มาเฟียที่รักของฉัน

ที่บ้าน ศิริมงคลสกุล

ทุบๆ ปักๆ เพล้ง!!

ร่างบางที่่กำลังโมโหทำลายข้าวของภายในห้องห้องของเธอจนแจกันแตก

แก้ว- อ๊าก!! นายโดโมะ แกมันเลวสุดขั่ว! โว๊ย!!! 

แล้วร่างบางก็คว้าผ้าขนหนูแล้วบิกินีลงไปว่ายน้ำในสระน้ำ

ในขนะเดียวกัน

คฤหาสน์ ไทยานนท์

แม่บ้าน- คุณหนูยินดีต้อนกลับบ้านค่ะ (แล้วโทโมะก็โยนสูทให้)

โทโมะ- พ่อกลับมายัง?

แม่บ้าน- คุณท่านรอคุณหนูอยู่ที่ห้องทำงานค่ะ

โทโมะไม่ตอบแล้วเดินขึ้นห้องทำงานของบิดาตอนเองโดยมีบอดี้การ์ดร่างยักษ์หน้าตาโหดร้ายซึ่งมักจะมีรอยบาดแผลจากกระสุนบ้างดาบบ้างและระเบิดที่ยืนเฝ้าระวังเป็นแถวยาว 

Tomo talk

ตอนนี้ตัวผมยืนอยู่ที่หน้าประตูห้องที่ผมไม่อยากเหยียบเข้าไปที่สุด มันมีแต่ความหลังที่เจ็บปวดอยู่ในห้องนี้! ซึ่งมันทำให้ผมกลายเป็นแบบนี้ แม่ผม น้องสาวผม ทุกคนที่ผมรักล้วนแต่ต้องตายเพราะ....พ่อผม 

ก๊อกๆ 

พ่อโทโมะ- เชิญ! (เสียงติดเย็นขาและแข็งกร้าว)

.....................................................................................................................................

สั้นไปนิดไวอีกแปปนึงมาเพิ่มให้นะค่ะ ตอนนี้ติดหนัง 55555