่เหมาะกับยัยแก้ว
โทโมะ - ไม่หรอก  น้องแกตัดสินใจถูกแล้วล่ะ  เดี๋ยวมาน่ะเว้ย  จะไปเที่ยว  ไปด้วยป่าวว่ะ
กราฟ - เออก้ดีเหมือนกัน 
 
บ้านเขื่อน 
เขื่อน - ไปเที่ยวกันแก้ว
แก้ว - ไปดิ อยากไปพอดี  คิดถึงเมืองไทยที่สู๊ดดดดดด
 
ห้าง
เขื่อน - แก้ว แกลืมโทโมะยังว่ะ
แก้ว - เขื่อน  แกถามไรว่ะ  ชั้นไม่รู้จักกับเค้าซะหน่อย
เขื่อน - แก้ว  ชั้นรู้น่ะว่าการที่แกหนีไปอเมริกาเนี่ย เพราะแกอยากจะลืมทุกสิ่งทุกอย่าง  แต่สุดท้ายแกก็ทำไม่ได้
แก้ว - ชั่งมันเหอะ อย่าไปพูดถึงมันอีกเลย  ไปกินข้าวกันเหอะ หิวจะแย่อยู่แล้ว
 
ร้านอาหาร
เขื่อน - แก้ว กินไร  
แก้ว - ......
เขื่อน - แก้วๆๆๆๆ  ไอ้แก้ว
แก้ว - เขื่อน เราไปจากที่นี่เถอะ  
เขื่อน - ทำไมว่ะ  
แก้ว - ชั้นเจอพี่กราฟ กับ....  โทโมะ  ไปเถอะเขื่อน
เขื่อน - เออๆ รอด้วย
 
กราฟ - เฮ้ย ไอ้โมะ ชั้นว่าชั้นเจอ ยัยแก้วว่ะ
โทโมะ - ไหน 
กราฟ - ผู้หญิงคนนั้นไง  เหมือนเลยว่ะ  แต่ เอ๊ะ นั้น ไอ้เขื่อนนี้หว่าา  ไอ้โมะ  ยัยแก้วกลับมาแล้วชัว  มานี่เร็วเว้ย
 
เขื่อน - แก้วอย่ารีบดิ  เดินไม่ทันเว้ย
แก้ว - แกรีบๆหน่อยดิ  
เขื่อน - เฮ้ยแก้ว ชั้นว่าเดินช้าๆก็ได้เว้ย เค้าไม่เห็นพวกเราหรอก
..... - เห็นดิ  
แก้ว - พี่กราฟ
กราฟ - กลับมาทำไมไม่บอก
แก้ว - แก้วไม่อยากเจอใครตอนนี้  
กราฟ - แต่พี่คิดถึงมากน่ะแก้ว  กลับไปอยู่บ้านกันน่ะ
แก้ว - ก้ได้ค่ะ   
โทโมะ - กลับมาเมื่อไหร่
แก้ว - เรา...  รู้จักกันด้วยหรอค่ะ  ชั้นจำได้ว่าเราเป็นแค่คนแปลกหน้าไม่ใช้หรอ 
โทโมะ - พี่ขอโทษ
แก้ว -เก็บคำขอโทษของพี่ไว้เถอะ  แก้วไม่ต้องการ  (เดินไป)
กราฟ - ใจเย็นเว้ย  ค่อยๆง้อ  เดี๋ยวก็หายโกดเองแหละ
โทโมะ - อื้มม
 
------------------------------------------------------------------------------------------------