ไร่ป่วนรักพิทักษ์นายจอมหยิ่ง
เขียนโดย 
i_fai
วันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.15 น.
แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2556 19.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
22) ช่วงเวลาผ่านไป
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
2 ปีผ่านไป
กราฟ - เฮ้อออ นี่มันก็สองปีแล้ว ยัยแก้วเมื่อไหร่จะกลับมาเนี่ยยยยย คิดถึงเว้ยยยยยยยยยยยยยย
เขื่อน - นั้นอะดิพี่ คิดถึงจะแย่อยู่แล้ว
กราฟ - อื้มม เฮ้ย มาเมื่อไหร่ว่ะ
เขื่อน - นานแล้ว
กราฟ - อ้าวหรอ
เขื่อน - ยัยแก้วน่ะยัยแก้ว ผิดสัญญานี้หว่า โทรไปดีกว่า เฮ้ยย ไรว่ะโทรไปก็ปิดเครื่อง
กราฟ - เออ พูดแล้วอยากจะร้องว่ะ คิดถึงมันจัง
เขื่อน - กลับบ้านแล้วน่ะพี่
ไร่ไทยานนท์
เฟร์ - พี่โมะ คิดถึงยัยแก้วเนอะ
โทโมะ - พี่ไปในไร่ก่อนน่ะ
เฟร์ - เฮ้อออ เมื่อไหร่พี่โมะจะ ยอมรับความจริงซักทีเนี่ยว่ารักยัยแก้วอยู่อ่าา
บ้านเขื่อน
เขื่อน - ยัยแก้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กลับมาซักทีดิว่ะ
... - ก็กลับมาแล้วไง
เขื่อน - เฮ้ยยยยยยยยยยยย แก้ว นี่แกจริงๆหรอว่ะ ชั้นไม่ได้ฝันใช้มั้ย แก้ว แกใช้มั้ย
แก้ว - อื้มม แกไม่ได้ฝันหรอก ชั้นกลับมาแล้ว ชั้นกลับมาตามคำสัญญาของเราไงเขื่อน คิดถึงแกจังเลยรู้มั้ย
เขื่อน - แก้ว ชั้นร๊ากกกกกก แกว่ะ เดี๋ยวชั้นโทรบอกพี่กราฟ
แก้ว - เอ่ออ เขื่อน ไม่ต้อง ชั้นยังไม่อยากให้ใครรู้ว่าชั้นกลับมา ชั้นขออยู่กับแกก่อนน่ะ
เขื่อน - เอางั้นหรอว่ะ
แก้ว - อื้มม เอางั้นแหละ
บ้านกราฟ
โทโมะ - เฮ้ย ไอ้กราฟ
กราฟ- อ้าวไอ้โมะ นึกว่าลืมข้าซะแล้ว ไม่มาซะนาน
โทโมะ - เออ ขอมาอยู่บ้านแกซักพักน่ะเว้ย
กราฟ - ทำไมว่ะ คิดถึงยัยแก้วอ่ะดิ๊
โทโมะ - เออ
กราฟ - ไอ้โมะ ทำไมวันนั้นแกไม่รั้งยัยแก้วไว้ว่ะ
โทโมะ - รั้งไว้เพื่อไรว่ะ ก็ชั้นมันเลวจริงนิ แก้วเค้าคงจะเบื่อชั้นว่ะ ก้ดีแล้วนิ แก้วจะได้เจอคนที่ดีกว่าชั้นไง
กราฟ - แต่ชั้นว่าแกนั้นแหละที่เหมาะกับยัยแก้ว
โทโมะ - ไม่หรอก น้องแกตัดสินใจถูกแล้วล่ะ เดี๋ยวมาน่ะเว้ย จะไปเที่ยว ไปด้วยป่าวว่ะ
กราฟ - เออก้ดีเหมือนกัน
บ้านเขื่อน
เขื่อน - ไปเที่ยวกันแก้ว
แก้ว - ไปดิ อยากไปพอดี คิดถึงเมืองไทยที่สู๊ดดดดดด
ห้าง
เขื่อน - แก้ว แกลืมโทโมะยังว่ะ
แก้ว - เขื่อน แกถามไรว่ะ ชั้นไม่รู้จักกับเค้าซะหน่อย
เขื่อน - แก้ว ชั้นรู้น่ะว่าการที่แกหนีไปอเมริกาเนี่ย เพราะแกอยากจะลืมทุกสิ่งทุกอย่าง แต่สุดท้ายแกก็ทำไม่ได้
แก้ว - ชั่งมันเหอะ อย่าไปพูดถึงมันอีกเลย ไปกินข้าวกันเหอะ หิวจะแย่อยู่แล้ว
ร้านอาหาร
เขื่อน - แก้ว กินไร
แก้ว - ......
เขื่อน - แก้วๆๆๆๆ ไอ้แก้ว
แก้ว - เขื่อน เราไปจากที่นี่เถอะ
เขื่อน - ทำไมว่ะ
แก้ว - ชั้นเจอพี่กราฟ กับ.... โทโมะ ไปเถอะเขื่อน
เขื่อน - เออๆ รอด้วย
กราฟ - เฮ้ย ไอ้โมะ ชั้นว่าชั้นเจอ ยัยแก้วว่ะ
โทโมะ - ไหน
กราฟ - ผู้หญิงคนนั้นไง เหมือนเลยว่ะ แต่ เอ๊ะ นั้น ไอ้เขื่อนนี้หว่าา ไอ้โมะ ยัยแก้วกลับมาแล้วชัว มานี่เร็วเว้ย
เขื่อน - แก้วอย่ารีบดิ เดินไม่ทันเว้ย
แก้ว - แกรีบๆหน่อยดิ
เขื่อน - เฮ้ยแก้ว ชั้นว่าเดินช้าๆก็ได้เว้ย เค้าไม่เห็นพวกเราหรอก
..... - เห็นดิ
แก้ว - พี่กราฟ
กราฟ - กลับมาทำไมไม่บอก
แก้ว - แก้วไม่อยากเจอใครตอนนี้
กราฟ - แต่พี่คิดถึงมากน่ะแก้ว กลับไปอยู่บ้านกันน่ะ
แก้ว - ก้ได้ค่ะ
โทโมะ - กลับมาเมื่อไหร่
แก้ว - เรา... รู้จักกันด้วยหรอค่ะ ชั้นจำได้ว่าเราเป็นแค่คนแปลกหน้าไม่ใช้หรอ
โทโมะ - พี่ขอโทษ
แก้ว -เก็บคำขอโทษของพี่ไว้เถอะ แก้วไม่ต้องการ (เดินไป)
กราฟ - ใจเย็นเว้ย ค่อยๆง้อ เดี๋ยวก็หายโกดเองแหละ
โทโมะ - อื้มม
------------------------------------------------------------------------------------------------
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
