มาเฟียที่รักของฉัน
9.7
เขียนโดย Eterna
วันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.14 น.
9 ตอน
27 วิจารณ์
20.32K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 25 มีนาคม พ.ศ. 2556 21.38 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเมื่อตัวผมเดินเข้ามาในห้องต้องห้ามสำหรับตัวผมมันมีบรรยกาศเวลาเข้ามาเหมือนเดิม คือเย็นเฉียบทั้งทีแอร์เปิดเพียงแค่25องศาฯเท่านั้น เห็นเห็นผู้ชายวัยเกือบชรา ใส่สูตรสีกลมมีไม้เท้าพร้อมแว่นตาข้างเดียวมีหยวดสีขาว ลักษณะทุกอย่างของเขาคนนั้นคงสภาพเหมือนเมื่อ2ปีก่อนได้ไม่มีผิดเลย....ซึ่งคนนั้นผมไม่อยากเรนียกว่าพ่อเลย
ผมย่อตัวขุกเข่าลงกับพื้นทันทีที่เขาคนนั้นหันมาหาผม
โทโมะ- สวัสดีครับ. . .คุณพ่อ
พ่อโทโมะ- เป็นไงบ้าง! ไอ้ลูกชาย ฮ่าๆ แกยังหล่อเหมือนเดิม แถมยังหล่อขั้นด้วย เหมือนฉันตอนหนุ่มไม่มีผมเลยแล้วแกเจอผู้หญิงที่ถูกใจหรือยังล่ะ! (โทโมะ- น้ำเสียงปนเล่นแต่พ่อผมน่ะเวลาโมโห บ้านระเบิด!)
โทโมะ- ยังครับ! ผมยัังหาผู้หญิงที่รักผมจริงๆและผมรักเขาไม่ได้เลยครับ!
ตุบ!! เสียงทุบโต๊ะของพ่อ มันทำให้ผมรู้ว่าต้องเกิดเรื่องให้เราทะเลาะกันแน่! พ่อผมบอกผมมาตั้งแต่เมื่อ2ปีที่แล้วตอนงานศพ แม่ของผม และน้องสาวของผม ว่าให้ผมหาผู้หญิงที่ถูกใจมาได้แล้ว เพื่อที่จะทำให้แก๊งค์เรามีทายาทแล้วดู! แล้วเขาก็ไม่กลับมาหาผมอีกเป็นเวลาสองปีเลย แต่ตัวผมนั้น ก็มั่วหญิงไว้เยอะ! (โทโม- แอบชมตัวเอง) (ไรเตอร์- ชมกลับผีลิงแกสิ!)
พ่อโทโมะ- นี้แก! ฉันให้คนสืบเรื่องแกมาแล้วเยอะ ฉันก็พอรู้ว่าแกเจ้าชู้ไม่เลือกหน้า! ฉันให้โอกาศแก3เดือนสุดท้าย! ถ้าแกหาไม่ได้ ฉันจะตัดไอ้นั้นมันทิ้ง แล้วไปหาสามีมาให้แกแทน!
เฮือก! ผมกลืนน้ำลายลงทันที ตัดไอนั้นทิ้งเลยหรอเนี่ยแค่ผู้หญิงคนเดียว!
พ่อโทโมะ- ฉันจะกลับญี่ปุ่น! หวังว่าอีก3เดือนฉันมาฉันคงได้เจอว่าที่ลูกสะใภ้นะ!
พ่่อผมเดินผ่านตัวผมไปแล้วออกไปจากประตู เมื่อผมแน่ใจว่าเขาขับรถออกไปแล้ว ผมก็รีบออกไปจากห้องนี้ทันที
ห้องโทโมะ
เอาล่ะ เล่าเรื่องเลยล่ะกันความจริงผมไม่ค่อยพูดหรอก ผมจะพูเยอะเฉพาะคนที่ผมที่ผมสนิทเท่านั้น เอาล่ะ! ผมเป็นมาเฟียจริงๆอย่างที่ไอ้ป๊อบบอก ต่อมา วันนี้ผมเจอแก้ว ผมรู้สึกหมั่นใส้ยัยนี้เลยคู่ไปตอนแรก แต่ไม่คิดว่า เธอจะสวนผมกลับมาขนาดนี้! ทั้งที่ไม่มีใครเคยทำ ต่อมา ผมเริ่มถูกใจยัยนี้! จนกระทั้งโดนเธอตบ ผมว่า ยัยนี้ เร่าใจสุดๆ มันทำให้ผม ตกหลุมรักเธอทันทีเลย ตอนนี้ผมคิดถึงเธออย่างที่ไม้เคยคิดกับพวกผู้หญิงอื่น! เวลาผมคิดถึงยัยนี้ มันทำให้ผมแสบๆ แถว ใบหน้า ที่เธอตบ 555 ท่าทาง ผมคงต้องรีบไปจีบยัยนี้ล่ะ ผมมีเวลาแค่3เดือน
End Tomo talk
วันรุ่งขึ้น โทโมะรีบตรงไปขอโทษแก้ว พร้อมประกาศว่าจะจีบเธอจริงๆ จนทำให้หลายคนตกใจ แต่ทุกคนก็เชื่อ เพราะว่าโทโมะพูดไงก็อย่างงั้น แล้วจากนั้น(ไรเตอร์-ขอข้ามเลยนะ^^)โทโมะก็ลงทุนจีบแก้วตลอด1เดือน ซึ่งตัวเขายอมรับเลยว่าชอบแก้ว ส่วนแก้วก็เริ่มมีใจให้กับโทโมะ จนเมื่ออาทิตย์ที่3ที่โทโมะมาทวงคำตอบ แก้วก็บอกไปว่าตกลง แลง้ต่อมาทั้งสองก็เป็นแฟนกัน
หนึ่งเดือนต่อมา
ร้าน คาเฟ่ควีน
กริ๊งๆ ปรากฎร่างสูงที่คุ้นตา4คน
แก้ว- เฮีย! เมื่อคืนแกไปไหนมา! ฉันรอแกทั้งคืนเลยนะ!
จองเบ- เอ่อ....ผับ(เสียงเบา)
เคนตะ- ก็.....เหมือนกัน
แก้ว- ฮึ่ย! ชอบทำให้เป็นห่วง!
จองเบ เคนตะ- ขอโต๊ด~
ทุกคนยกเว้น แก้ว จองเบ เคนตะ- ฮ่าๆๆๆ
แล้วทุกคนก็ช่วยกันทำงานในร้าน แก้ว ฟาง เฟย์ ในเคาร์เตอร์ จองเบ จดรายการ ที่เหลือเสริฟ์ของ
ตกเย็น ทุกคนกลับบ้านแล้ว ยกเว้น แก้ว จองเบ เคนตะ
ปิ๊นๆ เสียงแตร์ของรถปอร์เซ่สีขาวเปิดประทุน ซึ่งคนขับไม่ใช่ใคร
แก้ว- นายโทโมะ!!
จองเบ- ไปเหอะ แล้วร้านเฮียปิดเอง (แล้วก็ดันแก้วออกจากร้านไปที่รถ แล้วก็เอากระเป๋าสะพายสีดำของแก้วแล้วกระเป๋าเสื้อผ้าแก้วที่เอามาโยนไปหลังรถ เมื่อปิดประตูรถ เจ้าของรถก็รีบขับออกไป)
เคนตะ- แกว่าแก้วมันจะรักไอ้โมะไมว่ะไหมว่ะ
จองเบ- ข้าว่ารักว่ะ ไอ้โมะมันเอาจริงนิ! ยังไงข้าเราต้องเตรียมรับขวัญหลานแล้วว่ะ 55555 (ผั้ว!) เจ็บ!! ไอ้_วย
กูพี่มึงนะ
เคนตะ- นั้นน้องกูนะ! มึงปิดร้านคนเดียวเลย! กูกลับแล้ว!(แล้วก็วิ่งไปที่รถแล้วกลับบ้าน)
จองเบ- (ตะโกน) สัต_ มึงนะ!!! อย่าให้กูเอาคืน
ในรถ
แก้ว- นายจะพาฉันไหน? ! เฮียฉันช่วยงั้นหรอ?! นาย!!!ฉันจะกลับบ้าน!! เดียวนี้!!
โทโมะ- เงียบก่อนสิครับ (โทโมะ- ใจกูเย็นสุดๆ ==' แอบคลั้งในใจ) เอาอันแรกเลยนะ จะไปเที่ยวที่ทะเลชลบุรี ใช่พี่ชายเธอเขาช่วย ยังกลับไม่ได้ (พอพูดเสร็จเจ้าของรถก็ดูเหมือนจะเหนื่อย)
แก้ว- นาย.....เป็นไรไหม?
โทโมะ- ไม่ครับ(หันไปยิ้ม จน แก้วต้องยิ้มตาม) เงียบก่อนคนดี หิวไหม ถ้าหิว มีแฮมเบอร์เกอร์ด้านหลังครับ
ร่างสูงเอื้อมมือไปหยิบ แต่โดนร่างบางห้ามแล้วหยิบเอง เมื่อหยิบได้ร่างบางก็จัดการเตรียมกินโดยที่แบ่งให้ร่างสูงได้กินด้วย
40นาทีผ่านไป
แก้ว- โมะ แก้วง่วงอ่ะ ถึงแล้วบอกแก้วด้วยนะ
โทโมะ- ฝ้นดีครับที่รัก (ชะลอรถแล้วก้มลงไปจูบหน้าผาก)
.....................................................................................................................................
พอก่อนเน้อ โหวต เม้น ด้วยสิ เดียวน้อยใจไม่อัพเลย 555555
ไว้ว่างๆจะมาอัพให้นะค่ะ ตอนต่อไป nc เบาๆมาก่อนเลย
ผมย่อตัวขุกเข่าลงกับพื้นทันทีที่เขาคนนั้นหันมาหาผม
โทโมะ- สวัสดีครับ. . .คุณพ่อ
พ่อโทโมะ- เป็นไงบ้าง! ไอ้ลูกชาย ฮ่าๆ แกยังหล่อเหมือนเดิม แถมยังหล่อขั้นด้วย เหมือนฉันตอนหนุ่มไม่มีผมเลยแล้วแกเจอผู้หญิงที่ถูกใจหรือยังล่ะ! (โทโมะ- น้ำเสียงปนเล่นแต่พ่อผมน่ะเวลาโมโห บ้านระเบิด!)
โทโมะ- ยังครับ! ผมยัังหาผู้หญิงที่รักผมจริงๆและผมรักเขาไม่ได้เลยครับ!
ตุบ!! เสียงทุบโต๊ะของพ่อ มันทำให้ผมรู้ว่าต้องเกิดเรื่องให้เราทะเลาะกันแน่! พ่อผมบอกผมมาตั้งแต่เมื่อ2ปีที่แล้วตอนงานศพ แม่ของผม และน้องสาวของผม ว่าให้ผมหาผู้หญิงที่ถูกใจมาได้แล้ว เพื่อที่จะทำให้แก๊งค์เรามีทายาทแล้วดู! แล้วเขาก็ไม่กลับมาหาผมอีกเป็นเวลาสองปีเลย แต่ตัวผมนั้น ก็มั่วหญิงไว้เยอะ! (โทโม- แอบชมตัวเอง) (ไรเตอร์- ชมกลับผีลิงแกสิ!)
พ่อโทโมะ- นี้แก! ฉันให้คนสืบเรื่องแกมาแล้วเยอะ ฉันก็พอรู้ว่าแกเจ้าชู้ไม่เลือกหน้า! ฉันให้โอกาศแก3เดือนสุดท้าย! ถ้าแกหาไม่ได้ ฉันจะตัดไอ้นั้นมันทิ้ง แล้วไปหาสามีมาให้แกแทน!
เฮือก! ผมกลืนน้ำลายลงทันที ตัดไอนั้นทิ้งเลยหรอเนี่ยแค่ผู้หญิงคนเดียว!
พ่อโทโมะ- ฉันจะกลับญี่ปุ่น! หวังว่าอีก3เดือนฉันมาฉันคงได้เจอว่าที่ลูกสะใภ้นะ!
พ่่อผมเดินผ่านตัวผมไปแล้วออกไปจากประตู เมื่อผมแน่ใจว่าเขาขับรถออกไปแล้ว ผมก็รีบออกไปจากห้องนี้ทันที
ห้องโทโมะ
เอาล่ะ เล่าเรื่องเลยล่ะกันความจริงผมไม่ค่อยพูดหรอก ผมจะพูเยอะเฉพาะคนที่ผมที่ผมสนิทเท่านั้น เอาล่ะ! ผมเป็นมาเฟียจริงๆอย่างที่ไอ้ป๊อบบอก ต่อมา วันนี้ผมเจอแก้ว ผมรู้สึกหมั่นใส้ยัยนี้เลยคู่ไปตอนแรก แต่ไม่คิดว่า เธอจะสวนผมกลับมาขนาดนี้! ทั้งที่ไม่มีใครเคยทำ ต่อมา ผมเริ่มถูกใจยัยนี้! จนกระทั้งโดนเธอตบ ผมว่า ยัยนี้ เร่าใจสุดๆ มันทำให้ผม ตกหลุมรักเธอทันทีเลย ตอนนี้ผมคิดถึงเธออย่างที่ไม้เคยคิดกับพวกผู้หญิงอื่น! เวลาผมคิดถึงยัยนี้ มันทำให้ผมแสบๆ แถว ใบหน้า ที่เธอตบ 555 ท่าทาง ผมคงต้องรีบไปจีบยัยนี้ล่ะ ผมมีเวลาแค่3เดือน
End Tomo talk
วันรุ่งขึ้น โทโมะรีบตรงไปขอโทษแก้ว พร้อมประกาศว่าจะจีบเธอจริงๆ จนทำให้หลายคนตกใจ แต่ทุกคนก็เชื่อ เพราะว่าโทโมะพูดไงก็อย่างงั้น แล้วจากนั้น(ไรเตอร์-ขอข้ามเลยนะ^^)โทโมะก็ลงทุนจีบแก้วตลอด1เดือน ซึ่งตัวเขายอมรับเลยว่าชอบแก้ว ส่วนแก้วก็เริ่มมีใจให้กับโทโมะ จนเมื่ออาทิตย์ที่3ที่โทโมะมาทวงคำตอบ แก้วก็บอกไปว่าตกลง แลง้ต่อมาทั้งสองก็เป็นแฟนกัน
หนึ่งเดือนต่อมา
ร้าน คาเฟ่ควีน
กริ๊งๆ ปรากฎร่างสูงที่คุ้นตา4คน
แก้ว- เฮีย! เมื่อคืนแกไปไหนมา! ฉันรอแกทั้งคืนเลยนะ!
จองเบ- เอ่อ....ผับ(เสียงเบา)
เคนตะ- ก็.....เหมือนกัน
แก้ว- ฮึ่ย! ชอบทำให้เป็นห่วง!
จองเบ เคนตะ- ขอโต๊ด~
ทุกคนยกเว้น แก้ว จองเบ เคนตะ- ฮ่าๆๆๆ
แล้วทุกคนก็ช่วยกันทำงานในร้าน แก้ว ฟาง เฟย์ ในเคาร์เตอร์ จองเบ จดรายการ ที่เหลือเสริฟ์ของ
ตกเย็น ทุกคนกลับบ้านแล้ว ยกเว้น แก้ว จองเบ เคนตะ
ปิ๊นๆ เสียงแตร์ของรถปอร์เซ่สีขาวเปิดประทุน ซึ่งคนขับไม่ใช่ใคร
แก้ว- นายโทโมะ!!
จองเบ- ไปเหอะ แล้วร้านเฮียปิดเอง (แล้วก็ดันแก้วออกจากร้านไปที่รถ แล้วก็เอากระเป๋าสะพายสีดำของแก้วแล้วกระเป๋าเสื้อผ้าแก้วที่เอามาโยนไปหลังรถ เมื่อปิดประตูรถ เจ้าของรถก็รีบขับออกไป)
เคนตะ- แกว่าแก้วมันจะรักไอ้โมะไมว่ะไหมว่ะ
จองเบ- ข้าว่ารักว่ะ ไอ้โมะมันเอาจริงนิ! ยังไงข้าเราต้องเตรียมรับขวัญหลานแล้วว่ะ 55555 (ผั้ว!) เจ็บ!! ไอ้_วย
กูพี่มึงนะ
เคนตะ- นั้นน้องกูนะ! มึงปิดร้านคนเดียวเลย! กูกลับแล้ว!(แล้วก็วิ่งไปที่รถแล้วกลับบ้าน)
จองเบ- (ตะโกน) สัต_ มึงนะ!!! อย่าให้กูเอาคืน
ในรถ
แก้ว- นายจะพาฉันไหน? ! เฮียฉันช่วยงั้นหรอ?! นาย!!!ฉันจะกลับบ้าน!! เดียวนี้!!
โทโมะ- เงียบก่อนสิครับ (โทโมะ- ใจกูเย็นสุดๆ ==' แอบคลั้งในใจ) เอาอันแรกเลยนะ จะไปเที่ยวที่ทะเลชลบุรี ใช่พี่ชายเธอเขาช่วย ยังกลับไม่ได้ (พอพูดเสร็จเจ้าของรถก็ดูเหมือนจะเหนื่อย)
แก้ว- นาย.....เป็นไรไหม?
โทโมะ- ไม่ครับ(หันไปยิ้ม จน แก้วต้องยิ้มตาม) เงียบก่อนคนดี หิวไหม ถ้าหิว มีแฮมเบอร์เกอร์ด้านหลังครับ
ร่างสูงเอื้อมมือไปหยิบ แต่โดนร่างบางห้ามแล้วหยิบเอง เมื่อหยิบได้ร่างบางก็จัดการเตรียมกินโดยที่แบ่งให้ร่างสูงได้กินด้วย
40นาทีผ่านไป
แก้ว- โมะ แก้วง่วงอ่ะ ถึงแล้วบอกแก้วด้วยนะ
โทโมะ- ฝ้นดีครับที่รัก (ชะลอรถแล้วก้มลงไปจูบหน้าผาก)
.....................................................................................................................................
พอก่อนเน้อ โหวต เม้น ด้วยสิ เดียวน้อยใจไม่อัพเลย 555555
ไว้ว่างๆจะมาอัพให้นะค่ะ ตอนต่อไป nc เบาๆมาก่อนเลย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ