ไร่ป่วนรักพิทักษ์นายจอมหยิ่ง

10.0

เขียนโดย i_fai

วันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.15 น.

  28 ตอน
  53 วิจารณ์
  43.89K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2556 19.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

18) เกลียด / เลว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ไร่ไทยานนท์

 

เขื่อน - คิดถึงที่นี่เหมือนกันน่ะ

แก้ว - อื้มม เข้าไปกันเถอะ

ป้านวล - มาหาใครค่ะ อ้าวว หนูแก้วว  มาได้ไงค่ะ 

แก้ว - แก้วมาหาเฟร์น่ะค่ะ  อยู่มั้ยค่ะ

ป้านวล - อ๋ออ อยู่ที่บ้านใหญ่ค่ะ

แก้ว - ค่ะ ไปเขื่อน 

 

บ้านใหญ่

เขื่อน- แก้ว แกจะทำให้ชั้นสมหวังกับนางฟ้าใช้มั้ยว่ะ

แก้ว - เออ

เฟร์ - ยัยแก้ววววววววววววววววววว   

แก้ว - ชั้นคิดถึงแกจัง

เฟร์ - ชั้นก็เหมือนกัน

เขื่อน - เขื่อนด้วยครับ

แก้ว - พี่โมะล่ะ

เฟรื - เอ่ออ คือ

แก้ว - ทำไมหรอเฟร์  

เฟร์ - พี่โมะเค้า 

แก้ว - เฟร์ไม่บอกแก้วขึ้นไปดูเอง (ขึ้นไป)

เฟร์ - ซวยแล้ว 

 

ห้องโทโมะ

แก้ว - พี่โมะ ทำไรยุ ..............(ภาพที่เห็นคือโทโมะกำลังมีความสุขอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง)

โทโมะ - แก้ว  แก้วคือพี่

แก้ว - นี่หรอสาเหตุที่พี่รีบกลับ!!  นี่หรอที่พี่บอกว่างานในไร่มีเยอะ !!แล้วนี่หรอที่พี่ไม่ยอมโทรหาแก้ว แก้วโทรมาพี่ก็ไม่รับ!! เหอะ นี่หรอค่ะสาเหตุทั้งหมด  !!!

โทโมะ - แก้ว คือพี่ 

แก้ว - พี่ไม่ต้องอธิบายหรอก  เพราะทุกอย่างมันชัดแล้วนิ  เราจบกันแค่นี้เถอะ  เราเลิกกัน!!! (วิ่งออกไป)

โทโมะ - แก้ว ฟังพี่ก่อน  (วิ่งตามไป)

หวาย - อ้าวโมะ ไปไหนล่ะค่ะ

เฟร์ - นี่ป้ากลับไปเลยไป ไปซิ

หวาย - กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

 

ข้างล่าง

นวล - คุณผู้หญิงมาเหนื่อยๆดื่มน้ำก่อนซิค่ะ

แม่โทโมะ - ขอบใจน่ะ

โทโมะ - แก้วฟังพี่ก่อน แก้ว

แม่โทโมะ - นี่เกิดอะไรขึ้น  แล้วนี่หรอหนูแก้ว หน้าตาน่ารักจังเลย  แล้วทำไมเราอยู่มนสภาพแบบนี้ล่ะโทโมะ

แก้ว - หวัดดีค่ะคุรป้า  แก้วลาน่ะค่ะ (กำลังจะออกไปแต่โทโมะรั้งไว้ก่อน) ปล่อย

โทโมะ - แก้วเข้าใจผิดน่ะ

แก้ว - ไม่ผิดหรอกค่ะ  ทุกอย่างที่แก้วเห็นมันถูกต้องแล้ว   ปล่อยแก้วจะกลับบ้าน

โทโมะ - พี่ไม่ให้กลับ เรายังคุยกันไม่รู้เรื่อง 

หวาย - โมะขาาาาาา 

โทโมะ - หวาย กลับไปซะ  

หวาย - แต่

โทโมะ - กลับไป!!!!!

หวาย - ฮึ้ย (เดินกระฟัดกระเฟียดออกไป)

แม่โทโมะ - เอาล่ะๆ  พอๆ ไม่ต้องทะเลาะกัน ตาโมะ ไปแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนไป ส่วนหนูแก้ว มานี่กับป้าลูก

โทโมะ - ครับ (กลับขึ้นไปแต่งตัว)

 

แม่โทโมะ - ไหนเล่าให้ป้าฟังซิว่าเกิดอะไรขึ้น

แก้ว - พี่โมะกับผู้หญิงคนนั้น ฮึก

แม่โทโมะ -  โอ๋ๆ ไม่ร้องน่ะลูกมาป้ากอดที  

แก้ว - คุณป้า ฮึก ขาา  แก้ว อยากกลับบ้าน ฮึก

โทโมะ - พี่ไม่ให้กลับ

แก้ว - ฮึก พี่มันเลว พี่ใจร้ายยย ฮือออออออ  

โทโมะ - แก้วไม่เคยฟังพี่เลย  คิดเองทั้งนั้น

แก้ว - ฮึก ถ้าแก้วคิดเองแล้วภาพที่เห็นล่ะ ฮืออออ มันคืออะไร

โทโมะ - อย่ามาเถียงพี่น่ะ

แก้ว - ฮืออออออ  พี่โมะ ฮึก ไม่รักแก้ว เอาแต่ด่าๆๆๆ แก้วรู้สึกยังไงพี่เคยรู้บ้างมั้ย  ถ้าพี่เห็นแก้วทำแบบนั้นบ้างพี่จะคิดว่าไงล่ะ

โทโมะ - แก้ว!!

แม่โทโมะ - พอแล้วตาโมะ ค่อยๆคุยกันซิ อย่าตวาดน้องซิ 

แก้ว - ฮึก แก้วจะกลับบ้าน

โทโมะ - ไม่ต้องกลับ มานี่ (ลากแก้วขึ้นไปบนห้อง)

แม่โทโมะ - ตาโมะ ปล่อยน้องน่ะลูก ตาโมะ

 

บนห้อง

แก้ว - ฮืออออ  จะกลับบ้านปล่อยน่ะ

โทโมะ - ไม่ต้องกลับ (พูดเสร็จก็ขังแก้วไว้ในห้อง)

แก้ว - ปังๆๆ  พี่โมะ ปล่อยแก้ว พี่โมะ แก้วจะฟ้องพี่กราฟ  แก้วจะกลับบ้าน ฮืออออออออออออ

 

-------------------------------------------------------------------------------------

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา