มาเฟียที่รักของฉัน

ที่บ้าน ศิริมงคลสกุล
ทุบๆ ปักๆ เพล้ง!!
ร่างบางที่่กำลังโมโหทำลายข้าวของภายในห้องห้องของเธอจนแจกันแตก
แก้ว- อ๊าก!! นายโดโมะ แกมันเลวสุดขั่ว! โว๊ย!!! 
แล้วร่างบางก็คว้าผ้าขนหนูแล้วบิกินีลงไปว่ายน้ำในสระน้ำ
 
ในขนะเดียวกัน
 
คฤหาสน์ ไทยานนท์
แม่บ้าน- คุณหนูยินดีต้อนกลับบ้านค่ะ (แล้วโทโมะก็โยนสูทให้)
โทโมะ- พ่อกลับมายัง?
แม่บ้าน- คุณท่านรอคุณหนูอยู่ที่ห้องทำงานค่ะ
โทโมะไม่ตอบแล้วเดินขึ้นห้องทำงานของบิดาตอนเองโดยมีบอดี้การ์ดร่างยักษ์หน้าตาโหดร้ายซึ่งมักจะมีรอยบาดแผลจากกระสุนบ้างดาบบ้างและระเบิดที่ยืนเฝ้าระวังเป็นแถวยาว 
Tomo talk
ตอนนี้ตัวผมยืนอยู่ที่หน้าประตูห้องที่ผมไม่อยากเหยียบเข้าไปที่สุด มันมีแต่ความหลังที่เจ็บปวดอยู่ในห้องนี้! ซึ่งมันทำให้ผมกลายเป็นแบบนี้ แม่ผม น้องสาวผม ทุกคนที่ผมรักล้วนแต่ต้องตายเพราะ....พ่อผม 
ก๊อกๆ 
พ่อโทโมะ- เชิญ! (เสียงติดเย็นขาและแข็งกร้าว)
.....................................................................................................................................
สั้นไปนิดไวอีกแปปนึงมาเพิ่มให้นะค่ะ ตอนนี้ติดหนัง 55555